Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ΦΙΛΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ


Ο ΣΕΒ σε υπόμνημά του στις 26/9/2012 προς το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, ξεκαθαρίζει ότι δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους βιομήχανους η μείωση του μισθολογικού κόστους.
Τον Μάιο του 2012 ο ΣΕΒ είχε ζητήσει και πάλι την κατάργηση του νόμου που προβλέπει τη μείωση των κατώτατων μισθών κατά 22%, καθώς και την επαναφορά της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων στους έξι μήνες.
Εν ολίγοις, πιο φιλεργατικός Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Μέχρι και κουμουνιστές, τους λες.

"Ή τη δουλειά Ή τα λεφτά!"


Ήταν κάποτε μια επιχειρηματίας, που ζούσε μες στη χλιδή χάρη στα πολύ καλά κέρδη που της απέφερε η ομολογουμένως πολύ αξιόλογη επιχείρησή της.
Χριστούγεννα στην Ελβετία, πρωτοχρονιά στη Βιέννη, Πάσχα στη Μάλτα και καλοκαίρι στον Άγιο Μαυρίκιο.
Μη φανταστείτε, δεν ήταν μεγαλοκαρχαρίας. Ήταν από το 10% περίπου του πληθυσμού, το οποίο ζει στις παρυφές της μεγαλοαστικής τάξης. Συναγελάζεται μαζί τους αλλά κυκλοφορεί χωρίς προστασία στο δρόμο.

Κανείς όμως δε γνώριζε ότι τα λεφτά που ξόδευε ΔΕΝ ήταν δικά της.
Ήταν μεγάλος ο τζίρος της επιχείρησης μεν, αλλά μονίμως ξεχνούσε κάτι...
Να πληρώσει τις εισφορές στο ΙΚΑ, να πληρώσει κάποιους φόρους, να πληρώσει το ενοίκιο στον ιδιοκτήτη του ακινήτου...
Πού και πού ξεχνούσε να πληρώσει και το μισθό των εργαζομένων της και τους έδινε εκ των υστέρων ένα έναντι για να ξεχνούν τα χάλια τους.

Πραξικόπημα: όσα ΔΕΝ έγραψε το Βήμα

Στην Ελλάδα έχουμε το κακό συνήθειο να χωρίζουμε όλο τον κόσμο και επομένως και τους εξουσιάζοντες σε καλούς και κακούς, αλά Hollywood, και να απορρίπτουμε την εκδοχή ότι ο "κακός" της ιστορίας μας εκτός από τους δικούς του κακούς σκοπούς, έχει αντιπάλους και άλλους "κακούς", οι οποίοι τον αντιμάχονται για δικούς τους λόγους, που είναι άσχετοι με τους λόγους για τους οποίους τον αντιπαθούμε εμείς.
Μιλώ λοιπόν για το δημοσίευμα περί παραλίγο πραξικοπήματος του Οκτώβρη που ανακινεί το σήμερα το Βήμα και αναφέρεται στην ανατροπή του Παπανδρέου.

Σχετικά με τη σκοπιμότητα της σημερινής ανακίνησης του θέματος από το Βήμα, ακόμη σταχυολογώ τις εκδοχές.
Σίγουρα θα ήταν εξαιρετικά αφελής η σκέψη ότι ο Ψυχάρης θέλει να αθωώσει και να ξεπλύνει τον ΓΑΠ. Είναι γνωστό άλλωστε το άσβετο μίσος μεταξύ των δύο εδώ και πολλά χρόνια.
Πιθανόν να μας προετοιμάζουν ψυχολογικά για κάποιο ενδεχόμενο πραξικόπημα.
Το τελευταίο δηλαδή χαρτί του συστήματος πριν πέσει.
Ας δούμε λοιπόν το χρονικό της υπόθεσης του παραλίγο πραξικοπήματος.

ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ

Το κύριο «επιχείρημα» που χρησιμοποίησαν οι πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου, για να δικαιολογήσουν την επιβολή της Χούντας, ήταν ο χαρακτηρισμός της δικτατορίας τους ως… «ιστορική αναγκαιότητα».
Πόσες φορές άραγε δεν έχουμε ακούσει τα τρία τελευταία χρόνια από τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και τους υπουργούς τους ότι και τα Μνημόνια είναι «ιστορική αναγκαιότητα»;
Πόσες φορές δεν τους ακούσαμε να μας μιλάνε για «ιστορική καμπή», για «ιστορικές ευθύνες», και διάφορες άλλες ιστορικές μεγαλοστομίες; Από την άλλη, η δικτατορία Παπαδόπουλου ζητούσε από το λαό «να ωριμάσει» για να κατανοήσει και να αποδεχθεί τους λόγους της «Επαναστάσεως», αλλά και για να αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου σε περίπτωση που ο Στρατός δεν επενέβαινε.
Πόσες φορές άραγε δεν έχουμε ακούσει τα τρία τελευταία χρόνια από τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και τους υπουργούς τους να λένε ότι «ο λαός δεν καταλαβαίνει»; Άπειρες! Πόσες φορές δεν τους έχουμε ακούσει να λένε ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πως τα μέτρα είναι σκληρά και οι θυσίες είναι μεγάλες, αλλά η «Επανάστασις» των Μνημονίων είναι απαραίτητη και μονόδρομος;

Σταύρος Ψυχάρης: O κουμπάρος του χουντικού, του Αντρέα και του Κόκκαλη

Αν κάτι απέδειξε η κόντρα του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ψυχάρη, είναι πως η πολιτική ακόμη και σήμερα νοείται ως η διαδρομή από τις πίσω πόρτες του Μαξίμου ως τα μανταλάκια των περιπτέρων. Διαπλοκή, εκβιασμοί, κρυφές ατζέντες, υποκρισία. Θα φανεί, άλλωστε, τις επόμενες μέρες που θα διασταυρωθούν τα ξίφη στο όνομα της αλήθειας. 
Ποιος είναι όμως ο Σταύρος Ψυχάρης; 

Όχι άλλο κάρβουνο

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής σύντομα ούτε την Κυριακή», τον περσινό Οκτώβριο απετράπη στρατιωτικό πραξικόπημα. Προφανώς, τις επόμενες ημέρες πρόκειται να δούμε σε κάποια λίστα το όνομα του κ. Ψυχάρη και παίρνει ο άνθρωπος τα μέτρα του.
Η αμερικανική πρεσβεία δεν διέψευσε πως επρόκειτο να γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα -αφού τα πραξικοπήματα στη χώρα μας είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα της CIA- αλλά το διέψευσε ο Γιώργος Παπανδρέου, οπότε είναι σαν να το διέψευσε η αμερικανική πρεσβεία.
Σύμφωνα με το Γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου, στοιχεία περί επικείμενου πραξικοπήματος δεν είχαν περιέλθει σε γνώση του τότε πρωθυπουργού αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ξέρει τι του γίνεται και είναι εντελώς γκάου, οπότε, αν μπουκάρανε ξαφνικά στις 3 το πρωί στο σπίτι του καμιά δεκαριά καραβανάδες με πολυβόλα, θα νόμιζε πως είναι τίποτα άνθρωποι του μόχθου που θέλουν να του προσφέρουν τους μισθούς τους για τη σωτηρία της χώρας αλλά, κυρίως, για τη σωτηρία των τραπεζών και του Λάτση.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Πάτερ Παστίτσιε, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό

Πάτερ Παστίτσιε, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό. Σήμερα έφαγα τη μια από τις δυο πατάτες που είχα  για όλη την εβδομάδα, από τη λαιμαργία μου, ενώ είχαμε πει να είμαι εγκρατής και να φυλάω τη μισή  για την επόμενη μέρα. Επίσης εχτές, πήγα σε πορεία ο αμαρτωλός, ενώ είχαμε συμφωνήσει οτι θα δείξω καρτερία και με πίστη και προσευχή θα υπομένω τα μέτρα της κυβέρνησης μέχρι να έρθει η Δευτέρα Παρουσία και να με κρίνει ο Θεός για τα αμαρτήματά μου και τότε ίσως - ίσως, γιατί είμαι πολύ αμαρτωλός - να πάω στον Παράδεισο, αν μετανοήσω. Αν μετανοήσω που κάποτε απείργησα και δεν σκέφτηκα το ψωμί των παιδιών μου και τους το στέρησα, και όχι μόνον αυτό, αλλά ήμουν και στην απεργιακή επιτροπή και παραβίασα το δικαίωμα του απεργοσπάστη στην εργασία. Και έτσι ο Θεός με τιμώρησε και με απέλυσαν τελικά, αλλά απέλυσαν και αυτούς που δεν απείργησαν γιατί βρήκαν άλλους και τους προσλάβανε με 300 ευρώ το μήνα για 12 ώρες την ημέρα χωρίς ασφάλιση. Εξάλλου, σε μια δημοκρατία, ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ιδιωτική ασφάλιση. Τους δίνουνε και συσσίτιο και είναι πολύ καλά: δυο ελιές και ένα παξιμάδι.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΩΣ ΑΥΤΟΕΚΠΛΗΡΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

Ο Άλαν Γκρίνσπαν υπήρξε ο μακροβιότερος και κατά πολλούς ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Η.Π.Α. του ισχυρότερου δηλαδή ρυθμιστή της ροής του χρήματος στην παγκόσμια οικονομία. Ήσκησε τα καθήκοντα του για μια 20ετία από την εποχή του Νίξον μέχρι του Κλίντον, εγγυώμενος την επιτυχία του αμερικανικού οικονομικού θαύματος. Στο βιβλίο του, «Η εποχή των αναταράξεων», εξηγεί μεταξύ άλλων γιατί κατά τη γνώμη του ο σημαντικότερος παράγοντας επιτυχίας των Η.Π.Α. στην εγκαθίδρυση της παγκόσμιας κυριαρχίας είναι η πίστη και η αφοσίωση στο Αμερικάνικο Σύνταγμα! Εξηγεί δηλαδή πως η πίστη στη νομιμότητα και την πιστή εφαρμογή του νόμου εμπεδώθηκε ως αίσθημα στην Αμερική και αποτέλεσε το θεμέλιο της επιτυχίας των Η.Π.Α. ως συντεταγμένου κράτους. Πράγματι η πεποίθηση μιας κοινωνίας ότι υπάρχει ισονομία και πραγματική εφαρμογή του νόμου έναντι όλων δημιουργεί την αίσθηση της δικαιοσύνης και της ασφάλειας. Κανείς δεν αδικείται, κανείς δεν ευνοείται, όλοι ελέγχονται και όλοι γονατίζουν έναντι του νόμου. Πρωθυπουργοί, υπουργοί, διασημότητες ή μεγιστάνες δεν έχουν περισσότερα δικαιώματα από τον απλό πολίτη. Οιοσδήποτε αδικείται γνωρίζει ότι μπορεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη, η οποία γρήγορα και αμερόληπτα θα εκδώσει μια δίκαια απόφαση, ανεξαρτήτως της κοινωνικής, οικονομικής ή πολιτικής θέσης των διαδίκων. Έτσι η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία ελέγχονται ενώ ο απλός πολίτης αισθάνεται ασφαλής ότι αδικίες εναντίον του θα αποκατασταθούν με δίκαιο τρόπο.

Όπου να'ναι ξαναβγαίνουμε στον δρόμο...

Ένα καταπληκτικό βίντεο, δημιουργία του Mάνου.

Από το Μπρνο της Τσεχίας στη Θεσσαλονίκη, με τα πόδια


μεταφέροντας μήνυμα υποστήριξης των δικαιωμάτων των προσφύγων

 

Περπάτησαν από το Μπρνο της Τσεχίας ως τη Θεσσαλονίκη, θέλοντας να στείλουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας κι ελπίδας στους συνανθρώπους τους, στην Ελλάδα, που δοκιμάζονται από την κρίση. Να τους δείξουν πως η δύναμη της θέλησης είναι ισχυρότερη από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο.
Η Άννα και η Χριστίνα Smutny- Αλμετίδου είναι δύο αδελφές ελληνικής καταγωγής, που την 1η Αυγούστου ξεκίνησαν μία- αν μη τι άλλο- πρωτότυπη προσπάθεια: με αφετηρία το Μπρνο, διέσχισαν με τα πόδια την Κεντρική Ευρώπη και τα Βαλκάνια προκειμένου να φτάσουν, σήμερα, στη Θεσσαλονίκη υποστηρίζοντας με το συμβολικό αυτό τρόπο τους Έλληνες στις δύσκολες ώρες που περνούν εξαιτίας της κρίσης, αλλά και μεταφέροντας μήνυμα υποστήριξης των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Άλλωστε, η προσφυγιά- και η μετανάστευση- δεν είναι κάτι άγνωστο για τις ίδιες. Οι γονείς της μητέρας τους ήταν και οι ίδιοι πολιτικοί πρόσφυγες, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα μέσα στη λαίλαπα του εμφυλίου πολέμου.
Η 37χρονη σήμερα Χριστίνα γεννήθηκε στην Τσεχία, ενώ η 29χρονη αδελφή της Άννα στον Καναδά, αλλά η Ελλάδα, στην οποία έμειναν στο παρελθόν για σύντομα χρονικά διαστήματα, ήταν πάντα μέσα στην καρδιά τους.
Περπατούσαν 30 χιλιόμετρα τη μέρα

Τι άραγε προστατεύει το ελληνικό κράτος στις Σκουριές;

Τι άραγε προστατεύει το ελληνικό κράτος στις Σκουριές;

(Για όποιον δεν το γνωρίζει, οι Σκουριές είναι η τοποθεσία στο όρος Κάκαβος της ΒΑ Χαλκιδικής όπου σχεδιάζεται να γίνει η πρώτη ανοιχτού πηγαδιού εξόρυξη χρυσού)

Κάτι σημαντικό πρέπει να προστατεύει το ελληνικό κράτος στις Σκουριές... 
 Το πρώτο ερώτημα που γεννιέται στον πολίτη που μαθαίνει -όσο τον αφήνουν να μάθει τα τείχη της στρέβλωσης και της σιωπής που έχουν στήσει τα συστημικά ΜΜΕξαπάτησης- για τα γεγονότα στις Σκουριές της Χαλκιδικής, είναι γιατί άραγε τόση κρατική κινητικότητα στην περιοχή; Τόσες διμοιρίες ΜΑΤ, τόση κρατική ασφάλεια, τόσα οχήματα, τόσα ελικόπτερα, τόσα χημικά, τόσες σφαίρες, τόσο χρήμα, δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται χωρίς λόγο. Κάτι το πολύ σημαντικό και το πολύ δικό του θα έχει να προστατέψει το ελληνικό κράτος και που αν το χάσει, θα ζημιώσει τόσο πολύ που αξίζει να πληρώσει με τα κοψίματα από μισθούς και συντάξεις για την προστασία του. Και ποιός άραγε επιβουλεύεται αυτή τη σημαντική περιουσία του ελληνικού κράτους -με τα τόσα οφέλη- που πρέπει πάση θυσία να προστατευτεί; Μήπως μηχανορραφούν απέναντι σε αυτή τη δημόσια περιουσία οι κάτοικοι της περιοχής που διαδηλώνουν ειρηνικά στο δάσος τους όπου γιορτάζουν κάθε χρόνο την Πρωτομαγιά τους; Μήπως βυσσοδομούν οι λίγοι θερμόαιμοι που -όπως συνήθως- παρεισδύουν σε διαδηλώσεις; Μήπως αυτή η κρατική επιχείρηση βίας γίνεται για λόγους συνταγματικούς, για την εφαρμογή των νόμων που παραβιάζονται ή για την τήρηση της δημόσιας τάξης που διασαλεύεται ή για την προστασία της εργασίας όπως γρυλίζουν κάποιοι της εταιρείας; Μήπως τέλος πάντων το ελληνικό κράτος προστατεύει το περιβάλλον και τους πολύτιμους φυσικούς πόρους της περιοχής (γη, δάση, νερά, αέρα, θάλασσες κλπ, κλπ), δηλαδή το χρυσάφι της ανάπτυξης, που απειλούνται άραγε από ποιούς και γιατί;

Ο Κώστας θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς…

Ο Κώστας είναι ένας από τους πολλούς και πολλές που την Κυριακή 9 Σεπτέμβρη ανεβήκαμε στο δάσος των Σκουριών για να υπερασπιστούμε τη γη και την ελευθερία από το χρυσό θάνατο και το αδηφάγο τέρας των πολυεθνικών.
Ο Κώστας τραυματίστηκε από τα δεκάδες χημικά που έριχναν σε ευθεία βολή οι δυνάμεις καταστολής ενάντια στους διαδηλωτές και τις διαδηλώτριες. Δεν ήταν ο μόνος, αλλά ήταν αυτός που τραυματίστηκε βαρύτερα, καθώς υπέστη ρήξη σπλήνας και αφαίρεσή της μετά από εγχείρηση.
Ο Κώστας εξακολουθεί να νοσηλεύεται, καθώς υποβλήθηκε σε δεύτερη εγχείρηση για αφαίρεση υγρού.
Δεν περιμένουμε την «ευαισθητοποίηση» κάποιου εισαγγελέα για τη δολοφονική επίθεση με πρόθεση που συνιστούν οι συστηματικές ριπές από τις δυνάμεις καταστολής με ευθείες βολές ενάντια σε διαδηλωτές και προς το δάσος με εξοπλισμό ο οποίος από τους κατασκευαστές του αναφέρεται σαφώς ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιείται μόνο σε βολές υπό γωνία (γιατί αλλιώς μπορεί να προκαλέσει βαρύτατους τραυματισμούς) και σε συγκεκριμένα πεδία (καθώς μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιές).
Είναι πλέον σαφές ότι όταν ο κύριος Δένδιας έλεγε ότι στη Χαλκιδική θα επιβληθεί η νομιμότητα, εννοούσε την επιβολή του νόμου της μαφίας των πολυεθνικών. Η βία που ασκήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής βρίσκεται σε πλήρη δυσαναλογία με οτιδήποτε συνέβαινε από την πλευρά των διαδηλωτών.

Λαθρο-Μεταλλεία Χρυσού Χαλκιδικής: Θέμα πολιτικό και υπαρξιακό, μα προπαντός σκάνδαλο εγκληματικό. (Μέρος όγδοο)





ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις από τους ανυπόστατους, ψευδείς και «ήξεις αφήξεις» ισχυρισμούς της εταιρείας στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.  Αναλύεται η πρώτη περίπτωση «Αποστράγγιση Ορεινών Όγκων και Λειψυδρία».  Αντίστοιχα ισχύουν και για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. 
v  Αποστράγγιση Ορεινών Όγκων και Λειψυδρία
Το νερό αποτελεί σήμερα πραγματικό θησαυρό για τις «τυχερές» περιοχές που το έχουν σε επάρκεια.  Εκτός από πηγή ζωής και βιοπορισμού αποτελεί τον πιο βασικό δείκτη ανθρώπινης ευημερίας.  Δυστυχία είναι σήμερα να μην έχεις νερό να πιείς.  Η Χαλκιδική είναι μια περιοχή που συνολικά βρίσκεται στα αρνητικά του ισοζυγίου υδατικών πόρων.  Το θετικό ισοζύγιο της βόρειας Χαλκιδικής είναι ο σημαντικότερος λόγος που κρατάει ζωντανή τη βαριά βιομηχανία της -τον τουρισμό- αλλά και την αγροτοκτηνοτροφία και η υπόλοιπη Χαλκιδική.  Η Β-ΒΑ Χαλκιδική είναι ο βασικός υδροδότης της κεντρικής και μέρους της νότιας Χαλκιδικής.  Η κατάσταση αυτή αναμένεται να αλλάξει ραγδαία με την υλοποίηση των σχεδιαζόμενων νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων.  Οι λόγοι είναι απλοί και είναι οι εξής: 

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

TERRA INCOGNITA: Ζώντας στο μεταίχμιο της ιστορίας

Είναι όμως τέτοιοι οι καιροί μας που οι αρμοί  ξεκλειδώνουν και τα μέλη του σώματος αρχίζουν να κουνιούνται. Αποτινάζονται οι επιστρώσεις της ιστορικής χρονοσκόνης  που κάλυπταν για χρόνια το γίγνεσθαι. Πότε σπασμωδικά και παροδικά και πότε με διάρκεια, αλλά πάντα  αποκαλύπτονται οι πληγές. Πληγές που μας χωρίζουν, πληγές που μας ενώνουν. Ανεπούλωτες πληγές του παρελθόντος που η ίαση τους είναι το προοίμιο του μέλλοντος. Έκαστο σώμα, μοναδιαίο και μοναδικό είναι αυτό που συγκροτεί το υποκείμενο της επαναστατικής αλλαγής. Είναι η σάρκα και τα οστά του κοινωνικού σώματος και η πραγμάτωση της ουτοπίας. Αυτό το σώμα περικλείει τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις του καθενός.  Εμπεριέχει τις πληγές και τις ατέλειες και συνεπώς  πορεύεται μέσα στην αντιφατικότητά του όπως και σε όλες τις ιστορικές περιόδους δυνάμει φορέας της ανατροπής και όχι εξ ορισμού και εξ αποκαλύψεως…

μακρυά είναι το ποτάμι...

Πήγα στη χθεσινή διαδήλωση. 
Ικανοποιημένοι δήλωσαν οι διοργανωτές, 
και εν μέρει θα συμφωνήσω. Όμως είδα,

τα χαμόγελα λιγοστά, 
και το καθήκον της διεκπεραίωσης να σκιάζει το Μέσα μας.

Δεν μετρώ μόνο τον αριθμό των διαδηλωτών,
δεν μετρώ μόνο τα χιλιόμετρα και τις ώρες της πορείας.
Μετρώ πρώτα εμάς, έναν-έναν. 
Το γιατί του καθενός που τον έφερε εκεί.

Θάθελα να πιστεύω πως γι' αυτό και μόνο κατεβαίνω στις διαδηλώσεις. 
Και θα κατεβαίνω, έστω και με τους λίγους,
ποδοπατώντας το δεν γίνεται τίποτα. 

Θα κατεβαίνω. 
Όχι από πολιτικό ή κομματικό καθήκον. 
Αλλά πρώτα για μένα...

Να φωτίζω τις αιτίες που μ' αφήνουνε μισό...
Για να μην ηχεί η φωνή μου σαν κύμβαλο αλαλλάζον. 
Για να μπορώ να κοιτώ στα μάτια τους διπλανούς μου. 
Για να απεμπολώ το φόβο, κάθε φορά που με περικυκλώνει.

Θα μπορώ; θα μπορούμε;
πηγή: e-apenanti

Kirchner κατά Lagarde... Η χώρα μου δεν είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι ένα κυρίαρχο έθνος...

Η πρόεδρος της Αργεντινής Cristina Kirchner, μιλώντας ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, δήλωσε ότι η χώρα της δεν θα καμφθεί από καμία απειλή.
Η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ, Christine Lagarde, δήλωσε ότι το ταμείο θα βγάλει «κόκκινη κάρτα» στην Αργεντινή, αν η χώρα δεν...
αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα.
«Η χώρα μου δεν είναι μια ποδοσφαιρική ομάδα, είναι ένα κυρίαρχο έθνος που παίρνει αποφάσεις με κυρίαρχο τρόπο και δεν θα υποβληθεί σε καμία πίεση και ακόμη περισσότερο σε καμία απειλή», τόνισε η Kirchner.
«Αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου, είναι η πιο σοβαρή οικονομική και πολιτική κρίση από τη δεκαετία του 1930», δήλωσε απευθυνόμενη στην Lagarde.
Πηγή: ΑΜΠΕ
 
το βρήκαμε στη: Σύβιλλα

To Σύστημα και το Πέταγμα

" Μ'αρέσουνε οι άνθρωποι
που στο γκρεμό σαν φτάξουν
δεν λένε πως θα πέσουνε
αλλά πως θα πετάξουν! "

                                             οι αυθαίρετες προεκτάσεις μιας μαντινάδας 


Το καλοκαίρι που μας πέρασε βρήκα την ευκαιρία να πάω, όπως συνηθίζω κάθε καλοκαίρι, λίγες μέρες στην αγαπημένη μου Κρήτη. Δεν κατάγομαι από κει (άλλωστε θεωρώ ότι κατάγομαι από όλα τα μήκη και πλάτη αυτού του κόσμου κι όχι από κάπου συγκεκριμένα), αλλά για δικούς μου λόγους νιώθω πάντα την ανάγκη να περνώ λίγες μέρες εκεί κάθε χρόνο. Η Κρήτη είναι ένα μέρος που δονείται από ενέργεια, η οποία φορτίζεται ακόμη περισσότερο από την πληθώρα των μύθων, θρύλων και παραδόσεών της, καθώς και από το ιδιαίτερα πλούσιο ιστορικό παρελθόν της και τεράστιο αρχαιολογικό της ενδιαφέρον...



Ένα βράδυ καθόμουν με μια ωραία παρέα, πίνοντας άφθονη (ως είθισται) τσικουδιά και φλυαρώντας (ως είθισται, επίσης) για τι άλλο; την οικονομική κρίση, εντός και εκτός συνόρων. Κάποια στιγμή, μια κοπέλα επισήμανε πολύ σωστά, ότι τέτοιου είδους κρίσεις συμβαδίζουν πάντα με ηθική και πνευματική παρακμή κι εγώ συμπλήρωσα ότι ίσως η οικονομική κρίση να είναι το γέννημα των παραπάνω. Τότε ένας ντόπιος γέροντας που καθόταν στην παρέα, με κοίταξε με ένα περίεργο χαμόγελο και μου είπε μια μαντινάδα:

Τις ίδιες μέρες (25-27/9/2012) στην Ισπανία και Πορτογαλία

Το μανιφέστο

Από την Ισπανία με αγάπη

Τα γεγονότα

Από την Ισπανία με αγάπη 2

από τους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Στιγμές αλληλεγγύης

για το ίδιο θέμα από τον //ΠαραλληλοΓράφο//

απεργία 26/9/2012 στο Κιλκίς

Μα  τι έγινε εδώ; Δεν πιστεύω στα μάτια μου! Πλήθος κόσμου κατεβαίνει από τα στενά και ενώνεται με την μία κεντρική πορεία. Οι καφετέριες, τα καφενεία όλα άδεια. Τα μαγαζιά όλα κλειστά. Ο κόσμος από τις βεράντες μας επευφημεί. Η αρχή έγινε σκέφθηκα, ξεκινάει η επανάσταση.
Και μετά ξύπνησα........

Αναρτήθηκε από ksoano

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Οι δεδομένοι, η τρόικα κι εμείς

«Κανείς δεν πρέπει να μας θεωρεί δεδομένους», διεμήνυσε προ δεκαημέρου, μέσω συνέντευξής του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο Φ. Κουβέλης.  «Δεν είμαστε δεδομένοι και να μη μας φέρουν προ τετελεσμένων μέτρων», επανέλαβε –για να μη μείνει πίσω– ο Βενιζέλος, μιλώντας στους Πασόκους την περασμένη Τρίτη.

Εμείς (και όχι μόνον εμείς), πάλι, γιατί τους θεωρούμε δεδομένους; Πώς να μην τους θεωρούμε, όταν ο Κουβέλης λέει πως όποιος βουλευτής δεν ψηφίσει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα καλά θα κάνει να φύγει από τη ΔΗΜΑΡ, ενώ στελέχη του κόμματος εμφανίζονται σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και δηλώνουν πως όποιος αποχωρήσει θα πρέπει να παραδώσει και την έδρα του στο κόμμα (όπως, ας πούμε, παρέδωσαν τις έδρες τους ο Κουβέλης και η παρέα του όταν αποχώρησαν από τον ΣΥΝ!). Πώς να τους πιστέψουμε, όταν στη μάζωξη των Πασόκων στήθηκε ολόκληρο θέατρο, για να καταλήξουν στη βολική για όλους τους απόφαση περί κομματικής πειθαρχίας;

ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΑΝ ΕΠΙΠΤΕ ΣΤΡΕΪΤ ΘΡΟΥ



«Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ/κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι/δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε/και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου».
Τα ΜΜΕ διέδιδαν μετά χαράς ότι ο Στουρνάρας φορώντας φουστανέλα μάλωσε τον Τόμσεν και τον διέταξε να φύγει αμέσως από το γραφείο του. Κι έτσι, το εθνικό συναίσθημα που θρέφεται με πίτουρο ξανάνιωσε υπερήφανο. Και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου.
Στα ψιλά της διάδοσης, τα ΜΜΕ χώρεσαν ότι ο Στουρνάρας αυτό που είπε στον Τόμσεν ήταν «μα, επιτέλους, θέλετε να παραιτηθώ;». Ένας υπουργός της Ελλάδας ρώτησε κάποιον ξένο αν θέλει να παραιτηθεί. Τουτέστιν, αν ο ξένος απαντούσε «ναι, θέλω να παραιτηθείς» η παραίτηση θα ήταν γεγονός. Και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου.
Ο τσαμπουκάς του Στουρνάρα, λοιπόν, ήταν μία παράκληση στον ξένο, η φουστανέλα ήταν στρινγκάκι και το τσαρούχι μια γόβα 12ποντη, οπότε πώς να τρέξεις με γόβα 12ποντη, γι’ αυτό και ο Στουρνάρας έμεινε εκεί που ήταν να υποδύεται τον υπουργό. Και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου.

ΑΝΤΩΝΗ, ΧΑΣΑΜΕ…


Όπου Αντώνης, ένας άνθρωπος που είναι τιμή να σε θεωρεί φίλο. Τον γνώρισα στο twitter κι από τότε τα λέμε στα μέιλ και κάνουμε ανταλλαγή στις πίκρες. Βέβαια, εκείνος είναι αισιόδοξος. Όμως, ποιος είναι τέλειος σε αυτό τον κόσμο; Χτες, λοιπόν, του έγραψα «Αντώνη, χάσαμε…». Και για πρώτη φορά τον διάβασα να λέει «μάλλον».
Ο πρώτος στόχος ήταν η αποβλάκωσή μας μέσω του πανικού. Τον πέτυχαν. Θα μας πάρουν τα σπίτια οι κουμουνιστές, θα πεινάσουμε αν βγούμε από το ευρώ, οι 7 πληγές του Φαραώ θα εγκατασταθούν για πάντα στην Ελλάδα αν δε γίνει κυβέρνηση η ΝΔ, η Μέρκελ θα μαζέψει τα παιδιά μας και θα τα κάνει ευνούχους στο παλάτι της και άλλα πολλά.
Η αποβλάκωση είχε σαν αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας κι έτσι, άλλοι έτρεχαν να ψηφίσουν τη ΝΔ κι άλλοι να στηρίξουν τη Χρυσή Αυγή για να εκδικηθούν, λέει, τους κλέφτες. Κι έτσι, η αποβλάκωσή μας εδραίωσε το καθεστώς, η βαρβαρότητα έγινε επίσημη κυβερνητική πολιτική και νέα μέτρα – αλυσοπρίονα θα ψηφιστούν για να κόψουν κι άλλα κεφάλια πολιτών.

περί βίας (άλλα 3 επίκαιρα άρθρα)

Περί βίας – Ποιος φτιάχνει την αλήθεια; 

Τις τελευταίες μέρες από όλες τις λέξεις του συρμού, η βία είναι μάλλον αυτή που είχε την μεγαλύτερη πέραση στα ΜΜΕ, ιδιοκτησίας των εργοληπτών δημοσίων έργων και εφοπλιστών.
Με ηγεμονικό ύφος και με την δικαιωματική αυθεντία του πεφυσιωμένου, οι δημοσιογραφικές πένες του Πρετεντέρη και του Κασιμάτη σε αγαστή σύμπνοια και με παιδαγωγικές απλουστεύσεις ταυτίζουν, σχετίζουν και ενοχοποιούν «κουκουέδες, συριζαίους, χρυσαυγίτες (που) όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου»
Την δημοκρατία που σύμφωνα με τον βιαίως «αντιστασιακό» στα νιάτα του και Πρόεδρο της Δημοκρατίας στα γεράματά του Παπούλια:
«..επιχειρεί μια βίαια μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος με βαρύ οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Η ανεργία προσεγγίζει το απαράδεκτο ποσοστό του 25%, ενώ η ανεργία στους νέους κινείται στο εφιαλτικό 54%…»
Η παραπάνω διαπίστωση του Προέδρου της Δημοκρατίας επιβεβαιώνει τις καταφανείς πνευματικές αναπηρίες των δυο δημοσιογράφων μια και ο προστάτης των θεσμών παραδέχεται την οργανωμένη βία του κράτους ταυτόχρονα με τα ταξικά χαρακτηριστικά που ασκεί απέναντι σε πολίτες και κουρελιάζει τα ιδεώδη της πολιτικής αρετής των δημοκρατικών υφισταμένων του που ασκούν την εξουσία, που κατατυραννεί και εκμηδενίζει τον εργαζόμενο, αφού τον καθιστά άνεργο. Και η ανεργία, ο αποκλεισμός δηλαδή από το δικαίωμα της εργασίας, επιφέρει και αποκλεισμό από την οικονομική ζωή. Σε αυτό το στάδιο, η εξαθλίωση, η πείνα, η καταπίεση, ο φόβος, ο καταναγκασμός και η καταδίκη που επιβάλει ο νόμος, άγρια βίαια και καταπιεστικά, είναι πολιτική βία. Η ανεργία αφοπλίζει ηθικά και συντρίβει φυσικά το άτομο.
Αυτή η θεσμοθετημένη ωμή βία σιγά-σιγά εθίζει την «κοινή γνώμη» η οποία με την κατάλληλη καθοδήγηση γίνεται συγκαταβατική, αποδέχεται την «κόκκινη γραμμή της σωτηρίας της χώρας» με κάθε κόστος, και με απάθεια αποδέχεται την αφαίρεση των λαϊκών κατακτήσεων, των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του, και τελικά αυτή η έρμη «κοινή γνώμη» καταντά αναίσθητη, έρμαιο και εξαρτημένο αντικείμενο των αυτόκλητων προστατών της πατρίδας της δημοκρατίας και της τάξης.

περί βίας (3 επίκαιρα άρθρα)

1) Κάποια μέρα θα χρειαστεί και να μισήσεις! 

Αυτός ο λόγος καρφώθηκε σα σφαίρα στο μυαλό μου πριν 15 χρόνια περίπου, όταν τον πρωτοάκουσα.
Τότε παίδευα το μυαλό μου να τον καταλάβω, αλλά αρνιόμουν.
Είναι ο λόγος ενός μεγαλύτερου που απευθυνόμενος στον ανέμελο νεαρό του εξηγεί πως δεν είναι τα πάντα δεδομένα.
Πως όλα κατακτώνται με πάλη και διατηρούνται με ακόμη περισσότερη πάλη.
Γιατί κάποιος άλλος θέλει να σου το πάρει. 
Ποιο; Οτιδήποτε σου δίνει ζωή.
Το παιχνίδι ή το παγωτό όταν είσαι μικρός.
Τη γκόμενα όταν μεγαλώσεις λιγάκι.
Τη δουλειά, το σπίτι και την αξιοπρέπεια όταν μεγαλώσεις περισσότερο.



Και πώς να παλέψεις αν δε μισήσεις;
Θυμάμαι πόσο εντύπωση μου έκανε όταν ο Πύρρος Δήμας πριν ανέβει στον αγωνιστικό χώρο να σηκώσει τα επαχθή βάρη του, ο προπονητής του τον χαστούκιζε.
Για να τον τσαντίσει. Για να νιώσει μίσος και να βρει τη δύναμη να παλέψει με το ανίκητο βάρος.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Πρόταση για το καραβάνι αλληλεγγύης και αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής μεταλλευτικής

  Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, ενός εργοστασίου παραγωγής δομικών υλικών στη Θεσσαλονίκη, είναι απλήρωτοι από τον Μάη του 2011. Από πέρσι τον Σεπτέμβρη άρχισαν επίσχεση διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους κρατώντας παράλληλα βάρδιες στο εργοστάσιο για να μην πάρει η εργοδοσία τον εξοπλισμό. Μέσα σε αυτή την πορεία του αγώνα τους συνειδητοποίησαν ότι η καλύτερη λύση είναι να πάρουν οι ίδιοι το εργοστάσιο στα χέρια τους μέσω ενός εργατικού συνεταιρισμού και να το δουλέψουν υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης. Το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Βιομηχανικής Μεταλλευτικής είναι ένα σωματείο βάσης που λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά βασιζόμενο αποκλειστικά στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων.

Για να πετύχουν τον στόχο τους χρειάζονται ένα δυνατό πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης. Ένα κίνημα αλληλεγγύης που δε θα τους συμπαραστέκεται μόνο ηθικά, υλικά και πολιτικά αλλά θα παλεύει να διαδώσει την προοπτική της αυτοδιαχείρισης στα εργοστάσια και σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου στην εργασία έχει ξεπεράσει κάθε φαντασία, το κράτος προσπαθεί λυσσαλέα να καταστείλει κάθε φωνή αντίστασης και οι φασίστες καλυπτόμενοι από έναν δήθεν «αντισυστημικό» μανδύα, αλλά ουσιαστικά στηριζόμενοι από το κράτος και το κεφάλαιο, αποτελούν το μακρύ χέρι του συστήματος που χτυπάει τα πιο αδύναμα τμήματα της εργατικής τάξης. Παραγωγικές μονάδες κλείνουν ή ξεπουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί, οι απολύσεις ολοένα κι αυξάνονται ενώ η ανεργία καλπάζει. Σε αυτή την κατάσταση κρίνουμε πως ένα κίνημα εργατικής αυτοδιαχείρισης μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι στην αυξανόμενη ανεργία κι εξαθλίωση των εργαζομένων, και μια ευκαιρία για ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος.

Οι τοίχοι ως... καθρέφτες!



  ...Έχετε σκεφτεί ποτέ να δείτε τους τοίχους σαν... καθρέφτες; Όχι τους τοίχους των σπιτιών μας, αυτούς τους κρατάμε πεντακάθαρους και δεν μας λένε την αλήθεια. Τους άλλους τοίχους, τους απρόσμενους, τους ασύμμετρους, τους βρώμικους, τους πιο ειλικρινείς, τους πιο... ανθρώπινους, αυτούς των δρόμων!

Δεν ξέρω, βέβαια, αν έχουν αυτιά, σίγουρα όμως έχουν φωνές. Άλλοτε δειλές, άλλοτε πιο δυνατές, άλλοτε κραυγές. Οι τοίχοι, λοιπόν, βρίσκονται εκεί και σε ρωτάνε. Εσύ, θα σταθείς μπροστά τους να καθρεφτιστείς; Να απαντήσεις;

...Ακολουθούν 13+1 ερωτήσεις-προκλήσεις...
1. Ρωτάς γιατί;

Γιάννης Χαρούλης - Άγιοι


Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Κωδικοποίηση Δασικής Νομοθεσίας: Εβαλαν τους λύκους να φυλάξουν τα πρόβατα

Στις 20 Ιούνη του 2012 ο Ειδικός Γραμματέας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ Α. Ανδρεαδάκης δημοσιοποίησε ανοικτό διαγωνισμό για την επιλογή αναδόχου του έργου «Κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας». Καταρχάς, οφείλουμε να επισημάνουμε, ότι ο διαγωνισμός αυτός είναι πολυδάπανος, ενώ με την προκήρυξή του ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έδωσε την ευκαιρία να πάρουν μέρος οι εταιρίες που λυμαίνονται τα δασοπονικά έργα και διάφοροι καθηγητάδες που, ανάμεσα στ’ άλλα, βοηθούν τις εταιρίες που προσφεύγουν στο ΣτΕ προκειμένου να διευρύνουν τα επιτρεπόμενα έργα στα δάση. Αν ο διαγωνισμός αυτός δεν ματαιωθεί, θα αποβεί καταστροφικός για το δασικό    πλούτο και το περιβάλλον της χώρας.


Μέρος στο διαγωνισμό αυτό παίρνουν τελικά έξι γκρουπ εταιριών που απαρτίζονται από καθηγητάδες και καπιταλιστικές εταιρίες που λυμαίνονται τις μελέτες για τους δασικούς χάρτες και άλλα δσοπονικά έργα. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες μας, φιγουράρουν τα ονόματα της «κοινωφελούς εταιρίας» Θ. και Δ. Τσάτσου (μέλη της οποίας είναι τρανταχτά ονόματα υπουργών και καθηγητών), καθηγητών ΑΕΙ που χρημάτισαν και σύμβουλοι πρωθυπουργών, όπως η Β. Σιούτη που ήταν σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου στο Μαξίμου, ονόματα μελετητών-καπιταλιστών, όπως του μυστικοσύμβουλου της πρώην υπουργού Τ. Μπιρμπίλη, Ν. Χλύκα, καθώς και ονόματα πρώην Γενικών Διευθυντών Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, και μάλιστα ενός απ’ αυτούς που λανσάρονταν ως υπερασπιστές των δασών.
 
Η δαπάνη του διαγωνισμού κοστολογήθηκε σκόπιμα στα 1,545 εκατ. ευρώ, προκειμένου να αμειφθούν πλουσιοπάροχα οι συνέταιροι και τα στελέχη των εταιριών που δήλωσαν συμμετοχή. Είναι ίσως η πρώτη φορά που για ανάλογο διαγωνισμό δαπανάται τόσο μεγάλο ποσό. Κατά την άποψή μας, ο διαγωνισμός αυτός δεν χρειάζονταν να γίνει. Γίνεται μόνο και μόνο για να συρρικνωθεί κι άλλο η δασική νομοθεσία και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ξεπατώματος των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Απλή Αλητεία; Απλός Ψεύτης; Απλός νεοφιλελεύθερος; Δωσίλογος πάνω απ’ όλα!

το βρήκαμε στη: Σίβυλλα

Απεργία 26/9/2012




ΑΝ.ΕΛ.: Ζητούν έγγραφα για τα μεταλλεία

  Aίτηση κατάθεσης εγγράφων σχετικά με την έγκριση για εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης του μεταλλευτικού χώρου Κρουσίων, παρά τις αντιδράσεις της κοινωνίας του Κιλκίς, κατέθεσαν στη Βουλή οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, μέσω της βουλευτού Κοζάνης, Ραχήλ Μακρή, σε συνεργασία με την αναπληρώτρια υπεύθυνη του τομέα Περιβάλλοντος  και  πολιτευτή Κιλκίς, Άννα-Μαρία Γιάντση.

Υπουργείο ΠΕΚΑ: Άλλα λόγια για τα μεταλλεία


«Άλλα λόγια» ήταν η απάντηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος στην κοινή ερώτηση των τριών βουλευτών του νομού Κιλκίς για τα μεταλλεία Κρουσίων. Το γεγονός, επισημαίνει κι ο ίδιος ο βουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Γεωργαντάς, ο οποίος σε δήλωσή του τονίζει ότι:
- Το υπουργείο δεν απαντά στην ερώτηση πως θα διασφαλισθεί η ποιότητα και η επάρκεια του νερού.
- Στην ερώτηση αν υπάρχει ουράνιο στην περιοχή, η απάντηση είναι πως δεν είναι αξιοποιήσιμο.
- Στο ερώτημα κατά πόσο η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι συνδεδεμένη με τις όποιες αναπτυξιακές μελέτες έχουν εκπονηθεί για την περιοχή των Κρουσίων, η απάντηση του υπουργείου αναφέρεται μόνο στις μελέτες επί της αξιοποίησης των μεταλλείων!
«Το υπουργείο ΠΕΚΑ οφείλει να αναθεωρήσει την πολιτική του επί του θέματος και σε έναν ουσιαστικό διάλογο με τους πολίτες της περιοχής να ακούσει τις εύλογες ανησυχίες και ενστάσεις τους χωρίς να  δημιουργεί τετελεσμένα και οξύνει με τη στάση του το κοινωνικό κλίμα σε μια ιδιαίτερα ευπαθή περιοχή», καταλήγει στη δήλωσή του, ο κ. Γεωργαντάς.

Από την πόλη έρχομαι ...

Η «απάντηση» του Υπουργείου ΠΕΚΑ στην ερώτηση των τριών βουλευτών μας αναφορικά με τα μεταλλεία Κρουσίων

 

metalleia-xarths-kilkis
Απορία ψάλτου βηξ… Κάπως έτσι μπορεί να συνοψιστεί η απάντηση που έδωσε το υπουργείο ΠΕΚΑ στους βουλευτές του νομού Γ. Γεωργαντά, Ειρ. Αγαθοπούλου και Θ. Παραστατίδη όταν στις 24 Αυγούστου κατέθεσαν ερώτηση δια της Βουλής ζητώντας απαντήσεις σε μερικά κρίσιμα ζητήματα που σχετίζονται με την επικείμενη αξιοποίηση των μεταλλείων στα Κρούσια.Σε διπλανές στήλες επαναδημοσιεύουμε το κείμενο της ερώτησης για να καταδειχθεί πόσο ανοργάνωτη και αναξιόπιστη είναι η Πολιτεία σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα για την τοπική μας κοινωνία.

Βέλγιο: Κλιμάκωση της έντασης στο δρόμο

Ανεβαίνει η ένταση στο δρόμο. Εδώ και καιρό φαίνεται ξεκάθαρα στις γειτονιές των Βρυξελλών μια έντονη εχθρικότητα απέναντι στους μπάτσους, η οποία τις τελευταίες εβδομάδες εκφράζεται και πάλι πιο ανοιχτά. Πρέπει να σημειωθεί ότι εδώ και αρκετούς μήνες οι μπάτσοι καταβάλλουν διπλές προσπάθειες, με την ελπίδα να καταστείλουν ταραχές, με συστηματική βαναυσότητα, ελέγχους, περισσότερους ασφαλίτες κι ομάδες επέμβασης που προβαίνουν σε συλλήψεις ξυλοκοπώντας και ταπεινώνοντας κόσμο.

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Επίκαιροι αμίλητοι – Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι

Την ώρα που αεροκοπανάνε οι άρχοντες
περί δημοκρατικής τάξης, ανάμεσά
μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα
τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί, περίεργα θα ’λεγες είναι
φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά το πρόσωπο το φτυσμένο.
Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους,
και που το παράπονό τους να πούνε;
Απ’ του μισθού τα ψίχουλα, πώς να αποχωριστούνε;
Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους,
μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους.
Ει! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!
Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,
άλλο δε μας μένει.

πηγή: Κουλτούρα κι Επανάσταση

το βρήκαμε εδώ: Δήθεν

Στους μεταγενέστερους - Μπ. ΜΠΡΕΧΤ


Λαθρο-Μεταλλεία Χρυσού Χαλκιδικής: Θέμα πολιτικό και υπαρξιακό, μα προπαντός σκάνδαλο εγκληματικό. (Μέρος έβδομο)




1.      Η λυσιτελής έκβαση βρίσκεται στο τρίπτυχο ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ, ΑΝΟΡΘΩΣΗ. 
Στην υπόθεση «Λαθρο-Μεταλλεία Χρυσού Χαλκιδικής» συμπυκνώνεται σε μικρογραφία η εθελόδουλη μνημονιακή πολιτική των τελευταίων χρόνων όπως και η μεταπολιτευτική πορεία του δικομματικού αστικού κράτους προς την πλαστική ευμάρεια, τη χρεοκοπία και τα μνημόνια.  Η λύση του προβλήματος δεν μπορεί -αναγκαστικά- να ξεφύγει από τη πολιτική λύση του συνολικού προβλήματος της χώρας. 

Προσφέρουμε τρόφιμα –αλλά δεν το βιντεοσκοπούμε!

       Της Χριστίνας Τσαμουρά

Ν’ αρχίσω απ’ τα καλά ή τα κακά νέα; Ας το πιάσω απ’ τα δεύτερα: η λίστα των ατόμων και των οικογενειών που απευθύνονται στο Δίκτυο Αλληλεγγύης Βύρωνα για βασικά είδη διατροφής όπως το ελαιόλαδο, τα ζυμαρικά, τα όσπρια, η ζάχαρη, ο καφές και το αλάτι, μεγαλώνει με ρυθμούς που κανείς απ’ όσους πήραν την πρωτοβουλία για συλλογή και διανομή τροφίμων στη γειτονιά μας δεν υποψιαζόταν ένα μήνα πριν. Γνωρίζαμε βέβαια ότι στη μνημονιακή Ελλάδα πολύς κόσμος βιώνει –ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του– την παραλυτική και ισοπεδωτική αίσθηση της φτώχειας, αλλά κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού, εκεί που στοιβάζονται οι τρίτες και τέταρτες σκέψεις, το στερεότυπο του «ξεδοντιασμένου, ρακένδυτου, από πάντα φτωχού, γέροντα ή γερόντισσας», με τους οποίους καλώς πράττουν και ασχολούνται «ειδικού τύπου οργανώσεις», δεν έλεγε να καταρρεύσει. Η φυσική επαφή μας τις τελευταίες 30 περίπου μέρες με τους ανθρώπους που ήρθαν να ζητήσουν έμπρακτη συμπαράσταση στις οριακές στιγμές που περνάνε, ήταν παραπάνω από αρκετές για να κομματιάσουν το κλισέ. Η νέα φτώχεια έχει πρόσωπο και ονοματεπώνυμο: είναι «ο από πάνω που στάζει η γλάστρα του στο μπαλκόνι μας», «οι γονείς του μικρού που κάνει παρέα το παιδί στα αγγλικά», συχνά δε οι ίδιοι μας οι σύντροφοι.

Κι εδώ τελειώνουν τα κακά νέα. Γιατί η θέρμη με την οποία ανταποκρίθηκαν πάρα πολλοί κάτοικοι της γειτονιάς, τόσο στην έκκληση για προσφορά τροφίμων (επίσης ρούχων, παιχνιδιών) όσο και στην πρόσκληση για την ιδρυτική Ανοιχτή Συνέλευση ενός μόνιμου, καλά οργανωμένου και με σταθερή παρουσία στη γειτονιά Δικτύου Αλληλεγγύης στο Βύρωνα, ήταν πρωτοφανής και άκρως ενθαρρυντική.

“ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ” – Το σύστημα κατάφερε τελικά να διχάσει τους Έλληνες!!!

Όταν κάποιος θέλει να μεταφέρει έναν μεγάλο και βαρύ βράχο, αλλά δεν μπορεί τι κάνει; Τον σπάει σε μικρά κομμάτια και τα μεταφέρει με άνεση όπου εκείνος πλέον επιθυμεί.

Ακριβώς με αυτό τον τρόπο λειτουργούν οι πολιτικές δυνάμεις, χωρίζοντάς μας σε πολιτικά στρατόπεδα, όπου αφού μας έχουν κατηχίσει με τις δικές τους ιδεολογίες τσακωνόμαστε μεταξύ μας λόγω διαφορετικών αντιλήψεων. Δεν είναι τυχαίο που έχουν δημιουργηθεί τόσα πολλά κόμματα, όσο περισσότερο διαιρεμένοι είμαστε τόσο καλύτερα γι’ αυτούς.
Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι δίνεται τόσο πολύ έμφαση στις διαφορές μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων; Με αυτό τον τρόπο δημιουργούν δύο αντίπαλες παρατάξεις και τις βάζουν να “τρώγονται” μεταξύ τους.

Έτσι ενεργοποιούν τον κοινωνικό αυτοματισμό! Μας διαιρούν για να μας ελέγχουν…

Τώρα που πλέον δεν μπορούν οι προσκυνημένοι των ΜΜΕ, με ναυαρχίδα το MEGA, να κατηγορήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους καθώς αναμένονται πλέον απολύσεις τους, αν όχι σε αυτό το πακέτο, τότε στο επόμενο, τώρα στοχοποιούν ως υπεύθυνους της οικονομικής κρίσης τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

25 Σεπτεμβρίου – ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΡΕΣΣΟΥ

Προσοχή! Αυτή μπορεί να είναι η επόμενη και καθοριστική κίνηση των πολιτών, με την οποία θα ξεκινήσει η διαδικασία της αλλαγής, που θα αφήσει πίσω το ισχύον καθεστώς και θα θέσει τις βάσεις μιας πραγματικής δημοκρατίας.
Το κίνημα είναι αποφασιστικό και ξεκάθαρο:
Στις 25 Σεπτεμβρίου θα φτάσει στη Μαδρίτη, μαζικά, απ’ όλες τις γωνιές της Ισπανίας, με σκοπό ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΝΓΚΡΕΣΣΟΥ και την επ’ αόριστον παραμονή του εκεί, μέχρι να επιτευχθεί η διάλυση των Κοινοβουλίων και να ξεκινήσει μια διαδικασία που θα οδηγήσει σε ένα νέο Σύνταγμα, αυτή τη φορά, Σύνταγμα ενός δημοκρατικού κράτους.
Όλοι οι πολίτες καλούνται να συμμετάσχουν, είτε ανεξάρτητα, είτε μέσω συνελεύσεων ή ομάδων πολιτών κλπ. Η αλλαγή είναι αναγκαία και τον πρώτο λόγο θα τον έχει ο λαός.

Κοινωνική ΑΓΟΡΑ Θεσσαλονίκης: Για μια "άλλη" Οικονομία

Μια πρόταση προς παραγωγούς, οικοκαλλιέργειες, δομές αλληλέγγυας οικονομίας, κολλεκτίβες, συνεταιρισμούς, κοινωνικούς χώρους και συνελεύσεις.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε καμιά μορφή αυτονομίας, δηλαδή χειραφέτησης από τους μηχανισμούς της εξουσίας και του κράτους, εάν αυτή η μορφή δεν περιλαμβάνει μορφές διατροφικής αυτονομίας.
Αυτόνομες κοινότητες στο Μεξικό

 

Μέσα από τις πλατείες και συζητήσεις του περσινού καλοκαιρού ξεχύθηκαν σε όλη τη χώρα μικρές δομές και συνελεύσεις οι οποίες μεταφέρουνε το πνεύμα της άμεσης δημοκρατίας στην καθημερινότητα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και από το περσινό φεστιβάλ της άμεσης δημοκρατίας γεννήθηκε και η ιδέα να ασχοληθούμε με το ζήτημα της διατροφής και έτσι δημιουργήθηκε ο "Συνεταιρισμός αποκαταναλωτών Συντροφία". Η ιδέα μας αυτή δεν έγινε απλά για να βελτιώσουμε το προσωπικό μας πρόβλημα, αλλά με το σκεπτικό ότι: "Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ρεαλιστική πρόταση άμεσης δημοκρατίας εάν πρώτα δεν έχουμε αναδείξει στη πράξη μορφές οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων οι οποίες να αντανακλούν τον κόσμο που οραματιζόμαστε". Αυτή ακριβώς η ιδέα θεωρεί την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ως την υλική βάση της άμεσης δημοκρατίας.

ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ...

Δεν μπορούν να αντισταθούν...
Δεν είναι μια γροθιά το πλήθος των μνημονιόπληκτων
Είναι δέκα εκατομμύρια παλάμες άδειες
Ο άνεργος χαμένος, μόνος, βιώνει το προσωπικό του δράμα ζητιανεύοντας ένα μεροκάματο....
Ο έμμισθος της πεντάρας πνίγεται στους απλήρωτους λογαριασμούς, στους τσακωμούς στο σπίτι, στο κλάμα, στην απελπισία.....
Ο συνταξιούχος αγωνίζεται να βρει το φάρμακο για να ζήσει....

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Κι ενώ εσύ κάθεσαι...

 ...και απολαμβάνεις τουρκικά σήριαλ,

-κάπου δίπλα σου 2-3 συνάνθρωποί σου αυτοκτονούν καθημερινά (σήμερα μέχρι στιγμής ένας 34χρονος άνεργος κι ένας 42χρονος πατέρας στο Ηράκλειο αφού πριν 2 μέρες έμεινε άνεργος)
-η ανεργία οδεύει για το 30% (πάνω από 52% στους νέους, μη συνυπολογιζομένων αυτών που έχουν μεταναστεύσει, προφανώς και κάποιος συγγενής σου)
-τα δώρα και ένα μέρος του μισθού ή της σύνταξης σου ταξιδεύουν ΑΥΤΗ τη στιγμή στον αγύριστο, για να σε προλάβω, όχι δεν θα γλυτώσεις τίποτε γιατί δρομολογείται κατάργηση του αφορολόγητου
-αν νομίζεις ότι έχεις δικό σου σπίτι σου 'χω άσχημα νέα, θα το νοικιάζεις στο εξής από το κράτος μέσω των φόρων που θα δίνεις (τι είπες... αυτά δεν γίνονται στον καπιταλισμό;)
-αν είσαι κάποιος μάλιστα που πλησιάζει στα όρια της σύνταξης θα πρέπει ν' αναβάλεις αυτό τ' όνειρο για 2 χρόνια τουλάχιστον (ποτέ δεν ξέρεις, από εκπλήξεις αυτό το κράτος...)
-θα έχεις κι ένα προβληματάκι με τη θέρμανση στο μεταξύ, όπως και με διάφορα τιμολόγια ΔΕΚΟ, εισιτήρια στα ΜΜΜ, τηλέφωνα στον ΕΟΠΥΥ κ.α., αλλά σαν νυκοκυραίος ψηφίζοντας τα έλαβες τα μέτρα σου φαντάζομαι
-θα έχεις αντιληφθεί, δεν μπορεί θα 'χεις μάθει στο καφενείο, στις εφημερίδες ή στη γειτόνισσα, ότι στην περιοχή σου θα γίνει ΕΟΖ (ειδική οικονομική ζώνη ντε) με διάφορες fast track επενδύσεις και ίσως χαίρεσαι για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και 'δώ θα σε παρηγορήσω. θα παίρνεις με το μισθό σου τ' αγγούρια που σου .....χρειάζονται και μόνον αυτά,

σε σένα λοιπόν αγαπητέ που όταν σηκωθείς από τον καναπέ θα ΄χουν ξεπουληθεί όλα σε ντόπιους και ξένους "επενδυτές", θα 'χουν θησαυρίσει τραπεζίτες και τοκογλύφοι, θα 'χουν κακοποιηθεί βάναυσα οι πιο αμέτοχοι για την κατάντια μας και διαπιστώσεις πάλι ότι φταίνε οι άλλοι, ένα έχω να σου ευχηθώ..

καλό χειμώνα

posted by ksoano

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ

Υπαρχει ενα σημαδι στο προσωπο μου.
Μεγαλωνει μερα με τη μερα.
Σαν μια πληγη που δεν επαψε να βαθαινει.
Σαν το σημαδι του Καιν, που ολοενα με βαραινει.
Σαν κατι που δεν επραξα, κι ομως,
φταιω εγω.
Υπαρχει ενα σημαδι στο προσωπο μου.
Στην αρχη ακαθοριστο, απροσδιοριστο,
ο καθενας μπορουσε να το εξηγησει συμφωνα με τις αντιληψεις του,
η εξωτερικη πλευρα της Ενοχης,
ενα κοψιμο στο ξυρισμα,
ενα χτυπημα απο αγνωστο,
ενα φιλι βιαστικο, απερισκεπτο
και για αυτο το λογο, δυνατο.

Οι Εξτρεμιστές του Κέντρου


 
Στις μέρες μας η πολιτική, η δημοσιογραφική και η οικονομική ελίτ αυτοβαφτίστηκαν "Κέντρο".
Χρησιμοποιούν και άλλους επιθετικούς προσδιορισμούς για τους εαυτούς τους: "δημοκράτες, απλοί πολίτες, ψύχραιμοι, σώφρονες, ειρηνικοί, ανυποψίαστοι κλπ.".
Αντιτίθενται μ' ένα στόμα, μια φωνή στη λεκτική και φυσική βία των "Άκρων".
Και εξαπολύουν συντονισμένη επίθεση σε κάθε είδους πολιτική βία, συνδέοντας ντομάτες με πατάτες, πορτοκάλια με μανταρίνια, τις βούρτσες με τις πούτσες και τις διαδηλώσεις με τα χρυσαυγίτικα πογκρόμ.
Διόλου τυχαία η επιλογή αυτή, ιδίως λίγες μέρες πριν τη πρώτη πανεργατική απεργία του χειμώνα, όπως διόλου τυχαια και η επιλογή του χρονικού σημείου των επιθέσεων των ναζιστών.
Ως γνωστόν, η Χρυσή Αυγή παίρνει εντολές από τη Νέα Δημοκρατία και εκτελεί το σχέδιο κατά γράμμα.
Έτσι επέλεξε να κάνει τις μέρες της λήψης των μέτρων μνημονιακής ληστείας τις επιθέσεις της και μάλιστα on camera, ούτως ώστε να μπορούν να τις εκμεταλλευτούν κατάλληλα οι μεσάζοντες της εξουσίας, τα ΜΜΕ.