Τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες. Μόνη εξαίρεση το θαύμα του ελληνικού «success story». Αυτό δεν πρόκειται να κρατήσει ούτε μία. Έχουν και τα θαύματα τα όριά τους. Το επίσημο ποσοστό ανεργίας του 27% μπορεί να παλευτεί μόνο αν εμφανιστεί κάνας Μουσολίνι και μας βάλει όλους μαζί να κατασκευάσουμε τη γέφυρα Πειραιάς – Κρήτη. Εντάξει, θα μας πληρώνει με μια φέτα ψωμί κι ένα φλιτζάνι τσάι, αλλά οι Ν.Υ.Τ. και το Spiegel θα μπορούν να πανηγυρίζουν για την Ελλάδα που πέτυχε.
Το Δημόσιο δε μπορεί να απορροφήσει εργαζόμενους. Οι έμποροι δεν αντέχουν να ζήσουν τους εαυτούς τους, όχι να πάρουν κι εργαζόμενους. Οι επιχειρήσεις που εξάγουν συνεχίζουν να παράγουν και να εξάγουν. Αυτές είναι οι δυνάμεις τους. Δε μπορούμε να περιμένουμε κάτι παραπάνω. Όσο για τις πολυεθνικές που εκλιπαρεί ο Σαμαράς να έρθουν στην Ελλάδα με τζάμπα σκλάβους, αν ήταν να έρθουν θα το είχαν κάνει ήδη. Πόσο πιο κάτω να πας τον μισθό από τα 300 και τα 250 ευρώ; Αποδείχτηκε απλώς ότι το χαμηλό εργασιακό κόστος δεν είναι αυτό που αφορά πρωτίστως τις πολυεθνικές.
Υπήρχε ένα στρώμα πάγου στην ελληνική κοινωνία, που άντεχε το βάρος της ύφεσης και δεν άφηνε να παρασυρθεί όλο το σκηνικό στο βυθό. Η συνεχιζόμενη μείωση της κατανάλωσης όμως έκανε πλέον αυτόν τον πάγο πολύ λεπτό. Κάποια μέρα θα σπάσει ξαφνικά και δε θα μείνει ούτε κολυμπηθρόξυλο να επιπλέει. Ακόμη κι αν το επόμενο τρίμηνο ο τουρισμός απορροφήσει κάποιο μικρό ποσοστό της ανεργίας, τον Οκτώβριο θα το επιστρέψει και μάλιστα ενισχυμένο. Αν προσθέσουμε και την ανασφάλιστη εργασία που βασιλεύει στον τουριστικό κλάδο, το κέρδος θα είναι ουσιαστικά μηδέν.
Με ποσοστό ανεργίας 27%, λυπάμαι, αλλά δε μπορείς να ελπίζεις σε κάτι. Όλα είναι… τίποτα. Ως εκ τούτου, θεωρώ αφελείς και τις αντιδράσεις στις δηλώσεις Σκορδά για την «άρση ασυλίας» του πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας. Δεν είναι θέμα Σκορδά. Είναι θέμα τρόικας. Όπως ήταν και το 27% της ανεργίας θέμα τρόικας. Τα τσιράκια απλώς εξυπηρετούν. Είναι εκπρόσωποι Τύπου. Αν θέλει η τρόικα να ξεκινήσουν οι κατασχέσεις, θα ξεκινήσουν μέσα σ’ ένα πρωί. Ίσως, βέβαια, μια τέτοια κίνηση να αποδειχτεί και σωτήρια, καθώς μαζί με το σπίτι θα χαθεί ο καναπές και η τηλεόραση, τα ιερά και όσια του Έλληνα, οπότε μπορεί και να δούμε κάνα ξεσηκωμό.
Ο Σκορδάς ούτε λάθος έκανε ανοίγοντας το θέμα πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας, ούτε έχει κάποια αξία το γεγονός ότι το έκλεισε λέγοντας «έκανα μαλακία». Δεν είναι καν δικό του θέμα. Ένας ασήμαντος βασταρούχας είναι. Την αλήθεια την είπε όταν προσπάθησε να τα μπαλώσει. «Σχολιάζοντας τις ανησυχίες που υπάρχουν σχετικά με το αν θα περάσουν ενυπόθηκα δάνεια σε distressed funds, ο κ. Σκορδάς τόνισε: “Ποιος σας είπε ότι τα distressed funds θα πάρουν ενυπόθηκα δάνεια; Ποια τράπεζα θα δώσει σε distressed funds ενυπόθηκα δάνεια; Τα ενυπόθηκα δάνεια είναι τα πιο καλά δάνεια. Το 80% των ενυπόθηκων δανείων, και μιλάμε για 800.000 στεγαστικά δάνεια αυτής της μορφής, εξυπηρετούνται σήμερα που μιλάμε. Ποια από αυτά θα πάνε; Στα distressed funds θα πάνε αυτά που είναι επιχειρηματικά δάνεια και έχει πτωχεύσει η εταιρεία, ή είναι απλά δάνεια από πιστωτικές κάρτες που δεν πληρώνονται και ο έχων την πιστωτική κάρτα δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο για να του κάνει διαταγή πληρωμής η τράπεζα”.»
Αυτό είπεν ο βασταρούχας. Ομολόγησε, δηλαδή, ότι οσονούπω πλακώνουν τα μεγάλα κοράκια, τα distressed funds. Τα founds δηλαδή που αγοράζουν σε πολύ χαμηλές τιμές «κόκκινα» δάνεια από τράπεζες και στη συνέχεια με κάθε τρόπο παίρνουν από τον δανειολήπτη ολόκληρο το ποσό του δανείου. Στελέχη των τραπεζών παραδέχονται ότι τα εν λόγω founds διαπραγματεύονται την εξαγορά ελληνικών δανείων σε τιμές που ξεκινούν στην καλύτερη περίπτωση από το 50% της ονομαστικής αξίας του δανείου και μπορεί να κατέβουν ακόμη και στο 5% της ονομαστικής αξίας για τα καταναλωτικά δάνεια, που βρίσκονται σε καθυστέρηση άνω των έξι μηνών.
Τουτέστιν, χρωστάς στην τράπεζα 30.000. Αυτή το πουλάει στο ξένο found από 1.500 έως 15.000 ευρώ και ξεφορτώνεται τα «κόκκινα» δάνειά της, παρουσιάζοντας στο μελλοντικό αγοραστή της ένα υγιέστατο χαρτοφυλάκιο. Ο δανειολήπτης, από την άλλη, φορτώνεται ένα μεγαθήριο που θα του βγάλει το λάδι μέχρι να πάρει και το τελευταίο σεντ.
Και φυσικά, ο βασταρούχας Σκορδάς μέσα στην ασχετοσύνη του διαβεβαιώνει ότι οι τράπεζες «δε θα δώσουν σε distressed funds ενυπόθηκα δάνεια, διότι αυτά εξυπηρετούνται». Εξυπηρετούνται σήμερα! Αύριο ποιος θα εξυπηρετήσει το δάνειό του; Επιδείνωση της ύφεσης, λέμε! Η ανεργία δε μειώνεται, λέμε! Κλείνουν καταστήματα, λέμε. Φυλακίσεις λόγω χρεών στο Δημόσιο και τα Ταμεία, λέμε. Αν αρχίσουν και οι απολύσεις στο Δημόσιο, πάνε τα στεγαστικά, λέμε. Πόσο αλλού ζουν οι βασταρούχες;
Εδώ, λοιπόν, κάνουν και πάλι και πάλι την εμφάνισή τους μία διαπίστωση και δύο ερωτήματα. Η διαπίστωση είναι ότι εφόσον η τράπεζα πουλάει όσο – όσο τα δάνειά της σε distressed funds σημαίνει ότι ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ!
Γιατί δεν προχωρά, λοιπόν, στο κούρεμα αυτό και δηλώνουν οι τραπεζίτες ότι αυτό θα ήταν καταστροφικό για τα τοκογλυφεία τους;
Τα δύο ερωτήματα είναι: Πρώτον, γιατί οι τράπεζες πριν πουλήσουν ένα δάνειο σε distressed fund δεν κάνουν την ίδια πρόταση μειωμένης τιμής στο δανειολήπτη; Δεύτερον, γιατί το Κράτος που παραδέχεται ότι σώζει τις τράπεζες με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ δεν τις υποχρεώνει να κάνουν πρώτα την πρόταση εξαγοράς στο δανειολήπτη και μόνο αν εκείνος δεν την αποδεχτεί να απευθυνθούν σε distressed fund ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΤΑΣΗ και όχι φτηνότερη;
Οι απαντήσεις φυσικά είναι απλές. Διότι έτσι γουστάρει η τρόικα και λογαριασμό δεν δίνει. Επίσης, διότι εδώ είναι η χώρα του ΜΑΛΑΚΑ, όπου μπορείς να βρεθείς φυλακή επειδή δεν κατάφερες να πληρώσεις το γαμωΤΕΒΕ, αλλά τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ που αποδεδειγμένα διόγκωσε το έλλειμμα του 2009 με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν τα spreads, να χάσει η Ελλάδα δεκάδες δισεκατομμύρια καθώς δανειζόταν με αυξημένα επιτόκια, να κερδοσκοπήσουν όσοι έπαιξαν με τα CDS, να μπει η χώρα στο μνημόνιο, να έχουμε 27% επίσημη ανεργία, όχι μόνο δεν τον μαστιγώνουν από το πρωί ως το άλλο πρωί, αλλά παραμένει ακόμη πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ υπό την υψηλή προστασία του ΔΝΤ και του Σόιμπλε. Μωρέ δε γαμιέστε;
πηγή: Καρτέσιος
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σαξές στόρυ: Στο μυαλό τού 'Ντών' Μαλάκοβιτς
"Η Ελλάδα κέρδισε ξανά την αξιοπιστία της κάτι που πέρυσι δεν ήταν
καθόλου δεδομένο. Αυτό φαίνεται από τη μείωση των spread και από τις
εκτιμήσεις των αγορών (...) Η Ελλάδα αλλάζει. (...) Το ελληνικό come
back φαίνεται ήδη. Δεν θα ήμουν εδώ αν δεν είχαμε στρίψει το πλοίο και
δεν είχαμε εξασφαλίσει το come back. (...) Η Ελλάδα χτίζει ένα success
story και θέλουμε η Κίνα να γίνει μέρος της ιστορίας αυτής. (...) Τα
μέτρα σταθεροποίησης ήταν απαραίτητα γιατί το δημόσιο χρέος είχε
ξεφύγει. Αν θέλεις να σταθείς στα πόδια σου πρέπει να αντιμετωπίσεις το
πρόβλημα χρέους. Αυτό δημιούργησε τον κίνδυνο του grexit και αυτό ήταν
ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδίσουμε. (...)
[Αποσπάσματα από ομιλία του πρωθυπουργού κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κίνα]
Το τί και το πόσα μας έχει κοστίσει το σαξές στόρυ τού πρωθύ τα είδαμε χτες. Σήμερα, μένει να δούμε σε τι συνίσταται αυτό το σαξές στόρυ. Να δούμε τι αγοράσαμε, διάολε, με τόσες θυσίες που κάναμε. Πάμε, λοιπόν:
(1) Βελτίωση του επενδυτικού κλίματος, το οποίο αποτυπώνεται στην άνοδο του Χρηματιστηρίου.
Θρίχαι αποτυπώνονται! Και, μάλιστα, θρίχαι κατσαραί! Δε λέω, σήμερα ο δείκτης τού Χ.Α.Α. παίζει γύρω στις χίλιες μονάδες ενώ πέρυσι τον είχαμε δει να χαϊδολογιέται με το πεντακοσάρικο. Και λοιπόν; Πριν το πρόσφατο "κόψιμο" 1/10, η μετοχή τής Εθνικής Τράπεζας αντιστοιχούσε πραγματικά σε κάτι παραπάνω από ένα τάλληρο αλλά παιζόταν σε σκάρτο πενηνταράκι, ώσπου τον περασμένο μήνα σκαρφάλωσε στο ένα ευρώ και κάτι. Ξαναρωτάω: και λοιπόν; Όταν έρχεται το σύστημα, ανοίγει τις κάνουλες και ρίχνει ζεστά δισ. στα τραπεζικά ταμεία, τί θέλετε να κάνει το χρηματιστήριο; Δεν είναι λογικό να γίνει ένα ψιλοσπρωξιματάκι ώσπου να ξεκαθαρίσει το ποιοι θα φάνε τα όβολα που πέσανε; Πώς το βλέπεις το θέμα, 'Ντών';
(2) Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, στην ελληνική οικονομία παρουσιάζονται πρωτογενή πλεονάσματα.
Πίπαι παρουσιάζονται. Και, μάλιστα, πίπαι δημιουργικαί, ήγουν λογιστικαί. Ε, πώς να μην έχεις πλεόνασμα, βρε μαμούχαλε, όταν δεν λογαριάζεις τα τοκοχρεωλύσια που πληρώνεις; Καθ' ότι αυτό ξεχνάνε να μας το πούνε, ότι δηλαδή κάνουνε ταμείο δίχως να υπολογίσουν τις πληρωμές οι οποίες κατά κύριο λόγο ευθύνονται για την κατάντια της οικονομίας, παναπεί τα κερατιάτικα που πληρώνουμε στους λογής-λογής τοκογλύφους όλου του πλανήτη.
Παρεμπιπτόντως, ακόμη κι έτσι, παπάρια πλεόνασμα βγάζουμε! Οπότε μηχανευόμαστε άλλα κόλπα. Π.χ., "ανακαλύπτουμε" ότι κάποιος-κάπου-κάποτε έκανε μια μαλακία και μερικές χιλιάδες συνταξιούχων δεν έχουν καταχωρισμένα ΑΦΜ και ΑΜΚΑ, τουθ' όπερ βάστα μερικές δεκάδες εκατομμύρια συντάξεις στο ταμείο... κάνε και μερικά εξάμηνα κράτει στις οφειλές σου σε ΕΚΑΣ, επιδόματα, εφ' άπαξ κλπ... κάνε και καμπόσους μήνους την κορόιδα γι' αυτά που χρωστάς σε πανεπιστήμια, νοσοκομεία, φαρμακοποιούς κλπ... μη πληρώνεις τούτο... μη πληρώνεις κείνο... Ε, πού θα πάει; Θα βγει το γαμημένο το πλεόνασμα. Αμ έτσι το ξέρω κι εγώ, 'Ντώωωων'!
(3) Αναβαθμίστηκε η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Τσιμπούκια πολυτελείας "Λαρυγγάκης Α.Ε.". Αυτό το είπανε κι άλλοι, τάχαμ' "σοβαροί", επειδή η Standard & Poors αναβάθμισε τα ελληνικά ομόλογα. Ρε σεις, θα παλαβώσουμε; Ποιά ομόλογα αναβάθμισαν οι οίκοι ανοχ... μπαρδόν, οι οίκοι αξιολόγησης; Από πότε έχουμε να βγάλουμε ομόλογα; Τρία χρόνια τώρα, για τις δόσεις τής τρόικας δεν παλεύουμε; Τί σκατά αναβαθμίστηκε, λοιπόν; Κάτι που δεν υπάρχει; Υπομονή και διάλειμμα, να δώσουμε εξηγήσεις.
Όπως θα πήρατε χαμπάρι κι από τις παπαριές που είπε ο μεσιέ Ντάισενμπλουμ, αν τα πράγματα πάνε καλά και αν...και αν... και αν..., από του χρόνου το καλοκαίρι θα κουβεντιάσουμε για ένα ακόμη κούρεμα του ελληνικού χρέους. Ναι, αλλά τί θα κουρευτεί; Με το κόλπο των μνημονίων, οι ιδιώτες επενδυτές έχουν ξεφορτώσει σχεδόν το σύνολο των ελληνικών ομολόγων και τα έχουν παρκάρει κυρίως σε ΕΚΤ και Ε.Ε., όπου είναι συμφωνημένο ότι δεν γίνεται κούρεμα. Άρα, τί θα κουρευτεί; Ό,τι έχει απομείνει σε ιδιώτες επενδυτές και ό,τι έχουν οι φορείς τού ελληνικού δημοσίου (π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, επιμελητήρια, πανεπιστήμια κλπ), οι οποίοι αγόραζαν όταν όλοι οι άλλοι πούλαγαν. Το καταλάβαμε ως εδώ; Μπράβο! Τέλος του διαλείμματος.
Η αναβάθμιση που έκαναν οι οίκοι αξιολόγησης, λοιπόν, αναφέρεται σε παλιά ελληνικά ομόλογα (τότε που βγάζαμε ομόλογα κι εμείς, όχι τώρα) και απεικονίζει την πεποίθηση των οίκων ότι τα ομόλογα που κατέχουν ακόμη οι ιδιώτες επενδυτές είναι τόσο λίγα ώστε δεν θα διακινδυνευθεί οποιαδήποτε ανακατωσούρα προκαλέσει τυχόν κουρεμά τους. Με απλά λόγια, κατά την Standard & Poors, οποιοδήποτε μελλοντικό κούρεμα κι αν συμφωνηθεί, θα ζημιώσει αποκλειστικά τους φορείς τού ελληνικού δημοσίου, τους οποίους αναφέραμε πιο πάνω. Επιμένεις ότι αυτή η πουστιά συνιστά "σαξές στόρυ", ρε συ 'Ντών';
(4) Οι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά και η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας οδήγησαν σε ανάκτηση του μεγαλύτερου μέρους τής ανταγωνιστικότητάς μας, γεγονός που προοιωνίζεται αύξηση των ξένων επενδύσεων.
Παπάρια μάντολες. Ένα μάτσο ψέμματα σε δυο αράδες. Η μόνη -έντεχνα καλυμμένη- αλήθεια είναι ότι σχεδιάζονται περαιτέρω μειώσεις στην αμοιβή της εργασίας, μιας και έχουμε ανακτήσει μόνο το μεγαλύτερο μέρος τής ανταγωνιστικότητάς μας κι όχι ολάκερη. Οι θιασώτες αυτών των ψεμμάτων ξεχνούν (ή κάνουν πως ξεχνούν) μερικά απλά πράγματα, όπως π.χ.:
- Μπορεί να σμπαραλιάζεται η αμοιβή της εργασίας στην Ελλάδα αλλά μήπως δεν συμβαίνει το ίδιο και στις άλλες χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ρίχνουμε εμείς τα μεροκάματα για να φτάσουμε την Βουλγαρία, ρίχνει κι η Βουλγαρία για να φτάσει την Εσθονία, ρίχνει κι η Εσθονία για να φτάσει την Λεττονία... Φαύλος κύκλος, όπου οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι κεφαλαιούχοι, που βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται.
- Για ποιόν λόγο μια λ.χ. γερμανική εταιρεία να έρθει στην Ελλάδα να φτιάξει εργοστάσιο, όταν έχει ήδη εργοστάσιο που υπολειτουργεί στην Κροατία; Γιατί να επενδύσει εκατομμύρια εδώ όταν έχει έτοιμη επένδυση εκεί και αρκεί να φουλάρει τις μηχανές που ήδη έχει πληρωμένες;
- Όσο κι αν πέσουν τα μεροκάματα, έστω κι αν σωριαστούν σε επίπεδο πουρμπουάρ (π.χ. 10 ευρώ, όλα πληρωμένα), πάλι θα είναι δυσθεώρητα σε σχέση με τα 80 ή 90 λεπτά τού ταϊλανδέζικου ή του μπαγκλαντεσιανού μεροκάματου. Πώς να μας προτιμήσουν π.χ. η Nike ή η Unilever, λοιπόν; Ή μπας και νομίζετε ότι η Nokia έκλεισε το εργοστάσιο στην πατρίδα της την Φινλανδία για να έρθει ν' ανοίξει άλλο εδώ, λόγω του καλύτερου κλίματος;
Και για να μη κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, καμμιά ανταγωνιστικότητα δεν βελτιώθηκε. Το μόνο που βελτιώθηκε είναι το διαμετακομιστικό εμπόριο, κάτι που σίγουρα θα γινόταν αφού έχουμε χαρίσει στους ξένους λιμάνια κι αεροδρόμια. Έτσι δεν είναι, 'Ντών';
(5) Μειώθηκε ο ρυθμός τής ύφεσης, γεγονός που σημαίνει ότι σύντομα θ' αρχίσει η ανάπτυξη.
Γαργάλατα, γαργάλατα, να κατεβάσουν άλατα. Τί λες, μωρέ σουρουκλεμέ; Για φαντάσου κάποιον που πέφτει από την ταράτσα ενός κτηρίου. Αν σταματήσει η πτώση του, τί σημαίνει; ότι θ' αρχίσει να ξανανεβαίνει ή ότι τσακίστηκε στο πεζοδρόμιο και τώρα άμωμοι εν οδώ αλληλούια; Είχαμε ένα ΑΕΠ κάπου στα 250 δισ. και, με το κόψε-κόψε και την λιτότητα, το φτάσαμε κοντά στα 170. Μιλάμε για 30% συνολική ύφεση, έτσι; Πιο κάτω, πεθαίνεις.
Αρκετά με τα φούμαρα. Το ότι πέφτει η ύφεση δεν σημαίνει ότι βγαίνουμε από το τούννελ. Α propos, θυμόσαστε εκείνον τον ανεκδιήγητο τον Παπακωνσταντίνου, που ονειρευόταν το τέλος της ύφεσης και μέτραγε τα τρίμηνα μπροστά στις κάμερες: μείον 1,8...μείον 1,6...μείον 1,5...βγαίνουμε απ' την ύφεση; Ε, όσο βγήκαμε τότε από την ύφεση, άλλο τόσο θα βγούμε και τώρα. Ας εξηγήσει κάποιος στα πολιτικά μας σαΐνια μια απλή οικονομική αλήθεια: αν δεν ξεμπερδέψουμε με τον στασιμοπληθωρισμό, δεν πρόκειται να δούμε ανάπτυξη ούτε στον ύπνο μας. Τελεία και παύλα. Κατάλαβες 'Ντών';
Κατόπιν όλων αυτών (αλλά και πολλών άλλων) είναι σαφές ότι "σαξές στόρυ" υπάρχει μόνο σε κάποια μυαλά. Άλλωστε, λίγο-πολύ, το παραδέχτηκε κι ίδιος ο πρωθύ, λέγοντας ότι "Η Ελλάδα χτίζει ένα success story". Καταλάβατε; Το χτίζουμε, δεν το έχουμε έτοιμο ακόμη. Τώρα, με τέτοιον εργολάβο, τί πράμα θα βγει...
πηγή: Cogito ergo sum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου