Άκου , ανθρωπάκο.

Wilhelm Reich                  Άκου ,ανθρωπάκο. Σε φοβάμαι ανθρωπάκο . Σε τρέμω , επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας . Σε φοβάμαι  επειδή το κυριότερο μέλημά σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου . Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο , άρρωστος βαριά . Δε φταις εσύ γι ‘ αυτό , μα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς . Θα ‘ χες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου , αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου . Καμία αστυνομική δύναμη στον κόσμο δε θα ήταν ικανή να σε συντρίψει , αν διέθετες στην καθημερινή σου ζωή έστω και μία στάλα αυτοσεβασμό . Αν συνειδητοποιούσες , πραγματικά συνειδητοποιούσες , πως χωρίς εσένα η ζωή δεν θα συνέχιζε ούτε μία ώρα . Στο είπε αυτό ο ελευθερωτής σου ; Σε αποκάλεσε “Προλετάριο του Κόσμου” αλλά δεν σου είπε ότι εσύ , και μόνον εσύ , είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου (και όχι για την τιμή της πατρίδας σου). Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι εσύ αναγορεύεις τα ανθρωπάκια σου σε καταπιεστές , και φοράς το αγκάθινο στεφάνι του μαρτυρίου στους πραγματικά μεγάλους ανθρώπους . Ότι τους σταυρώνεις και τους λιθοβολείς , ή τους αναγκάζεις σε λιμοκτονία . Ότι δεν τους σκέφτεσαι ποτέ , ούτε λογαριάζεις όσα έκαναν για σένα . Ότι δεν έχεις ιδέα σε ποιου χρωστάς όσα απολαμβάνεις στη ζωή .  “Πριν σε εμπιστευτώ πρέπει να μάθω τι πρεσβεύεις”.  (“Άκου ανθρωπάκο” , Wilhelm Reich , Ιαμβλιχός 2006 , σελ 19)   πηγή: Ώρα Κοινής Ανησυχίας