Στην κορφή του Πύργου της Βαβέλ

Ζούμε σε μια εποχή σημείο καμπής για την ιστορία της ανθρωπότητας. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει προ πολλού μπουκώσει αλλά η ανθρωπότητα, η οποία από την εποχή που διολίσθησε σε αυτό, υπέγραψε με τον εαυτό της συμβόλαιο αυτοκαταστροφής, συνεχίζει να σκέφτεται και να πορεύεται με τους ίδιους ακριβώς όρους, επιταχύνοντας έτσι την πορεία της προς το τέλος και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτό πιο επώδυνο.
Η πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα έκλεισε με τον πλανήτη γη να έχει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αστικό πληθυσμό περισσότερο από αγροτικό και η δεύτερη δεκαετία άνοιξε με όρους ακόμα χειρότερους, αφού το 2011 ήταν, επίσης η πρώτη χρονιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, κατά την οποία η Κίνα βρέθηκε με ποσοστό αστών κατοίκων 50,4%, ξεπέρασαν δηλαδή οι αστοί Κινέζοι τους αγρότες της αχανούς χώρας.
Σε αυτή την ανεξέλεγκτη αστικοποίηση οφείλονται όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην παγκόσμια κοινότητα και στην παγκόσμια οικονομία. Πολύ απλά μπορούμε να πούμε ότι όσο ο καπιταλισμός δημιουργούσε πελάτες για τις Αγορές του στην Δύση, τόσο ποδοπατούσε και κρατούσε στην φτώχεια τον υπόλοιπο κόσμο. Τώρα που η Δύση μπούκωσε, ο καπιταλισμός δημιουργεί αστούς καταναλωτές στην Ανατολή και ταυτόχρονα φθηνούς εργάτες και νεόπτωχους στην Δύση, για να μπορέσει να συνεχίσει την παραγωγή και την διάθεση των προϊόντων των Αγορών του. Μόνο που λογαριάζουν δίχως τον ξενοδόχο οι κρατούντες την εξουσία του κόσμου διότι το βασικό στοιχείο της συνέχισης του βίου της ανθρωπότητας δεν είναι το αν θα υπάρχουν πελάτες και εργάτες αλλά το αν θα υπάρχουν φυσικοί πόροι και τι ποιότητας θα είναι αυτοί.
Θα προσπαθήσω να δώσω σε τίτλους κάποιες από τις συνέπειές της αστικοποίησης, του άκρατου γιγαντισμού, της ύβρης δηλαδή που διαπράττει η ανθρωπότητα, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο του Πύργου της Βαβέλ, λίγο πριν την κατάρρευση, εξ ου και ο καθένας από μας διαπιστώνει ότι, παρόλο που μιλάει την ίδια γλώσσα με τον διπλανό του, δεν μπορεί να βρει συνεννόηση. Κατόπιν, σε άλλα ποστ, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω ένα προς ένα όλα αυτά τα ζητήματα. (Δεκτές και απαραίτητες βέβαια οι επισημάνσεις, οι προτάσεις, οι διαφωνίες και οι συμφωνίες σας, έτσι ώστε να διερευνήσουμε όσο γίνεται σε βάθος τα ζητήματα):

Νέα δημοσκόπηση της Gyfton Analysis!!!

Νέα δημοσκόπηση της Gyfton Analysis σε δείγμα 2.000.000 ατόμων από κάθε ηλικία, επάγγελμα, θρησκεία και ομάδα ανατρέπει τα έως τώρα δεδομένα και στέλνει ποικίλλα μηνύματα στα πολιτικά κόμματα και την κυβέρνηση.
Οι πολίτες απάντησαν σε ερωτήματα που απασχολούν την καθημερινότητά τους, αλλά εκδήλωσαν και πρόθεση ψήφου.

Ας δούμε λοιπόν τις απαντήσεις σε θέματα που κυριολεκτικά καίνε τους πολίτες:



Είστε ανακουφισμένοι από την αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη;

• 47% Ναι, επιτέλους, ανασάναμε!
• 29% Δεν είμαι ακόμη σίγουρος.
• 23% Ναι, έχει κόψει λίγο η ψύχρα τελευταία
•   1%   Δεν ξέρω/ Δεν απαντώ

TERRA INCOGNITA: Ποίηση για χορτάτους στις μέρες της φωτιάς

Του Μάκη Γεωργιάδη

Η εκπαίδευση στη  μοιρολατρία. Αειφόρος και αείφυλλη, πάντα εμπεριστατωμένη. Μια διαρκής συνεισφορά  στον εκλεπτυσμό και τη λείανση της βαρβαρότητας. Ποίηση για του χορτάτους. Δοσμένη από τους χορτάτους. Κλεισμένη σε κλειστούς κύκλους περισπούδαστων διανοουμένων και διαβρωμένων ως το μεδούλι χειροκροτητών. Αυτών όλων, των τιμητών του απέραντου κόσμου των χαλασμάτων της ιστορίας. Αυτών των υποκριτών που είναι σε  θέση να επικρίνουν τον εαυτό τους  για να απολογηθούν  αργότερα σε εκείνους που αρπάζουνε το ψωμί  από το τραπέζι.  Όσο  αυτοί κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι, ακόμη και τα ψίχουλα, απλώνουν στρώσεις από πνευματικό χαβιάρι στους κορεσμένους νόες  της κάθε λογής νομενκλατούρας. Της κάθε μορφής ελίτ.  Της πάντα αυτάρκης και με φιλοπαίγμονα διάθεση ολιγαρχίας  που αποθησαυρίζει κέρδη  που μοιάζουν σαν στρώσεις λίπους κάτω από το δέρμα του χοίρου.

Που αναπνέει  αυτός ο κόσμος; Σε ποιες παραλλήλους και συντεταγμένες  της ιδιώτευσης και της ιδιοκτησίας  που σφετερίζονται για ιδία χρήση τον πολιτισμό, την τέχνη, το πνευματικό έργο και το τροποποιούν σε υπόθεση μιας πεφωτισμένης κάστας; Συναντιόνται σε Ακαδημίες και Μέγαρα. Σε εκδηλώσεις βράβευσης αλλήλων και τηλεοπτικές συχνότητες αναπαραγωγής του πραγματικού κενού. Χρήσιμη ίσως κι αυτή η συμβολή τους καθώς στη φύση κενό δεν υφίσταται. Παρά μόνο ίσως σαν απόλυτη αντανάκλαση της αφόρητης πνευματικής ένδειας   που πλημμυρίζει όλους τους αρμούς της μεταμοντέρνας  φαυλότητας…

Ποιός σκότωσε την Εκάβη ;

 φωτογραφία: Ο Λούσιος

 από  χρώσεις, αποχρώσεις και στιγμές

-Πές μου, τί διαβάζεις αφέντη μου ; 

-Λέξεις, λέξεις, λέξεις…*** 

Λέξεις άηχες, λέξεις κρυμμένες στο σεντούκι των ελπίδων, λέξεις περιπλανώμενες σε όνειρα, λέξεις ξοδεμένες στ' αλώνια της αυταπάτης, λέξεις βυθισμένες σε στόματα πρόστυχα, λέξεις λαξευμένες στα εργαστήρια των συνειδήσεων. 

Λέξεις, λέξεις, λέξεις… 

Ανάπτυξη, χρέος, εργασία, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη. Αέρας, νερό, χώμα, βουνό, θάλασσα, ορίζοντας. Χώρος, Χρόνος, Ταξίδι, Φώς, Αλήθεια. Κι' άλλες πολλές που κούρνιαξαν φοβισμένες, λέξεις απαγορευμένες πια. 

Μεγάλα ψέματα, ψέματα, ψεματάκια, ανακρίβειες και ανακολουθίες

"Η "Ομάδα Αλήθειας" είναι μια ομάδα πολιτικής ανάλυσης που πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, χωρίς να την εκφράζει επίσημα. Τα κείμενα που δημοσιεύονται στον ιστότοπό της αποτελούν θέσεις της "Ομάδας Αλήθειας" και όχι του πολιτικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας." Γράφει κάτω από κάθε ανάρτησή της η "ομάδα αλήθειας" της Νέας Δημοκρατίας.

"Μαζί μπορούμε να ανακαλύψουμε τί κρύβεται πίσω από τα ψέματα των πολιτικών και των κομμάτων και να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις που δέχεται η Νέα Δημοκρατία" λένε στην κεντρική τους σελίδα και στο logo τους γράφει: 

"Μεγάλα ψέματα, ψέματα, ψεματάκια, ανακρίβειες και ανακολουθίες.
Ένα ανθολόγιο με τα μαργαριτάρια της πολιτικής παραπληροφόρησης.
Ποιό ψέμα εντοπίσατε;"

Στην σελίδα αυτή συμβαίνουν μερικά περίεργα πράγματα, συμπτώσεις χωρίς αμφιβολία.


Εδώ πρέπει να ανοίξουμε μία μικρή παρένθεση για να εξηγήσουμε μερικά πράγματα.

Ποιοί είσαστε, τέλος πάντων;

Μάααααλιστα! Η "έγκυρη" εμετική φυλλάδα τού Μπόμπολα (υπό την εποπτεία τού αργυρώνητου Alexis) είναι σαφέστατη σε άρθρο της με τίτλο "Με τη «συνταγή» του μετρό απέναντι στις συντεχνίες" και υπότιτλο "σύμφωνα με κυβερνητικούς αξιωματούχους για να μην εκτροχιαστεί το πρόγραμμα", το γνωστό όργανο της εξουσίας μας "ενημερώνει":

"Το μοντέλο το οποίο ακολούθησε κατά την απεργία των εργαζομένων του μετρό έχει αποφασίσει να υιοθετήσει το Μέγαρο Μαξίμου, εάν υπάρξουν νέες κινητοποιήσεις από συντεχνίες που θα επιχειρήσουν να ακυρώσουν την οικονομική πολιτική. Οπως αναφέρουν συνομιλητές του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, το μέσο της επιστράτευσης και, εμμέσως, η απειλή της απόλυσης θα χρησιμοποιούνται σε όλες τις ακραίες κινητοποιήσεις που στρέφονται κατά του κοινωνικού συνόλου. «Δεν θα υποχωρήσει η κυβέρνηση, θα υποχωρήσουν αυτοί», ήταν το «μότο» του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά τη διαχείριση της κρίσης, καθώς αντιλαμβάνεται πως εάν η κυβέρνηση υπαναχωρούσε στο μέτωπο του μετρό, θα προκαλούσε κύμα απεργιών που θα οδηγούσαν είτε σε παράλυση της χώρας είτε σε πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Εξάλλου, το Μέγαρο Μαξίμου είναι αποδέκτης δημοσκοπήσεων που καταδεικνύουν ότι οι πολίτες διαφωνούν με την εξαίρεση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων από τα μέτρα, ενώ ο κ. Σαμαράς έχει διασφαλίσει τη συναίνεση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου σε μια πολιτική πυγμής έναντι των συντεχνιών."

Ξανά μάαααααλιστα! Ώστε ο Σαμαράς (για να αρχίσω από το τέλος) έχει εξασφαλίσει την συναίνεση του Μπένυ, ε; Καλέ, άει στο διάολο! Συναίνεση δυο νοματαίοι, πες δυόμισυ, λόγω Βενιζέλου; Καλέ, σώπα! Να βάλουμε και καμμιά εκατοστή, πες εκατόν τριάντα βουλευτές τους από δίπλα; Καλέ, άντε! Να προσθέσουμε και καμμιά χιλιάδα αρχινταραβεριτζήδων, μεγαλοεπιχειρηματιών και πουλημένων δημοσιογράφων; Καλέ, μπα! Να μετρήσουμε και καμμιά εκατοστή χιλιάδες βολεμένων από το σύστημα αλλά και ανεγκέφαλων του στυλ "τον λύκο τον κουρεύανε κι εκείνος ρώταγε πούθε παν' τα πρόβατα", όπως λέει κι η λαϊκή παροιμία; Καλέ, μη μας το λέτε! Συναίνεσαν όλοι αυτοί, ε; Ξανά-μανά μάααααααλιστα!

Ώστε "συντεχνίες", Αντωνάκη; Ώστε "συντεχνίες", Alexis; Όχι "σωματεία"; Όχι "συνδικάτα"; Όχι "εργατικές ενώσεις"; Χτυπάει πιο άσχημα η λέξη "συντεχνία", ε; Εμ, πώς! Άλλο πράμα να πεις "τα βάζω με το σωματείο" κι άλλο να πεις "γράφω στ' αρχίδια μου τις συντεχνίες", έτσι δεν είναι; Όμως, θά 'θελα νά 'ξερα, δεν βρέθηκε κανένας να σας πει ότι ο σημερινός συνδικαλισμός έχει τις ρίζες του στις συντεχνίες τού μεσαίωνα; Δεν μάθατε ποτέ σας στο έρμο το σχολειό που πηγαίνατε, ότι εκείνες οι συντεχνίες ήσαν τόσο ισχυρές ώστε στο τέλος κλόνισαν ακόμη και πανίσχυρους βασιλικούς θρόνους; Δεν διαβάσατε ποτέ, για παράδειγμα, ότι η πασίγνωστη σημερινή μασονία αποτελεί εξέλιξη της συντεχνίας των κατασκευαστών εκείνης της εποχής; Δεν πήρατε ποτέ χαμπάρι ότι ως και οι παντοδύναμες κάστες των διαφόρων ιπποτών δεν ήσαν παρά μορφές συντεχνιών; Πού το βρήκατε γραμμένο ότι οι συντεχνίες είναι μαλακό φρούτο για τα δόντια σας;

Για πάμε τώρα και στις περίφημες δημοσκοπήσεις, οι οποίες "καταδεικνύουν ότι οι πολίτες διαφωνούν με την εξαίρεση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων από τα μέτρα". Για να το κουβεντιάσουμε λιγάκι αυτό.

Η «ΑΦΕΛΕΙΑ» ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

Αγαπητοί κυρ – Παντελήδες μου, μέχρι τώρα διαμαρτύρονταν κάτι «ακριβοπληρωμένοι» ιδιωτικοί υπάλληλοι που δεν ένιωθαν τον αγώνα του αφεντικού, κάτι κωλόπαιδα στο Δημόσιο, κάτι «ρεμάλια αριστεροί» και «άπλυτοι αναρχικοί». «Συντεχνίες» και «συνάφια» όλοι τους. Χαιρόσασταν, κυρ- Παντελήδες μου, που οι πρώτοι απολύθηκαν, που οι δεύτεροι έχασαν το 50% του μισθού τους, που οι τρίτοι βρίζονται και συκοφαντούνται όλη μέρα από εκείνους που σου «εξασφάλιζαν» την ηρεμία του ευρώ.
Όλοι εσείς, έντιμοι κυρ-Παντελήδες, εσείς που ποτέ δεν κρύψατε εισοδήματα – όπως ορκίζεστε – που ποτέ δεν κάνατε τράμπα ψήφους με βουλευτές για να σας «τακτοποιήσουν» εκείνη την υποθεσούλα – όπως ορκίζεστε – που ποτέ δεν κλέψατε στο ζύγι – όπως ορκίζεστε- κοιμόσασταν ήσυχοι.

Ριζοσπαστικοποίηση. Το χρέος μίας ελεύθερης κοινωνίας

Χρησιμοποιώντας την καθημερινότητα αλλά και την καθημερινή ειδησεογραφία ως «παράδειγμα», οι μεγάλοι μύστες της βραδινής λαϊκής ενημέρωσης, προσπαθούν –φιλότιμα ομολογουμένως- να πείσουν για το «λάθος» της κοινωνίας να στραφεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σε μία τεράστια προσπάθεια αντίδρασης στη δικτατορία των τριμερών τερατουργημάτων και των επιβαλλόμενων δια σιδηράς πυγμής, εκτρωματικών νομοθετημάτων τους. Προσοχή, δεν είναι υπερβολή ο όρος «δικτατορία των τριμερών» αφού όσο δικτατορικά εξαναγκάζει και βιάζει ένα λαό η τριμερής του εξωτερικού, τόσο δικτατορικά προς τους ίδιους ενδεείς, φέρεται η οσφυοκαμπτική και δουλοπρεπέστατη τριμερής του εσωτερικού. Η δεύτερη είναι ακόμα πιο αποκρουστική, φρικαλέα και γλοιώδης αφού σε σχέση με εκείνη του εξωτερικού που έχει τη δύναμη να διαφεντεύει, είναι απόλυτα ετερόφωτη και φέρεται σαν τον απάνθρωπο επιστάτη ενός πλούσιου, αφέντη του προεμφυλιακού νότου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μετά την πρώτη επίθεση (ΓΑΠ) κατά των λαϊκών στρωμάτων, η ριζοσπαστικοποίηση του λαού προέκυψε σε σχετικά γρήγορο χρόνο. Βέβαια σε έναν λαό που η πλαστή ευδαιμονία του συστηματικού καταναλωτή προϊόντων (δηλαδή του επιδιδόμενου σε ψυχολυτρωτικό shopping therapy κατά το τηλεοπτικώς λεγόμενο) βρισκόταν σε ανώτερη μοίρα από τις πολιτικές του ανησυχίες. Έτσι δεν μπορούσε να περιμένει κανείς την άμεση αντίδραση σε ότι προσβάλει την προσωπικότητα του ή την αξιοπρέπεια του, πολύ δε περισσότερο, όταν προσβάλλονται χαρακτηριστικά που προκύπτουν από την ιδιότητα του πολίτη, αφού αυτά είναι αόρατα, άυλα άρα και ανύπαρκτα γι’ αυτόν. Όταν όμως θίχτηκε από την πρώτη τριμερή εξωτερικού και σοσιαλιστική εσωτερικού, το πορτοφόλι, ήρθε ένα είδος αφύπνισης. Ξαφνικά, άνθρωποι που ποτέ δεν ανέπτυξαν ταξική συνείδηση, απόκτησαν μία οιονεί ταξική, ουσιαστικά εισοδηματική (αν μπορεί να την πει κανείς έτσι) συνείδηση. Διέκριναν οι άνθρωποι αυτοί, πως απειλούνταν με κοινωνικό και κατ’ επέκταση βιολογικό αφανισμό, μέσω της εξαφάνισης των βιοποριστικών τους μέσων. Γιατί με την εξαφάνιση αυτή, το σύστημα που επί χρόνια λάτρευαν, τους μετέτρεπε σε φτηνό παραγωγικό συντελεστή, για την επιβίωση του συστήματος,  βέβαια.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΨΕΥΤΟΗΡΩΑ ΝΤΕΡΤΙΛΗ

Mε αφορμή, από προχθές, το θάνατο του Ντερτιλή.
 
 To μεσημέρι της 18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...
Μιχαήλ Μυρογιάννης.

ΑΠΟ ΤΗΝ "ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ"  

το βρήκαμε εδώ:  Εχθρός του μαλάκα

Δε λένε τίποτα

το παρακάτω είναι μια μικρή συνωμοσία του Silent Crossing, του Χαμένου Επεισοδίου και της υποφαινόμενης 

Τους βλέπω στο facebook, είναι φίλοι απ’ τα παλιά, κάποτε κάναμε κοπάνες απ’ το σχολείο μαζί, κάποτε δουλεύαμε μαζί, κάποτε κάναμε θητεία μαζί, κάποτε συγκατοικούσαμε, κάποτε ήταν άνθρωποι με πολλά ενδιαφέροντα,  κάποτε τους ζήλευα για την ικανότητα τους να ανακαλύπτουν πρωτοπορίες, να παθιάζονται με μουσικές, να διαβάζουν τα καλύτερα βιβλία, να διοργανώνουν τα καλύτερα πάρτι, να πηγαίνουν στα πιο ψαγμένα μαγαζιά. Και σήμερα δε λένε τίποτα. Ζήσαμε μαζί την προ-ολυμπιακή Αθήνα με τα σπασμένα πεζοδρόμια, τα μπάζα, τα αναχώματα, τις ατέλειωτες διαδρομές των αστικών λεωφορείων, μετά την αισιοδοξία ότι η ζωή μας και η Αθήνα αλλάζουν, τις άγριες εξερευνήσεις στην κοιλιά της πόλης, την προσδοκία της μεταμόρφωσης του βαρετού μητροπολιτικού κέντρου σε πολύχρωμη παλέτα εθνών όπως το περιέγραφαν τότε τα φρη πρες. Οι περισσότεροι από αυτούς διαφημιστές, επικοινωνιολόγοι, μαρκετινίστες, πάντα προσηλωμένοι με θρησκευτική ευλάβεια στην καριέρα τους, συνεχίζουν και σήμερα τις ίδιες βουβές ασυνάρτητες διαδρομές τους σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, εξακολουθούν να ακούνε τις καλύτερες μουσικές, μέσα από το facebook κάνουν τσεκ ιν στα καλύτερα πάρτι, μας ενημερώνουν για τα υπέροχα ταξίδια τους στο εξωτερικό και περιφέρουν σαν ιερά σινδόνη το κουφάρι των τελευταίων διαφημιστικών τους προϊόντων που δεν μπορεί να αγοράσει πια κανείς. Αν χρειαστεί φυσικά θα την κάνουν για έξω, που να χαραμίζονται εδώ, εξάλλου αυτοί είναι τόσο νέοι και τόσο καταξιωμένοι, υπήρξαν τα καλύτερα μυαλά μιας εποχής που τέλειωσε εδώ και καιρό κι αυτοί δεν είδαν τίποτα, δεν άκουσαν τίποτα, δε λένε τίποτα.

Σ’ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΠΡΟΖΑΣ.

Τι γίνεται γύρω μας? Που έχουμε βρεθεί ? Στο μαγεμένο δάσος? Στη χώρα των θαυμάτων? Τη θυμάστε τη κόκκινη βασίλισσα? Εκεί πάνω στο θρόνο της φωνάζει «off with his head! Now!» Σαν να τη βλέπεις ντυμένη με κουστούμι και ένα χαρτοφύλακα στο χέρι να περπατάει ανάμεσά μας. Στριμμένη, με τα μάτια γουρλωμένα να ψάχνει που υπάρχει ευρώ να το κάνει μια χαψιά!

Πως την έχετε δει έτσι φοβισμένοι, τρομοκρατημένοι με το μπαμπούλα να σας απειλεί συνεχώς. Είστε σοβαροί? Τι θα σας κάνουν? Θα σας εκτελέσουν για παραδειγματισμό? Είναι παλαβό αυτό που μας έχουν κάνει. Έχουν στηρίξει ένα ολόκληρο σύστημα πάνω στον ωμό εκβιασμό.  Κι εμείς δεχτήκαμε λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου, πως δεν ζούμε σε μια νόμιμη δημοκρατία, στην Ευρώπη αλλά σε κάποιο κολομβιανό κωλοχώρι με τους νονούς της κόκας να ελέγχουν τη ζωή μας.

Δικαίωση του λαού της Ισλανδίας!

Απόφαση κόλαφος για τους δανειστές της Ισλανδίας. 

Απόφαση που δικαιώνει την Ισλανδία στη νομική της διαμάχη με τη Βρετανία και την Ολλανδία αναφορικά με τη ζημιά που υπέστησαν στις δύο αυτές χώρες οι καταθέτες της ισλανδικής τράπεζας Landsbanki, εξέδωσε το δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών. 

Fust Fuck Outlet: Ο έμπορας τρελάθηκε!...

Απίστευτες προσφορές των πολυκαταστημάτων μας, στην καρδιά των εκπτώσεων, με την εγγύηση των διεθνών επιτηρητών και αξιολογητών των εμπορευμάτων μας: Μετοχές ΔΕΗ μόνο 3,99 ευρώ το τεμάχιο, με 30% έκπτωση στις στρατηγικές προσφορές, συν το απόλυτο πλεονέκτημα στο γενικό κουμάντο.

Μετοχές ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΑΣΑ, ΔΕΣΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, ΕΛΠΕ, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και άλλων ελκυστικών επιχειρήσεων σε τιμές έκπληξη κάτω του κόστους, με εξασφαλισμένο το μάνατζμεντ και απολύτως προνομιακή συμμετοχή στην κερδοφορία.

Μεταλλουργία flash smelting στη Χαλκιδική: η περιβαλλοντική αδειοδότηση ενός τεχνολογικού φαντάσματος

Φωτογραφία: επιπτώσεις του αρσενικού σε εργαζομένους στο εργοστάσιο πυρομεταλλουργίας στο Tsumeb της Ναμίμπια, ένα από τα ελάχιστα στον κόσμο που επεξεργάζονται συμπυκνώματα χαλκού με υψηλό αρσενικό

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Μεταλλουργία flash smelting στη Χαλκιδική

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Στις 8 Ιουλίου 2011 ο Υπουργός ΠΕΚΑ Γιώργος Παπακωνσταντίνου υπέγραψε την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων που ανοίγει το δρόμο στην εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για την εκμετάλλευση του συνόλου των ορυκτών πόρων της Β. Χαλκιδικής και τη μεταλλουργική τους κατεργασία με τη μέθοδο της “ακαριαίας τήξης” (ή flash smelting) της Φινλανδικής εταιρείας Outotec. Στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας, η χρήση της μεθόδου αυτής στα συγκεκριμένα μεταλλεύματα της Β. Χαλκιδικής παρουσιάζεται ως μια ώριμη, ευέλικτη και εξελιγμένη τεχνολογία με αποδεδειγμένη βιομηχανική εφαρμογή.

Από τα στοιχεία που καταθέτουμε παρακάτω προκύπτει πώς στη ΜΠΕ η εταιρεία παραποίησε τα επιστημονικά δεδομένα της Οutotec σχετικά με το βαθμό τεκμηρίωσης της μεθόδου, με σκοπό να πετύχει την έγκριση του επενδυτικού της σχεδίου. Στην “Τεχνική Έκθεση Έργου Ολυμπιάδας” (Technical Report on the Olympias Project”/ European Goldfields, July 14, 2011) (1), που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της Eldorado Gold, η ίδια η Οutotec απαριθμεί μια σειρά από σοβαρές αβεβαιότητες για τη βιομηχανική εφαρμογή της μεθόδου στα συγκεκριμένα συμπυκνώματα των Μεταλλείων Κασσάνδρας, ειδικά σε ότι αφορά στην επεξεργασία του αρσενοπυρίτη σε ένα μεταλλουργικό μίγμα με περιεκτικότητα αρσενικού που είναι πολύ μεγαλύτερη και ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ για τροφοδοσία σε οποιαδήποτε άλλη μονάδα πυρομεταλλουργίας ακαριαίας τήξης παγκοσμίως.

Μόνη λύση: Ξανανοίξτε τη Μακρόνησο!

Πραγματικά απορούμε αν οι Σαμαράς, Δένδιας κι όλος ο φασιστικός κρατικός και παρακρατικός συρφετός με τον οποίο συμπορεύονται σε αυτή την ευθεία επίθεση στο αγωνιστικό κομμάτι της αντιστεκόμενης κοινωνίας, αληθινά πιστεύουν πως κρατώντας πέντε ντουβάρια σε δύο κτίρια, θα ξεμπερδέψουν με τους αναρχικούς. Αν ακόμα πιστεύουν ότι ρίχνοντας το τυρί της καταστολής υπολογίζουν ότι η δεδομένη αλληλεγγύη θα τους κρατήσει μακριά από τους κοινωνικούς αγώνες, είναι οικτρά γελασμένοι. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν ότι αυτό που είμαστε είναι οι ιδέες μας και τα συναισθήματά μας, κι αυτά είναι μέσα στα μυαλά και τις καρδιές μας;
Πώς λοιπόν περιμένετε αυτά να τα πάρετε; Ένα είναι βέβαιο κι ιστορικά αποδεδειγμένο: οι τωρινοί υπηρέτες των αφεντικών και οι πραιτωριανοί του κρατικού μηχανισμού που τους φυλάει ήρθαν αλλά θα παρέλθουν. Δεν είναι αιώνιοι! Είναι οι ισχυροί της ημέρας. Και θα ξεχαστούν.
Οι ιδέες μας, οι έννοιες που εμείς καθημερινά κάνουμε πράξη με τα μυαλά και τα κορμιά μας, αυτές που μιλάνε για Αλληλεγγύη, ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, Ελευθερία, κοινωνική Δικαιοσύνη και Ισότητα υπήρχαν πάντα και παραμένουν αιώνιες. Είναι για αυτές που λένε οι ποιητές και τραγουδάνε τα τραγούδια κόντρα στους παλιούς και νέους τυράννους. Αυτές που φλογίζουν τις καρδιές των φτωχών και των καταπιεσμένων, που γεμίζουν τις ελπίδες τους και τα όνειρά τους. Αυτά έχουμε εμείς ,αυτά είναι τα όπλα μας. Κι είναι ανίκητα.

ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΧΑΜΕΝΕΣ…

«ΑΔΙΑΒΑΤΗ ΠΛΕΟΝ Η ΑΘΗΝΑ. ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΗΣΥΧΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΕΣ. ΒΟΜΒΕΣ ΣΤΗ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ, ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΚΤΙΡΙΑ ΑΝΑΤΙΝΑΣΣΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ. ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΑΔΙΣΤΑΧΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΤΑΞΗ, Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ. ΑΝ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,  ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΞΥΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΑΣ;»

Γράφει ο Παναγιώτης Μαυροειδής

 

Η στρατιωτική επιχείρηση ενάντια στους απεργούς του ΜΕΤΡΟ, σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίστηκε σαν άμυνα της θεσμοθετημένης δημοκρατίας.

Τι αποκρυσταλλώνεται αλήθεια στην πολιτική αντιπαράθεση το τελευταίο διάστημα; Για την ΝΔ, αποκαλύπτεται η σκοτεινή διασύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ με πρακτικές βίας, αλλά και τρομοκρατικών ενεργειών. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για αστόχαστη εκτροπή της ΝΔ από τους κανόνες μιας έντιμης κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης, διολισθαίνοντας σε πρακτικές συκοφάντησης και προβοκάτσιας σε βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ΚΚΕ, καταγγέλλει μια ‘’στημένη’’ αντιπαράθεση, στο πλαίσιο ενός νέου δικομματικού παιγνίου.

Το βασικό στοιχείο των εξελίξεων κατά τη γνώμη μας, βρίσκεται στην αυξημένη κρατική και παρακρατική επιθετικότητα, που είναι σε πλήρη εξέλιξη και με σαφές σχέδιο. Με μεγάλο ειδικό βάρος σε αυτό που θα λέγαμε επιστήμη της προβοκάτσιας.

Υπάρχει ασφαλώς η ειδική πλευρά της διαμάχης για την κυβερνητική διαχείριση. Δεσπόζει η ανάπτυξη της πολιτικής στρατηγικής της ΝΔ να εκθέσει τον ΣΥΡΙΖΑ, στα μάτια και τη σκέψη της περιβόητης ‘’μεσαίας τάξης’’. Η κυβερνητική και κρατική διαχείριση είναι ασφαλώς υποσύνολο της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας του κεφαλαίου. Αποτελεί όμως το στοιχείο όπου διασταυρώνονται η επιβολή της οικονομικής, κοινωνικής εξουσίας του κεφαλαίου και η αναγκαία νομιμοποιητική λειτουργία της πολιτικής αποδοχής της, μέσα από ελεγχόμενους μηχανισμούς ενσωμάτωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτή ακριβώς η πλευρά είναι σε σοβαρή κρίση σήμερα. Ο παροξυσμός, το καθεστώς πανικού συχνά, που χαρακτηρίζει τη δράση αυτοπροστασίας του αστικού  πολιτικού συστήματος, υπερβαίνει το φόβο της ΝΔ και των άλλων συστημικών κομμάτων να χάσουν την κουτάλα της εξουσίας. Συμπυκνώνει την βαθύτερη ανησυχία απέναντι σε ρωγμές που έχουν εμφανιστεί στο σύστημα κυριαρχίας.

Δεν πρόκειται για μια επικοινωνιακή τακτική και μόνο. Αντίθετα, προσδιορίζεται από ορατούς πολιτικούς στόχους.

Ο πρώτος, σχετίζεται με την επιβολή ενός αντιδραστικού μετασχηματισμού των πολιτικών σχέσεων, ώστε να κατοχυρώνεται το αποφασιστικό τσάκισμα μορφών έκφρασης της λαϊκής αντίστασης και πολύ περισσότερο της εν δυνάμει ανατρεπτικής πολιτικής δράσης. Μην ξεχνάμε ότι έχουν καταργηθεί οι συμβάσεις, άρα και η βάση για τα συνδικάτα και την απεργία.

Έχει αλλάξει όλο το εργατικό δίκαιο, παραδίνοντας την ατομική και συλλογική αντίσταση των εργατών στις ορέξεις των εργοδοτών.

Σημειώσεις για την αλήθεια

γράφει ο Αποστόλης Φωτιάδης (aka @Balkanizator)

Την ώρα που το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης αθώωνε την  Ζαρντινιέρα, το δεύτερο πενταμελές συμβούλιο την ημέρας, εξορισμένο στο υπόγειο για να χωρέσουν τα ΜΑΤ και τα λοιπά στο κτίριο, καταδίκαζε σε πενταετή φυλάκιση χωρίς αναστολή πρώην τοξικομανή, τώρα πια απεξαρτημένη, εργαζόμενη μητέρα δυο παιδιών. Για υπόθεση του 2006. Ο νόμος δεν είναι δικαιοσύνη. Είναι μια σύμβαση μεταξύ κράτους και κάθε πολίτη ότι υπάρχουν όρια στην εξουσία του κάθε ενός πάνω τον άλλο.

Στη δεύτερη τελική συγκέντρωση του Σαμαρά στις εκλογές του Ιουνίου, ο Αμερικανός ανταποκριτής Ροι Γκάτμαν (συμβολική μορφή που αποκάλυψε το φρικώδες στρατόπεδο συγκέντρωσης των Σέρβων στην Ομάρτσκα) αποφάσισε να ρώτησε τους νεαρούς μπροστά του γιατί ήρθαν σε αυτή την συγκέντρωση. Όλοι οι νεαροί ήταν αστυνομικοί της ασφάλειας. Αργότερα ήρθαν και καμιά 300 από την ΟΝΝΕΔ με συμβολική είσοδο αλά «κερδίσαμε το Ευρωπαϊκό». Μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο με μέσο όρο ηλικίας πολύ πάνω από τα πενήντα, όλοι θα ήταν περίπου 2000. Ήταν μια ψεύτικη συγκέντρωση, τηλεοπτικά στημένη με κομματικούς, που ο ηγέτης της Αντώνης Σαμαράς χαιρέτισε ως την αληθινή Ελλάδα. Η εικόνα δεν είναι η αλήθεια. Η εικόνα είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέσο που στα λάθος χέρια γίνεται όπλο.

αργά, είναι πια αργά

Κάποτε, όχι πολύ παλιά, σκεφτόμουν ότι επιτρεπόταν να ξεκουράζεις το βλέμμα σου απ’ το τηλεοπτικό παραλήρημα και την γενική δυσκολία. Μια σύντομη βόλτα στις γειτονιές της Αθήνας είχε, πολλές φορές, σχεδόν ευεργετικές ιδιότητες, καθώς η πόλη έκρυβε γωνίες, εικόνες και όλων των ειδών τα θαύματα. Σήμερα, το περπάτημα μέχρι τη δουλειά, αν έχεις, μέχρι τον ΟΑΕΔ, αν τον δικαιούσαι, το οποιοδήποτε τελικά περπάτημα, μοιάζει με αφόρητο αγώνα δρόμου. Το σλάλομ μεταξύ των πεσμένων το ‘χουμε πια τελειοποιήσει, τα όχι στα φανάρια γίνονται μηχανικά, τα ταμπελάκια των ζητιάνων μεταφράζονται αυτόματα σε άγνωστες λέξεις. Στο Κουκάκι και τη Νίκαια, τα παιδιά μετράνε τα πλακάκια και μεις τα ενοικιάζεται.

Το Σάββατο, οδηγώντας στο Βύρωνα, με πιάνει το φανάρι. Παρατηρώ στην απέναντι γωνία, έναν άντρα γύρω στα σαράντα να στέκεται στο πεζοδρόμιο. Καταλαβαίνω πως κοιτάζει τον κάδο σκουπιδιών στο πλάι του. Ύστερα, βγάζει ένα τζιν μέσα από τον κάδο. Ψάχνει το ταμπελάκι στο μέσα μέρος του παντελονιού. Ψάχνει να δει αν του κάνει το νούμερο. Την ώρα που το τοποθετεί πάνω του, λες και ψωνίζει στο πολυκατάστημα, ανάβει πράσινο. Απ’ την ασφάλεια του καθρέφτη – σαν την οθόνη στο σαλόνι – παρακολουθώ τη σύνοψη τριών χρόνων δελτίων ειδήσεων και συνεδριάσεων της φερόμενης ως βουλής των Ελλήνων. Ο άντρας απομακρύνεται απ’ τον κάδο και το οπτικό μου πεδίο, κρατώντας το τζιν παντελόνι και την αξιοπρέπειά μας. Και τα δύο, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, βρίσκονται στα σκουπίδια.

Τα χρυσά τούβλα του Κιλκίς

Του Σαράντη Δημητριάδη, Ομότιμου Καθηγητή, Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ

Τα καμάρωσα σε τοπική εφημερίδα (κι εμείς, στο blog των Πωλητών…).

Μπορεί τα νεόδμητα που θα φιλοξενούσαν τους κατοίκους των 12 χωριών (και των πόσων άλλων άραγε από τη μεριά της Ποντοκερασιάς και του Πάϊκου) να αποδείχτηκαν όνειρο θερινής νυκτός (μάλλον χειμερινής, μια και το μοίρασμά τους εξαγγέλθηκε εδώ και σχεδόν ένα χρόνο από τον Μαυρογυαλούρο) -ας μη ζητάμε και πολλά, κρίση έχουμε-  όμως, όλα κι όλα, η φυτοκάλυψη τουλάχιστον θα προστατευτεί απόλυτα.  Αυτό τουλάχιστον μας βεβαιώνουν οι κατέχοντες τα εξ απορρήτων.

Καλύτερα ίσως έτσι, διότι με τα νεόδμητα διαμερίσματα  στο Κιλκίς και την κατοίκισή τους από τους μεταλλειόπληκτους των Κρουσίων θα είχαμε αύξηση του πληθυσμού της πόλης, αστικοποίηση και άρα αύξηση του ρυθμού χρήσης αγαθών, πράγματα που απαιτούν ραγδαία αύξηση της παραγωγής ορυκτών πρώτων υλών. Γι’ αυτό, ύστερα από δεύτερη και σοφότερη σκέψη προκρίθηκε η λύση της μη αστικοποίησης των κατοίκων των Κρουσίων. Και για να μην αισθάνονται αδικημένοι, αφού ούτε αποζημίωση θα τους δοθεί, ούτε απαλλοτρίωση προβλέπεται, τους παρέχεται η διαβεβαίωση πως η φυτοκάλυψη τουλάχιστον θα προστατευτεί εκεί. Όλες δε οι επεμβάσεις θα γίνονται μακράν των υφιστάμενων οικισμών, σε μόλις 1.500 στρέμματα από τις 91 χιλιάδες του μεταλλευτικού χώρου, κάτι δηλαδή σαν ένα μυγόφτυσμα πάνω σε λευκό σεντόνι. Τα άλλα 89 χιλιάδες πεντακόσια στρέμματα θα γίνουν πάρκα και παιδικές χαρές με λιμνούλες και σιντριβάνια. Είπαμε δε, εξορύξεις μακράν των οικισμών. Στο Γερακαριό π.χ. καμιά πεντακοσαριά μέτρα μακριά, στη Βάθη καμιά διακοσαριά μέτρα και στο Δίβουνο πέντε μέτρα μακριά.

Φωνή απόγνωσης από το φουρτουνιασμένο Αιγαίο

ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΡΟ

Διαβάστε τη διαμαρτυρία της Παθολόγου Ελένης Γεωργιάδου από τη Σκύρο για το
νέο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και βγάλτε τα συμπεράσματά σας...

Ελένη Γεωργιάδου, Ειδικός Παθολόγος

Σκύρος   22/1/2013

κ. Υπουργό Υγείας, κ. Πρόεδρο ΕΟΠΥΥ, κ. Πρόεδρο ΗΔΙΚΑ Κοιν: Βουλευτές Ν.
Εύβοιας, Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο Ιατρικό Σύλλογο Εύβοιας, Λοιπούς
Ιατρικούς Συλλόγους, Μ.Μ.Ε.
 

Θέμα: Φωνή απόγνωσης για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση από το
φουρτουνιασμένο Αιγαίο.
 

Κύριε Υπουργέ Υγείας, κύριοι Πρόεδροι, κύριοι υπεύθυνοι για την
νομοθεσία στο χώρο της υγείας, σας συγχαίρω για τη μεγάλη σας ανακάλυψη και
καινοτομία: ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ.
 

Κινητοποίηση των εργαζομένων στα ΜΜΕ την Τρίτη 29/1 έξω απ' το Mega

Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλε η Συσπείρωση Δημοσιογράφων-Δούρειος Τύπος και μας γνωστοποιεί ότι την Τρίτη 29/1 στις 7 μ.μ oι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ οργανώνουν διαμαρτυρία έξω από το MEGA.

Αναφέρουν επίσης:

Τα ΜΜΕ στην πλειονότητα τους αποτέλεσαν τους ιδεολογικούς στυλοβάτες της μνημονιακής πολιτικής. Με τρομολαγνικά και ψευδή ρεπορτάζ παρουσιάζουν την πολιτική του σοκ ως μονόδρομο και συκοφαντούν όσους αντιστέκονται στην κοινωνική βαρβαρότητα. Λειτουργούν ως φερέφωνα της κυβέρνησης και κάνουν ρεπορτάζ στη βάση non paper γκεμπελικής έμπνευσης. Κατασκευάζουν στερεότυπα για τους μετανάστες, τους δημόσιους υπάλληλους, τους εργαζόμενους, τους συνδικαλιστές, τους ακτιβιστές και υποκινούν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Παίρνουν μπρος οι μηχανές της αυτοδιαχείρισης!

ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, μέλη και μη του Σωματείου Εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, υπογράφουμε και συμφωνούμε τα παρακάτω:

1. Αναλαμβάνουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με όρους πλήρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου τόσο των παραγωγικών όσο των διοικητικών δομών του. Βασική και κεντρική αρχή λειτουργίας του εργοστασίου, της διεξαγωγής του αγώνα μας και κεντρικός όρος των μελλοντικών μας σχεδίων είναι η ισοτιμία στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων, η οριζοντιότητα και η άμεση δημοκρατία. Κάθε είδους διάκριση, δυσμενής μεταχείριση, αποκλεισμοί και ετεροκαθορισμοί είναι εκτός του πλαισίου λειτουργίας μας και γίνεται κάθε προσπάθεια για την αποφυγή τέτοιων συμπεριφορών και πρακτικών που θέτουν εμπόδια στο χειραφετητικό μας πρόταγμα.

ΜΜΕ και απεργίες: Ειδήσεις στις 8.00 ή «Τα Νέα του ΑΝΤ1»;

Γράφει ο kokkiniotis
«Παράνομη και καταχρηστική» κηρύχτηκε η απεργία των εργαζομένων του μετρό. Κανονικά, σύμφωνα με τα εγχειρίδια δημοσιογραφίας, αυτό δε θάπρεπε να αποτελεί είδηση. Κλασικό είναι το παράδειγμα: είδηση δεν είναι όταν ένας σκύλος δαγκώσει άνθρωπο, αλλά όταν ένας άνθρωπος δαγκώσει σκύλο…

‘Ενημερωθήκαμε’ αυτές τις μέρες…
Μάθαμε πόσων χρονών προσλήφθηκε στο μετρό ο πρόεδρος του σωματείου Αντώνης Σταματόπουλος.
Δεν μάθαμε την στάση που κράτησε ο ίδιος στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα το 2011. Περιττό βέβαια, γιατί ασφαλώς τη θυμόμαστε.

Εγώ θα μείνω

το βρήκαμε εδώ: gregor der grieche

Angela Davis: Γλυκός μαύρος άγγελος και street fighting woman!

Του Κώστα Φουρίκου

«Έχω έναν γλυκό μαύρο άγγελο, έχω ένα «είδωλο».  Έχω έναν γλυκό μαύρο άγγελο, πάνω στον τοίχο μου. Λοιπόν δεν είναι τραγουδίστρια, ούτε είναι σταρ. Αλλά σίγουρα μιλάει σωστά και κινείται γρήγορα. Όμως το κορίτσι είναι σε κίνδυνο. Ναι, το κορίτσι είναι αλυσοδεμένο. Μα δε το βάζει κάτω. Θα παίρνατε τη θέση της; Μετράει τα λεπτά, μετράει τις μέρες. Είναι ένας γλυκός μαύρος άγγελος, όχι ένας γλυκός μαύρος δούλος(…)»

Έτσι τραγουδούσαν το 1972 ο Mick Jagger και οι Rolling Stones, στο τραγούδι “Sweet Black Angel” του δίσκου  «Exile on Main St». Ο δίσκος, ίσως ο καλύτερος που έχουν κάνει ποτέ,  ενώ το συγκεκριμένο κομμάτι ένα, από τα μετρημένα στα δάχτυλα, αμιγώς πολιτικά τους, που έπαιρνε μάλιστα θέση για μία διόλου εύπεπτη πολιτική περσόνα, όσον αφορά τη δημόσια συζήτηση των ΗΠΑ, εκείνη την περίοδο: Την Angela Davis.

ΤΟ ΚΟΥΡΑΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΕΜΑ.

Κάποιος είχε πει πως, "είσαι μεσήλικας όταν έχεις συναντήσει τόσο πολύ κόσμο ώστε κάθε άνθρωπος που γνωρίζεις σου θυμίζει κάποιον άλλο"

Αυτό τελικά πρέπει να αποδεχτώ. Είμαι μεσήλικας. Και σε μια χώρα μόλις δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων καταλαβαίνετε τι συμβαίνει. Όλοι μου θυμίζουν όλους. Η εμμονή μου να βρω την έκπληξη ίσως είναι μια έμμεση άρνηση να συνειδητοποιήσω πως μεγάλωσα. Τόσο, ώστε η έκπληξη να μη βρίσκεται πλέον στους ανθρώπους, αλλά σε μικρές λεπτομέρειες που συναντάω γύρω μου.

Ένα απλό παράδειγμα. Κατέβαινα με τους αγανακτισμένους σαράντα μέρες στο σύνταγμα, θεωρώντας πως θα είμαστε η έκπληξη. Κοιτάζοντας γύρω μου ήταν όλοι γνωστοί. Έβλεπα μια παρέα κι από τις φάτσες ένοιωθα όλο το πακέτο που κουβάλαγαν μέσα στο μυαλό τους. Τις συνήθειές τους. Το τρόπο σκέψης τους.Το τι ακριβώς έκαναν από την ώρα που γεννήθηκαν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήταν κάποιοι άγνωστοι, αλλά ήταν φτυστοί με τους γνωστούς που είχα γνωρίσει από κοντά τόσα χρόνια. Η πρώτη σκέψη λοιπόν ήταν πως αυτό που κάναμε ήταν μια φάρσα. Γιατί κανείς από αυτούς που έβλεπα δεν θα έκανε τίποτα περισσότερο από ότι είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή στη ζωή του. Ο ευσεβής πόθος όμως για την "έκπληξη" με οδηγούσε να πιστεύω πως όλο αυτό το πλήθος θα έκανε κάτι περισσότερο για μια φορά στη ζωή του....

Zωές στο σκοτάδι

Η ΔΕΗ αφήνει χίλιες οικογένειες κάθε μέρα χωρίς ψυγείο, χωρίς κουζίνα, χωρίς φως. Eπισκεφθήκαμε τρεις…

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου, φωτογραφίες Μάριος Βαλασόπουλος




Αύριο το πρωί, στις 11, θα βρίσκεται έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ. Για να φωνάξει και να το παλέψει – αν και ξέρει ότι δεν έχει πολλές ελπίδες. Η, ας την πούμε, Αννα -όπως κι όλοι όσοι ζουν χωρίς ρεύμα- δεν θέλει επ” ουδενί να γράψουμε το όνομά της: έχει τρία παιδιά κι ένα εγγόνι που πάνε σχολείο και που δεν θέλουν οι συμμαθητές να ξέρουν πως στο δικό τους σπίτι όταν πέφτει η νύχτα δεν υπάρχει φως.

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ (ΕΓΩ ΦΩΝΑΞΑ ΠΟΤΕ ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΕΣ;)

Ποιος τη πληρωνει με τις απεργιες των ΜΜΜ; Οι φτωχοι και οι μικρομεσαιοι που κυκλοφορουν με αυτα, δε τη πληρωνουν; Τοσες μερες εχω χρυσοπληρωσει τα ταξι, μου εχει βγει ο πατος στο περπατημα και εχω χασει αμετρητες ωρες στο μποτιλιαρισμα. Μπορω εγω επομενως να τους υπερασπιστω; Ποσα παιρνω εγω και ποσα παιρνουν αυτοι; Εγω να τους νοιαστω, αυτοι γιατι δε με νοιαζονται;
Αραγε, δεν υπαρχουν αλλοι τροποι αντιδρασης; Εννοειται οτι πρεπει να αντιδρασουμε εναντια στους προδοτες και τους δωσιλογους, ομως δεν ειναι αυτη η ενδεδειγμενη αντιδραση.
Ποια ειναι; Να σου πω. Να μην πληρωνουμε τους φορους. Δε σας πληρωνουμε τιποτα γαμημενοι, ελατε να μας παρετε τα σπιτια και θα σας γεμισουμε σφαιρες.
Απο την αλλη, δεν εχω παει και ποτε να υπερασπιστω καποιον που χανει το βιος του. Κι εδω που τα λεμε, δε παει και κανεις. Και γιατι δε παει κανεις; Τοσο ραγιαδες ειμαστε ρε γαμωτο; Ποτε θα ξυπνησουμε κι αφηνουμε να μας τρωνε εναν προς εναν; Και γιατι να βγαλω εγω τα καστανα απο τη φωτια; Εγω θα σωσω τον κοσμο; Ρε γαμησε τους, ολοι τη παρτη τους κοιτανε.
Να σου πω και δευτερη αντιδραση;Να παρουμε τα οπλα. Αλλα ολοι το λεμε και κανεις δε το κανει.
Ρε, για κοροιδα ψαχνετε; Να γινω εγω ηρωας και να με κλαινε τα παιδακια μου;
Να παμε εξω απο το σπιτι κανενος απο αυτους να βριζουμε; Να κανουμε καμια μηνυση για Εθνικη Προδοσια;
Τι να κανουμε;

Don’t give up!

Καλημέρα πιτσιρίκο, δεν είχα σκοπό να σου ξαναγράψω τόσο σύντομα όχι γιατί δεν έχω τι να σου πω ή σκέψεις να μοιραστώ αλλά θα προτιμούσα να τα λέγαμε μαζεμένοι μαζί με άλλους στο προαύλιο μιας κατάληψης, στη μέση μια πορείας καθώς θα ανηφορίζουμε, σε ένα τραπέζι. Όμως έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο από τα τέλη Ιουνίου του 2012. Είναι μια κουβέντα που είχε ο Julian Assange (πριν βρει καταφύγιο στη πρεσβεία του Εκουαδόρ εδώ στο Λονδίνο) με τους Noam Chomsky και Tariq Ali. Τρέφω μεγάλο θαυμασμό και για τους 3 αυτούς ανθρώπους, τόσο για τη σκέψη τους όσο και για το θάρρος τους.

Απλά, αρνούμαι

 Simple Man   Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιοδήποτε νόμο έχει μπει σε ισχύ από την ώρα που προδότες μετατρέψανε την χώρα μου σε χρεοκοπημένο υποκατάστημα παγκόσμιας τράπεζας.  Υπάρχει μια αόρατη γραμμή μεταξύ εκείνης της ημέρας και της προηγούμενης . Στέκομαι πάνω της κοντά τρία χρόνια σαν να βρίσκομαι στην ζώνη πολέμου μεταξύ της χώρας μου και του κράτους τους.

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιαδήποτε απόφαση δικαστηρίου που θα στηρίζεται σε αυτούς τους κατοχικούς νόμους....
και βεβαίως δεν πρόκειται να δείξω κανέναν σεβασμό στους δικαστές που θα κληθούν να με κρίνουν. Τους έχω ήδη καταδικάσει από την ώρα που περίμενα σε εκείνη την γραμμή με τα δυο μου πόδια μες στο κρύο να έρθουν να αποδώσουν την δικαιοσύνη στην οποία ορκίστηκαν να υπηρετούν μέχρι θανάτου.

Αρνούμαι να αποδεχθώ οποιονδήποτε κομματικό υπάλληλο, που έχει πάρει τον τίτλο-φερετζέ- του δημοσίου, ο οποίος θα έχει απαίτηση να βρει την παρανομία μου για να αποδώσει το τίμημα σε χρήμα. Να είναι σε απόσταση ασφαλείας από το χέρι μου όταν θα πατήσει την σφραγίδα του κατασχετηρίου του σπιτιού μου, διότι αυτό το σπίτι δεν έβγαλε ούτε ένα σκουλήκι που να αποδέχεται τα πάντα αρκεί να "πέφτει" ο αιματοβαμμένος του μισθός .

ΜΕΤΡΟ: Όταν τραγουδάνε οι δρόμοι, υπάρχει ελπίδα

Παναγιώτης Μαυροειδής

Οπρωθυπουργός βγήκε μέσα στη βροχή για  να ανακοινώσει την επίταξη των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ. Δεν είναι και απλό πράγμα. O πολύς κύριος Σαμαράς ούτε που πάτησε στο ‘’ναό της δημοκρατίας’’, στη Βουλή, όταν γινόταν συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ. Άφησε τότε ένα θλιβερό Βενιζέλο να βγάλει τα μάτια του. Αλλά τώρα ο εχθρός λαός είναι προ των πυλών και είναι πιο επικίνδυνος φαίνεται από τους κοινοβουλευτικούς διαξιφισμούς που λύνουν τις διαφορές με χαρτάκια σε κάλπες.

Είχε προηγηθεί ο Υπουργός Μεταφορών για να υπερηφανευτεί ότι αυτός  πρότεινε την επιστράτευση. Και αυτό έχει τη σημασία του. Τόσες και τόσες φορές, οι υπουργοί ούτε που πατάνε στη Βουλή, για να απαντήσουν σε επερωτήσεις βουλευτών που τους αφορούν άμεσα. Και αποκρίνονται στους ελαχιστότατους παρόντες, οι ορντινάτσες τους και οι τοίχοι. Αλλά τώρα, το θέμα ήταν σοβαρό, τα ερωτήματα τα έθεταν εργάτες με συλλογικό τρόπο.  Έπρεπε λοιπόν ο εθνικός ήρωας που κατάφερε να χαρίσει την Ολυμπιακή στο Βγενόπουλο, να βγει στο κυνήγι της κατουρημένης ποδιάς.

Τηλεβόθρος

από antistachef

Η μαγκιά τού Σαμαρά και της κυβέρνησής του είχε φανεί ξεκάθαρα τότε που έστειλε τα ΜΑΤ να διαλύσουν την απεργία στην Χαλυβουργία, στηρίζοντας ξεκάθαρα τον αρχιαπατεώνα Μάνεση. Συνεπώς, δεν συνιστά έκπληξη το γεγονός ότι νυχτιάτικα μπήκαν τα ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο του μετρό για να διαλύσουν τους απεργούς (κάνοντας, βέβαια, μερικές "απαραίτητες" συλλήψεις). Ο δρόμος για την επέμβαση των ΜΑΤ είχε στρωθεί έντεχνα από την εκτελεστική εξουσία σε συνεργασία με δυο άλλες εξουσίες, την δικαστική και την "τέταρτη", τον τύπο.

Κατ' αρχάς, η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη έκανε αυτό που κάνει πάντοτε: κήρυξε την απεργία παράνομη και καταχρηστική. Ως εδώ, καμμία πρωτοτυπία. Είπαμε, μαράζι τό 'χω να δω την δικαιοσύνη να χαρακτηρίζει μια απεργία ως νόμιμη.

Στην συνέχεια, πιάσανε δουλειά τα ΜουΜουΕ, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Προχτές το βράδυ, κάνοντας καναλότσαρκα (κοινώς ζάπινγκ) πέρασα από το δελτίο "ειδήσεων" του Αντέννα και είδα στο κάτω μέρος της οθόνης ένα χαρακτηριστικό τσιτάτο: "Χωρίς τέλος η ταλαιπωρία των πολιτών αφού όλα δείχνουν ότι και αύριο τίποτα δεν θα κινηθεί". Αν και ήμουν απολύτως σίγουρος για το τι θα επακολουθούσε, δεν άλλαξα κανάλι (μάλλον με συντρέχει κάποια μορφή μαζοχισμού) περιμένοντας να δω μέχρι πού θα φτάσει η προστυχιά τής "αδέσμευτης" ενημέρωσης.

Κείμενο διανοουμένων ενάντια στην επιστράτευση

Με τίτλο “όχι στη στρατιωτικοποίηση” διανοούμενοι και καλλιτέχνες υπογράφουν μαζικά κείμενο στήριξης των απεργών του μετρό που καταγγέλλει την επιστράτευσή τους. Την πρωτοβουλία πήρε ο πανεπιστημιακός και στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Γιώργος Ρούσης.
“Το κυβερνητικό μπλοκ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ για να επιβάλλει την πρωτόφαντη αντιλαϊκή πολιτική του είναι αποφασισμένο να συνθλίψει με κάθε μέσο κάθε αντίδραση, που στοχεύει στην υπεράσπιση των στοιχειωδών κατακτήσεων των εργαζομένων και εν προκειμένω των συλλογικών τους συμβάσεων, κάθε εναντίωση στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στους ιδιώτες , κάθε άρνηση υποταγής στα κελεύσματα της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ

Απεργούν οι εργαζόμενοι στο μετρό και στα άλλα ΜΜΜ. Από την επόμενη ημέρα αρχίζουμε τα «οι τεμπέληδες, οι κομματικά διορισμένοι, οι άσχετοι, οι χρυσοπληρωμένοι, που ταλαιπωρούν το λαό, που δε νοιάζονται για τον “απλό εργαζόμενο” – προφανώς υπάρχει και ο σύνθετος- να απολυθούν, να κρεμαστούν, να … να… να….» πάει η απεργία.
Απεργούν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ. Από το επόμενο λεπτό αρχίζουμε τα «Οι Φωτόπουλοι, που έγιναν κράτος εν κράτει, οι διορισμένοι, οι λεφτάδες, οι προνομιούχοι, που δεν καταλαβαίνουν την ταλαιπωρία μας, εμ βέβαια τι ανάγκη έχουν αυτοί, οι ανάλγητοι, να απολυθούν, να καούν, να… να… να…» πάει η απεργία.

Παραλήρημα

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο!
Λαθρομετανάστες σφάζουν, βιάζουν λεηλατούν εις βάρος των Ελλήνων, ακροαριστεροί καίνε την Αθήνα και κάποιοι απαξιώνουν την αστυνομία!

Ορδές ακραιφνών μουσουλμάνων έχουν καταλάβει το κέντρο της Αθήνας και το υπουργείο προστασίας του πολίτη δεν έχει καν σχέδιο αντιμετώπισης ενδεχόμενης συντονισμένης εξέγερσης αυτών των στοιχείων.

Αλλοδαποί βιαστές προστατεύονται από τις αρχές.

Μουσουλμάνες γυναίκες, λαθρομετανάστριες, περιφέρονται με μπούρκα, εικόνα που προσβάλλει όχι μόνον τον ελληνοχριστιανικό χαρακτήρα της Πατρίδος μας και την αισθητική της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και αυτή την ίδια την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, κάτι που θα έπρεπε να απαγορευτεί δια νόμου.

Επομενη σταση ''ΑΝΑΤΡΟΠΗ'' τερματικος σταθμος

 

 

Κατι αρχιζει να ξεφυτρωνει απο τα κατω...
Και σημερα κυριολεκτικα απο πολυ κατω.

Εργαζομενοι πολλα μετρα κατω απο τη γη, ισως κατορθωσουν να βγαλουν μαζι με τον αγωνα τους στην επιφανεια και   την θαμμενη μας αξιοπρεπεια...

Απο εμας αυτο που ζητανε ειναι  ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

 Και τοτε μπορει η επομενη σταση να γραφει ΑΝΑΤΡΟΠΗ..τερματικος σταθμος

Και να αρχισει ενα καινουργιο δρομολογιο εξω στο φως πια.
Αφηνοντας εξω τους ελεγκτες της ζωης μας...

 

πηγή: αναρχογατούλης

Σαν να μην πέρασε μια μέρα (ΙΙ)

Νύχτα και πάλι χτύπησαν οι θρασσύδειλοι τους απεργούς του ΜΕΤΡΟ. Όπως και στο Πολυτεχνείο τότε. Γνώρισμα η δειλία μισθοφόρων εντεταλμένων να διεκπεραιώνουν τα σκοτεινά σχέδια των ηγεμόνων τους.

Μα όσο και αν η νύχτα έχει απλωθεί, σκεπάζοντας με το σκοτάδι της κάθε γωνιά του είναι αυτής της χώρας, αυτής της κοινωνίας, πάντα κάποιοι φάροι θα μένουν αστράφτοντας το φώς των δρόμων μας.

Και πληθαίνουν αυτοί οι φάροι, οι τόποι θυσίας και προσφοράς για τους επόμενους. Για να δίνουν την απάντηση όχι στους τυράννους κάθε εποχής, αλλά στις σκοταδιασμένες συνειδήσεις των ανθρώπων. Συνειδήσεις που καταθέτουν το μίσος του εγώ τους, τη μικρότητα του νού τους στο βωμό των ισχυρών.

Αυτά μόνο σαν αφιέρωμα στον αγώνα των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ

και μερικά για τους άλλους...

Η ΜΕΓΑΛΗ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ «ΕΠΙΤΑΞΗΣ»

Πολύτιμες οι φιλίες. Ανοίγουν μάτια. Ο έχων εκπληκτικά αντανακλαστικά σε θέματα παραβίασης και «αυτοκατάργησης» του Συντάγματος, «Φερώνυμος», εξηγεί όχι μόνο γιατί χρησιμοποιείται τόσο ύπουλα η λέξη «επίταξη» και όχι η «πολιτική επιστράτευση», αλλά γνωστοποιεί και ποιοι ήταν εκείνοι που πρότειναν την τροποποίηση του νόμου περί «πολιτικής επιστράτευσης». Ανάμεσά τους ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ναι, ο ίδιος που δήλωσε χτες ότι η «επίταξη» ήταν η πιο ήπια λύση. Δείτε όμως όλο το κείμενο τού Φερώνυμου και απολαύστε «Δημοκρατία».

Έχετε δίκαιο μ@λ@κ€ς

Ενάμισυ εκατομμύριο άνεργοι δεν μπορούν μια βδομάδα τώρα να πάνε στις δουλειές τους εξ αιτίας της απεργίας στο Μετρό!

Από anergoidimosiografoi

το βρήκαμε εδώ:  Το Γρέκι

Το Mall και ο ταχυδακτυλουργός των νόμων Βενιζέλος

Πρωταγωνιστής της επικαιρότητας τις τελευταίες εβδομάδες είναι το θύμα των σκοτεινών σκευωριών, ο πάντα αθώος, έντιμος και κρυστάλλινος πολιτικός Ευάγγελος Βενιζέλος.
Χθες, με τη βομβιστική επίθεση, στο κάδρο της επικαιρότητας μπήκε και το εμπορικό κέντρο Mall του ομίλου Λάτση.

Τι σχέση έχει όμως ο Βενιζέλος με το Mall του Λάτση; Η απάντηση είναι, ότι η ύπαρξη του αμιγώς παράνομου και αυθαίρετου κατασκευάσματος Mall οφείλεται μεταξύ άλλων και στις γνωστές νομοθετικές ταχυδακτυλουργίες του  τότε υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου -πλέον δύσκολα βρίσκει κανείς νομιμοποιημένη παρανομία, προς όφελος της οικονομικής ελίτ, στην οποία να μην εμπλέκεται ο Βενιζέλος.


Άλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Με το νόμο περί «Ολυμπιακής Φιλοξενίας» (2001) του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη προβλέπεται ο καθορισμός ορίων του «Χωριού Τύπου» στο Μαρούσι για τη φιλοξενία 5.000 δημοσιογράφων από όλο τον κόσμο. Στο σχέδιο εντάσσονται 43 στρέμματα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ). Σύμφωνα με το νόμο, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η περιοχή του ΟΕΚ «θα λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής χρήσεων πολεοδομικού κέντρου, ενώ οι υπόλοιπες περιοχές ως χώροι αμιγούς κατοικίας»

Το σωματείο του ΜΕΤΡΟ καλεί σε συνέλευση για κέντρο αγώνα

ΚΑΛΕΣΜΑ
Το σωματείο του ΜΕΤΡΟ (ΣΕΛΜΑ) καλεί κάθε σωματείο, συνδικάτο, συλλογικότητα σε συνέλευση για κέντρο αγώνα και για να συντονίσουμε την απεργιακή μάχη, στο αμαξοστάσιο του ΜΕΤΡΟ  την Παρασκευή 25/1 στις 17.30.
Οι εργαζόμενοι του Μετρό καλούν κάθε εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο, τη νεολαία, να ενώσουν τις δυνάμεις τους, να ενώσουν τη φωνή και τους αγώνες τους με τους εργαζόμενους απεργούς των μεταφορών.
Η τρομοκρατία της επίταξης δε θα περάσει. 
Να σπάσουμε στους δρόμους την προσπάθεια της κυβέρνησης να φιμώσει κάθε μαχητικό αγώνα.
Να σπάσουμε το στρατιωτικό νόμο που επιδιώκει να επιβάλλει.
Οι ώρες είναι κρίσιμες για ολόκληρο το εργατικό κίνημα!
Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων!

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ
ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΔΟΥΛΟΙ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

                              ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. Σ.Ε.Λ.Μ.Α.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ   

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΜΑΝΘΟΣ ΤΣΑΚΟΣ

πηγή: Βαθύ Κόκκινο

 

(προσθήκη από antinewskilkis)

Δελτία τύπου, ανακοινώσεις, άρθρα σχετικά με το θέμα:

http://syspeirosiaristeronmihanikon.blogspot.gr/2013/01/blog-post_24.html
http://tvxs.gr/news/ellada/epistrateysi-ton-apergon-sta-mesa-metaforas-apofasise-i-kybernisi
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2013/01/25/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%84-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BE%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%8C/
 http://antarsya.gr/node/992
http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8248.html
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1452176

“Βίλα” και το Μετρό;

Η επιστράτευση των απεργών του μετρό και η επίταξη όλων των ΜΜΜ που αποφάσισε η κυβέρνηση ολοκληρώνει το παζλ της καταστολής του τελευταίου διαστήματος, δείχνοντας καθαρά πού και ποιον στοχεύει “ο νόμος και η τάξη” που θέλουν να επιβάλουν: κάθε κοινωνική κίνηση πραγματικής αμφισβήτησης και σύγκρουσης με το καθεστώς της κοινωνικής λεηλασίας.

Επέμβαση των ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο του Μετρό

Σε εξέλιξη βρίσκεται επιχείρηση της Αστυνομίας για την απομάκρυνση των απεργών του Μετρό από το αμαξοστάσιο στα Σεπόλια.

Επτά διμοιρίες των ΜΑΤ έκαναν την εμφάνισή τους λίγο μετά τις 03.40 τα ξημερώματα και αφού έσπασαν την αλυσίδα της κεντρικής εισόδου, εισήλθαν εντός των εγκαταστάσεων χωρίς όμως να προκληθεί κάποια ένταση, καθώς τόσοι οι απεργοί όσο και οι πολίτες, που είχαν παραμείνει στη διάρκεια της νύχτας στο πλευρό τους για να τους συμπαρασταθούν, δεν προέβαλαν αντίσταση.

Ο πόλεμος στο Μάλι (για το ουράνιο, το χρυσό και το πετρέλαιο)

Η γαλλική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι:

«Θα στείλoυμε 2.500 στρατιώτες για να υποστηρίξουμε  το στρατό της κυβέρνησης του Μάλι  στη σύγκρουση εναντίον των ισλαμιστών ανταρτών. Η Γαλλία έχει ήδη στείλει περίπου 750 στρατιώτες στο Μάλι…Θα συνεχίσουμε την ανάπτυξη των δυνάμεων στο έδαφος και στον αέρα …  Έχουμε ένα στόχο. Θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι,  όταν τελειώσει η επέμβασή μας και φύγουμε,  το Μάλι θα είναι ασφαλές, θα έχει νόμιμες αρχές,  θα ακολουθήσει εκλογική διαδικασία και δεν θα υπάρχουν πλέον οι τρομοκράτες που απειλούν το έδαφός του ». [1]
Αυτή είναι λοιπόν η επίσημη θέση της Γαλλίας και αυτών που την υποστηρίζουν. Και, φυσικά, αυτό είναι που διαδίδεται  ευρέως από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.