Εισαγωγη
Το εχουμε ξαναγράψει και ξαναματαγράψει. Ο φασισμός στην Ελλάδα δεν
σταμάτησε να υφίσταται. Ποτέ. Η καθαρή δεξιά στην Ελλάδα έχει σαφείς
αναφορές στον φασισμό και στις δικτατορίες και όχι στον φιλελευθερισμό.
Η δεξιά στην ελλάδα είναι κατά βάση προ νεωτερική. Ο φιλελευθερισμός ή αυτό που καταχρηστικά ονομάζουμε για την ελλάδα αστική επανάσταση υπό την φράση βενιζελισμός, ήταν συνυφασμένα με τον εχθρό για τη δεξιά μέχρι και αρκετά μετά τον πόλεμο. Στην ουσία ήταν ο μητσοτάκης που έφερε τον φιλελευθερισμό ως δόγμα στη δεξιά και ακόμα λίγο πολύ θεωρείται ξένο σώμα, όπως είδαμε από την νίκη σαμαρά εναντίων ντόρας.
Θα μου πείτε σιγά τ’αβγά και στη βρετανία του 19ου αιώνα η δεξιά ήταν οι τόρις και οι αντίπαλοί τους ήταν οι γούιγκς δηλαδή οι φιλελεύθεροι. Σωστό μόνο που οι τόρις εξέφραζαν την αριστοκρατία και τη μοναρχία για περισσότερα από 400 χρόνια όταν στην ελλάδα η φιλομοναρχική δεξιά δεν είχε ακριβώς βαθιές ρίζες. Το οθωμανικό σύστημα όντας αρκετά εξισωτικό απέναντι στους τζίμιδες δεν αναγνώριζε αριστοκρατία. (σ. του Ζαφοντ: αυτο δεν σημαίνει πως δεν υπήρχε ντε φάκτο αριστοκρατία όπως αυτή των κοτζαμπάσηδων, του παπαδαριού και των φαναριωτών. Δεν διοικείται αλλιώς μια φεουδαρχική αυτοκρατορία. Απλα η αριστοκρατία αυτή ήταν β΄διαλογής σε σχέση με αυτή άλλων χωρών)