Ιστορίες από την πόλη ,ιστορίες από τα σκατά

διαβάστε το σαν συνέχεια απ' αυτό

• Με λένε Παναγιώτη Ν.Είμαι ντόπιος ,γέννημα θρέμμα της περιοχής. Γνήσιος Ελληνας με σφραγίδα γνησιότητας. Αγαπάω την πατρίδα μου όσο κανένας άλλος και δε θα αφήσω κανένα να της κάνει κακό. Με ενδιαφέρει να δουλέψω και να πάω μπροστά. Δε μου αρέσει να περνάω τον καιρό μου στα καφενεία ούτε να χαζολογάω σα γυναικούλα στα ίντερνετ. Μόλις ο δήμαρχος μου υποσχέθηκε προεκλογικά δουλειά,με αντάλλαγμα την ψήφο της οικογενείας ,δεν έχασα στιγμή και στρατολογήθηκα μαζί του σε αυτό τον κοινό αγώνα για δουλειά. Περισσότερη δουλειά,ακόμα περισσότερη δουλειά .Εγώ θέλω να δουλεύω και όχι να κάθομαι στις καφετέριες μαζί με τους αργόσχολους. Θέλω δουλειά, θέλω δουλειά,θέλω δουλειά…(κόλλησε η κασέτα)

• Γεια σας .Με λένε Μαρία Κ.Είμαι από τους ανθρώπους που δεν το βάζουν κάτω εύκολα. Δε με πτοούν οι αντιξοότητες και οι δύσκολες συνθήκες .Είμαι ζωντανός χαρακτήρας,ορθολογικός , γεμάτος διψά για ζωή. Κάθε μέρα ακόμα και τα σαββατοκύριακα(μπορεί στα μουλωχτά μια παρασκευή βράδυ να βγει νόμος που να υποχρεώνει τις δημόσιες υπηρεσίες να ανοίγουν και τα σαββατοκύριακα ,οπότε δεν είμαι χαζή να πετάξω την ευκαιρία στα σκουπίδια) πήγαινα από τα ξημερώματα στον τοπικό ΟΑΕΔ για να προλάβω πρώτη, κάποια από τα μαγικά του εισιτήρια .Σε αυτή τη ζωή δεν πρέπει να χάνεις ούτε λεπτό αλλιώς οι ευκαιρίες έρχονται και παρέρχονται. Το μαγικό εισιτήριο που άρπαξα είχε ως τελικό προορισμό την eldorado gold. Εκατσα και τα έβαλα κάτω. Ενοίκιο 300 ευρώ το μήνα. Ρεύμα 100 .Κοινόχρηστα 50.Φαγητό 150.Βόλτες 100.Ψώνια 100.Φόροι 250.Νερό 50.Σέρβις ΙΧ 100. Σύνολο:1050.Μισθός 500 ευρώ για έξι μήνες και καταβολή όλων των δεδουλευμένων μετά το τέλος του προγράμματος. Τέτοια ευκαιρία δεν έπρεπε να πάει χαμένη. Οι γονείς μου χωρίς δεύτερη κουβέντα πήραν καταναλωτικό δάνειο με επιτόκιο 15% και εξόφληση σε είκοσι χρόνια, βάζοντας όλο το σόι εγγυητή και το σπίτι μας υποθήκη.

• Είμαι ο Δημήτρης Ζ.Απόφοιτος πανεπιστημίου με μεταπτυχιακό και δυο γλώσσες.Είχα βαρεθεί να ακούω κούφια λόγια από διεφθαρμένους πολιτικούς. Είχα βαρεθεί την αναξιοκρατία και το βόλεμα. Το γλείψιμο για μια κακοπληρωμένη θεσούλα. Μέχρι που ένας μπατζανάκης γνωστός του θείου της θείας της ξαδέρφης μου, είπε τα καλύτερα λόγια στον υπεύθυνο προσωπικού της εταιρίας. Αυτό ήταν. Γύρισε ο τρόχος και γάμησε ο φτωχός. Το μόνο αντάλλαγμα που μου ζήτησαν ήταν να κρατάω κλειστό το στόμα μου,να μετέχω στις εκδηλώσεις της εταιρίας και να προσκυνάω κάθε πρωί τα  εικονίσματα των ιδιοκτήτων.

• Με λένε  Κώστα Τ. και είμαι απόφητος ΙΕΚ δημοσιογραφίας.Το όνειρό μου ήταν τρυπώνω σε σκοτεινά λαγούμια χιλιάδες μέτρα μέσα στη γη σαν τον τυφλοπόντικα .Να μπήγω μέχρι και τα νύχια μου στο χώμα .Να φοράω όλον αυτό το βρώμικο εξοπλισμό με 40 βαθμούς Κελσίου και να χύνω κιλά ιδρώτα .Να ματώνω δώδεκα ώρες την ημέρα μέσα στη σκόνη. Να κινδυνεύει η ζωή μου για 700 ευρώ το μήνα -με αύξηση 5% το 2019 και άλλα 3,21454% το 2027,αν όλα φυσικά πάνε κατά σχέδιο. Ευτυχώς η εταιρία επενδύει στο ανθρώπινο δυναμικό και δε βάζει τα κέρδη πάνω από την υγεία των εργατών. Μας προσφέρει ιδιωτική ασφάλιση που καλύπτει όλες τις μορφές γρίπης , για όλο το προσωπικό από την πρώτη εργάσιμη μέρα .Σε περίπτωση που ο χρυσός φτάσει τα 45000 δολάρια την ουγγιά,τότε μια δωροεπιταγή των 500 ευρώ θα γίνει δικιά μας. Κανένας πια δεν μπορεί να μου ξεθεμελιώσει την ζωή που με τόσο κόπο άρχισα να οικοδομώ.Προχωράω με ασφάλεια για το μέλλον ,το δικό μου και των παιδιών μου και όποιος τολμήσει να ακουμπήσει την εταιρία, θα έχει να κάνει μαζί μου.

• Τι κάνετε;Με λένε Κωνσταντίνα Κ.Είχα αρχίσει να απελπίζομαι. Έσπαγα τα ποτήρια και άφηνα ατίναχτα τα χαλιά στο σπιτικό μου χωρίς λόγο.Ήμουν μακροχρόνια άνεργη.Τίποτα δεν λειτουργούσε στη ζωή της οικογενείας μου και οι λογαριασμοί έτρεχαν με τα χίλια .Πήγαινα καθημερινά στην εκκλησία και προσευχόμουν για ώρες χωρίς να χάνω την πίστη μου,παρόλα αυτά, δεν έβρισκα τις απαντήσεις που γύρευα εξομολογούμενη κάτω από την μαύρη κελεμπία του πάτερα της ενορίας .Μου έκλεψαν τη ζωή οι πολιτικοί. Τα καθάρματα,οι προδότες,τα κτήνη. Παρά τις δυσκολίες δεν έχασα την πίστη μου στο Θεό και ανταμείφθηκα για αυτό. Μια μέρα εκεί που προσευχόμουν ,τα πάντα αποκαλύφτηκαν μπροστά στα μάτια μου με τη μορφή οράματος .Ένα κατάλευκο σεντόνι με το λογότυπο της μεταλλευτικής εταιρίας ,ανέμιζε πάνω απ’ όλη την περιοχή. Οι πλατείες ,τα χωράφια ,τα σπίτια ,τα πάντα  είχαν καλυφθεί με τη χάρη του λευκού σεντονιού .Ακόμα και στις αυλές ή στα κάγκελα των φτωχικών σπιτιών ,μπορούσες να διακρίνεις το λευκό σεντόνι ν’ανεμίζει. Αστραπές και βροντές φώτιζαν τα πέρατα και άνοιγαν τους δρόμους της ανάπτυξής. Οι προσευχές μου είχαν εισακουστεί και σε μια εβδομάδα είχα ενταχθεί στο δυναμικό της εταιρίας.

 

πηγή: noumero 11