Πρόκειται περί φάρσας. Μιας φάρσας στην οποία παλιότερα συμμετείχε μόνο το ΚΚΕ, που ενώ κατήγγειλε την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αγχωνόταν να βάλει ακόμη περισσότερους βουλευτές μέσα στη Βουλή. Τώρα, σε αυτή τη φάρσα πρωταγωνιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάει για χούντα και φασισμό, συμμετέχοντας όμως στις δραστηριότητες και τις λειτουργίες των οργάνων της χούντας και του φασισμού.
«Χτυπάνε το σύστημα από μέσα». Έχει τη λογική του και αυτό. Είναι πολιτική επιλογή και στάση, της οποίας την αναποτελεσματικότητα πληρώνουμε οι πολίτες. Δε μου φαίνεται σοβαρό όλο αυτό. Δηλαδή όταν λες ότι η Βουλή δεν λειτουργεί, τότε γιατί εσύ λειτουργείς εντός της Βουλής; Γιατί δεν αποσύρεις το κόμμα σου και να διεκδικήσεις την ορθή λειτουργία της στο δρόμο;
Σήμερα θα συναντηθούν για τρίτη φορά ο πρωθυπουργός και τα τσιράκια του. Μάλλον για τελευταία φορά αυτή την περίοδο, καθώς φαίνεται ότι η μοιρασιά ολοκληρώθηκε. Διότι, ας μη γελιόμαστε, αυτό είναι το πρόβλημα. Η μοιρασιά. Η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ είχε ληφθεί από τους τρεις αρχηγούς μέρες πριν το κλείσιμό της.
Οι «κρίσιμες συναντήσεις» των τριών, γίνονται για τους διορισμούς διοικητών στα νοσοκομεία, για την ποσόστωση των νέων προσλήψεων στην ΕΡΤ και για τα υπουργεία. Δε χρειάζεται να είσαι κάποιος δαιμόνιος ντεντέκτιβ για να προσθέσεις τα δεδομένα και να βγάλεις το συμπέρασμα ότι ούτε καν συζητήθηκε το θέμα για τη λειτουργία της ΕΡΤ.
Στην πρώτη συνάντηση των τριών, ο Σαμαράς ανακοίνωσε τον ανασχηματισμό που θα κάνει τον Ιούλιο. Ήταν μια απαίτηση των Κουβέλη – Βενιζέλου ώστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα εκείνων που έχουν λάβει υπόσχεση υπουργοποίησης στον επόμενο ανασχηματισμό και είχαν αρχίσει να πιέζουν αμφιβάλλοντας για το αν τελικά αυτός θα γίνει.
Στη δεύτερη συνάντηση, ο Κουβέλης δήλωσε ξεκάθαρα ότι «Δεν είναι μόνο τα ζητήματα της ραδιοτηλεόρασης, αλλά και αυτά της λειτουργίας της τρικομματικής κυβέρνησης». Ο δε Βενιζέλος, ξεκαθάρισε ότι στις συναντήσεις «αντιμετωπίζονται ζητήματα σεβασμού της δημοκρατικής τάξης και της νομιμότητας». Ζητήματα σεβασμού όχι γενικά και αόριστα, που αφορούν στην κοινωνία. Ζητήματα σεβασμού που αφορούν στη μοιρασιά. Ζητήματα που αφορούν στην υλοποίηση της συμφωνίας 4-2-1 για τους διορισμούς.
Αν στις συναντήσεις αυτές συζητούσαν «ζητήματα σεβασμού της δημοκρατικής τάξης και της νομιμότητας», τότε θα ήταν σαν να κατηγορεί τον Σαμαρά ευθέως ότι δε σέβεται τη δημοκρατία και τη νομιμότητα, οπότε ο Βενιζέλος θα εμφανιζόταν ότι στηρίζει έναν πρωθυπουργό που λειτουργεί αντιδημοκρατικά και παίρνει παράνομες αποφάσεις.
Μπορεί ο Βενιζέλος να έχει χάσει την όποια παλιά του αίγλη και να έχει αποδειχθεί ότι η «ρητορική» του ικανότητα ήταν ένα συνονθύλευμα λέξεων που δεν κατέληγαν ποτέ σε νόημα, όμως σίγουρα δεν κάνει τόσο χοντρά επικοινωνιακά λάθη. Ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης στις δηλώσεις που κάνουν μετά τις συναντήσεις, δεν απευθύνονται στο «λαό», αλλά αποκλειστικά στα όποια στελέχη έχουν απομείνει στα κόμματά τους και ζητούν ανταλλάγματα.
Γι’ αυτό εξάλλου δε δίνουν σημασία στο γεγονός ότι στηρίζουν έναν πρωθυπουργό που φασιστοποιεί όλο και περισσότερο την καθημερινότητά μας. Δε θέλουν να γίνουν εκλογές και να δουν τη ΝΔ να συγκυβερνά με τη Χρυσή Αυγή, όχι επειδή τρομάζουν σε αυτή τη σκέψη οι δημοκρατικές τους ευαισθησίες, αλλά επειδή έτσι όπως έγιναν τα πράγματα δεν έχουν λόγο ύπαρξης αν δε βρίσκονται σε μία κυβέρνηση.
Ο Σαμαράς στις 14 Ιουνίου είχε δηλώσει «Η ΕΡΤ ήταν γεμάτη απίστευτα σκάνδαλα που θα τα μάθει ο λαός». Ούτε αυτός απευθυνόταν στο «λαό». Απευθυνόταν στον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ. Έχοντας στο χέρι του όλο το επικοινωνιακό σύστημα της χώρας, ο Σαμαράς θα μπορούσε να διοχετεύσει σημεία και τέρατα που έγιναν στην ΕΡΤ και είχαν τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και κάποιων δικών του εσωκομματικών αντιπάλων, εντός ΝΔ. Αυτός θα «αποδεικνυόταν» και πάλι «αμέτοχος».
Ο Σαμαράς, λέγοντας ότι «Η ΕΡΤ ήταν γεμάτη απίστευτα σκάνδαλα που θα τα μάθει ο λαός», απείλησε για να συμμορφωθούν όλοι στις εντολές του. Δεν εκβίασε. Ο Σαμαράς νιώθει πλέον τόσο σίγουρος για τον εαυτό του ώστε δεν καταδέχεται να εκβιάσει. Μόνο προειδοποιεί και απειλεί. Τονίζει κάθε στιγμή ότι έχει στο χέρι τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Και η αλήθεια είναι ότι τους έχει.
Όμως, όπως είχε αναφέρει και μία Γαλλίδα «διανοούμενη» των σαλονιών: «Το να είσαι υπερβολικά δυσαρεστημένος με τον εαυτό σου είναι αδυναμία, το να είσαι υπερβολικά ευχαριστημένος είναι ανοησία». Ο Σαμαράς, λοιπόν, είναι πολύ ευχαριστημένος με τον εαυτό του.
«Ως ουχ υπέρφευ θνητόν όντα χρη φρονείν. Ύβρις γαρ εξαθούσ’ εκάρπωσε στάχυν άτης, όθεν πάγκλαυστον εξαμά θέρος» γράφει ο Αισχύλος στους «Πέρσες» ((Πέρσαι 820-822). Δηλαδή, «δεν πρέπει ο άνθρωπος να μεγαλοφρονεί, μια και είναι θνητός. Γιατί η περηφάνια όταν ανθίζει, συνήθως καρπίζει σε στάχυα συμφοράς, απ’ όπου θερίζει θέρισμα γεμάτο δάκρυα». Αν, λοιπόν, κάποια στιγμή καταρρεύσει ο Σαμαράς και το σύστημά του, θα πρόκειται για επιτυχία της αλαζονείας του και μόνο. Εκεί καταλήγω και μακάρι να έχω άδικο. Μακάρι να προλάβει κάποιος άλλος, αλλά δεν…
πηγή: Καρτέσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου