Μόνη λύση: Ξανανοίξτε τη Μακρόνησο!

Πραγματικά απορούμε αν οι Σαμαράς, Δένδιας κι όλος ο φασιστικός κρατικός και παρακρατικός συρφετός με τον οποίο συμπορεύονται σε αυτή την ευθεία επίθεση στο αγωνιστικό κομμάτι της αντιστεκόμενης κοινωνίας, αληθινά πιστεύουν πως κρατώντας πέντε ντουβάρια σε δύο κτίρια, θα ξεμπερδέψουν με τους αναρχικούς. Αν ακόμα πιστεύουν ότι ρίχνοντας το τυρί της καταστολής υπολογίζουν ότι η δεδομένη αλληλεγγύη θα τους κρατήσει μακριά από τους κοινωνικούς αγώνες, είναι οικτρά γελασμένοι. Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν ότι αυτό που είμαστε είναι οι ιδέες μας και τα συναισθήματά μας, κι αυτά είναι μέσα στα μυαλά και τις καρδιές μας;
Πώς λοιπόν περιμένετε αυτά να τα πάρετε; Ένα είναι βέβαιο κι ιστορικά αποδεδειγμένο: οι τωρινοί υπηρέτες των αφεντικών και οι πραιτωριανοί του κρατικού μηχανισμού που τους φυλάει ήρθαν αλλά θα παρέλθουν. Δεν είναι αιώνιοι! Είναι οι ισχυροί της ημέρας. Και θα ξεχαστούν.
Οι ιδέες μας, οι έννοιες που εμείς καθημερινά κάνουμε πράξη με τα μυαλά και τα κορμιά μας, αυτές που μιλάνε για Αλληλεγγύη, ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, Ελευθερία, κοινωνική Δικαιοσύνη και Ισότητα υπήρχαν πάντα και παραμένουν αιώνιες. Είναι για αυτές που λένε οι ποιητές και τραγουδάνε τα τραγούδια κόντρα στους παλιούς και νέους τυράννους. Αυτές που φλογίζουν τις καρδιές των φτωχών και των καταπιεσμένων, που γεμίζουν τις ελπίδες τους και τα όνειρά τους. Αυτά έχουμε εμείς ,αυτά είναι τα όπλα μας. Κι είναι ανίκητα.


Ανοίχτε λοιπόν τα ξερονήσια για να φανεί η “δημοκρατία” σας. Γιατί πρέπει να χτυπήσετε τους φορείς αυτών των ιδεών που τόσο φοβάστε. Δυστυχώς όμως για σας αυτοί είναι χιλιάδες και το ποτάμι όλο και φουσκώνει απαντώντας σε αυτό που προσπαθείτε να επιβάλλετε.
Δεν υπήρχε καμία ψευδαίσθηση ότι ξαναμπαίνοντας στη βίλλα Αμαλίας δεν θα υπήρχε άμεση κατασταλτική απάντηση. Το γνωρίζαμε από καιρό. Στην αρχή θα είναι οι καταλήψεις μετά τα πολιτικά στέκια και τέλος τα ίδια μας τα σπίτια. Μέσα από αυτήν την κίνηση όμως, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, το πείσμα κι η συνείδηση ξεπήδησαν ατόφια και δυνατά για να δείξουμε πως δεν έχει ξεθωριάσει τίποτα μέσα μας. Και αυτό το απλό γεγονός το αντιλαμβάνονται ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια παρά την εκστρατεία λασπολόγησης και διαστρέβλωσης των έτσι κι αλλιώς πλήρως απονομιμοποιημένων μηχανισμών προπαγάνδας.

Αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μία πολιτική δύναμη, που αντιστέκεται καθημερινά, δυναμικά, με συνέπεια. Και αυτά που λεέι τα εννοεί, χτυπιέται για τις ιδέες της, με διώξεις (πολλές από τις οποίες έωλες ή τραβηγμένες από τα μαλλιά), φυλακίσεις και βασανιστήρια. Βλέπει η κοινωνία ποιος τη στερεί τη ζωή και της κλέβει το μέλλον (όλο το σάπιο απερχόμενο πολιτικό σύστημα), ποιός καμώνεται πως αντιστέκεται βγάζοντας ανέξοδες ανακοινώσεις αμφισβητούμενης έμπνευσης και ομνύοντας στην αστική νομιμότητα(καθεστωτική αριστερά) και ποιος μάχεται με λόγια αλλά και με έργα, έχοντας σοβαρότατες συνέπειες. Στις κινητοποιήσεις στην Κερατέα, στο Σύνταγμα και στις γενικές απεργίες όλη η κοινωνία γνώρισε τα δακρυγόνα και το μαλόξ που μέχρι τότε τα ήξεραν μόνο οι αναρχικοί. Αντίστοιχα οι εισβολές που θα ακολουθήσουν την καταστολή των καταλήψεων μπορεί κάλλιστα να είναι στο σπίτι οποιουδήποτε αντιστέκεται στις κυβερνητικές επιλογές ή δεν έχει να πληρώσει τη δόση της εφορίας.

Παράλληλα με αυτό βρέθηκε ταυτόχρονα κι η άλλη αιτία των δεινών. Η κατάληψη Σκαραμαγκά.
Τώρα με τις δύο καταλήψεις υπό την προστασία της κρατικής υπηρεσίας ψηφοφόρων χρυσής αυγής (βλέπε ΕΛ.ΑΣ.) κάθε άλλο απο ήσυχοι μπορούμε να είμαστε ότι η φτώχεια κι η εξαθλίωση θα γίνουν παρελθόν, ο ρατσισμός κι οι φασιστικές επιθέσεις στο κέντρο θα εκλείψουν, οι άστεγοι θα στεγαστούν,σχολεία θα ανοίξουν και νοσοκομεία θα παρέχουν δωρεάν υγεία. Λύθηκαν τα προβλήματα του λαού, δεν θα υπάρχει πια εκμετάλλευση ούτε κοινωνική αδικία.Από ότι φαίνεται ο πρωθυπουργός, από όλες τις υποσχέσεις που είχε δώσει προεκλογικά διάλεξε αποκλειστικά και μόνο, την "πάταξη του αναρχισμού" για να πουλήσει ειλικρίνεια στα τηλεοπτικά σποτ των επόμενων εκλογών. Ας σκεφτεί ο καθένας/μια το γιατί.

Δυο κτίρια που οι κάτοχοί τους είχαν αφήσει να γκρεμίζονται σταδιακά για περίπου είκοσι χρόνια και με τις δικές μας προσπάθειες αναστηλώθηκαν, συντηρήθηκαν , απελευθερώθηκαν προς χρήση και γίνανε πόλοι αντίστασης, αγώνα, πολιτισμού, διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου έξω από εμπορευματικές σχέσεις, διάχυσης της γνώσης με αντιμαθήματα, στησίματος και λειτουργίας υποδομών (τυπογραφείο, ραδιοφωνικός σταθμός), τα ψήγματα μιας άλλης κοινωνικής λειτουργίας συνολικά.
Δεκάδες άλλες καταλήψεις θα ξεπηδήσουν. Γιατί οι ιδέες δεν καταστέλλονται.
Γιατί:
«Εμείς κουβαλάμε έναν καινούριο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας. Κι ο κόσμος αυτός μεγαλώνει κάθε στιγμή. Μεγαλώνει και τούτη τη στιγμή ακόμα που σας μιλάω»
ΜΠΟΥΕΝΑΒΕΝΤΟΥΡΑ ΝΤΟΥΡΡΟΥΤΙ

Αναρχικοί για την Κοινωνική Απελευθέρωση

 

πηγή: Ελευθεριακός Κόσμος