Φαντάζομαι,
όλοι θα έχετε παρακολουθήσει στην τηλεόραση, εκείνο το ‘παιχνίδι’, όπου
καμιά τριανταριά ταλαντούχοι ..σκλάβοι των γκουρμέ εστιατορίων,
διαγκωνίζονται για το ποιος απ’ όλους θα αναδειχθεί ως ο καλυτερότερος
(και λίγο πιο καλοπληρωμένος) ..σκλάβος απ’ τους υπόλοιπους. Δεν
πρόκειται, φυσικά, για καμιά εκπομπή μαγειρικής: Κανείς στο σπίτι δεν θα
κάτσει να ‘στήσει πιάτα’, ούτε να φάει μουσακά από …καραβίδα. Δεν
πρόκειται καν για ελληνική πατέντα: Η εκπομπή αποτελεί ακριβές αντίγραφο
της ανάλογης made in USA. Πρόκειται για την ίδια την καρδιά της ‘φιλελεύθερης’ φιλοσοφίας, όπου
‘κάθε όνειρο’ τάχα μπορεί να πραγματοποιηθεί (αρκεί, βέβαια, να
υφίσταται το 99% των ‘χαμένων’ που δεν θα το πραγματοποιήσει ποτέ)…
Σίγουρα
θα έχετε εξ άλλου, παρακολουθήσει, όλες εκείνες τις χαριτωμένες
εκπομπές (στα κρατικά κανάλια), όπου νυν ευτυχισμένοι ‘πρώην αστοί’,
εγκατέλειψαν (όχι απολύθηκαν) τις ‘επιστημονικές τους καριέρες’ και τις
‘αστικές τους εστίες’, για να εγκατασταθούν στις ράχες, στα δάση και τα
ψηλά βουνά. Κάτι ‘Αυτοί που πήραν τα βουνά’, κάτι ‘Αληθινά σενάρια’,
κάτι ‘Κυριακές στα χωριά’, εσχάτως, μας προκαλούν να καλλιεργήσουμε
..βατόμουρα, να εκθρέψουμε ..σαλιγκάρια ή να βάλουμε μοσχάρια να ακούν
..Μπετόβεν και Μπαχ (που τα ηρεμεί με ευεργετικά αποτελέσματα) !! Με τον
τρόπο αυτό, όχι μόνον θα κερδίσουμε αμύθητα πλούτη, αλλά και θα
αναπτύξουμε μια ..καινοτόμα γεωργία (εγκαταλείποντας το στάρι, ξεχνώντας τον καπνό και το βαμβάκι και ξεχερσώνοντας τα’ αμπέλια μας): Ευτυχώς, εκείνο που δεν μας αποκαλύπτουν, είναι πού σκατά θα βρούμε τα …στρέμματα να τα κάνουμε όλα ετούτα…
Θα
έχει πέσει στα χέρια σας, τέλος, κάποιο απ’ τα διαφημιστικά εκείνα
‘ένθετα’, όπου διαφημίζονται τα πλέον πολυτελή τουριστικά καταλύματα,
χειμερινού τουρισμού: Την ίδια ώρα που οι περισσότεροι δεν πήγαν ούτε
για μισό μπάνιο τον ..Αύγουστο καν, κάποιοι άλλοι φαίνεται πως έχουν
επενδύσει εκατομμύρια σε κάτι ορεινές Κορινθίες, σε κάτι Αράχωβες, σε
κάτι χιονισμένα ..Μέτσοβα. Κοιτάς τις φωτογραφίες με τις
..σουίτες που δεν θα επισκεφθείς ποτέ, τα .. ‘σπα’ που δεν θα σε
χαλαρώσουν, τις σκεπαστές πισίνες με θέα στις χιονισμένες πλαγιές ! Δεν χρειάζεται, φυσικά, να διαβάσεις παρακάτω ή να ‘ρωτήσεις’ για τις ..τιμές…
Τα
ξέρει άραγε όλα αυτά η αριστερά; Αναρωτιέται ποτέ, τι σκατά ψηφίζει ο
νέος που ονειρεύεται να σπουδάσει σεφ; Σκέφτεται ποτέ της, εάν θέλει να
βγούμε απ’ το ευρώ και την Ευρωζώνη, εκείνος που ονειρεύεται να εκθρέψει
σαλιγκάρια; Έχει κάποια ‘εναλλακτική’ για τις υπερπολυτελείς χειμερινές
σουίτες στο Πάπιγκο, για όταν θα ‘καταλάβει’ την εξουσία;;
Το ‘σύστημα’ είναι μανούλα στο να ..εξωραΐζεται. Έχει χρυσοπληρώσει (στις πλάτες μας φυσικά) ένα ολόκληρο μηχανισμό, ελέγχου, χάλκευσης, κατεύθυνσης. Προσέχει ακόμη και τις λέξεις που χρησιμοποιεί: ‘Ενιαίο’! Λέξη ..δικαιοσύνης ! Σχεδόν ..κομμουνιστική ! Οι υπάλληλοι ‘των ΔΕΚΟ’ (του ΜΕΤΡΟ), ‘δεν ήθελαν να μπουν στο ενιαίο’. Τους ‘επιτάξαμε’, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε ‘εξαιρέσεις’. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ‘μετάβαση’ προς την νομιμότητα. Το ΚΚΕ το ‘σεβόμαστε’, αν και διαφωνούμε μαζί του (όσο είναι στο 5% βέβαια).
Η
αριστερά, δυστυχώς, όχι μόνον δεν έγινε ποτέ της ‘ελκυστική’ (και δεν
εννοώ ν’ ανέβει σε καμιά πασαρέλα), αλλά και ο μόνος τρόπος που δείχνει
να ξέρει να το επιχειρεί είναι τελείως λανθασμένος: Μπορεί να γίνεσαι
λιγότερο ..σκιαχτικός, λέγοντας
πως ‘είσαι νοικοκύρης’, πως ‘εγγυάσαι το ευρώ’ ή επισκεπτόμενος τον κ.
Σόιμπλε και το Δ.Ν.Τ., παύεις όμως να είσαι ‘αριστερός’ με όλα αυτά.
Γιατί λοιπόν να σε προτιμήσουμε εσένα, τον ‘θέσει δεξιό’, απ’ τον
..ορίτζιναλ; Μετά, φυσικά, δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το δημοσκοπικό σου
κόλλημα. Μπορεί με διάφορα τερτίπια και ‘τρέχουσες συνθήκες’ να
αποσιωπάς πως είσαι ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία ή να κάνεις πως
‘λησμονείς’ πως ο μικρομεσαίος είναι κι αυτός εργοδότης, αλλά έτσι
καταντάς τουλάχιστον ..υβριδικός: Κομμουνιστής με φιλελεύθερο προφίλ ή
(το απείρως χειρότερο) φιλελεύθερος με Κομμουνιστικό…
Έγινε ολόκληρη μάχη με τους εργαζόμενους στο ΜΕΤΡΟ: Βγήκε κανείς αριστερός να πει πως ‘εμείς, όταν κυβερνήσουμε, το ΜΕΤΡΟ, και όλα τα δημόσια μέσα μεταφοράς, θα το έχουμε ΤΖΑΜΠΑ’;; Κι όχι επειδή είμαστε μάγκες, αλλά γιατί αυτό προβλέπει το οικονομικό μας μοντέλο; Κανείς φυσικά….
Πληρώθηκαν,
τέλος του μηνός, για πρώτη φορά οι συνταξιούχοι, οι δημόσιοι, οι
ιδιωτικοί, όλοι τέλος πάντων, με την νέα παρακράτηση στο εισόδημα, είδαν
τις τσεπούλες τους να ληστεύονται κι άλλο: Βγήκε κανείς
αριστερός να θυμίσει έστω, πως σε μια ‘κατευθυνόμενη οικονομία’ δεν θα
έχουν κανένα νόημα, δεν θα υφίστανται με την καπιταλιστική μορφή,
φόροι;;; Κανείς φυσικά…
Τόσον
καιρό, η ακίνητη περιουσία έχει καταντήσει ..σταυρός για εκατομμύρια
νοικοκυριά, απ’ την εποχή του ‘δόγματος Βενιζέλου’, ‘να κάνουμε τα
ντουβάρια δις’! Ασήκωτος σταυρός, είτε πρόκειται για το χαράτσι της ΔΕΗ,
είτε για το ΕΤΑΚ, είτε και τον ΦΑΠ, είτε για το στεγαστικό και τις
απειλές του πλειστηριασμού: Βγήκε κανείς αριστερός να θυμίσει,
πως στον δικό του κόσμο δεν υφίσταται καν ‘ατομική ιδιοκτησία’, και πως
οι εργατικές κατοικίες που θα κατασκευάζει το κράτος θα είναι κατά πολύ
καλύτερες απ’ την ιδιωτική ζούγκλα που θεμελίωσε ο ..εθνάρχης; Κανείς βέβαια….
Μ’
αυτά και μ’ εκείνα, η αριστερά, δυστυχώς, παίζει εκτός έδρας. Εκτός
έδρας, με πληρωμένους τον διαιτητή και τους επόπτες. Δεν θα νικήσει,
έτσι. Εγκαταλείποντας την ιδεολογική της ‘έδρα’, αυτό-αφοπλίζεται.
Μπορεί, μετεμφυλιακά, την ‘ιστορία’ να την έγραψαν οι ηττημένοι, το
όραμα, όμως, που ευαγγελίζονταν, κατέρρευσε με πάταγο. Έκτοτε, δεν
μπόρεσε ξανά, να ανακτήσει το θεωρητικό της πλεονέκτημα. Παρέμενε,
ασφαλώς, η αδικία, το αποδεδειγμένο έγκλημα. Αυτό φρόντισαν, ο χρόνος
και η μεταπολίτευση, να το εκτονώσουν με γιορτές στον Γοργοπόταμο και αλογόκριτη
τέχνη, θεοποιώντας την ‘ελευθερία’ της ‘κρατικής’ επιχορήγησης και την
‘δημιουργία’ του ιδιώτη χορηγού. Τώρα, με το σύστημα σε κρίση, το
κεφάλαιο και το κράτος-υπηρέτη του, να λεηλατούν ταξικά, να καταστρέφουν
οικολογικά, να κατεδαφίζουν σ’ ένα τεράστιο ρη-σετ. Τώρα που μαθαίνουμε
απ’ την καλή τον καπιταλισμό, εάν η αριστερά δεν αποκτήσει πάλι τα
θεωρητικά της ηνία, αναρωτιέμαι εάν πρέπει, τελικά, να μιλάμε για
αριστερά.
πηγή: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου