Ποιος τη πληρωνει με τις απεργιες των ΜΜΜ; Οι φτωχοι και οι μικρομεσαιοι
που κυκλοφορουν με αυτα, δε τη πληρωνουν; Τοσες μερες εχω χρυσοπληρωσει
τα ταξι, μου εχει βγει ο πατος στο περπατημα και εχω χασει αμετρητες
ωρες στο μποτιλιαρισμα. Μπορω εγω επομενως να τους υπερασπιστω; Ποσα
παιρνω εγω και ποσα παιρνουν αυτοι; Εγω να τους νοιαστω, αυτοι γιατι δε
με νοιαζονται;
Αραγε, δεν υπαρχουν αλλοι τροποι αντιδρασης; Εννοειται οτι πρεπει να αντιδρασουμε εναντια στους προδοτες και τους δωσιλογους, ομως δεν ειναι αυτη η ενδεδειγμενη αντιδραση.
Ποια ειναι; Να σου πω. Να μην πληρωνουμε τους φορους. Δε σας πληρωνουμε τιποτα γαμημενοι, ελατε να μας παρετε τα σπιτια και θα σας γεμισουμε σφαιρες.
Απο την αλλη, δεν εχω παει και ποτε να υπερασπιστω καποιον που χανει το βιος του. Κι εδω που τα λεμε, δε παει και κανεις. Και γιατι δε παει κανεις; Τοσο ραγιαδες ειμαστε ρε γαμωτο; Ποτε θα ξυπνησουμε κι αφηνουμε να μας τρωνε εναν προς εναν; Και γιατι να βγαλω εγω τα καστανα απο τη φωτια; Εγω θα σωσω τον κοσμο; Ρε γαμησε τους, ολοι τη παρτη τους κοιτανε.
Να σου πω και δευτερη αντιδραση;Να παρουμε τα οπλα. Αλλα ολοι το λεμε και κανεις δε το κανει.
Ρε, για κοροιδα ψαχνετε; Να γινω εγω ηρωας και να με κλαινε τα παιδακια μου;
Να παμε εξω απο το σπιτι κανενος απο αυτους να βριζουμε; Να κανουμε καμια μηνυση για Εθνικη Προδοσια;
Τι να κανουμε;
Μουνοπανα, αν δε μας ψεκαζατε, θα σας γαμουσαμε.
Τι να κανουμε;
Παντως οχι απεργιες. Ο λαος ταλαιπωρειται, οχι αυτοι.
Εδω που τα λεμε, καποιοι δε μπορουμε να κανουμε απεργιες. Γιατι θα μας απολυσουν.
Ελα να κανεις απεργια στον ιδιωτικο τομεα, αδερφε. Να δεις τη γλυκα. Να δεις ποσοι πεινασμενοι περιμενουν στην ουρα για να σου παρουν τα φραγκοδιφραγκα. Επομενως, αφου δε μπορω εγω να κανω απεργια, δε πρεπει να κανεις ουτε κι εσυ. Γιατι η απεργια σου μου θυμιζει οτι εχω ανοιξει τα ποδια στους νταβαδες μας. Γιατι μου θυμιζει οτι δεν αγωνιστηκα ποτε εναντιον τους. Γιατι μου θυμιζει οτι παραδοθηκα αμαχητι, η σχεδον αμαχητι, στους προδοτες. Γιατι εγω δε μπορω να καλεσω τα κομμουνια και λοιπους περιεργους στον χωρο της δουλειας μου, να φωναξουν μαζι μου, να φωναξω μαζι τους. Μηπως τελικα αυτα μας φαγανε; Μηπως τελικα το οτι δε στρωσαμε τον κωλο στη δουλεια ολα αυτα τα χρονια και κοροιδευαμε αλληλους, μας εφερε ως εδω;
Απεργιες, διαδηλωσεις, τσουπ, μας την εκανε η Pirelli .
Σοβιετικη Ενωση καταντησαμε. Ενταξει τωρα, κατι Λατσηδες και Βαρδινογιαννηδες, μη νομιζεις, αναγκη μπορει να μην εχουν, αλλα κι αυτοι χτυπηθηκαν απο τη κριση. Τωρα, πως συνδυαζονται Σοβιετικη Ενωση, κομμουνισμος αλλα και καπιταλιστες που θησαυριζουν απο το αιμα του λαου, μονο το κλουβιο μου το μυαλο το ξερει.
Α, παπα, σε λιγο θα αναφωνησω οτι θελουμε τον Γερμανο μας για να στρωσουμε!
Ποιους, τους βρωμοναζι, που μας πινουν το αιμα. Ολοι μαζι. Κι ο Γερμανος Βιομηχανος, και η Ντοιτσε Μπανκ κι ο Γερμανος Εργατης, κι ο Γερμανος υπαλληλος κι ο Γερμανος μικρομεσαιος.
Πεσαν ολοι μαζι να μας φανε, τι να κανει κι ο Σαμαρας, μονος του παλευει με τοσους αχρηστους που εχει μαζεψει γυρω του.
Αλλα, ας μη ξεφυγουμε απο το θεμα. Το θεμα ειναι οι απεργιες. Ασε, κι ο Σαμαρας, μαλλον προδοτης ειναι. Αλλα γουσταρω οχι επιταξη αλλα φαλαγγα να τους κανει. Καλομαθημενα κοπροσκυλα, φωναζουν, φωναζουν, γιατι φωναζουν;
Εγω φωναξα ποτε ρε κουφαλες; Φωναξα οταν πουλησα το αμαξι; Το εξοχικο; Φωναξα οταν εχασα τις καταθεσεις μου; Οταν γυρναω σπιτι και βλεπω τη γυναικα μου δυστυχισμενη και τα παιδια μου, να προσπαθουν να με παρηγορησουν κανοντας με να νιωθω ακομα πιο αχρηστος;
Ειπα τιποτα εγω ρε γαμιοληδες; Εσεις γιατι φωναζετε; Γιατι μου χαλατε τη νεκρικη μου σιγη, τη νεκρικη μου ακινησια, τη νεκρικη μου ακαμψια,
γιατι μου υπενθυμιζετε οτι ειμαι νεκρος;
Γιατι μου υπενθυμιζετε οτι μπορουμε ακομα να ενωσουμε τις φωνες μας, να παμε διπλα στον μηχανοδηγο, στον οδηγο,στον χαλυβουργο, στον απολυμενο, στον σκουπιδιαρη, στον δασκαλο,
στον γιατρο
να του πουμε οτι ειμαστε κοντα του κι οτι θελουμε να ειναι κι αυτος κοντα μας,
γιατι μου υπενθυμιζετε οτι το παιχνιδι μπορει ακομα να παιχτει,
γιατι δε παραδινεστε κι εσεις , να παραδοθουμε ολοι μαζι, να ξεχασουμε οτι παραδοθηκαμε και βυθισμενοι στην ληθη και την ακινησια να περιμενουμε τον σωματικο μας θανατο απο τα γεννηματα της σκυλας που μας εξολοθρευουν αδιστακτα;
Χατζηδακη, πανηγυριζα οταν τις μαζεψες και θα πανηγυρισω οταν τις ξαναμαζεψεις, αλλα τωρα ειμαι μαζι σου. Επιταξη, απολυση, φυλακιση, γαμησε τους. Γαμησε τους μεχρι να ερθει η στιγμη που θα γλεντησουμε κι εσενα. Η Ελλαδα ποτε δε πεθαινει, δοσιλογοι.
Θα σας ξεσκισουμε ολους στο τελος. Θα σας φαμε ζωντανους. Θα φαμε ο ενας τον αλλον, θα μας βοηθησει ο Θεος και η Παναγια.
Αλλα μεχρι τοτε, ασε με να γειρω πλαι στην παραδοση μου. Πλαι στην υποταγη μου. Πλαι στην αποδοχη του τελους μου.
Ασε με να γειρω, σε παρακαλω, Και να τα ξεχασω ολα αυτα. Το οτι εχω παραδοθει, το οτι εχω υποταχτει. το οτι τα εχω ολα αυτα σιωπηρα αποδεχτει.
Ασε με να με να γειρω και μην απεργεις, μη μου τα θυμιζεις ολα αυτα.
Με πονανε.
Αραγε, δεν υπαρχουν αλλοι τροποι αντιδρασης; Εννοειται οτι πρεπει να αντιδρασουμε εναντια στους προδοτες και τους δωσιλογους, ομως δεν ειναι αυτη η ενδεδειγμενη αντιδραση.
Ποια ειναι; Να σου πω. Να μην πληρωνουμε τους φορους. Δε σας πληρωνουμε τιποτα γαμημενοι, ελατε να μας παρετε τα σπιτια και θα σας γεμισουμε σφαιρες.
Απο την αλλη, δεν εχω παει και ποτε να υπερασπιστω καποιον που χανει το βιος του. Κι εδω που τα λεμε, δε παει και κανεις. Και γιατι δε παει κανεις; Τοσο ραγιαδες ειμαστε ρε γαμωτο; Ποτε θα ξυπνησουμε κι αφηνουμε να μας τρωνε εναν προς εναν; Και γιατι να βγαλω εγω τα καστανα απο τη φωτια; Εγω θα σωσω τον κοσμο; Ρε γαμησε τους, ολοι τη παρτη τους κοιτανε.
Να σου πω και δευτερη αντιδραση;Να παρουμε τα οπλα. Αλλα ολοι το λεμε και κανεις δε το κανει.
Ρε, για κοροιδα ψαχνετε; Να γινω εγω ηρωας και να με κλαινε τα παιδακια μου;
Να παμε εξω απο το σπιτι κανενος απο αυτους να βριζουμε; Να κανουμε καμια μηνυση για Εθνικη Προδοσια;
Τι να κανουμε;
Μουνοπανα, αν δε μας ψεκαζατε, θα σας γαμουσαμε.
Τι να κανουμε;
Παντως οχι απεργιες. Ο λαος ταλαιπωρειται, οχι αυτοι.
Εδω που τα λεμε, καποιοι δε μπορουμε να κανουμε απεργιες. Γιατι θα μας απολυσουν.
Ελα να κανεις απεργια στον ιδιωτικο τομεα, αδερφε. Να δεις τη γλυκα. Να δεις ποσοι πεινασμενοι περιμενουν στην ουρα για να σου παρουν τα φραγκοδιφραγκα. Επομενως, αφου δε μπορω εγω να κανω απεργια, δε πρεπει να κανεις ουτε κι εσυ. Γιατι η απεργια σου μου θυμιζει οτι εχω ανοιξει τα ποδια στους νταβαδες μας. Γιατι μου θυμιζει οτι δεν αγωνιστηκα ποτε εναντιον τους. Γιατι μου θυμιζει οτι παραδοθηκα αμαχητι, η σχεδον αμαχητι, στους προδοτες. Γιατι εγω δε μπορω να καλεσω τα κομμουνια και λοιπους περιεργους στον χωρο της δουλειας μου, να φωναξουν μαζι μου, να φωναξω μαζι τους. Μηπως τελικα αυτα μας φαγανε; Μηπως τελικα το οτι δε στρωσαμε τον κωλο στη δουλεια ολα αυτα τα χρονια και κοροιδευαμε αλληλους, μας εφερε ως εδω;
Απεργιες, διαδηλωσεις, τσουπ, μας την εκανε η Pirelli .
Σοβιετικη Ενωση καταντησαμε. Ενταξει τωρα, κατι Λατσηδες και Βαρδινογιαννηδες, μη νομιζεις, αναγκη μπορει να μην εχουν, αλλα κι αυτοι χτυπηθηκαν απο τη κριση. Τωρα, πως συνδυαζονται Σοβιετικη Ενωση, κομμουνισμος αλλα και καπιταλιστες που θησαυριζουν απο το αιμα του λαου, μονο το κλουβιο μου το μυαλο το ξερει.
Α, παπα, σε λιγο θα αναφωνησω οτι θελουμε τον Γερμανο μας για να στρωσουμε!
Ποιους, τους βρωμοναζι, που μας πινουν το αιμα. Ολοι μαζι. Κι ο Γερμανος Βιομηχανος, και η Ντοιτσε Μπανκ κι ο Γερμανος Εργατης, κι ο Γερμανος υπαλληλος κι ο Γερμανος μικρομεσαιος.
Πεσαν ολοι μαζι να μας φανε, τι να κανει κι ο Σαμαρας, μονος του παλευει με τοσους αχρηστους που εχει μαζεψει γυρω του.
Αλλα, ας μη ξεφυγουμε απο το θεμα. Το θεμα ειναι οι απεργιες. Ασε, κι ο Σαμαρας, μαλλον προδοτης ειναι. Αλλα γουσταρω οχι επιταξη αλλα φαλαγγα να τους κανει. Καλομαθημενα κοπροσκυλα, φωναζουν, φωναζουν, γιατι φωναζουν;
Εγω φωναξα ποτε ρε κουφαλες; Φωναξα οταν πουλησα το αμαξι; Το εξοχικο; Φωναξα οταν εχασα τις καταθεσεις μου; Οταν γυρναω σπιτι και βλεπω τη γυναικα μου δυστυχισμενη και τα παιδια μου, να προσπαθουν να με παρηγορησουν κανοντας με να νιωθω ακομα πιο αχρηστος;
Ειπα τιποτα εγω ρε γαμιοληδες; Εσεις γιατι φωναζετε; Γιατι μου χαλατε τη νεκρικη μου σιγη, τη νεκρικη μου ακινησια, τη νεκρικη μου ακαμψια,
γιατι μου υπενθυμιζετε οτι ειμαι νεκρος;
Γιατι μου υπενθυμιζετε οτι μπορουμε ακομα να ενωσουμε τις φωνες μας, να παμε διπλα στον μηχανοδηγο, στον οδηγο,στον χαλυβουργο, στον απολυμενο, στον σκουπιδιαρη, στον δασκαλο,
στον γιατρο
να του πουμε οτι ειμαστε κοντα του κι οτι θελουμε να ειναι κι αυτος κοντα μας,
γιατι μου υπενθυμιζετε οτι το παιχνιδι μπορει ακομα να παιχτει,
γιατι δε παραδινεστε κι εσεις , να παραδοθουμε ολοι μαζι, να ξεχασουμε οτι παραδοθηκαμε και βυθισμενοι στην ληθη και την ακινησια να περιμενουμε τον σωματικο μας θανατο απο τα γεννηματα της σκυλας που μας εξολοθρευουν αδιστακτα;
Χατζηδακη, πανηγυριζα οταν τις μαζεψες και θα πανηγυρισω οταν τις ξαναμαζεψεις, αλλα τωρα ειμαι μαζι σου. Επιταξη, απολυση, φυλακιση, γαμησε τους. Γαμησε τους μεχρι να ερθει η στιγμη που θα γλεντησουμε κι εσενα. Η Ελλαδα ποτε δε πεθαινει, δοσιλογοι.
Θα σας ξεσκισουμε ολους στο τελος. Θα σας φαμε ζωντανους. Θα φαμε ο ενας τον αλλον, θα μας βοηθησει ο Θεος και η Παναγια.
Αλλα μεχρι τοτε, ασε με να γειρω πλαι στην παραδοση μου. Πλαι στην υποταγη μου. Πλαι στην αποδοχη του τελους μου.
Ασε με να γειρω, σε παρακαλω, Και να τα ξεχασω ολα αυτα. Το οτι εχω παραδοθει, το οτι εχω υποταχτει. το οτι τα εχω ολα αυτα σιωπηρα αποδεχτει.
Ασε με να με να γειρω και μην απεργεις, μη μου τα θυμιζεις ολα αυτα.
Με πονανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου