“…με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις” (προεκλογικό κείμενο)

-Αυτή τη φορά, τα πράγματα μοιάζουν ξεκάθαρα Δεν είναι δικομματικό το δίλλημα. Έχουμε να επιλέξουμε για το αν θα ζήσουμε την επόμενη δεκαετία με τον φόβο των συνεχώς επιβαλλόμενων νέων μέτρων, με το ξεπούλημα δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, κατάργησης ατομικών και εργασιακών δικαιωμάτων ή θα δώσουμε την ευκαιρία επιτέλους, σε μια εναλλακτική πρόταση.

-Αυτή τη φορά δεν μπορεί να επικαλεσθεί κανείς ότι «δεν ήξερα» ή «με εξαπάτησαν».

Τους ξέρει πια καλά, είναι οι ίδιοι που μας έφθασαν εδώ. Ας σκεφθούμε καλά λοιπόν πιο μέλλον θέλουμε για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που ακόμη δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, πριν αποφασίσουμε γι’ αυτά.

-Αυτή τη φορά, η αποχή, το λευκό και το άκυρο, είναι πολυτέλεια. Όσο ακόμη μας παρέχεται το δικαίωμα της ψήφου (φθάσαμε κοντά στο να το χάσουμε κι αυτό) ας το αξιοποιήσουμε. Ακόμη και όσοι έχουμε άλλη άποψη για την εκλογική διαδικασία (αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες) να θυμηθούμε με τι αγώνες κατακτήθηκε το δικαίωμα αυτό (είναι κοντά εξάλλου η αραβική άνοιξη). Να σκεφθούμε επίσης αν ωρίμασαν οι συνθήκες για αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες πριν εγκαταλείψουμε αυτό μας το δικαίωμα. Μόνο εάν κάποιος παραμένει παρ’ όλα αυτά αναποφάσιστος δικαιούται να επιλέξει λευκό.

-Αυτή τη φορά οι απειλές και ο εκφοβισμός που εκτοξεύουν μοιάζουν με ευχές σε σχέση με αυτό που βιώνουμε ήδη. Με  άνω του εκατομμυρίου (επισήμως) ανέργων  με «αντίδωρο», με μισθούς Βουλγαρίας και συντάξεις «φιλοδωρήματα», με τόση ακρίβεια «η χαρά των καρτέλ», με παιδιά πεινασμένα στα «αναβαθμισμένα» σχολεία, με πλήρη αδυναμία να ανταπεξέλθει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού στα στοιχειώδη, με συγκλονιστικό αριθμό (κοντά στις 1.300) αυτοκτονιών συνανθρώπων μας, ψυχικών ασθενειών, αστέγων και νεόφτωχων, με διαλυμένα-υποχρηματοδοτούμενα συστήματα υγείας και παιδείας, με χαμένη ήδη την όποια εθνική κυριαρχία είχαμε, τι άλλο να φοβηθεί κανείς.

- Αυτή τη φορά καταλάβαμε το ρόλο των Μ.Μ.Ε και τις πλαστές δημοσκοπήσεις τους. Η εικονική τους δημοκρατία έχει ραγίσει. Οι πολίτες ενημερώνονται από το διαδίκτυο. Οργανώνονται σε ομάδες αλληλεγγύης, κινήματα («δεν πληρώνω», «της πατάτας» κ.α.), προστασίας περιβάλλοντος (Κερατέα , κατά των μεταλλείων κ.α.), παραγωγής και ανταλλαγής προϊόντων και νομισμάτων έξω από το σύστημα. Στέκια, συμβούλεια, συνελεύσεις γίνονται εκατοντάδες σ’ όλη τη χώρα.

-Αυτή τη φορά ας δώσουμε την ευκαιρία στο δρόμο για το όνειρο.

Μεγαλοεκδότες, μεγαλοεργολάβοι, τραπεζίτες και πολιτικοί (του μνημονίου), σας έχει ξεπεράσει η ιστορία.

Οπότε,

-Αυτή τη φορά, θα πάρετε τ’@.....@ μας.

posted by ksoano