Το μάτι του λαού

Ο λαός δεν είναι και τόσο καλός όσο τον παρουσιάζει η κυρίαρχη τάξη. Ο λαός δεν είναι ένα καρβέλι ψωμί. Έχει μπαγαπόντηδες και λωποδύτες. Είναι η ραχοκοκαλιά του πλούτου. Ο λαός είναι εχθρός του λαού. Ο λαός είναι κουρασμένος δε διεκδικεί. Ένα ελάχιστο κομμάτι του λαού σκέφτεται και πράττει. Θυσιάζεται πολλές φορές για την ευημερία του μεγάλου κομματιού που ξύνει τ’ αρχίδια του.

 Ο λαός οδηγείται στα πεδία των μαχών για να γαρνίρει τις μεγάλες αφηγήσεις που χρειάζεται ο αστός για να υπάρχει. Ο λαός είναι ο σκηνογράφος του θανάσιμα θλιμμένου κόσμου. Ο λαός καταπίνει αμάσητες τις κουράδες της μεταφυσικής. Κάνει τα τέκνα του στρατιώτες για να υπερασπιστούν το δουλικό του ήθος. Ο λαός δουλεύει υπάκουα. Σηκώνει τα μανίκια και χτίζει κάθε τόσο ξανά απ’ την αρχή τον κόσμο που κατέστρεψαν οι βόμβες, που με τόση σπουδή και τόσο πάθος ξυπνούσε νωρίς το πρωί για να τρέξει να τις γεμίσει στο εργοστάσιο. Ο λαός διψά για θέσεις εργασίας. Χορεύει τον πολεμικό χορό του μπροστά στον θολωτό τάφο της χαμένης του ζωής. Οι δυνάστες είναι παιδιά του λαού. Οι λιτανείες των μαγαρισμένων στο Άβε Μαρία. Το κιγκλίδωμα που κρατάει το λαό έξω απ’ τις απολαύσεις και τις ηδονές. Οι άνθρωποι που επιτηρούν τους υποτελείς. Ο λαός βυθίζεται στην υποτέλεια με τον πιο ανεξιχνίαστο τρόπο. Ο λαός σαμποτάρει τις επαναστάσεις με εκκωφαντική κατάνυξη και θείες λειτουργίες δουλοφροσύνης. Ο λαός είναι λυσσασμένος για το τεμάχιο μισθωτής σκλαβιάς. Είναι εξαγορασμένος. Ο λαός γκρινιάζει και ποδοπατιέται στις ουρές. Ο λαός συντηρείται με επιδόματα-ξεροκόμματα για να μη δαγκώσει το χέρι του πλούτου. Ο λαός βλέπει τον εχθρό στο διπλανό του λαό. Ο λαός είναι καταναλωτής. Καταναλώνει πλαστική σαβούρα. Βρωμίζει κάθε σπιθαμή γης. Ο λαός στήνει κώλο στους παπάδες, στους στρατηγούς, στους διαφημιστές, στους επιφανείς, στους τραπεζίτες, στους προγόνους του, στο ηρωικό του ταπεραμέντο, στους καυλιάρηδες του τρίτου ράιχ, στους διαφωτιστές, στους ταξινομητές, στους σκυλάδες, για να του χώσει ο καθείς όλο και πιο βαθειά το υπόθετο της λήθης και του καταναγκασμού.

by antonis

https://dromos.wordpress.com/2012/11/06/

το βρήκαμε εδώ: Ώρα Κοινής Ανησυχίας