Η μάχη της ΕΡΤ χάνεται.
Και μαζί της χάνεται και μια μεγάλη -άνευ προηγουμένης- ευκαιρία να γίνει επικοινωνιακό και συντονιστικό κέντρο των κοινωνικών αγώνων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανατροπή της κυβέρνησης και στην αποτροπή χιλιάδων απολύσεων, κλεισίματος δημοσίων οργανισμών, σχολείων, νοσοκομείων κλπ.
Και η ευκαιρία αυτή χάνεται εν πολλοίς με ευθύνη των ίδιων των δημοσιογράφων της, στους οποίους δόθηκε η ευκαιρία να πάρουν "άφεση αμαρτιών" από τον κόσμο που τους ζητούσε να χρησιμοποιήσουν το δημόσιο βήμα τους για να ξεσηκώσουν τον κόσμο, να βγει στους δρόμους και να ανατρέψει την κυβέρνηση.
Αντ' αυτού επελέγη η τακτική του "πρωινάδικου", με ολοήμερα πάνελ κομματικών εκπροσώπων και μπλα-μπλα-μπλα και τα ίδια και τα ίδια.
Και μάλιστα όχι απλά διεξάγονταν ολημερίς πάνελ, σαν να ήταν όλα όπως πριν, αλλά ακόμη χειρότερα σ' αυτά συμμετείχαν και οι εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι τους έλεγαν φάτσα-κάρτα ότι επιθυμούν τις απολύσεις και ότι απλώς διαφωνούν με το μεταβατικό μαύρο στην οθόνη ώσπου αυτές να γίνουν!
Οι δημοσιογράφοι, μετά το αγωνιστικό ξέσπασμα των πρώτων δύο ημερών, στη συνέχεια έριξαν τους τόνους βασίζοντας τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ, καλοπιάνοντάς τους να πιέσουν το Σαμαρά "να κάνει ένα βήμα πίσω".
Δεν ξέρω αν το κατάλαβαν, αλλά έτσι έσκαψαν το λάκκο τους.
Ίσως ορισμένοι απ' αυτούς να εποφθαλμιούν τις θέσεις στη ΝΕΡΙΤ ή όπως αλλιώς ονομαστεί το νέο έκτρωμα.
Ίσως να είναι φοβισμένοι καλόπιστοι, οι οποίοι ελπίζουν ακόμη στα προοδευτικά αντανακλαστικά των πρώην κεντροαριστερών.
Όποια αιτία απ' τις δύο και να ισχύει, το αποτέλεσμα είναι που μετράει.
Και αυτό είναι καταδικαστικό.
Και δεν καταλαβαίνω προς τί οι γέλωτες και οι πανηγυρισμοί.
Το πουλημένο ΣτΕ, μετά τη νομιμοποίηση Μνημονίων, χαρατσιών, απολύσεων κλπ, όπως ήταν αναμενόμενο, νομιμοποιεί ουσιαστικά και την κατάργηση της ΕΡΤ.
Και αυτοί πανηγυρίζουν!
Σαν άλλες Ιφιγένειες που κατευθύνονται στην Αυλίδα καταχαρούμενες πως θα παντρευτούν τον ωραίο Αχιλλέα και δε διαβλέπουν ότι προορίζονται για θυσία στο βωμό των "εθνικών θυσιών" για να φυσήξει ο ούριος άνεμος.
Η ΕΡΤ έχασε την ευκαιρία και υπονόμευσε τον εαυτό της.
Κυριως η ΝΕΤ.
Διότι η ΕΤ-3 αφιέρωσε μεγάλο μέρος του προγράμματός της στη σύνδεση του δικού τους θέματος με αυτό των Σκουριών, των εξορύξεων, του ρατσισμού, των κινημάτων των πλατειών, της καταστροφής του περιβάλλοντος από τους "επενδυτές" κλπ.
Προέβαλαν επίσης το εγχείρημα της αυτοδιαχείρησης της ΒΙΟ.ΜΕ, δίνοντας δηλαδή στον αγώνα τους χαρακτήρα ταξικό και δυναμικό.
Είδαν τους εαυτούς τους ως μέρος της μεγάλης μερίδας των πολιτών της χώρας που πλήττονται και διώκονται από τη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική.
Αντιθέτως, η ΝΕΤ, μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων της, αναλώθηκε στην αυτοαναφορικότητα, συνέχισε να λειτουργεί όπως πριν με τα πάνελ των κομματικών εκπροσώπων, δεν έκανε κάποια σοβαρή προσπάθεια σύνδεσης του αγώνα της με τους αγώνες των άλλων κοινωνικών ομάδων.
Τη στιγμή που μιλάμε, οι κυβερνώντες κλείνουν δεκαδες σχολεία και νηπιαγωγεία, κλείνουν την αμυντική βιομηχανία της χώρας, κλείνουν νοσοκομεία, κλείνουν, κλείνουν, κλείνουν...
Και η ΝΕΤ στον κόσμο της!
Κάνει "ρεπορτάζ Μαξίμου", καλεί κυβερνητικούς εκπροσώπους και ασχολείται μόνο με τα του οίκου της.
Άλλα φωνάζουν οι χιλιάδες απ' έξω, άλλα λένε οι λίγοι μέσα στα στούντιο.
Κι επειδή -καλώς ή κακώς- η ΝΕΤ είναι το υπερόπλο της δημόσιας τηλεόρασης, η αδράνεια των δημοσιογράφων της, η μη ταξική τους προσέγγιση, η αυτοαναφορικότητά τους και η προσκόλλησή τους στις παλιές κακές συνήθειες, υπονόμευσε τον αγώνα των πολλών εργαζομένων της που επιθυμούν την ανατροπή, όπως βέβαια πρόδωσε και τις προσδοκίες των χιλιάδων ανθρώπων που προσέτρεξαν στην αυλή του Μεγάρου προβλέποντας σε έναν γενικευμένο αγώνα με στόχο την ανατροπή και με όπλο τους την κάμερα της ΝΕΤ.
Κρίμα...
Άλλη μια ήττα.
Συνηθίσαμε στην ήττα.
πηγή: Τοίχο - τοίχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου