ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΧΡΥΣΟΥ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ – ΚΙΛΚΙΣ – ΡΟΔΟΠΗΣ – ΕΒΡΟΥ

Από vasilinos

Την Κυριακή των Βαΐων 28-4-2013, στην Β. Χαλκιδική συναντήθηκαν θεσμοθετημένοι φορείς, σύλλογοι, επιτροπές από την Χαλκιδική, τη Βόλβη, το Κιλκίς, τη Ροδόπη και τον Έβρο. Υπήρξε πολύωρη εποικοδομητική συζήτηση, που είχε ως επίκεντρο την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει «με κάθε κόστος» ξένα οικονομικά συμφέροντα και να μετατρέψει όλη την Β. Ελλάδα σε μια απέραντη χαβούζα τοξικών αποβλήτων. Εκφράσθηκε η δυσφορία ότι η κυβέρνηση αγνοεί την καθολική βούληση των τοπικών κοινωνιών και επιβάλλει πλέον την καταστροφή των βουνών, των νερών, του μέλλοντος των παιδιών μας και των επόμενων γενεών, με τη βία, τα ΜΑΤ, την τρομοκρατία, την ποινικοποίηση των αγωνιστών και των αγώνων.

Ομόφωνα αποφασίσθηκε η δημιουργία υπερσυντονιστικού οργάνου Β. Ελλάδος, στο οποίο θα συμμετέχουν εκπρόσωποι από την Χαλκιδική, το Κιλκίς, τη Ροδόπη, τον Έβρο κ.λ.π. Σκοπός της δημιουργίας του μεγάλου αυτού υπερ-συντονιστικού οργάνου είναι:

ΙΕΡΙΣΣΟΣ Το χωριό που έμαθε να μοιράζεται τα πάντα

ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Αυτή η σελίδα αγαπάει τα ταξίδια και τους δρόμους. Μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη, γυρίζει τις γειτονιές, γυρεύοντας να βρει πώς στην πράξη οι άνθρωποι οργανώνονται και δια-σώζουν τις ζωές τους. Ψάχνει σε πλατείες και δρόμους αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης και κινήματα αντίστασης από τα κάτω.

Σήμερα δεν έχει τίποτα από τα γνώριμα πια σχήματα να σας παρουσιάσει: σε αυτή τη γειτονιά δεν υπάρχουν ούτε κοινωνικά φροντιστήρια, ούτε αγορές χωρίς μεσάζοντες, ούτε κοινωνικά ιατρεία. Κι όμως, η αλληλεγγύη βρίσκεται στο απόγειό της. Καλώς ήρθατε στην Ιερισσό.

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

«Είναι το βασικό συστατικό κάθε αγώνα. Χωρίς ισχυρό δέσιμο με τους συναγωνιστές σου δεν παλεύεις τίποτα», λέει η Μελαχροινή Λιάκου, ενώ καμιά δεκαριά γυναίκες πίνουν καφέ στο σαλόνι της. Δεν χρειάζεται να δεις πολλά για να καταλάβεις τι εννοεί, αρκεί να είσαι ελάχιστα παρατηρητικός. Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες έχουν παιδιά: δεν ξέρουν πού ακριβώς βρίσκονται αυτή τη στιγμή, αλλά είναι σίγουρες πως κάποιος χωριανός τους τα έχει ήδη παραλάβει από το σχολείο, τα έχει ταΐσει και τα έχει διαβάσει, αφού οι ίδιες «βρίσκονται σε δουλειά του αγώνα». Οταν μια από αυτές πεινάει, το φαγητό έρχεται αμέσως ζεστό από τη θεια που μένει δίπλα.

Οι ανάγκες των ανθρώπων εδώ δεν είναι ατομική υπόθεση: αμέσως κάποιος θα βρεθεί δίπλα σου για ό,τι χρειαστείς. «Καμιά ώρα της μέρας ή της νύχτας δεν φεύγει η έγνοια για τον διπλανό σου», λέει η Αννη Βασιλείου. «Κάνουμε πάρα πολλές δουλειές μαζί: γράφουμε από κοινού κείμενα, οργανώνουμε τις δράσεις μας. Η πρώτη ομαδική και σοβαρή κίνηση αλληλεγγύης που κάναμε ήταν το 2010: τότε πλημμύρισε το Στρατόνι (σ.σ. το χωριό των μεταλλωρύχων, όπου εδρεύει η Ελντοράντο) και καθαρίζαμε τα σπίτια και μαγειρεύαμε ομαδικά.

Τον Αύγουστο του 2011 φτιάξαμε όλοι μαζί τον παιδικό σταθμό του χωριού μας και πέρσι το καλοκαίρι ξηλώσαμε τις σκάλες προς την παραλία που έβαλε η εταιρεία με το λογότυπό της για να βάλουμε δικές μας. Και σήμερα, αν πας μια βόλτα στα φυλάκια, θα εκπλαγείς από τον όγκο των φαγητών, των γλυκών, των νερών, των φρούτων. Το χωριό μοιράζεται τα πάντα κι έχει επιπλέον μάθει να παίρνει. Τώρα πια, σχεδόν χωρίς καθόλου ντροπή, αν κάποιος από εμάς έχει πρόβλημα να πληρώσει το χαράτσι, θα το καλύψουμε όλοι μαζί».

Νομοθετώντας τη φρίκη

Νομοθετώντας τη φρίκη Αν ο μισθός είναι δείκτης δημοκρατίας, από την Κυριακή το βράδυ τα κόμματα του μνημονιακού «συνταγματικού» τόξου απέχουν από τους νεοναζί κατά 4 ευρώ και 60 λεπτά   Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου Πέρσι το Γενάρη, απαντώντας σε ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, ο αλήστου μνήμης Λουκάς Παπαδήμος προειδοποιούσε ότι «η κυβέρνηση δεν μπορεί να μην εξετάσει το ρόλο του μισθολογικού κόστους». Θυμάστε το ακαταμάχητο σκεπτικό: «Οι άνεργοι δεν έχουν κατώτατο μισθό, ούτε 13ο και 14ο μισθό, και πρέπει να νοιαστούμε και γι΄αυτό». Εξάλλου, όπως το έθετε ο ίδιος, «είναι προτιμότερο να υπάρχουν ανοιχτές επιχειρήσεις με λίγο χαμηλότερες αποδοχές, αντί κλειστές επιχειρήσεις και περισσότεροι άνεργοι». Σε κάθε περίπτωση, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας: από την επανεξέταση των στρεβλώσεων (sic) θα εξαιρούνταν οι χαμηλόμισθοι, σε μια εποχή που ο ελάχιστος μισθός, τουλάχιστον στα χαρτιά, βρισκόταν στα 876,62 (βλ. εδώ). Δεκαπέντε μήνες μετά ο κ. Παπαδήμος είναι παρελθόν. Είναι απών, όμως δεν έφυγε ποτέ. Ενώ λοιπόν οι περιττοί μισθοί καταργήθηκαν, ενώ ο ελάχιστος ελαχιστοποιήθηκε περαιτέρω, κι ενώ η ανεργία αντί να πέσει εκτινάχτηκε, η διαδικασία ψήφισης του πολυνομοσχεδίου έδειξε για μια ακόμα φορά με πόση ευχέρεια μπορεί η φρίκη να επιβάλλεται ως ευαισθησία. Με μια αιφνιδιαστική τροπολογία, κερασάκι στην τούρτα της διαδικασίας-εξπρές με την οποία ο «ναός της Δημοκρατίας» ξαναέγινε υποχείριο της πλειοψηφίας, ο κατώτατος μισθός καταργήθηκε. 170 βουλευτές υπερψήφισαν, ως μέσο αντιμετώπισης της ανεργίας, την λειτουργία προγραμμάτων στην Τοπική Αυτοδικοίκηση με μισθούς 490 ευρώ, φροντίζοντας μάλιστα οι μηνιαίες απολαβές για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών να μην ξεπερνούν τα 427 ευρώ. Μικρή λεπτομέρεια: Στους κοινωνικά ευαίσθητους εκατόν εβδομήντα, καταμετρήθηκαν υπερηφάνως και αυτοί της Δημοκρατικής Αριστεράς. Κι ας ήταν οι ίδιοι που, μόλις πριν από λίγους μήνες, είχαν αρνηθεί να ψηφίσουν τα εργασιακά του τρίτου Μνημονίου...

Οι νόμοι του ελληνικού κράτους δεν είναι η πολιτική θέληση του ελληνικού λαού.

Εγινε μια δημοσκόπηση για λογαριασμό ενός ραδιοσταθμού. (Την πληροφορήθηκα από το ιστολόγιο του Πέτρου Χασάπη). Τα ευρήματα της δημοσκόπησης αυτής είναι από τα πιο …ενδιαφέροντα που έχουν εμφανιστεί τελευταία σε δημοσκόπηση.
Συνοπτικά λοιπόν, και κατά την δημοσκόπηση πάντα, η ελληνική κοινωνία έχει την εξής γνώμη:

• 76% – η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση.
• 90% – ο μέσος έλληνας νιώθει αβεβαιότητα για το προσωπικό του μέλλον.
• 86% – η οικονομική του κατάσταση έχει χειροτερέψει.
• 60% – κανένας για καταλληλότερος πρωθυπουργός.
• 59% – κανένα κόμμα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την διαφθορά.
• 58% – κανένα κόμμα δεν ανταποκρίνεται στις ελπίδες/προσδοκίες του μέσου έλληνα.
• 54% – κανένα κόμμα δεν έχει καλύτερες προτάσεις για τον τόπο από τα άλλα κόμματα.
• 86% – ο κατώτατος μισθός πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο που είχε πριν τα μνημόνια.
• 86% – φορολογική αλλαγή και φορολόγηση του μεγάλου πλούτου.
• 84% – διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους.
• 77% – κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
• 70% – ο δημόσιος και ο φυσικός πλούτος να μην περάσουν σε ιδιωτικά χέρια.
• 51% – οι τράπεζες να περάσουν σε δημόσιο-κρατικό έλεγχο ώστε να γίνει οικονομική ανάπτυξη.
• 47% – δηλώνουν κομματική προτίμηση.
• 37% – δηλώνουν πως θα απέχουν στις εκλογές.
• 10% – δηλώνουν αναποφάσιστοι.

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Ενα και μοναδικό είναι το πρόβλημά μας: Εμείς, ο λαός, (οι “μάζες”), δεν έχουμε καμμία πολιτική εξουσία.
Και έτσι, ΔΕΝ μπορούμε όλα τα παραπάνω να τα κάνουμε νόμο. Νόμους.
Αυτό είναι, ίσως, και το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε. Ολα τα άλλα μας προβλήματα είναι αποτελέσματα αυτού του βασικού μας προβλήματος.

αν έχεις 250.000 €

Έτυχε, πολύ πρόσφατα, να ξαναδώ το «Ζ» του Γαβρά. Θα μπορούσα να σχολιάσω ένα σωρό πράγματα, αλλά τυχαίνει πάντα κάτι, που σε τραβάει μακριά απ’ τις αρχικές σκέψεις. Δεν πέρασε λίγη ώρα απ’ το τέλος της ταινίας και χαζεύοντας στο δίκτυο, έπεσα πάνω σε μια πρόσκληση για μια εκδήλωση της ΠΟΑΣΥ (πανελλήνια ομοσπονδία αστυνομικών υπαλλήλων). Η εκδήλωση γίνεται στη Βέροια και στο τέλος της θα απονεμηθούν τιμητικές πλακέτες στους αστυνομικούς που συμμετείχαν στη μάχη για τη σύλληψη των τρομοκρατών στη Βέροια. Έτσι ακριβώς γράφει η πρόσκληση, δεν έχει ας πούμε το τρομοκρατών σε εισαγωγικά. Θα μπορούσε να με ενοχλήσει το γεγονός ότι η ΠΟΑΣΥ δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα να καταργήσει το τεκμήριο της αθωότητας. Επίσης θα μπορούσε να είναι εξοργιστικό ότι η ομοσπονδία ξεπερνάει με άνεση τις καταγγελίες, ότι οι συλληφθέντες βασανίστηκαν. Πριν προλάβω όμως να σκεφτώ όλα αυτά, την προσοχή μου τραβάει ο τηλεοπτικής έμπνευσης και αισθητικής, τίτλος της εκδήλωσης. «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες».
Μαζί με την οικονομική δυσπραγία, μας επιτίθεται ένα φάντασμα. Το φάντασμα της αισθητικής της δεξιάς του ‘50, το οποίο με κάποιο περίεργο τρόπο, κατάφερε να συγχωνευθεί με ότι απέμεινε απ’ το lifestyle του 2000.
Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η είδηση που διάβασα πριν από ένα περίπου μήνα: «Η δημοσιογράφος και πολιτευτής Τάνια Ιακωβίδου ορίστηκε από το υπουργείο Εργασίας νέα πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης». Θα την υποδεχτεί φαντάζομαι το περίφημο νέο ηγετικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και πρώην καλτ τηλεπερσόνα.
Μεσημεριανάδικα, κουτσομπολιά, Μύκονος, ηθικολογία, τηλεπωλήσεις, ριάλιτι, αγάπη για την δημόσια τάξη και μεγαλόστομες επικλήσεις στην «πατρίδα».

γ’ σεπτεμβρίου

Στην Γ’ Σεπτεμβρίου το τυροπιτάδικο – καφέ έχει προσφορά. Η υπάλληλος φοράει τη γνωστή κίτρινη στολή που φοράνε στα σούπερ μάρκετ. Στο θώρακα έχει ένα ύφασμα ραμμένα πάνω στη στολή. Με κεφαλαία: ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ. Καφές και μικρό μπουκάλι νερό 1,90 €. Όλα αυτά συνωστισμένα σ’ ένα (νομίζω) λευκό τετράγωνο κομμάτι υφάσματος κολλημένο πάνω στη στολή. Παρακάτω κάποιο ταμείο (των υπαλλήλων ΑΤΕ). Απ’ έξω είκοσι, εικοσί δύο χρονών το πολύ, παιδί με στολή, γκρι υφασμάτινο παντελόνι, κάτι σαν μωβ πουκάμισο. διακριτικά στο πλάι και ψείρα στο αυτί. Σεκιούριτι.
Οι άνθρωποι με τις στολές. Ανάπτυξη και δουλειές για όλα τα γούστα. Διάθεση για προκοπή να υπάρχει.
Περνάω έξω απ’ τον οκανα το πρωί. Δεν βλέπω καμία απ’ τις γνώριμες φιγούρες. Σε αντίθεση με ότι θα επέβαλλε η περίφημη «ανάγκη» για καθαρή και όμορφη Αθήνα, οι άδειοι από τοξικοεξαρτημένους γύρω δρόμοι δεν μου δημιούργησαν αίσθημα ανακούφισης, παρά ανησυχία. Πού να ‘ναι οι άνθρωποι; Σε ποιά Αμυγδαλέζα σέρνουν τα βήματά τους; Ποιός τους μετράει σήμερα;
Χθες κυκλοφόρησε στο δίκτυο αυτό.

(η ιστορία στο δίκτυο )

Κάποιοι μπόρεσαν και συγχώρεσαν τους βασανιστές τους. Άλλοι μοιράζουν δωρεάν φασιστικά κηρύγματα απ’ τις εφημερίδες, δικαιώνοντας το μαύρο παρελθόν. Και βέβαια κανακεύοντας και ετοιμάζοντας τους επόμενους βασανιστές.

Σικάγο, 1886: εκεί που γεννήθηκε η Πρωτομαγιά

Πρωτομαγιά αύριο. Κάποιοι θα θυμηθούν με συγκίνηση την εκτέλεση των διακοσίων ελλήνων πατριωτών (όλοι τους κομμουνιστές, που παραδόθηκαν από το τεταρταυγουστιανό καθεστώς στους γερμανούς κατακτητές) στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, το 1944. Κάποιοι άλλοι θα θυμηθούν ότι παραμονή πρωτομαγιάς τού 1945 ήταν που αυτοκτόνησε ο Χίτλερ, μη αντέχοντας στην σκέψη ότι μπορεί οι σοβιετικοί να έμπαιναν στο Βερολίνο ανήμερα της εργατικής γιορτής. Κάποιοι -λιγώτεροι, σίγουρα- θα θυμηθούν το 1886, όταν οι δυνάμεις καταστολής των ΗΠΑ αιματοκύλισαν την μεγάλη απεργία τού Σικάγου. Χάρη στο εργατικό αίμα που χύθηκε τότε, η μέρα της πρωτομαγιάς καθιερώθηκε ως η παγόσμια ημέρα γιορτής της εργατιάς. Κι επειδή αύριο, μέρα απεργίας, το ιστολόγιο θα απεργεί (όπως πάντα), ας σημειώσουμε σήμερα δυο λόγια για εκείνα τα γεγονότα τού 1886.

Όλα άρχισαν όταν η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργαζομένων ενέκρινε ένα ιστορικό ψήφισμα που διακήρυσσε ότι από την 1η Μαΐου 1886 και μετά, η νόμιμη εργασία μιας μέρας θα είναι οκτώ ώρες. Επί μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία χιλιάδες εργάτες συμμετείχαν στον αγώνα για μικρότερο ωράριο. Ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι, μαύροι και άσπροι, άνδρες και γυναίκες, ντόπιοι και μετανάστες...όλοι ενώθηκαν, δίνοντας ανυποχώρητη μάχη για την καθιέρωση του οκτάωρου.. Ανήμερα την πρωτομαγιά, οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με μια πρωτοφανή σε συμμετοχή απεργία διαρκείας. Το Σικάγο, η περίφημη "Δεύτερη Πόλη" των ΗΠΑ, βρέθηκε στο προσκήνιο καθώς 400.000 εργάτες απήργησαν μόνο εκεί. 

Η υποταγή στο νόμο και η σφαγή των αμνών

Της Malone Dies

Η ελληνική κοινωνία δεν θυσιάζεται απλώς, για να εξευμενίσει τις απαιτήσεις ενός νεοφιλελεύθερου συστήματος. Η ελληνική κοινωνία, κατ΄ εντολή, διαπομπεύεται και κατ΄ εντολή σύρεται, σφαγιάζεται και τεμαχίζεται από τους εγχώριους εκδοροσφαγείς και εκδοροτεμαχιστές πολιτικούς της. Και ως σφάγιο, παραδίδεται στους δικαιούχους.

Όλες οι αξίες που κληροδότησε ο Β Παγκόσμιος πόλεμος, οι κοινωνικές κατακτήσεις, ο πολιτισμός, οι ελευθερίες, η μνήμη, κρεμάστηκαν στα τσιγκέλια.

Στα άγκιστρα των τραπεζών αιωρούνται οι αγωνίες, τα όνειρα και οι προσδοκίες των ανθρώπων.
Στους πάγκους των εφοριών, στα κρεβάτια των νοσοκομείων, στους τέσσερεις τοίχους των κατοικιών, στα ρείθρα των πεζοδρομίων αραδιάζονται σπλάχνα, ως υπολείμματα μιας ζωής που έχασε τον έλεγχο.

Όμως δεν μπορεί αυτό, να είναι το μοναδικό πεπρωμένο μιας κοινωνίας.
Δεν μπορεί ο παραλογισμός της κερδοσκοπικής αξίας να μετατρέπει τους ανθρώπους σε κοπάδι.
Δεν μπορεί κάθε άνθρωπος που χάνει τη δύναμή του, να θεωρεί ότι είναι απλά ένας χαμένος μεταξύ άλλων, μέσα στο πλήθος των ανωνύμων απελπισμένων.
Και κυρίως δεν μπορεί να εναποθέτει το καθήκον της «ανακούφισης από την ευθύνη» σε κάποιο πολιτικό κόμμα, όποιο κι αν είναι αυτό.

Για την αναγέννηση ενός εργατικού-κοινωνικού κινήματος βάσης και χειραφέτησης

Η “κατάσταση παρανομίας” στην οποία έχουν περιέλθει εργατικοί αγώνες και κοινωνικοί χώροι αντίστασης δεν αφορά μόνο την άμεση αυταρχική επίθεση του κράτους εναντίον τους, αλλά και τη διαμόρφωση μιας ευρύτατης γκρίζας ζώνης δικαιωμάτων όπου η μισθωτή εργασία παύει να έχει οποιαδήποτε προστασία – ένα “καθεστώς εξαίρεσης” που περιλαμβάνει πια μεγάλο μέρος της εργασίας.

Έχει τελειώσει, έτσι, η παλιά εποχή ενός εργατικού κινήματος βασισμένου στη διαπραγμάτευση της τιμής της εργατικής δύναμης, αναγνωρισμένου και ενσωματωμένου ως θεσμικού παράγοντα για την ομαλή αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και εν τέλει του ίδιου του καπιταλισμού.
Ας το δούμε ως ιστορική πρόκληση και “ευκαιρία” για μια αναγέννηση του εργατικού κινήματος στη βάση της αυτοοργάνωσης, της άμεσης δημοκρατίας και του διαρκή μαχητικού ανταγωνισμού με το κεφάλαιο και το κράτος. “Ευκαιρία” απεξάρτησης από όλα όσα κρατούσαν το εργατικό κίνημα εξαρτημένο και εν τέλει υποταγμένο εντός της καθεστηκυίας τάξης, υπερβαίνοντας την απλή διαμαρτυρία, τις διεκδικήσεις και διαπραγματεύσεις, και δημιουργώντας τώρα το δικό μας κόσμο αλληλεγγύης και συνεργατικής δραστηριότητας.
Πώς μπορεί να υπάρξει αυτή η αναγέννηση σε νέες βάσεις (που κατά μια ιστορική ειρωνεία προσεγγίζουν τις βάσεις της γέννησης του εργατικού κινήματος):

1η Μάη: Εργατική αντεπίθεση για το Σικάγο της εποχής μας

Του Δημήτρη Γκόβα - "Πριν" 

Μέχρι και την εργατική Πρωτομαγιά θέλει να καταργήσει η άθλια τρικομματική κυβέρνηση με τη φόρα που έχει πάρει. Έτσι, κατ' απαίτηση των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών του εμπορίου, μετέθεσε την αργία της Πρωτομαγιάς για τις 7 Μάη. Τα σχέδια της πρέπει να πέσουν στο κενό, με τη μαζική συμμετοχή και την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας που έχουν κηρύξει τα συνδικάτα την Τετάρτη 1η του Μάη.

Οι βαθιές και συνολικές τομές που πραγματοποιεί η κυβέρνηση Σαμαρά για την ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, ως αντιδραστική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση, απαιτεί την ανατροπή όλων των κατακτήσεων που επέβαλλε με σκληρούς αγώνες το εργατικό κίνημα από την εποχή της εξέγερσης του Σικάγου ακόμα.

Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ και κεφάλαιο, επιβάλλουν έναν σύγχρονο κοινωνικό μεσαίωνα και έναν πολιτικό απολυταρχισμό για την εργαζόμενη πλειοψηφία. Οι αυταπάτες για κάποια , ανάπτυξη που ψελλίζουν στα κανάλια υπουργοί και οι υποσχέσεις Σαμαρά για θέσεις εργασίας, είναι ένα φτηνό επικοινωνιακό τρικ που στοχεύει στον κατευνασμό της οργής και των διαθέσεων του λαού, ο οποίος εξαθλιώνεται καθημερινά.

Το ιδιώνυμο ξαναζεί

Το σκηνικό κάπου στην Πάτρα. Η σχέση τού ζευγαριού βρίσκεται στα τελευταία ξεφτίσματά της και το διαζύγιο είναι ante portas. Όμως, οι σημερινοί σύζυγοι δεν πρόκειται να χωρίσουν με τρόπο "πολιτισμένο", όπως λέγεται. Το μπινελίκι πάει σύννεφο και κάπου-κάπου πέφτει και καμμιά ψιλή. Συνηθισμένα πράγματα...

Μόνο που η κυρία, για κακή και μαύρη της τύχη, είναι καθηγήτρια μέσης εκπαίδευσης. Παναπεί, δημόσιος υπάλληλος. Έτσι, ο δικηγόρος τού κυρίου, πατώντας στον ελεεινό Ν.4093/2012, σκέφτηκε έναν ωραίο τρόπο για να τσακίσει ο πελάτης του την μέχρι χτες σύζυγο: υπέβαλε μήνυση για ξυλοδαρμό (ναι, ναι! δήλωσε με υπογραφές και σφραγίδες ότι τον έδειρε η γυναίκα του!), την οποία κοινοποίησε στην υπηρεσία τής κυρίας. Με βάση τις διατάξεις τού Ν.4093/2012, η εκπαιδευτικός μπήκε αυτομάτως σε "αυτοδίκαιη αργία" κι από δω και πέρα θα εισπράττει το 1/3 του μισθού της ώσπου να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Αν χάσει στο δικαστήριο, απολύεται αυτομάτως και επιστρέφει όσα εισέπραξε κατά την διάρκεια της αργίας της. Αν κερδίσει, γυρίζει στην θέση της αλλά χωρίς να εισπράξει τα 2/3 των μισθών που της παρακρατήθηκαν!

Κιλκίς+μεταλλεία+ΑΚΤΩΡ+νερό+Θεσσαλονίκη

Όσοι έχετε στοιχειωδώς ασχοληθεί με το θέμα των μεταλλείων στη Χαλκιδική, 

όσοι έχετε πιθανόν ακούσει ότι ακριβώς τα ίδια σχεδιάζονται για τη Θράκη και το Κιλκίς, 

καλό θα ήταν να διαβάσετε τι λέμε για το Κιλκίς, πώς σχετίζεται η μεταλλεία με το νερό.

Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος για την σχέση ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ-μεταλλεία ΚΙΛΚΙΣ-νερό. Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Οι συμπτώσεις κατήντησαν ανέκδοτα!
ΥΓ: Για όσους δε γνωρίζετε ο διεθνής (!) διαγωνισμός για τα μεταλλεία στο Κιλκίς ("με τα 19,6 δις κοιτάσματα" κατά τους "επενδυτές") έλαβε μόλις δύο προσφορές : της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ και της ΕΛΜΙΝ ΑΕ. Φυσικά ο κλήρος έπεσε στην ΑΚΤΩΡ.

1) Ο Μπόμπολας θέλει τώρα και την ΕΥΑΘ

ΑΚΤΩΡ του Γ. Μπόμπολα, είναι ο μόνος ενδιαφερόμενος για την ΕΥΑΘ

2) Απλά και κατανοητά....

...ηχηρά και αποκαλυπτικά

πηγή: metalleiastop

Η εργασία

El Empleo / The Employment from opusBou on Vimeo.

το βρήκαμε εδώ: noumero 11

Ανοιχτή Επιστολή από τις Γυναίκες της Χαλκιδικής

Οι γυναίκες της Χαλκιδικής στέλνουν μήνυμα αξιοπρέπειας, αγώνα και αποφασιστικότητας. Καλούν όλες τις γυναίκες της Ελλάδας και του κόσμου να σταθούν στο πλευρό τους και να δηλώσουν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους.

Από την πρώτη ήδη ημέρα συλλογής υπογραφών, πάνω από 1700 γυναίκες από την Ιερισσό, Ν.Ρόδα, Ουρανούπολη, Αμμουλιανή και Μ. Παναγία, έχουν προσυπογράψει το κείμενο. Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται σε ολόκληρη τη Χαλκιδική.

Θα υπάρχει συνεχής ενημέρωση για την πορεία συλλογής υπογραφών, ενώ μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις αγωνιζόμενες γυναίκες της Χαλκιδικής στην ηλεκτρονική διεύθυνση sintfor@gmail.com
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:

Bustan Abraham (το μποστάνι του Αβραάμ)

Bustan Abraham & Ross Daly - Abadai - Iokasti's Dream (το όνειρο της Ιοκάστης)

βιογραφικό:  Bustan Abraham

δισκογραφία:

Μέσα στη φωτιά – Τα κρυμμένα θύματα της λιτότητας στην Ελλάδα

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση όχι μόνο οικονομική. Εν μέσω της αυστηρής λιτότητας, η χώρα έχει κατακλυστεί από μια κρίση ασύλου, τα θύματα της οποίας δεν είναι άλλα παρά οι πλέον ευάλωτοι: οι Πρόσφυγες, -συμπεριλαμβανωμένων των ανηλίκων- που άφησαν τα πάντα πίσω στην χώρα τους, με στόχο να βρουν ασφάλεια.

Ερχόμενοι στην Ελλάδα, αφήνονται άποροι και άστεγοι, αδύνατοι να κάνουν αίτηση για να στεγασθούν σε κάποιο άσυλο (ίδρυμα), ενώ επίσης απειλούνται από τις αυξανόμενες ρατσιστικές επιθέσεις.

Εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο: «Αφήστε μας να φύγουμε!»

η ύβρις των υβριδίων

η φωτογραφία δανεική από http://www.alfavita.gr

Ο ιστορικός είναι ένας προφήτης κρεμασμένος ανάποδα

Μέρες τώρα που προσπαθώ να ερμηνεύσω το ξάφνιασμά μας από το γεγονός της Μανωλάδας. Διαβάζω τις αναλύσεις και τα σχόλια, διανθισμένα από αποτροπιασμούς, συγκινήσεις, και συνθήματα,

Νόμος είναι το δίκηο του εργάτη, του απεργού, το άνεργου και του μετανάστη...

Ρατσιστικό έγκλημα το όνόμασαν όλοι. Αυτό ήταν και τελειώσαμε. Και εμείς που μας πυροβολούν καθημερινά με τα διατροφικά τους σκάγια οι μαφίες της ζωής μας ;
Χτύπα το ξύλο να βγάλει λόγο, να διδάξει ιστορία και πολιτισμό. Αποστράγγιση διανοητική διέγνωσε ο ιστορικός που δεν γεννήθηκε ακόμη και που μας αφιέρωσε πριν καν έλθει την κόλαση της μωρίας μας και της τιμωρίας μας.

Νέες γιάφκες, καινούργια συνθήματα διεμήνυσε και αυτή την άνοιξη με το χελιδόνι στις σοφές κουκουβάγιες που δεν συχνάζουν στο ίδιο cafe με τα χελιδόνια.

Ιερισσός 2013 – Λευτεριά στη Δημοκρατία

To τραγούδι που ακούγεται είναι το Jerisso blues των  Tubescreamers, οι οποίοι θα παίξουν το Σάββατο 27 Απριλίου στις 9:00 στο καφέ-μπαρ Public στην Ιερισσό, σε μια συναυλία συμπαράστασης στον αγώνα της Χαλκιδικής και αλληλεγγύης στους δυο προφυλακισμένους αδερφούς μας.

Συμμετέχουν επίσης οι Βydos και οι Black Snake Moan

πηγή: antigoldgreece

H λογοκρισία είναι χρυσός;

Της Αφροδίτης Τζιαντζή από την “Εφημερίδα των Συντακτών”

Εξέπεμψαν και πάλι χθες, μέσα από την Πολυτεχνειούπολη, η ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης athens.indymedia.org και ο 98 FM, δέκα μέρες από τότε που διακόπηκε η παροχή διαδικτύου στα δύο μέσα και στο «Ράδιο Ενταση», με απόφαση του πρύτανη του ΕΜΠ Σίμου Σιμόπουλου. Οπως καταγγέλλουν οι φοιτητές, ο πρύτανης αγνόησε το νέο ομόφωνο ψήφισμα του φοιτητικού συλλόγου Χημικών Μηχανικών, με το οποίο ζητάνε την επανασύνδεση των ιστοσελίδων και τη διεξαγωγή ανοιχτής συγκλήτου για το ζήτημα, καταδικάζοντας τη διακοπή τους ως αντιδημοκρατική κατασταλτική κίνηση ενάντια στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών σε χώρο ασύλου.

Σύμφωνα με έγγραφα που έφτασαν στην «Εφ.Συν.», στη λογοκρισία του indymedia φέρεται να συνέβαλε επιστολή του αναπληρωτή καθηγητή Μεταλλουργίας του ΕΜΠ Δημήτρη Πάνια, τον οποίο είχαν επισκεφθεί στις 4 Απριλίου φοιτητές του Πολυτεχνείου, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση του υπέρ της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική.

Ο καθηγητής στο παρελθόν συμμετείχε ως κύριος ερευνητής σε πρόγραμμα παροχής υπηρεσιών στην TVX GOLD, την καναδική εταιρεία που δραστηριοποιούνταν στη Χαλκιδική πριν από την «Eλληνικός Χρυσός» και της οποίας τα σχέδια απέρριψε το ΣτΕ για περιβαλλοντικούς λόγους. Ως ειδικευμένος στην εξαγωγή πολύτιμων μεταλλευμάτων, έχει εκφράσει δημόσια την άποψή του σε επιστημονικές ημερίδες, ομιλίες και στα ΜΜΕ, αξιολογώντας την επένδυση στη Χαλκιδική ως «τεχνολογικά άρτια» και θεωρώντας ότι «αφήνει το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα».

Ζούμε τελικά;

Δε θέλω τίποτα απ' όσα με κ(ξ)ερνάει ο κόσμος μας.
Μοναχά στιγμές αγαλλίασης, ευτυχίας.
Στγιμές έντονες, γεμάτες και άδειες ταυτόχρονα.
Γεμάτες από εμπειρίες και συναισθήματα, άδειες από άγχη και πρέπει.

Όχι "σας".
"Μας"...

Γαμώ τη ζωή μου την "καθωσπρέπει" δηλαδή που με βάζει σ' ένα τρυπάκι να ζω "κανονικά".
Να ντύνομαι ευπρεπώς (μη μας περάσουν και για γύφτους), να φέρομαι με ευγένεια (μη μας περάσουν και για βλάχους), να υποτάσσω τα νεύρα μου αν πρόκειται να πάρω λεφτά (μη μας πούνε και μαλάκες), να μετράω τις κινήσεις και τα λόγια μου (μη μας πούνε κι άξεστους), να κάνω δηλαδή όλα όσα κάνει ένας "κανονικός" άνθρωπος, ένας απ' όλους.
Να κάνω τη δουλίτσα μου, να βγάζω τα λεφτάκια μου, να 'χω καλές σχέσεις με τον κόσμο, να μην κάνω φασαρία το βράδυ, να κοιμάμαι και να ξυπνάω νωρίς μπας και παρκάρω νωρίς, να ζω με πρόγραμμα: ξυπνάω, βουρτσίζω τα δόντια, πίνω έναν καφέ, ξεκινάω τις δουλειές μου, τρώω, πάω στη δουλειά, γυρίζω το βράδυ, τρώω και πέφτω ξερός για ύπνο, για να ξυπνήσω το αυριανό γαμημένο πρωί να κάνω πάλι τα ίδια.

Ο ανήσυχος Σίμος

Σε μια αποστροφή τού χτεσινού κειμένου, χαρακτήρισα τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης, τον Σίμο Κεδίκογλου, ως κάποιον που "δεν σπούδασε τίποτε" και συμπλήρωσα ότι κάποια στιγμή θα πω περισσότερα γι' αυτό. Ε, λοιπόν, αυτή η στιγμή είναι σήμερα. Ζοχαδιάστηκα τόσο από τις τελευταίες παρλαπίπες του ώστε πρέπει να ξεθυμάνω. Πλην, όμως, θα ξεθυμάνω με...ευγένεια.

Ας ξεκινήσουμε με μια ματιά στον επίσημο ιστοτόπο τού κυρίου Κεδίκογλου. Στην σελίδα "Ποιος είμαι", διαβάζουμε: "Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Πετροχημικό Ινστιτούτο Γκούπκινα της Μόσχας και Διεθνείς σχέσεις, Departement Russe στο Institut des Langues et Civilisation Orientales στο Παρίσι. Μετεκπαιδεύτηκε στο International Professional Program, CNN στην Ατλάντα.Μιλάει άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και  Ρωσικά". Μια χαρά, ε; Αμ, δε!

Πρώτα-πρώτα, ινστιτούτο Γκούπκινα δεν υπάρχει! Τί υπάρχει; Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Ο Ιβάν Μιχαήλοβιτς Γκούμπκιν (κι όχι Γκούπκιν) ήταν ένας διακεκριμένος ρώσσος γεωλόγος (με ειδίκευση στην γεωλογία τού πετρελαίου). Αυτού του λαμπρού επιστήμονα το όνομα έχει πάρει το "ρωσσικό κρατικό πανεπιστήμιο πετρελαίου και αερίου τού Γκούμπκιν" (κατά λέξη μετάφραση του: Российский государственный университет нефти и газа имени И. М. Губкина). Η υπογραμμισμένη λέξη διαβάζεται μεν "Γκούμπκινα" αλλά είναι σε γενική πτώση και σημαίνει "του Γκούμπκιν". Προφανώς, ο πολυσπουδαγμενος Σίμος (ο οποίος, μη ξεχνάμε, μιλάει άπταιστα την ρωσσικήν) δεν ξέρει (α) ότι σπούδασε σε πανεπιστήμιο κι όχι σε ινστιτούτο, (β) να προφέρει σωστά το όνομα του πανεπιστημίου όπου -υποτίθεται πως- σπούδασε και (γ) ότι αυτό το όνομα είναι σε γενική.

και οι μπάτσοι έχουν μανάδες, αλλά κανείς δεν τους κάνει βασανιστήρια

Πριν από λίγο ένας φίλος δημοσίευσε αυτό το δεσμό στο facebook:
http://www.poasy.gr/web/attachments/article/1407/programa-imeridas.pdf

Όταν ξεπέρασα το αρχικό “σοκ” και διαπίστωσα ότι δεν είναι μια καλοστημένη τρολιά, συνειδητοποίησα το μέγεθος της προσπάθειας νομιμοποίησης των βασανιστηρίων στην Ελλάδα. Γιατί όταν δίνεις πλακέτα σε αυτούς που έκαναν τη σύλληψη των 4 του Βελβεντού και οι οποίοι φέρονται να προχώρησαν σε βιαιοπραγίες ΜΕΤΑ τη σύλληψη, δηλαδή σε βασανιστήρια σύμφωνα με τον  καημένο τον Ποινικό Κώδικα, τότε πολύ απλά στέλνεις το μήνυμα πως ως συνδικαλιστικό όργανο των στελεχών της αστυνομίας εγκρίνεις αυτές τις πρακτικές. …

Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχει και ο απύθμενης βλακείας τίτλος από την προφανώς στημένη  επικοινωνιακή μπαρούφα με τη “μάνα μπάτσου” .. κατά το μάνα ρέιβερ…

Αστυνομικοί του Δένδια χτύπησαν και συνέλαβαν μετανάστη της Μανωλάδας γιατί μίλησε στα ΜΜΕ!

Μετά τους μπράβους της Βαγγελάτος ΑΕ στη Μανωλάδα, τη σκυτάλη πήραν οι πιστολέρος του Δένδια, αυτή τα φορά κακοποιώντας και συλλαμβάνοντας στο ΑΤ  Κάτω Αχαγιάς τον  Σαχίν Αχμέτ του Σουναμίρ.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που βγήκε στα μέσα ενημέρωσης και για αυτό το μήνυμα που θέλει να στείλει η Αστυνομία είναι ότι αναλαμβάνει να τρομοκρατήσει η ίδια τους μετανάστες.

Σήμερα τα χαράματα στις 5.30μμ αστυνομικοί πήγαν και τον έβγαλαν έξω από τη παράγκα στη περιοχή Λάππα όπου έμενε και τον χτύπησαν μπροστά σε όλους.

Δεν θα περάσει! Απαιτούμε τη άμεση απελευθέρωση του Σαχίν Αχμέτ και την παραδειγματική τιμωρία του ρατσιστή αστυνομικού.

Το ποτάμι της οργής για το ρατσιστικό έγκλημα των αφεντικών δεν γυρνά πίσω. Με γρήγορους ρυθμούς φορείς, σωματεία και συλλογικότητες μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ και την Ένωση Μεταναστών Εργατών προχωράνε στην οργάνωση του συλλαλητηρίου τη Κυριακή 28 Απρίλη στη κεντρική πλατεία της Νέας Μανωλάδας στις 3μμ. 

Χθές στον Εργατικό Κέντρο του Πύργου πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με συμμετοχή σωματείων των εκπαιδευτικών, μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, συλλογικοτήτων της περιοχής. Παραβρέθηκε πολυάριθμη αντιπροσωπεία της Ένωσης Μεταναστών Εργατών από τη Νέα Μανωλάδα. Σήμερα θα γίνει σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο της Πάτρας.

Το συλλαλητήριο απαιτεί την τιμωρία των ενόχων για τη ρατσιστική δολοφονική επίθεση στην εταιρία Βαγγελάτος ΑΕ και την άμεση νομιμοποίηση των μεταναστών.

Στην Αθήνα, η ΚΕΕΡΦΑ μαζί με τους μετανάστες  οργανώνουν την μαζική συμμετοχή στην Γενική Απεργία της Πρωτομαγιάς με κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11πμ.

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Αθήνα 23/04/2013

 

πηγή: Βαθύ Κόκκινο

«Επέτειος»! (2 άρθρα)

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σήμερα έχουμε... «επέτειο»!Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από τρία χρόνια, στις 23 Απρίλη του 2010.
Ηταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο, επιλέγοντας για φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των μνημονίων.
Ηταν τότε που η εγχώρια πλουτοκρατία έθετε σε εφαρμογή το σχέδιό της για τη μετακύλιση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης, της δικής της κρίσης, πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.

                                                                         *

Οπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού που συνεχίζονται ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν, έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες...
Αλλά σήμερα, τρία χρόνια μετά - και μετά από τόση «σωτηρία» - τα «σπρεντς» είναι στις... 1.016 μονάδες!
Μας είχαν πει πως η πολιτική τους στόχευε στη μείωση του χρέους, επειδή το χρέος είχε φτάσει στο 125% του ΑΕΠ.
Αλλά σήμερα, τρία χρόνια μετά - και μετά από τόση «σωτηρία» - το χρέος είναι στο... 156,9% του ΑΕΠ! (σ.σ.: οι «σωτήρες» ακόμα και μετά από το «κούρεμα» το αύξησαν κατά 25 δισ. ευρώ!)...
                                                                                *
Μας είπαν όμως και μια αλήθεια:

The Lost Thing

 Βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων το 2010 (83α Όσκαρ) και με άλλες διεθνείς διακρίσεις. Βασισμένη σε ένα παιδικό βιβλίο του Shaun Tan, χρειάστηκε 8 χρόνια για να ολοκληρωθεί αυτή η μικρού μήκους ταινία διάρκειας 15 λεπτών! Χρησιμοποιεί ανάμεικτα στοιχεία φτιαγμένα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές αλλά και ζωγραφισμένα με το χέρι.

Ένα αγόρι ανακαλύπτει ένα παράξενο πλάσμα καθώς αναζητά στην παραλία πώματα μπουκαλιών για τη συλλογή του. Συνειδητοποιώντας ότι έχει χαθεί, προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του ή σε ποιον κόσμο ανήκει, όμως οι άλλοι γύρω του τους αντιμετωπίζουν με αδιαφορία, και μόλις που παρατηρούν την παρουσία τους καθώς είναι απρόθυμοι να διακόψουν την καθημερινή τους ζωή για αυτή την απροσδόκητη ενόχληση. Το αγόρι ταυτίζεται με το πλάσμα, και επιδιώκει να βρει έναν «τόπο» για αυτό...

Αυτή η μικρού μήκους ταινία από τη μια μεριά περιγράφει μια δυστοπία:

Οι «δικές μας» τυφλές βόμβες

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Η δικτατορία των συνταγματαρχών μάς κληροδότησε μια οργάνωση-«φάντασμα», τη Νέα Τάξη. Η δράση της ξεκινά από την περίοδο της χούντας, περνά στη μεταπολίτευση και φτάνει, χωρίς κανείς να το καταλάβει, μέχρι σήμερα

Γράφει ο ΙΟΣ 

Σύμφωνα με τα ευρήματα του FBI, οι βομβιστικοί μηχανισμοί που προκάλεσαν το αιματηρό τυφλό χτύπημα τη Δευτέρα στον Μαραθώνιο της Βοστόνης περιείχαν καρφιά και μπίλιες από ρουλεμάν. Αυτός είναι ο λόγος που υπήρξε τόσο φονικός ο απολογισμός των εκρήξεων. Τα ατσάλινα κομμάτια πετάχθηκαν σαν θραύσματα όλμων και προκάλεσαν όχι μόνο νεκρούς αλλά και πολλούς τραυματίες, από τους οποίους αρκετοί υπέστησαν ακρωτηριασμό.

Δεν μας είναι άγνωστες αυτού του είδους οι βόμβες. Παρόμοιοι βομβιστικοί μηχανισμοί είχαν τοποθετηθεί σε δύο κινηματογράφους της Αθήνας που έπαιζαν σοβιετικές ταινίες το 1978. Η πρώτη βόμβα είχε τοποθετηθεί στον κινηματογράφο «Ελλη», το Σάββατο 11.3.1978. Το σημείο όπου είχαν επιλέξει οι δράστες να τοποθετήσουν τη βόμβα και η ώρα που είχε ρυθμιστεί να εκραγεί ο μηχανισμός δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τους σκοπούς τους. Ηθελαν ασφαλώς να προκαλέσουν πολλά θύματα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των αρχών, η βόμβα ήταν πολύ μεγάλης ισχύος, ενώ στο εσωτερικό της υπήρξαν μεταλλικά κομμάτια για να προκληθεί μεγαλύτερη βλάβη στα θύματα. Η δεύτερη βόμβα εξερράγη στον κινηματογράφο «Ρεξ», στις 20.6.1978. Ο μηχανισμός ήταν παρόμοιος, μόνο που αυτή τη φορά είχαν τοποθετηθεί στο εσωτερικό της μπίλιες από ρουλεμάν. Ο απολογισμός των τραυματιών έφτασε τους δεκαπέντε.

Χούντα 1967-'74: το χρονικό, τα «οφέλη», τα σκάνδαλα, η δίκη & ο πολιτισμός

---

Το χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974 - Παντελής Βούλγαρης

---

Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη, «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974», ταινία η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό, από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών. «Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο», είπε ο σκηνοθέτης. Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8.

Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία. Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι, όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ. Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση. Όλα αυτά, όμως, γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή, όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι»…

Βορειοανατολική Χαλκιδική

Η κρατική τρομοκρατία δυναμώνει τον αγώνα 

«Και μάλιστα επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν μιλάμε για απλή σύλληψη βάσει εντάλματος. Μιλάμε για σύλληψη ατόμων που κατηγορούνται για πολλά κακουργήματα και πλημμελήματα. Για πράξεις οι οποίες εμπίπτουν στον ευρύτερο χαρακτηρισμό της τρομοκρατίας». «Εκρίθη κι αν θέλετε την άποψη μου μάλλον καλώς εκρίθη, ότι αν αυτό το ένταλμα εκτελείτο χθες το απόγευμα, δεδομένης μάλιστα της πιθανολογούμενης και προφανούς εκ του αποτελέσματος αντίδρασης των κατοίκων, θα γινόταν μακελειό. Κρίθηκε λοιπόν ότι το σωστό είναι να αιφνιδιαστούν οι υπόδικοι και ορθώς αιφνιδιάστηκαν». «Εάν οποιαδήποτε κοινότητα, χωριό ή κωμόπολη στην Ελλάδα έχει την εντύπωση ότι μπορεί να μετατραπεί σε γαλατικό χωριό και να εφαρμόσει δικό του Σύνταγμα, δικό του δίκαιο, την αυτοδικία ως κανόνα ζωής, αυτό δεν πρόκειται να περάσει. Εξηγημένες κουβέντες». «Οφείλω να σας πω ότι μεγαλύτερο κατηγορητήριο δεν έχω δει ούτε στις δίκες περί τρομοκρατίας». «Αν δεν επιβληθεί σε όλους η νομιμότητα και δεν την ακολουθήσουμε όλοι τη νομιμότητα είμαστε σαν κράτος, σαν κοινωνία, σαν πατρίδα απολύτως χαμένοι». «Δεν πρόκειται να υπάρξει επανάληψη των φαινομένων της Κερατέας, ο Νόμος θα επιβληθεί και νομίζω ότι θα αποκατασταθεί η αίσθηση της νομιμότητας». « Μα κατηγορούνται για φυσική αυτουργία αυτοί οι άνθρωποι, για φυσική αυτουργία. Ειλικρινά, σας διαβεβαιώ, το κατηγορητήριο -εγώ δεν θέλω να παρέμβω στη Δικαιοσύνη, υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας για όλους και το σέβομαι, είμαι δικηγόρος, και το σέβομαι απολύτως για τον κάθε άνθρωπο-, όμως το κατηγορητήριο είναι ανατριχιαστικό. Οι άνθρωποι αυτοί κατηγορούνται ότι πυροβόλησαν τους φύλακες, οι οποίοι σώθηκαν επειδή τα σκάγια πήγαν πάνω στα αλεξίσφαιρα γιλέκα τους. Και είναι δυνατόν κόμμα, με αυτό το κατηγορητήριο, να έρχεται να συζητά για την ώρα σύλληψης;». «Εχει ταυτοποιηθεί το όπλο. Βρέθηκαν το όπλο και τα σκάγια. Βεβαίως, κοιτάξτε, την άποψη μου -σε όποιο βαθμό γνωρίζω τα στοιχεία- την έχω, αλλά αυτό δεν αφορά εμένα. Ξαναλέω, υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας και για μένα είναι απολύτως σεβαστό».

ΠΙΚΡΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ: H Σκοτεινή Πλευρά της Πιο Γλυκιάς Βιομηχανίας στον Κόσμο

Γράφει ο Αλέξης Αλαματίδης

Μια από τις «βαριές» παγκόσμιες βιομηχανίες τροφίμων είναι και η σοκολατοβιομηχανία, με τον ετήσιο τζίρο της να ξεπερνά τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Η πρώτη και βασικότερη ύλη της σοκολάτας είναι το κακάο, το οποίο προέρχεται από χώρες του Τρίτου Κόσμου, με την Ακτή του Ελεφαντοστού να καλύπτει σχεδόν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής. Μέσα σε απάνθρωπες συνθήκες, χιλιάδες παιδιά ηλικίας 6 έως 14 ετών δουλεύουν στις φυτείες, παράγοντας την πρώτη ύλη της σοκολάτας που τρώνε και τα δικά μας παιδιά. Σε καθεστώς δουλείας, χωρίς μισθό, χωρίς σχολείο, δικαιώματα, γιατρό ή παιχνίδια…

Είναι γλυκιά, σου φέρνει καλή διάθεση, αρέσει σχεδόν σε όλους και καταναλώνεται μερικές φορές μετά μανίας! Ο λόγος είναι για ένα από τα πιο αγαπημένα είδη γλυκίσματος, τη σοκολάτα. Ακόμη και αν τη συνδέουμε με την παιδική μας ηλικία, σε όλους αρέσει η σοκολάτα, ένα πραγματικά πολύ πετυχημένο προϊόν που το χαρίζεις στην αγαπημένη σου, ή το αγοράζεις για το παιδί σου.

Καταδικάζεις τη ΜανΕλλάδα;

Έχουν περάσει δύο εικοσιτετράωρα από τη στιγμή που ένας εργοδότης, επ’ ονόματι Νίκος Βαγγελάτος, φαίνεται να όπλισε τα χέρια των υφισταμένων του, ώστε να προβούν σε δολοφονική επίθεση εναντίον εργατών μεταναστών. Η αφορμή είναι γνωστή σε όλους μας: οι εργάτες τόλμησαν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών στις αγροτικές καλλιέργειες του τσιφλικά. Ένα κύμα καταδίκης της εγκληματικής, αντιεργατικής και ρατσιστικής αυτής ενέργειας εκφράστηκε από κάθε καρυδιάς καρύδι, από τον μίστερ «καταδικάζω τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» (Ά.Γεωργιάδη) έως τον συμμορίτη «αν χρειαστεί, λερώνουμε τα χέρια μας με αίμα» (Ν.Μιχαλολιάκο),κι απ’ το φωτεινό άμβωνα της Όλγας Τρέμη έως τη φυλλάδα του εκπροσώπου τύπου των νεοναζί, Θ.Αναστασιάδη.
Κι αναρωτιόμαστε… Μα ο Άδωνις δεν είναι αυτή η γραφική τηλεπερσόνα που πουλούσε με το κιλό τα βιβλία του ναζιστή Πλεύρη; Ο Μιχαλολιάκος δεν είναι ο σαλτιμπάγκος νοσταλγός του ρατσιστικού Κράτους που φιλοδοξεί να τοποθετήσει νάρκες στα πόδια των μεταναστών; Η Τρέμη δεν είναι αυτή που μέσα από τα ρεπορτάζ-θρίλερ μας παρουσίασε τους μετανάστες σαν εξαθλιωμένα αρπακτικά που ήρθαν να μας πάρουν τις δουλειές; Ο Θέμος δεν είναι αυτός που πατώντας πάνω στην κυβερνητική θεωρία των άκρων, λειτουργεί ως προπαγανδιστής και τροφοδότης του φασιστικού φαινομένου;

Do You See What I See?

Do You See What I See – Anonymous – [New version][2013][Video]

Original video:.http://youtu.be/WWRlIGEIBuA

Είμαστε όλοι υπόδικοι

Αν λάβουμε υπόψιν την ελληνική αστυνομία και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το υπουργείο οικονομικών, τους νόμους που εγκρίνει η Βουλή των Ελλήνων, τα κανάλια και τις εφημερίδες, τις τράπεζες και τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συνεντεύξεις των Ελλήνων πολιτικών, θα καταλήξουμε στο εξής απλό συμπέρασμα: Είμαστε όλοι υπόδικοι.

Όταν σε υποχρεώνουν, σύμφωνα με νόμο του κράτους, να πληρώσεις έναν φόρο που έχει κριθεί αντισυνταγματικός και ο υπουργός οικονομικών παρακάμπτει τις δικαστικές αποφάσεις για να σου πάρει το σπίτι η εφορία, είσαι υπόδικος.

Όταν μπαίνουν πάνοπλες παραστρατιωτικές δυνάμεις της αστυνομίας μέσα στο σπίτι σου τα ξημερώματα σπάζοντας την πόρτα με λοστούς ή απαγάγουν το ανήλικο παιδί σου απ’ το σχολείο του για μία ολόκληρη μέρα κι εσύ αντιδράς, είσαι υπόδικος.

Όταν βγαίνεις στο δρόμο για να διαμαρτυρηθείς για τη ζωή που σου καταστρέφουν κι αρνείσαι να σου επιτάξουν το δικαίωμα σου στην απεργία, είσαι υπόδικος.

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ…

Στις μέρες του Μνημονίου, ο λαϊκισμός (ο πραγματικός, όχι αυτός που επικαλείται ο Βενιζέλος) φοράει το ένδυμα του “υπεύθυνου συζητητή” και η πραγματικά επαναστατική νοοτροπία ονομάζεται ελιτισμός. Όπως έχουμε ξαναπεί, οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κινούνται μέσα στα όρια αυτού του μοντέλου (καπιταλισμός) και το εμπιστεύονται αν και ξέρουν τ’ αρνητικά του.

Τους είναι αδιανόητο να σκεφτούν ως εχθρό το κράτος, το χρήμα και τα προϊόντα τους, δηλαδή τον ρατσισμό, τον φασισμό, τις εξουσιαστικές σχέσεις και την εικονική πραγματικότητα της “κανονικής ζωής”. Οπότε δεν τρέφω αυταπάτες ότι η πλειοψηφία θέλει κάτι διαφορετικό.

Αντιθέτως οι πολλοί ζητούν ηγέτες. Οι δήθεν πρωτοπόροι πάλι, ψάχνουν για πρόβατα, ώστε να γίνουν οι νέοι καθοδηγητές. Άρα δεν έχουμε να κάνουμε με την αμφισβήτηση των δομών αυτού του συστήματος, αλλά με μια αναδιανομή των ρόλων. Είτε λέγεται ΣΥΡΙΖΑ (θα σώσει τον λαό ο οποίος θα είναι πάλι θεατής), είτε η μιλιταριστική, ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής (που και καλά θα υπερασπιστεί το έθνος). Σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζω, ούτε είμαι υπέρ της θεωρίας των δύο άκρων. Επισημαίνεται μόνο, η πίστη στο ίδιο σύστημα, αλλά από διαφορετικό δρόμο για τον καθένα. Ακόμη και το ΚΚΕ, όσο και να θέλει, είναι ένα αστικό κόμμα. Η πρόσφατη αλλαγή στην ηγεσία του, μαρτυρά ότι θέλει να παραμείνει ίδιο κι απαράλλαχτο, μαντρώνοντας το εργατικό-φοιτητικό κίνημα στα δικά του καλούπια.

Φράουλες και αίμα

Αν οι μετανάστες δεν βρεθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Δένδια, εκτός από το ότι αν είναι «τυχεροί» να υποστούν την άγρια εκμετάλλευση κινδυνεύουν να δολοφονηθούν εν ψυχρώ από τα αφεντικά τους αν έχουν το θράσος να διεκδικήσουν ακόμα και το ξεροκόμματο τους.

Τα όσο συμβαίνουν στην Μανωλάδα είναι χαρακτηριστικά, φτάνοντας στο σημείο να είναι ανατριχιαστικό το βίντεο που παραθέτουμε. Συγκεκριμένα 200 εργάτες γης από το Μπαγκλαντές που είχαν έξη ολόκληρους μήνες να πληρωθούν αντιμετώπισαν την δολοφονική επίθεση από τσιράκι των αφεντικών με αποτέλεσμα 20 από αυτούς να νοσηλεύονται τραυματισμένοι από πυροβολισμούς.

ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ ΠΟΛΛΑ INDYMEDIA θα γεννηθούν και θα νικήσουν!!!

Το Athens Indymedia και οι Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης βρίσκονται υπό καταστολή
indymedia.squat.gr

Από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου, Σίμος Σιμόπουλος, πήρε την πολιτική απόφαση της καταστολής των μέσων αντιπληροφόρησης, athens.indymedia.org και του αυτοοργανομένου ραδιόφωνου Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 98FM. Ανέλαβε έτσι την πολιτική ευθύνη να επιβάλλει λογοκρισία και να καταστείλει την έκφραση και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αυτών που αντιστέκονται στον σύγχρονο εκφασισμό και την κοινωνική εξαθλίωση. Αποφάσισε να δράσει αυτός (ο 2ος πρύτανης καταστολής, μετά τον Μαρκάτο πριν 18 χρόνια), αντί της κρατικής εξουσίας, και να ενδυθεί το ρόλο του φερέφωνου διευκολύνοντας έτσι τον υπουργό καταστολής Δένδια, τους μπάτσους και τους ναζιστές.

Ο πρύτανης, αντιμέτωπος με τις παρεμβάσεις των αλληλέγγυων, ανάμεσά τους πάρα πολλοί φοιτητές, κυριολεκτικά κρύφτηκε, αφήνοντας με εντολή του, την αντιπρύτανη να συνεχίσει το κατασταλτικό του έργο, η οποία και τελικά αρνήθηκε. Ο Σιμόπουλος, αυτός που παρέδωσε αμαχητί την ακαδημαϊκή-εκπαιδευτική γνώση, βορά στα κέρδη των εταιριών και των πολυεθνικών που λυμαίνονται το χώρο της εκπαίδευσης, αυτός ο ίδιος πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τα ψηφίσματα των φοιτητικών συλλόγων που απαιτούν την ελεύθερη πρόσβαση στην αντιπληροφόρηση μέσα από τους χώρους των σχολών τους! Η πρυτανεία του ΕΜΠ, με ένα νομικίστικο τέχνασμα άλλαξε τον κανονισμό δικτύου απαιτώντας ονόματα για κάθε πριζάκι σύνδεσης στο internet. Τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης αρνήθηκαν να παραδώσουν ονόματα ατόμων, αντιβαίνοντας σε μια λογική νομικών αντιπροσώπων. Ο πρύτανης αγνόησε επιδεικτικά τα ψηφίσματα και τις υπογραφές των φοιτητικών συλλόγων του ΕΜΠ που κατοχύρωναν τις IP σε συμφωνία με τον νέο κανονισμό δικτύου.

Επτά μείον ένα χρυσωμένα δημοσιεύματα

Eπτά δημοσιογράφοι συμμετείχαν τελικά στο “ενημερωτικό ταξιδάκι” που διοργάνωσε η Eldorado Gold σε Χαλκιδική και Τουρκία. Γνωστά ονόματα τα περισσότερα, με “προϋπηρεσία” σε δημοσιεύματα υπέρ της Eldoradο, επιλεγμένα ειδικά για να δεχθούν το ρόλο του “ενσωματωμένου” δημοσιογράφου και να  παράγουν τα αναμενόμενα από αυτούς αποτελέσματα.

Τις προηγούμενες μέρες διαβάσαμε τη “σοδειά” του πληρωμένου ταξιδιού, επτά άρθρα σε εφημερίδες και ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ. Τα έξι από αυτά είναι “έξι χρυσωμένα κομμάτια” που δεν τηρούν ούτε καν τα προσχήματα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Τα άρθρα είναι μοιρασμένα στα δυο, τρία για τη Χαλκιδική και τρία για την Τουρκία. Τα τρία της Χαλκιδικής, στις εφημερίδες “Καθημερινή”, “Κεφάλαιο” και “Πρώτο Θέμα”, είναι σχεδόν πανομοιότυπα. Οι “έγκριτοι δημοσιογράφοι” πέρασαν με επιτυχία το μάθημα της παπαγαλίας, αφού και οι τρεις αναπαρήγαγαν με εντυπωσιακή πιστότητα την προπαγάνδα την εταιρείας. Τα ψεύδη που ακούγονται μένουν χωρίς αντίλογο και παίρνουν βαρύγδουπους τίτλους όπως “Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ”. Λάμπει διά της απουσίας της η “άλλη πλευρά”, η αντίθετη στην επένδυση, η οποία παρουσιάζεται μόνο μέσα από τον παραμορφωτικό φακό των υποστηρικτών της. Mε το γνωστό τρόπο: ηχηρή μειοψηφία, κινδυνολόγοι, παραπληροφορούντες, κινούμενοι από κομματικές σκοπιμότητες κ.λ.π. Toυς καταλαβαίνουμε, είναι ένα …αχανές μέρος η Χαλκιδική και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να συναντήσουν κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους που δαιμονοποιούν στα άρθρα τους, σε ένα μάλιστα εξ’αυτών κατονομάζουν κιόλας.

Ενάντια στη στέρηση της ελευθερίας του λόγου

Κείμενο υποστήριξης και αλληλεγγύης στα κατεσταλμένα μέσα Athens Indymedia και 98 FM – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης


Στην Ελλάδα της φτώχειας, της μαζικής ανεργίας και της εξαθλίωσης, στην χώρα που πολλοί συμπολίτες μας έχουν φτάσει μέχρι και στο σημείο να ψάχνουν για τροφή μέσα από τους κάδους απορριμάτων ενώ άλλοι οδηγούνται στην αυτοκτονία όταν αδυνατούν να εξασφαλίσουν στέγη και περίθαλψη, τα αντικαθεστωτικά μέσα ενοχλούν και πρέπει να κλείσουν. Στην Ελλάδα της ακραίας βίαιης καταστολής όπου τα σώματα ασφαλείας, πλέον, ανοιχτά και ξεδιάντροπα συνεργάζoνται με τους νεοναζί εναντίον κάθε πραγματικού κινήματος (ποινικοποιώντας στην ουσία την αντίδραση), στην χώρα του κατάφωρου ρατσισμού και της παραπληροφόρησης μέσω των ΜΜΕ που έχουν καταντήσει στην κυριολεξία φορείς διάδοσης της κυβερνητικής προπαγάνδας, όλα τα άλλα μέσα που δεν συμμορφώνονται με τις αποφάσεις που παίρνονται ερήμην της πλειοψηφίας πρέπει να κλείσουν.

Την ώρα που η δημόσια παιδεία είναι πια ανάμνηση και το εργατικό δίκαιο που προστάτευε βασικά εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις καταργείται μέσα σε μια νύχτα ενώ οι φοροληστρικοί νόμοι ξεφυτρώνουν σε καθημερινή βάση σαν εξανθήματα σε βαρύ λοιμώδες νόσημα καταδεικνύοντας μια μορφή ανοιχτού σαδισμού της κυβερνώσας ελίτ και του θλιβερού – και ταυτόχρονα φαιδρού – πολιτικού προσωπικού της, εδώ, στην Ελλάδα που το λαϊκό εισόδημα εκμηδενίστηκε στην κυριολεξία προς όφελος του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού, των αγορών, και των ευρωκρατών, κάποιοι έλεγαν ότι «τουλάχιστον έχετε ελευθερία του λόγου, τα κινήματα εκφράζονται δυναμικά, οι αντίθετες φωνές ακούγονται».

Ο χρυσός γκρεμοτσακίζεται, η ΕLDORADO το ίδιο (και για τους δικούς της λόγους)

Την εικόνα του φλεγόμενου Hindenburg δεν την διαλέξαμε εμείς αλλά το MINING.com που γράφει για την κατάρρευση της τιμής του χρυσού και των μετοχών μεταλλευτικών εταιρειών (Meltdown for mining stocks).

Σύμφωνα με το άρθρο, τη Δευτέρα 15/4 ο χρυσός είχε τη χειρότερη χρηματιστηριακή μέρα στην ιστορία του, αφού έπεσε $145 ή 9% μέσα σε μία μόνο μέρα. Η τωρινή του τιμή των $1.355 ανά ουγγιά είχε να φανεί από τον Ιανουάριο του 2011.

Ο άργυρος έπεσε ακόμα περισσότερο, 12% μέσα σε μια μέρα στα $23,13 ανά ουγγιά, δηλαδή στα επίπεδα του Οκτωβρίου 2010. Ο χαλκός έπεσε μόνο 2,2%, φτάνοντας κι αυτός στα επίπεδα του Οκτωβρίου 2011.

Ακολούθησε “λουτρό αίματος” των μεταλλευτικών εταιρειών, λέει το άρθρο. 6% απώλειες για τις τρεις μεγαλύτερες μεταλλευτικές εταιρείες (BHP Billiton, Vale, Rio Tinto), ενώ παρόμοια και χειρότερη ήταν η εικόνα και για τις υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου. Τη μεγαλύτερη πτώση είχαν οι εταιρείες χρυσού. Περισσότερα για τη χθεσινή “Μαύρη Δευτέρα” στο ρεπορτάζ του Reuters εδώ.

Αλληλεγγύη !

   

Εμείς ως Κρητικοί και ως πολίτες αυτού του κόσμου, λέμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Δεν θα αφήσουμε κανέναν να καταστρέψει τον τόπο μας και τις ζωές μας για οποιονδήποτε κερδοσκοπικό ή άλλο λόγο! Λέμε στους κατοίκους της Χαλκιδικής - που εδώ και πολλούς μήνες έχουν επιδείξει συγκινητική προσήλωση σε ιδεώδη που έχουμε ξεχάσει - ότι δεν είναι μόνοι τους. Δηλώνουμε παρόντες και έτοιμοι να αγωνιστούμε μαζι τους για τα δικά τους δίκαια και για την αξιοπρέπεια όλων

μας.
 

"Aχαρακτήριστο"

Αστυνομικο Μεγαρο Θεσσαλονικης 14/4/2013

Εξήλθαν του Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης οι δικηγόροι των δύο συλληφθέντων. Ο κ. Καπερνάρος σχόλιασε ως "αχαρακτήριστο" το γεγονός και έκανε λόγο για "δικονομικά έκτροπα".

Επίσης, υπογράμμισε πως "η δικαστική εξουσία υποτάχθηκε στην εκτελεστική". Από την πλευρά του ο κ. Κυρίτσης σχολιάζοντας την απόφαση έκανε λόγο για "συνθήκες Γκουαντάναμο", ενώ ο κ. Τζιμούρτος ανέφερε πως "έχουν την ευθύνη για καινούργιο εμφύλιο".

δείτε και συνέντευξη Καπερνάρου σε Νιφλή-Παυλόπουλο εδώ

Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης που βρίσκονται υπό καταστολή (Athens.Indymedia & 98fm).

Τρίτη 16/04 , 06.00μμ Καμάρα

(Ακολουθεί το μήνυμα του Athens Indymedia)
«Η πρυτανική αρχή του Πολυτεχνείου, αντικαθιστώντας επάξια την αστυνομία και τους δικαστές, διέκοψε την παροχή internet για τα δύο αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης και έκφρασης.
Όλοι όσοι διαχειριζόμαστε, δημοσιεύουμε ή χρησιμοποιούμε τα παραπάνω μέσα αλλά και όσοι αισθανόμαστε αλληλέγγυοι στο δικαίωμα στην αδιαμεσολάβητη έκφραση ήρθε η ώρα να οργανωθούμε και να δράσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα.»
Περάσαμε λοιπόν στο επόμενο στάδιο του φασισμού, εκεί που η αντιπληροφόρηση του κινήματος γίνεται εν κρυπτώ (βρίσκοντας δηλαδή νέες, κρυφές μεθόδους επικοινωνίας και πληροφόρησης);
Το Athens.Indymedia.org είναι εδώ και χρόνια η δίοδος αντιπληροφόρησης χιλιάδων ανθρώπων για τους κινηματικούς αγώνες. Καθώς το Athens.Indymedia είναι μια ακόμα σταγόνα ελευθερίας μέσα στο σύστημα, το οποίο ελέγχει τα δημόσια ηλεκτρονικά δίκτυα, φυσικό είναι η εξουσία να μπορεί να το καταστείλει έστω και προσωρινά.
Η αντιπληροφόρηση όμως δεν φιμώνεται, δεν καταστέλλεται.
Όσο υπάρχουν αγωνιστές, αντιφασίστες/ριες & αλληλέγγυοι/ες, θα βρίσκουμε τρόπους αντιπληροφόρησης μέσα και έξω από το σύστημα.
Όσο χτυπάνε τον κόσμο των κινηματικών αγώνων, τόσο αυτός θα συσπειρώνεται.
Όσο η εξουσία κλείνει τη στρόφιγγα της ελευθερίας, τόσο το πάθος για λευτεριά θα γίνεται δυνατότερο.
Όσο το σύστημα δείχνει τη φασιστική του όψη, τόσο ο αντιφασισμός θα γίνεται το πραγματικό μέτωπο που θα φέρει την ανατροπή του.

Ενάντια στο κρατικό & παρακρατικό φασισμό.
Αλληλεγγύη στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης και έκφρασης.

Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης (ΑΣΑ)

άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης και πληροφόρησης εδώ

«Η Φωνή της Τερατίνας»

Η συγγραφέας καθόταν σε ένα  εργονομικό παγκάκι ,σε ένα περιποιημένο παρκάκι, σε ένα  ήσυχο προάστιο της Γενεύης. Ο ήλιος έλαμπε και ένα  απαλό αεράκι της χάιδευε τα φρεσκοβαμμένα μαλλιά. Ο ανοιξιάτικος καιρός μέσα στην καρδιά της Ελβετίας ,είναι τέλειος για την εποχή, ,εντελώς διαφορετικός από αυτόν της αφρικάνικης Τερατίνας.

Η Ελβετία έχει ένα ευλογημένο κλίμα σε αντίθεση με την Τερατίνα που τέτοια εποχή ,ο ήλιος αρχίζει να καίει ευνοώντας την καλλιέργεια πρωτοφανούς τεμπελιάς.

Εδώ ,καθισμένη στο παγκάκι, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει δραματικά φαινόμενα κακοσμίας εξαιτίας της ιδρωτίλας,οπότε απαλλαγμένη από αυτό το άγχος ,μπορεί να ξεχάσει για τις επόμενες δυο ώρες την μπανιέρα της και να συγκεντρωθεί στη δουλειά της.

Έβγαλε από την τσάντα της το ipad και το περιεργάστηκε για λίγο με θαυμασμό, προτού συμβουλευτεί το schedule της υπόλοιπης ημέρας. Τα χέρια της έτρεμαν από τη συγκίνηση.

Είναι να μη τρέμουν;

Από τότε που το ανακάλυψε, η ζωή της άλλαξε δραματικά. Τώρα μπορεί πιά να ρυθμίσει  τις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις που έχουν οι ολοένα και πιό απαιτητικοί ρυθμοί της γεμάτης ζωής της,με ακρίβεια ελβετικού χρονογράφου.

ΕΠΙΟΡΚΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΤΗΣ Δ/ΝΣΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ……… ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ 20 ΥΠΟΠΤΩΝ…

Ο έγκριτος δικηγόρος Πατρών, κ. Κανελλόπουλος Ιωάννης, που είχε αναλάβει την γνωστή υπόθεση με την «βόλτα στις Σκουριές» και συνήργησε να βγει η απόφαση 788/2012 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πολυγύρου εις βάρος των νομίμων εκπροσώπων της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.»  έστειλε σήμερα στο vasilinos.wordpress.com το κάτωθι σημαντικό Δελτίο Τύπου, που αφορά την υπόθεση των 20 υπόπτων και ρωτά τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου εάν είναι δυνατόν να ληφθεί  υπ’όψιν  εκ του  Δικαστηρίου η κατάθεση επιόρκου αστυνομικού που ενόρκως κατέθεσε ψέματα, και η ψευδορκία του ενώ έγινε αντιληπτή από τον ανακριτή, αντί να εφαρμόσει το άρθρο 36 Κ.Π.Δ. και χωρίς χρονοτριβή να το καταγγείλει στον Εισαγγελέα, συγκάλυψε την ψευδορκία του συναδέλφου του και την προσυπέγραψε.

Δίνουμε στην δημοσιότητα αυτούσιο το Δελτίο Τύπου του κ. Κανελλόπουλου:

Δουλειά, ένα ολέθριο δόγμα

«Ένας παράλογος κόσμος μερμηγκιών αποκαλεί τρελό τον τζίτζικα.» (Κ.Μπεβεράτος)
Επιστρέφοντας ένα απόγευμα από τη δουλειά στο σπίτι μου, το βλέμμα μου έπεσε σ’ ένα σύνθημα κάποιας αριστερής οργάνωσης γραμμένο σ’ ένα τοίχο του Ηρακλείου.
Το σύνθημα έλεγε: «Το μέλλον ανήκει στο κόσμο της δουλειάς». Διαβάζοντας το ένιωσα επιπλέον κούραση. «Διάολε» σκέφτηκα, «υπάρχει ακόμη κόσμος που δοξάζει τη σκλαβιά». Καταλαβαίνω φυσικά ότι αυτός που το έγραψε ήθελε να εξυμνήσει το προλεταριάτο, αλλά η πρόταση στην ορθή σημασία της μου άφησε μια «ρατσιστική» εντύπωση. Αν το «μέλλον ανήκει στο κόσμο της δουλειάς» τι θα γίνει με αυτούς που δε θέλουν να δουλεύουν; Αυτοί δε θα έχουν μέλλον;
Πέρα από το χιουμοριστικό του πράγματος, αναγνωρίζω το δικαίωμα στη δουλειά για όποιον την επιθυμεί, θα ήθελα όμως να μιλήσω και για ένα άλλο δικαίωμα το οποίο αντιμετωπίζεται ως «βαριά ασθένεια», το δικαίωμα στη τεμπελιά. Ο Πωλ Λαφάργκ, αυτός ο μποέμ γαμπρός του Μαρξ το 1880 έγραφε στη μπροσούρα του «Το δικαίωμα στη τεμπελιά»: Μια αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών στα οποία βασιλεύει ο καπιταλισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του.»

Βάσανο η σκέψη, μαρτύριο η απόφαση.

«Μα, γιατί δεν εξεγείρεται κανείς;»

«Μα γιατί δεν βγαίνει κανείς στους δρόμους;»

«Μα, τι γίνεται και τα δεχόμαστε όλα με σκυμμένο το κεφάλι;»

«Μας ψεκάζουν;»

Τρία χρόνια ακούγονται τα ίδια ερωτήματα.

Πάντα, αυτός που τα κάνει, απευθύνεται στους άλλους.Ποτέ στον εαυτό του.

Επίκληση στη λύπηση των υπόλοιπων είναι.

Κραυγή καναπέ.Ακούνητου καναπέ μπροστά σε δελτίο ειδήσεων των 8.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα φωνάξει «Κλέφτες είναι όλοι τους» και μετά θα τους ψηφίσει.

Ακόμα, πολλές φορές, αναίσχυντα, ο ίδιος λοιδωρεί τους αυτόχειρες γιατί αυτοκτόνησαν «οι ηλίθιοι και δεν ζώστηκαν βόμβα να πάνε να τους ανατινάξουν»

Ποιους; Δεν ξέρει.

Τίποτα δεν ξέρει.

Τίποτα δεν καταλαβαίνει.

Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Προσέξτε πόσο ευγενικοί είναι όλοι τους. Και περιποιημένοι. Ο Στουρνάρας, πάντα καθησυχαστικός και ευγενής. Τον φαντάζεσαι να φορά τα βράδια μία μεταξωτή ρόμπα, να κάθεται δίπλα στο τζάκι και να πίνει ακριβό κονιάκ, διαβάζοντας Κοέλιο. Ήσυχος…
Ο Σαμαράς, ο Βορίδης, οι τραπεζίτες, οι εκπρόσωποι της Τρόικας, φρεσκοξυρισμένοι πάντα, φρεσκοσιδερωμένοι. Μπορείς να μυρίσεις το after shave τους μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης.
Τα παπαγαλάκια, επαναλαμβάνουν μόνο λέξεις «αποδεκτές» από τους κανόνες της ευγενούς συνομιλίας. Δε βρίζουν, δε γράφουν «γαμώτο», δεν εκνευρίζονται στα πάνελ, κάνουν επίδειξη λεπτού χιούμορ και πάντα εξηγούν με ορθά «επιχειρήματα» κάθε διαστρέβλωση, ψέμα, προβοκάτσια που αναπαράγουν.
Τα χαμόγελα στα υπουργικά συμβούλια, οι απαλές χειραψίες στο Eurogroup, ο αέρας της νίκης στις δηλώσεις της ήττας, η αβροφροσύνη και τα «παρακαλώ» όταν ζητά το λόγο ο συνομιλητής που εκπροσωπεί την «άλλη άποψη», ώστε να δείξουμε την πλήρη αυτοπεποίθησή μας, ασχέτως αν δεν τον αφήνουμε να πει ούτε λέξη.
Είναι όλοι τους τόσο ευγενείς, μέχρι και ο κ. Δένδιας αν δεν ήταν ξυρισμενοφαλακρός ως χρυσαυγίτης, θα μπορούσε να μοιάζει με μαέστρο συμφωνικής που τα δάχτυλά του δίνουν σήμα στο όμποε.