Τραπεζίτης Τύραννος

Στης Γερμανίας τη Βουλή η Άνγκελα χτυπιέται

Βρίζει, ουρλιάζει, δέρνεται, τους Κύπριους καταριέται.

Ο Σόιμπλε από κοντά έχει και αυτός λυσσάξει

Όρκο έχει κάνει στο Ευρώ την Κύπρο να πατάξει.

Οι πλούσιοι βιομήχανοι, του Ράιχ οι Τραπεζίτες

Της δείχνουνε τα δόντια τους σα να τα νε αστρίτες.

Τραπεζίτης:

- Άνγκελα πως τα έκανες τόσο μαλλιά κουβάρια;

Αντί γι' αέριο και λεφτά μας έδωσαν... παπάρια!

Άνγκελα

- Δε φταίω εγώ, ο σαμαράς μ’ είχε διαβεβαιώσει

Ότι κανείς τους δεν τολμά κεφάλι να σηκώσει.

Αυτό τον άχρηστο λακέ, το θλιβερό παλιάτσο

Θα του χρωστάω μια κλωτσιά κι ένα μεγάλο μπάτσο.

Σόιμπλε

- Τι φταίει αυτό το ζωντανό, πάντα σε προσκυνούσε

Κι ότι τον διατάζαμε, το πραγματοποιούσε.

Μήπως δεν έκοψε μισθούς, δεν μείωσε συντάξεις

και αγρίως εχαράτσωσε τις άπορες τις τάξεις;

Ή όταν κόσμο του είπαμε ευθύς να απολύσει

Αμέσως ετσακίστηκε να μας υπηρετήσει...

Τραπεζίτης:

- Μα δε με νοιάζουν δουλικά, χρυσάφι μ’ ενδιαφέρει

Αλλά κατά πως φαίνεται ο Πούτιν θα στη φέρει...

Άνγκελα:

- Χειρότερα μου φαίνεται πως είναι τα μαντάτα

Και το σοφό μας σχέδιο πήρε τη λάθος στράτα

Σόιμπλε:

- Τι εννοείς; Εξήγησε και πες το μας απλά.

Οι Ρώσοι δεν εμπήκανε μέσα στη μοιρασιά;

Ή μήπως κάτι πιο κακό πως θα συμβεί φοβάσαι

Έχουμε και τις εκλογές... αυτό να το θυμάσαι.

Άνγκελα:

- Οι Ρώσοι δεν μ’ απασχολούν, ούτε και με τρομάζουν

Γιατί οι πλούσιοι κι ισχυροί σε όλα τους ταιριάζουν

Μοιράζονται τα λάφυρα, όσο και αν το ποθούνε

Να είναι μόνοι στο φαί και μόνοι να γλεντούνε...

Μα, αν ξυπνήσει ο ραγιάς, ο εργάτης ή ο αγρότης,

Μπορεί ν’ αλλάξει πρόσωπο όλη η ανθρωπότης.

Τραπεζίτης:

- Τότε είναι κίντυνος πολύς σύμβολο να γενούνε

Κι όσους καταπιέζουμε ευθύς να σηκωθούνε

Για να γκρεμίσουν τράπεζες, κηφήνες, βασιλιάδες

Να μην ακούνε υπουργούς κι άλλους μασκαράδες!

Σόιμπλε:

- Αλίμονο! ξεστόμισες τέτοια βαριά φοβέρα:

Να απαλλαγούνε οι φτωχοί από την κάθε λέρα!

Τι περιμένουμε λοιπόν; Φωνάξτε το στρατό

Αεροπλάνα, άρματα, μαζί και ναυτικό...

 Άνγκελα:

- Ηρέμησε κι άκουσε αυτό που θα σου πω

Βλήματα δε θα ρίξουμε με πυροβολικό

Αλλά τους συνεργάτες μας θα βάλουμε κρυφά

Τον κόσμο να κοιμίσουνε ξανά με την ψευτιά

Δημοσιογράφους κάλεσε και πες τους με μανία

Το φόβο να σκορπίσουνε γι αυτή την Ανταρσία

Πως τάχα θα καταστραφούν θα χάσουνε πολλά

Και πως εμείς τους δίνουμε δική μας «γιατρειά»

...

Τα δόλια τους σχέδια εργάτη να πετάξεις

Μαζί μ’ αυτούς εις το γκρεμό, τον κόσμο να αλλάξεις

Μ’ αλληλεγγύη, μ’ ανθρωπιά, φιλότιμο κι αγώνα

Γράψε Ιστορία  ξακουστή να μείνει στον αιώνα...