Από τις 8 Μάρτη αρχίσαμε να αποκαλύπτουμε από τις στήλες της «Κ» τις
προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος,
Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) να παραδώσει στην παράνομη
δόμηση 14,5 εκατ. στρέμματα χορτολιβαδικών εκτάσεων, προκειμένου να
κατασκευαστούν βίλες, πετρελαϊκές εγκαταστάσεις κ.ά. Στις αρχές Απρίλη, η
πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, πιεζόμενη φορτικά τόσο από τις δικές μας
αποκαλύψεις όσο και από τις απαιτήσεις προϊστάμενων Διευθύνσεων Δασών
της περιφέρειας, που ζητούσαν είτε να καταργηθεί η κατάπτυστη
γνωμοδότηση 331/ 2011 του ΝΣΚ είτε να ενεργοποιηθεί η εφαρμοστική
εγκύκλιος της γνωμοδότησης 331, δέχτηκε να εκδώσει μια νέα εγκύκλιο, που
θα την υπέγραφε ο γενικός γραμματέας Χωροταξίας και Αστικού
Περιβάλλοντος Σωκ. Αλεξιάδης.
Διευκρινίζουμε, ότι από την πλευρά μας θέσαμε έντονα το αίτημα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να πάρει πίσω την υιοθέτηση της γνωμοδότησης 331/2011. Γιατί δεν υπάρχει κανένας νομιμοποιητικός λόγος παρέμβασης του ΝΣΚ, δεδομένου ότι σύμφωνα με την ισχύουσα δασική νομοθεσία τις χορτολιβαδικές εκτάσεις τις διοικούν και τις διαχειρίζονται οι δασικές υπηρεσίες. Οποιοι διεκδικούν εμπράγματο δικαίωμα επί χορτολιβαδικών εκτάσεων, ακόμη και σε περιοχές της Ελλάδας όπου δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν πρώτα στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών και μετά στα Πολιτικά Δικαστήρια ή κατευθείαν στα πολιτικά δικαστήρια. Μόνον έτσι μπορούν ν’ αποκτήσουν εμπράγματα δικαιώματα επί των χοτολιβαδικών εκτάσεων σε βάρος του δημοσίου.
Η εν λόγω εγκύκλιος συντάχθηκε από τη Διεύθυνση Νομοθετικού Εργου, αλλά από τα μέσα Απρίλη παρέμενε στο συρτάρι του Σωκ. Αλεξιάδη. Το Μάη, ο Σωκ. Αλεξιάδης, σύμφωνα με όσα μας ανακοίνωσε σύμβουλός του, ανακάλυψε ότι η υπογραφή αυτής της εγκυκλίκου δεν ανήκει στις δικές του αρμοδιότητες και πάσαρε το σχέδιο της εγκυκλίου στη ΔΗΜΑΡίτισσα γενική γραμματέα του ΥΠΕΚΑ Μάρω Ευαγγελίδου. Σημειωτέον, ότι στο ΥΠΕΚΑ υπάρχουν δύο γενικοί γραμματείς, αλλά εκείνος που «λύνει και δένει» είναι ο Σωκ. Αλεξιάδης.
Θεωρούμε ότι αυτή η άποψη του Σωκ. Αλεξιάδη είναι προσχηματική και την πρόβαλε γιατί δεν ήθελε να συνδέσει το όνομά του με το φράξιμο του δρόμου στους καταπατητές των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Θυμίζουμε ότι είναι αυτός που στη σύσκεψη που έγινε στις 21 Φλεβάρη του 2013 στα γραφεία του ΥΠΕΚΑ είχε αναγκάσει το γενικό διευθυντή Δασών Κ. Δημόπουλο να πάρει πίσω την εφαρμοστική εγκύκλιο της γνωμοδότησης 331/2011, που ο ίδιος είχε υπογράψει.
Τη σκυτάλη της χρονοτριβής για την υπογραφή της εγκυκλίου από τα χέρια του κυρίου Σωκράτη παρέλαβε η κυρία Μάρω. Αφού κράτησε κι αυτή στο συρτάρι της για ένα δεκαήμερο το νέο σχέδιο εγκυκλίου, που ήταν ίδιο με το προηγούμενο, διαπίστωσε ότι υπάρχει πρόβλημα με τους βοσκοτόπους στην Ελλάδα και κατέληξε στην άποψη ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για να λυθεί αυτό το ζήτημα!
Με την κυρία αυτή είχαμε δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες, κατά τις οποίες μας ανακοίνωσε τη νέα προσέγγισή της και μας ενημέρωσε ότι θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη υψηλόβαθμων υπηρεσιακών παραγόντων, στην οποία θα πάρει μέρος και ο δήθεν αναρμόδιος Σωκ. Αλεξιάδης!
Οπως και έγινε. Στο κείμενο, που υπογράφτηκε τελικά στις 12 Ιούνη του 2013 από τη Μάρω Ευαγγελίδου, με αριθμό πρωτοκόλλου 35805, και στάλθηκε στον ειδικό γραμματέα Γ. Αμοργιανιώτη, γίνεται αναφορά στη συγκεκριμένη σύσκεψη και αναφέρονται μόνο τα ονόματα δύο γενικών γραμματέων, του Μόσχου Κορασίδη (υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) και του Σωκ. Αλεξιάδη (ΥΠΕΚΑ). Το γεγονός ότι στη σύσκεψη πήραν ακόμη μέρος η ίδια η Μ. Ευαγγελίδου, η γενική διευθύντρια Νικολάου, ο ειδικός γραμματέας Δασών Γ.
Αμοργιανιώτης και ο γενικός διευθυντής Δασών Κ. Δημόπουλος θεωρήθηκε λεπτομέρεια και δεν αναφέρθηκε. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Γ. Αμοργιανιώτης, σύμφωνα με το συγκεκριμένο έγγραφο της Μ. Ευαγγελίδου, είναι αυτός που καλείται να υπογράψει την εγκύκλιο που θα συντάξουν υπηρεσιακοί παράγοντες της Γενικής Διεύθυνσης Δασών.
Φυσικά, δεν μας έπιασε ο πόνος για την αποσιώπηση των συγκεκριμένων υψηλόβαθμων υπηρεσιακών παραγόντων. Το επισημαίνουμε για να σημειώσουμε ότι ο Σωκ. Αλεξιάδης «λύνει και δένει» στο ΥΠΕΚΑ (και όχι μόνο). Προσπαθεί, αξιοποιώντας το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τους βοσκοτόπους στην Ελλάδα, να ανοίξει έμμεσα το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων από τους καταπατητές-καπιταλιστές, υποτίθεται μέσω της λύσης του προβλήματος των βοσκοτόπων. Μέσω της αναγραφής του ονόματός του στο συγκεκριμένο έγγραφο ενημερώνει τους πάντες (και όχι μόνο τους μαγαλοκτηνοτρόφους), ότι αυτός είναι εκείνος που εμπνεύστηκε έναν ελιγμό, προκειμένου ν’ αποκτηθούν εμπράγματα δικαιώματα επί των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Γιατί όπως αποδείχτηκε δεν υπάρχει άλλος δρόμος ιδιωτικοποίησης των χορτολιβαδικών εκτάσεων.
Περνάμε στο σχολιασμό του εγγράφου της Μ. Ευαγγελίδου, που αμφιβάλλουμε αν κατάλαβε την τακτική που ακολουθεί ο Σωκ. Αλεξιάδης. Οπως προαναφέραμε, το πρώτο μέρος του εγγράφου είναι πιστό αντίγραφο του εγγράφου που κράταγε στο συρτάρι του ο Σωκ. Αλεξιάδης, το οποίο δημοσιεύσαμε ολόκληρο στην «Κ», στις 25 Μάη του 2013, απαιτώντας την άμεση υπογραφή του. Οι συντάκτες αυτού του εγγράφου (τους γνωρίζουμε γιατί επικοινωνήσαμε μαζί τους) υιοθέτησαν τη βασική ιδέα του Ενημερωτικού της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, σύμφωνα με το οποίο, με βάση το νόμο 4030/2011, το δημόσιο παραιτείται από τις χορτολιβαδικές εκτάσεις μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Οι δασικές υπηρεσίες θα ενημερώνουν με έγγραφό τους τις Υπηρεσίες Δόμησης (πρώην Πολεοδομίες) εάν υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις και μόνο σ’ αυτή την περίπτωση θα μπορούν οι Υπηρεσίες Δόμησης να εκδίδουν οικοδομικές άδειες.
Ως εδώ τα πράγματα «τρώγονται», μιας και μπαίνει φρένο στους καταπατητές χορτολιβαδικών εκτάσεων. Με την προσθήκη, όμως, που γίνεται στη συνέχεια επέρχεται μεγάλη ανατροπή στις προηγούμενες διατάξεις. Γι’ αυτό και θα παραθέσουμε ένα μεγάλο απόσπασμα:
«Παράλληλα όμως (όπως εξετάστηκε και σε πρόσφατη σύσκεψη με τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης κο Κορασίδη και τον Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κο Αλεξιάδη) στο βαθμό που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας υπέρ του Δημοσίου σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας, η αναγνώριση της κυριότητας των φερομένων ως ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων θα μπορούσε να γίνει, από τις Δασικές Υπηρεσίες, με απλούστερο τρόπο εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων, από ότι με κρίση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών του ΑΝ 1539/38.
Επιπροσθέτως το θέμα συνδέεται με την προστασία της γεωργικής γης και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, όπως επίσης και με το θέμα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την κτηνοτροφία και της σχετικής υποχρέωσης της χώρας να αποσαφηνίσει το καθεστώς των εκτάσεων που επιτρέπεται η βόσκηση.
Κατόπιν των ανωτέρω παρακαλούμε για την επεξεργασία εγκυκλίου ή σχετικής νομοθετικής ρύθμισης η οποία θα αντιμετωπίζει σφαιρικά τα ανωτέρω ζητήματα» (οι εμφάσεις δικές μας).
Καταρχάς, είναι λυμένο νομικά (με το Δασικό Κώδικα 86/69) ότι επιτρέπεται η βόσκηση σε δάση, δασικές εκτάσεις, και χορτολιβαδικές εκτάσεις. Η αρμοδιότητα έχει δοθεί στους δήμους και έτσι αυτό καθαυτό το ζήτημα της βόσκησης είναι λυμένο.
Δεύτερο, με το νόμο 1734/1987 είχε επιχειρηθεί η οριοθέτηση των βοσκοτόπων στην Ελλάδα. Οι πρώην Νομάρχες είχαν εντάξει στους βοσκοτόπους πολλές δασικές εκτάσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κηρυχτούν όλες οι οριοθετήσεις των βοσκοτόπων ως αντισυνταγματικές, όπως και όλες οι διατάξεις του νόμου 1734/1987. Ετσι, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 το θέμα της οριοθέτησης των βοσκοτόπων είναι στον αέρα.
Τρίτο, θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν χορτολιβαδικές εκτάσεις και να τις χαρακτηρίσουν ως βοσκοτόπους. Ομως σύμφωνα ακόμη και με το ίδιο το έγγραφο, η οριοθέτηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων ως βοσκοτόπων δεν είναι το κύριο που θα ληφθεί υπόψη προκειμένου, στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, η αναγνώριση του εμπράγματος δικαιώματος να γίνει όχι με την ισχύουσα νομοθεσία.
Στην ουσία, ο Σωκ. Αλεξιάδης προσπαθεί να μπάσει από το παράθυρο την εφαρμογή της γνωμοδότησης 331/2011, με στόχο να γίνονται αποδεκτά από τις Υπηρεσίες Δόμησης συμβόλαια της πλάκας προκειμένου να εκδίδονται οικοδομικές άδειες.
Κατά τη γνώμη μας, η εγκύκλιος που θα εκδοθεί θα πρέπει να αντιμετωπίζει ενιαία, για όλη την Ελλάδα, το ζήτημα της ιδιοκτησίας των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Γι’ αυτό θα πρέπει να απορριφθεί η υπόδειξη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να εξετάζουν οι δασικές υπηρεσίες με απλούστερο τρόπο τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζουν οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες χορτολιβαδικών εκτάσεων στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου. Δηλαδή στην Κρήτη, στα νησιά του Ιονίου, στις Κυκλάδες, στα Κύθηρα και Αντικύθηρα, σε Λέσβο, Σάμο και Χίο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η απόπειρα των καταπατητών-καπιταλιστών χορτολιβαδικών εκτάσεων να οικοδομήσουν βίλες και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις ξεκίνησε από τα κυκλαδίτικα νησιά και την Κρήτη.
Γεράσιμος Λιόντος
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 21 ΙΟΥΝΗ
Διευκρινίζουμε, ότι από την πλευρά μας θέσαμε έντονα το αίτημα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να πάρει πίσω την υιοθέτηση της γνωμοδότησης 331/2011. Γιατί δεν υπάρχει κανένας νομιμοποιητικός λόγος παρέμβασης του ΝΣΚ, δεδομένου ότι σύμφωνα με την ισχύουσα δασική νομοθεσία τις χορτολιβαδικές εκτάσεις τις διοικούν και τις διαχειρίζονται οι δασικές υπηρεσίες. Οποιοι διεκδικούν εμπράγματο δικαίωμα επί χορτολιβαδικών εκτάσεων, ακόμη και σε περιοχές της Ελλάδας όπου δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν πρώτα στο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών και μετά στα Πολιτικά Δικαστήρια ή κατευθείαν στα πολιτικά δικαστήρια. Μόνον έτσι μπορούν ν’ αποκτήσουν εμπράγματα δικαιώματα επί των χοτολιβαδικών εκτάσεων σε βάρος του δημοσίου.
Η εν λόγω εγκύκλιος συντάχθηκε από τη Διεύθυνση Νομοθετικού Εργου, αλλά από τα μέσα Απρίλη παρέμενε στο συρτάρι του Σωκ. Αλεξιάδη. Το Μάη, ο Σωκ. Αλεξιάδης, σύμφωνα με όσα μας ανακοίνωσε σύμβουλός του, ανακάλυψε ότι η υπογραφή αυτής της εγκυκλίκου δεν ανήκει στις δικές του αρμοδιότητες και πάσαρε το σχέδιο της εγκυκλίου στη ΔΗΜΑΡίτισσα γενική γραμματέα του ΥΠΕΚΑ Μάρω Ευαγγελίδου. Σημειωτέον, ότι στο ΥΠΕΚΑ υπάρχουν δύο γενικοί γραμματείς, αλλά εκείνος που «λύνει και δένει» είναι ο Σωκ. Αλεξιάδης.
Θεωρούμε ότι αυτή η άποψη του Σωκ. Αλεξιάδη είναι προσχηματική και την πρόβαλε γιατί δεν ήθελε να συνδέσει το όνομά του με το φράξιμο του δρόμου στους καταπατητές των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Θυμίζουμε ότι είναι αυτός που στη σύσκεψη που έγινε στις 21 Φλεβάρη του 2013 στα γραφεία του ΥΠΕΚΑ είχε αναγκάσει το γενικό διευθυντή Δασών Κ. Δημόπουλο να πάρει πίσω την εφαρμοστική εγκύκλιο της γνωμοδότησης 331/2011, που ο ίδιος είχε υπογράψει.
Τη σκυτάλη της χρονοτριβής για την υπογραφή της εγκυκλίου από τα χέρια του κυρίου Σωκράτη παρέλαβε η κυρία Μάρω. Αφού κράτησε κι αυτή στο συρτάρι της για ένα δεκαήμερο το νέο σχέδιο εγκυκλίου, που ήταν ίδιο με το προηγούμενο, διαπίστωσε ότι υπάρχει πρόβλημα με τους βοσκοτόπους στην Ελλάδα και κατέληξε στην άποψη ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για να λυθεί αυτό το ζήτημα!
Με την κυρία αυτή είχαμε δύο τηλεφωνικές επικοινωνίες, κατά τις οποίες μας ανακοίνωσε τη νέα προσέγγισή της και μας ενημέρωσε ότι θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη υψηλόβαθμων υπηρεσιακών παραγόντων, στην οποία θα πάρει μέρος και ο δήθεν αναρμόδιος Σωκ. Αλεξιάδης!
Οπως και έγινε. Στο κείμενο, που υπογράφτηκε τελικά στις 12 Ιούνη του 2013 από τη Μάρω Ευαγγελίδου, με αριθμό πρωτοκόλλου 35805, και στάλθηκε στον ειδικό γραμματέα Γ. Αμοργιανιώτη, γίνεται αναφορά στη συγκεκριμένη σύσκεψη και αναφέρονται μόνο τα ονόματα δύο γενικών γραμματέων, του Μόσχου Κορασίδη (υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) και του Σωκ. Αλεξιάδη (ΥΠΕΚΑ). Το γεγονός ότι στη σύσκεψη πήραν ακόμη μέρος η ίδια η Μ. Ευαγγελίδου, η γενική διευθύντρια Νικολάου, ο ειδικός γραμματέας Δασών Γ.
Αμοργιανιώτης και ο γενικός διευθυντής Δασών Κ. Δημόπουλος θεωρήθηκε λεπτομέρεια και δεν αναφέρθηκε. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Γ. Αμοργιανιώτης, σύμφωνα με το συγκεκριμένο έγγραφο της Μ. Ευαγγελίδου, είναι αυτός που καλείται να υπογράψει την εγκύκλιο που θα συντάξουν υπηρεσιακοί παράγοντες της Γενικής Διεύθυνσης Δασών.
Φυσικά, δεν μας έπιασε ο πόνος για την αποσιώπηση των συγκεκριμένων υψηλόβαθμων υπηρεσιακών παραγόντων. Το επισημαίνουμε για να σημειώσουμε ότι ο Σωκ. Αλεξιάδης «λύνει και δένει» στο ΥΠΕΚΑ (και όχι μόνο). Προσπαθεί, αξιοποιώντας το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τους βοσκοτόπους στην Ελλάδα, να ανοίξει έμμεσα το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων από τους καταπατητές-καπιταλιστές, υποτίθεται μέσω της λύσης του προβλήματος των βοσκοτόπων. Μέσω της αναγραφής του ονόματός του στο συγκεκριμένο έγγραφο ενημερώνει τους πάντες (και όχι μόνο τους μαγαλοκτηνοτρόφους), ότι αυτός είναι εκείνος που εμπνεύστηκε έναν ελιγμό, προκειμένου ν’ αποκτηθούν εμπράγματα δικαιώματα επί των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Γιατί όπως αποδείχτηκε δεν υπάρχει άλλος δρόμος ιδιωτικοποίησης των χορτολιβαδικών εκτάσεων.
Περνάμε στο σχολιασμό του εγγράφου της Μ. Ευαγγελίδου, που αμφιβάλλουμε αν κατάλαβε την τακτική που ακολουθεί ο Σωκ. Αλεξιάδης. Οπως προαναφέραμε, το πρώτο μέρος του εγγράφου είναι πιστό αντίγραφο του εγγράφου που κράταγε στο συρτάρι του ο Σωκ. Αλεξιάδης, το οποίο δημοσιεύσαμε ολόκληρο στην «Κ», στις 25 Μάη του 2013, απαιτώντας την άμεση υπογραφή του. Οι συντάκτες αυτού του εγγράφου (τους γνωρίζουμε γιατί επικοινωνήσαμε μαζί τους) υιοθέτησαν τη βασική ιδέα του Ενημερωτικού της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, σύμφωνα με το οποίο, με βάση το νόμο 4030/2011, το δημόσιο παραιτείται από τις χορτολιβαδικές εκτάσεις μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις. Οι δασικές υπηρεσίες θα ενημερώνουν με έγγραφό τους τις Υπηρεσίες Δόμησης (πρώην Πολεοδομίες) εάν υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις και μόνο σ’ αυτή την περίπτωση θα μπορούν οι Υπηρεσίες Δόμησης να εκδίδουν οικοδομικές άδειες.
Ως εδώ τα πράγματα «τρώγονται», μιας και μπαίνει φρένο στους καταπατητές χορτολιβαδικών εκτάσεων. Με την προσθήκη, όμως, που γίνεται στη συνέχεια επέρχεται μεγάλη ανατροπή στις προηγούμενες διατάξεις. Γι’ αυτό και θα παραθέσουμε ένα μεγάλο απόσπασμα:
«Παράλληλα όμως (όπως εξετάστηκε και σε πρόσφατη σύσκεψη με τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης κο Κορασίδη και τον Γενικό Γραμματέα Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος κο Αλεξιάδη) στο βαθμό που δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας υπέρ του Δημοσίου σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας, η αναγνώριση της κυριότητας των φερομένων ως ιδιωτικών χορτολιβαδικών εκτάσεων θα μπορούσε να γίνει, από τις Δασικές Υπηρεσίες, με απλούστερο τρόπο εξέτασης των αποδεικτικών στοιχείων, από ότι με κρίση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών του ΑΝ 1539/38.
Επιπροσθέτως το θέμα συνδέεται με την προστασία της γεωργικής γης και των χορτολιβαδικών εκτάσεων, όπως επίσης και με το θέμα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την κτηνοτροφία και της σχετικής υποχρέωσης της χώρας να αποσαφηνίσει το καθεστώς των εκτάσεων που επιτρέπεται η βόσκηση.
Κατόπιν των ανωτέρω παρακαλούμε για την επεξεργασία εγκυκλίου ή σχετικής νομοθετικής ρύθμισης η οποία θα αντιμετωπίζει σφαιρικά τα ανωτέρω ζητήματα» (οι εμφάσεις δικές μας).
Καταρχάς, είναι λυμένο νομικά (με το Δασικό Κώδικα 86/69) ότι επιτρέπεται η βόσκηση σε δάση, δασικές εκτάσεις, και χορτολιβαδικές εκτάσεις. Η αρμοδιότητα έχει δοθεί στους δήμους και έτσι αυτό καθαυτό το ζήτημα της βόσκησης είναι λυμένο.
Δεύτερο, με το νόμο 1734/1987 είχε επιχειρηθεί η οριοθέτηση των βοσκοτόπων στην Ελλάδα. Οι πρώην Νομάρχες είχαν εντάξει στους βοσκοτόπους πολλές δασικές εκτάσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κηρυχτούν όλες οι οριοθετήσεις των βοσκοτόπων ως αντισυνταγματικές, όπως και όλες οι διατάξεις του νόμου 1734/1987. Ετσι, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 το θέμα της οριοθέτησης των βοσκοτόπων είναι στον αέρα.
Τρίτο, θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν χορτολιβαδικές εκτάσεις και να τις χαρακτηρίσουν ως βοσκοτόπους. Ομως σύμφωνα ακόμη και με το ίδιο το έγγραφο, η οριοθέτηση των χορτολιβαδικών εκτάσεων ως βοσκοτόπων δεν είναι το κύριο που θα ληφθεί υπόψη προκειμένου, στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, η αναγνώριση του εμπράγματος δικαιώματος να γίνει όχι με την ισχύουσα νομοθεσία.
Στην ουσία, ο Σωκ. Αλεξιάδης προσπαθεί να μπάσει από το παράθυρο την εφαρμογή της γνωμοδότησης 331/2011, με στόχο να γίνονται αποδεκτά από τις Υπηρεσίες Δόμησης συμβόλαια της πλάκας προκειμένου να εκδίδονται οικοδομικές άδειες.
Κατά τη γνώμη μας, η εγκύκλιος που θα εκδοθεί θα πρέπει να αντιμετωπίζει ενιαία, για όλη την Ελλάδα, το ζήτημα της ιδιοκτησίας των χορτολιβαδικών εκτάσεων. Γι’ αυτό θα πρέπει να απορριφθεί η υπόδειξη της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να εξετάζουν οι δασικές υπηρεσίες με απλούστερο τρόπο τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζουν οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες χορτολιβαδικών εκτάσεων στις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου. Δηλαδή στην Κρήτη, στα νησιά του Ιονίου, στις Κυκλάδες, στα Κύθηρα και Αντικύθηρα, σε Λέσβο, Σάμο και Χίο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η απόπειρα των καταπατητών-καπιταλιστών χορτολιβαδικών εκτάσεων να οικοδομήσουν βίλες και πετρελαϊκές εγκαταστάσεις ξεκίνησε από τα κυκλαδίτικα νησιά και την Κρήτη.
Γεράσιμος Λιόντος
ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 21 ΙΟΥΝΗ
καλά τα λες φίλε μου, αλλά τι γίνεται με τους φουκαράδες που αγόρασαν αδρά κτήματα και η τοπική δ/νση δασών τα χαρακτήρισε χορτολιβαδικά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι περιουσίες που δε διεκδικεί το δημόσιο, δεν είναι μέσα σε δάσος (ούτε περιβάλλονται από δάσος) και υπάρχουν αναγνωρισμένοι τίτλοι εδώ και 50 χρόνια.