H Eldorado Gold στην Τουρκία: όσα δεν έμαθαν οι “ενσωματωμένοι” δημοσιογράφοι

Ενημέρωση από την Ustun Reinart.

Διαβάστε αυτά που δεν είπε η Eldorado στους “ενσωματωμένους” δημοσιογράφους που πήγε βόλτα στην Τουρκία. Διαβάστε για την “περιβαλλοντική προστασία” (δείτε και εδώ), για την αντίσταση του κόσμου, για τις πρακτικές που ακολουθούν οι εταιρείες για να διαβρώσουν τον κοινωνικό ιστό και να κάμψουν την αντίδραση. Όλα όσα συμβαίνουν εκεί, συμβαίνουν ή θα συμβούν και σε αυτή την πλευρά του Αιγαίου.

Στη φωτογραφία είναι το μεταλλείο Kisladag της Eldorado το 2010. Έχει μεγαλώσει κι άλλο από τότε. Η εταιρεία όμως δεν τους πήγε εκεί τους δημοσιογράφους, τους πήγε στο ολοκαίνουριο Efemcukuru που δεν έχει ούτε ενάμιση χρόνο που είναι σε παραγωγή…

Έχουμε γράψει πολλά για τα μεταλλεία στην Τουρκία. Δείτε εδώ.

Oι κάτοικοι ακόμα διαμαρτύρονται για το μεταλλείο της TUPRAG/ELDORADO στο EFEMCUKURU κοντά στη Σμύρνη!

1 Μαΐου 2013

Η μεταλλευτική εταιρεία Tuprag (που ανήκει εξ ολοκλήρου στην καναδική Eldorado Gold) έχει αρκετά καταστροφικά, αμφιλεγόμενα έργα στην Τουρκία.

Ένα από αυτά είναι στο χωριό Efemcukuru, 20 χλμ. από την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, τη Σμύρνη. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο έργο, διότι βρίσκεται εντός της λεκάνης απορροής του φράγματος Tahtali το οποίο παρέχει σχεδόν το 40% του πόσιμου νερού της Σμύρνης.

Το μεταλλείο βρίσκεται 700 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, σε ένα λόφο καλυμμένο με γιγάντια πεύκα και αμπέλια. Ένα δεύτερο φράγμα, το Camli, που προγραμματίστηκε και σχεδιάστηκε στη δεκαετία του l990 για να εξασφαλίσει την παροχή πόσιμου νερού στη Σμύρνης, ακυρώθηκε από την κρατική Διεύθυνση Ύδρευσης το l999, μόλις η Tuprag / Eldorado ανακοίνωσε το έργο του χρυσωρυχείου.

Η πόλη της Σμύρνης διακήρυξε ότι το φράγμα Camli είναι “ζωτικής σημασίας για την πόλη” και το κράτησε στα σχέδια του Δήμου. Ωστόσο, το τουρκικό Υπουργείο Περιβάλλοντος και Δασών αρνήθηκε να δεχθεί την Έκθεση Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης του φράγματος.

Το 2002, ενώ οι γεωτρήσεις και οι κατασκευή συνεχιζόταν στο χώρο του μεταλλείου, πολλές επαγγελματικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Δικηγορικού Συλλόγου της Σμύρνης, ξεκίνησε μια δικαστική υπόθεση για ασφαλιστικά μέτρα κατά των αδειών που εκδόθηκαν για το μεταλλείο. Μεταξύ των καταγγελόντων ήταν και το Ιατρικό Επιμελητήριο της Σμύρνηςκαι η Δημοτική Αρχή Υδάτων.

Μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης που υποβλήθηκε στο δικαστήριο ανέφερε σαφώς ότι το χρυσωρυχείο θα προκαλέσει ζημιά στα δάση της περιοχής και θα ρυπάνει το πόσιμο νερό της Σμύρνης, αλλά η έκθεση απορρίφθηκε λόγω των κατηγοριών της Tuprag ότι ο εμπειρογνώμονας, ο καθηγητής Δρ Savki Filiz, είχε αντιταχθεί προηγουμένως στο μεταλλείο χρυσού στην Πέργαμο της Τουρκίας. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2005, ενώ η δικαστική υπόθεση ήταν ακόμη σε εξέλιξη, η τουρκική κυβέρνηση αποδέχθηκε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Tuprag.

Το 2006, οι χωρικοί του Efemcukuru έκαναν διαμαρτυρία για το μεταλλείο στη Σμύρνη, και έκαψαν τα έγγραφα της μεταλλευτικής εταιρείας που προσφερόταν να αγοράσει τη γη τους. Σε απάντηση, η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε το 2007 να καταφύγει σε “αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάκτου ανάγκης” των εδαφών, βασισμένη σε έναν νόμο που επιτρέπει την απαλλοτρίωση για την “υπεράσπιση της χώρας.”

Ένας συνασπισμός οικολόγων και επαγγελματικών φορέων ξεκίνησε μια δεύτερη δικαστική υπόθεση κατά των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, και το 2008, το Τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε απόφαση αναστολής της “απαλλοτρίωσης εκτάκτου ανάγκης.”

Η τοπική αυτοδιοίκηση της Σμύρνης σφράγισε τις πύλες του μεταλλείου το 2009, αλλά η κατασκευή συνεχίστηκε, και ένοπλοι ιδιωτικοί φρουροί εμπόδιζαν τους δημοτικούς επιθεωρητές να επισκεφθούν το χώρο.

Το 2011, μια αλλαγή στη νομοθεσία έδωσε το δικαίωμα στις επαρχιακές συνελεύσεις να εκδίδουν άδειες μεταλλείων και την 1η Ιουνίου 2011, η Επαρχιακή Συνέλευση της Σμύρνης εξέδωσε άδεια παραγωγής για το μεταλλείο της Tuprag / Eldorado στο Efemcukuru.

Στους χωρικούς που αρνήθηκαν να πουλήσουν τη γη τους στην εταιρεία, προσφέρθηκαν δουλειές στο μεταλλείο. Σταδιακά εγκατέλειψαν τα εδάφη τους.

Σήμερα, ένας μόνο χωρικός, ο Αhmet Karacam εξακολουθεί να αντιστέκεται και αρνείται να πουλήσει τη γη του. Λόγω της αντίστασης του Karacam, η εταιρεία δεν κατάφερε να καθορίσει την απαιτούμενη ζώνη των 200 μέτρων γύρω από το μεταλλείο και έτσι έχει χάσει την άδεια δοκιμαστικής παραγωγής. Απτόητη, η εταιρεία συνεχίζει να λειτουργεί με την άδεια παραγωγής που είχε λάβει πριν απωλέσει την δοκιμαστική άδεια.

Τον Δεκέμβριο του 2012, οι κάτοικοι του Kavacik (3 χλμ. από το μεταλλείο) και του Efemcukuru έκαναν πορεία προς το μεταλλείο για να διαμαρτυρηθούν για το θάνατο των 55 κατσικών και ενός αλόγου που ψόφησαν αφού ήπιαν νερό από ένα ρέμα κοντά στο μεταλλείο. Στο ίδιο ρεμα έχουν πεθάνει εκατοντάδες ψάρια.

Η εταιρεία συνεχίζει τις εντατικές γεωτρήσεις στο δάσος γύρω από το υπάρχον μεταλλείο με την ελπίδα της αύξησης της παραγωγής.

Ενημέρωση για το χρυσωρυχείο KISLADAG της ELDORADO GOLD στο Usak Esme

10 Αυγούστου 2012 (από την έκθεση του Tahir Öngür, Γεωλόγου Μηχανικού).

Η Eldorado Gold / Tuprag, παράγει χρυσό και ασήμι, με την επικίνδυνη και πρωτόγονη μέθοδο της εκχύλισης σε σωρούς, χωρίς φράγμα τελμάτων.

Σωροί από εκχυλισμένο μετάλλευμα ήδη ποτισμένοι με κυανιούχο νάτριο βρίσκονται στο χώρο του ορυχείου, σε στρώσεις. Κάθε στρώση καλύπτεται με χώμα, άργιλο, και μία μεμβράνη και μια νέα στρώση σχηματίζεται πάνω από την προηγούμενη. Επτά στρώσεις είναι ορατές αυτή τη στιγμή.

Για να αποφευχθεί η ρύπανση του αέρα με κυανιούχο νάτριο, η εταιρεία οφείλει να ελέγχει το επίπεδο του pH πολύ προσεκτικά, πράγμα που δεν κάνει. Από καιρό σε καιρό, μια ισχυρή μυρωδιά από πικραμύγδαλα γεμίζει τον αέρα, και οι άνθρωποι από τα γύρω χωριά τρέχουν στα τμήματα επειγόντων περιστατικών με ναυτία, ρίγη και πονοκεφάλους.

Οι έντονες βροχοπτώσεις προκαλούν φθορές στις μεμβράνες που καλύπτουν τους σωρούς των εκχυλισμένου μεταλλεύματος, απελευθερώνοντας κυανιούχο νατριο στο έδαφος και στον αέρα. Ένα μέρος από το ρυπασμένο νερό ρέει μέσα από την κοντινή κοιλάδα, και καταλήγει στα ρέματα.

Η εταιρεία έχει δηλώσει στην Περιβαλλοντική Μελέτη της, ότι σε περίπτωση ενός ατυχήματος τα γύρω χωριά θα πρέπει να εκκενωθούν. Στην πραγματικότητα, αυτά τα ατυχήματα συγκαλύπτονται.

Εχει ζητηθεί να γίνει ανάλυση του νερού που χρησιμοποιείται από τις κοινότητες γύρω από το μεταλλείο αλλά το αίτημα έχει μείνει αναπάντητο.

Ενημέρωση σχετικά με το Όρος Ίδη – Ένα τέρας πλανάται πάνω από τα βουνά της Ίδης…

[Tο κείμενο συνοδεύεται από τη σημείωση ότι η Eldorado έχει πουλήσει τα ποσοστά της στα μεταλλεία του όρους Ίδη στην Alamos Gold. Ωστόσο, αξίζει να διαβάσετε για τον αγώνα των χωρικών της περιοχής κατά των μεταλλείων που μοιάζει πολύ με τον δικό μας εδώ!]

Οι εταιρείες εξόρυξης κάνουν γεωτρήσεις για χρυσό στα όρη Ίδη από το 2004.

Ο Mehmet Tombul, ο Πρόεδρος της Γενικής Διεύθυνσης Μεταλλείων και Συντονισμού ανακοίνωσε ότι από το 2003, η υπηρεσία του έχει αδειοδοτήσει 868 επιχειρήσεις και από αυτές οι 553 άδειες ήταν για προκαταρκτικές γεωτρήσεις και οι 300 για επιχειρήσεις εκμετάλλευσης.

Από τις οκτώ εταιρείες εξόρυξης χρυσού που εκτελούν γεωτρήσεις στα βουνά της Ίδης σήμερα, επτά έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης και μία είναι ακόμα σε εκκρεμότητα, αλλά όλες τους ετοιμάζονται να ξεκινήσουν παραγωγή.

Η καναδική Alamos Gold, η Pilot Gold της Newmont, καθώς και η τουρκική θυγατρική της Newmont, Koza, είναι απειλές για το φράγμα Atikhisar που παρέχει το πόσιμο νερό της πόλης του Τσανάκαλε (Δαρδανέλια).

Ο Όμηρος, στην Ιλιάδα, αναφέρεται στα βουνά της Ίδης ως “η Ίδη των χιλίων πηγών». Έδρα της Μεγάλης Θεάς Κυβέλης και λίκνο της μυθολογίας, αυτό το υπέροχο βουνό είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός οξυγόνου στην Ευρώπη μετά από τις Άλπεις, ένας τόπος εκπληκτικής βιοποικιλότητας και ένα καταφύγιο για εκατοντάδες άγρια ​​ζώα.

Στον αρχαίο κόσμο, το σημερινό Τσανάκαλε ήταν γνωστό ως Τρωάδα. Στην επαρχία βρίσκονται πάνω από 300 αρχαιολογικοί χώροι, συμπεριλαμβανομένων της Άσσου και της Τροίας. Οι Εταιρείες εξόρυξης χρυσού κάνουν γεωτρήσεις πάνω σε δέκα χιλιάδες χρόνια ιστορίας, και αφού οι αρχαιολογικές ανασκαφές εδώ δεν έχουν ολοκληρωθεί, δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα έχουμε χάσει.

Ο Περιβαλλοντικός Συνασπισμός του Τσανάκαλε – που δημιουργήθηκε από ομάδες πολιτών της περιοχής, ο Δήμαρχος του Τσανάκαλε – καλεί τους κατοίκους της περιοχής να σηκώσουν ανάστημα για να υπερασπιστούν τη γη και τα νερά τους. Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην περιοχή ξεκίνησαν το 2007, πραγματοποιήθηκαν έως τον Ιούνιο του 2012 και συνεχίζονται.

Ο τοπικός πληθυσμός, που υποστηρίζεται από επαγγελματικούς φορείς (το Αρχιτεκτονικό Επιμελητήριο, Ιατρικούς και Δικηγορικούς Συλλόγους) έχει μποϊκοτάρει τις συνεδριάσεις, όπου οι εταιρείες εξόρυξης θα τους ενημέρωναν έπρεπε να τους ενημερώσει για τη διαδικασία περιβαλλοντικής αξιολόγησης, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν αυτά τα σχέδια.

Η Περιβαλλοντικός Συνασπισμός του Canakkale έχει ξεκινήσει δικαστικές υποθέσεις για να ακυρώσει τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που ήδη έχουν γίνει αποδεκτές από την κυβέρνηση.

Όμως, η γη και τα νερά ήδη υποφέρουν. Ακόμη και κατά το στάδιο των προκαταρκτικών γεώτρησεων, κάποια από τα ρέματα της περιοχής ρυπάνθηκαν από χημικές ουσίες, γεγονός που οδήγησε σε φόβους ότι τα νερά στα φράγματα του Bayramiç και του Akhisar θα μπορούσαν επίσης να έχουν ρυπανθεί. Παιδιά σε κοντινά χωριά υπέφεραν από ναυτίες και ζαλάδες και ζώα υπέστησαν αποβολές.

Μια πηγή πόσιμου νερού που ανακαλύφθηκε από ένα δημόσιο οργανισμό κοντά στην πόλη Can, πωλήθηκε στην Alamos Gold.

Οι χωρικοί του Karaköy στην πόλη του Bayramiç αντιστάθηκαν στην Alamos Gold για περισσότερο από ένα χρόνο, αρνούμενοι να κόψουν τα δέντρα στο χώρο του μεταλλείου. Η εταιρεία για να σπάσει την αντίσταση εγκαταστάθηκε μέσα στο χωριό. Η Alamos Gold έκανε μήνυση σε τρεις νεαρούς άνδρες οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν για το μεταλλείο. Οι άνδρες κρίθηκαν ένοχοι και τους απαγορεύθηκε η πρόσβαση στο βουνό για τρεις μήνες. Τώρα, η Alamos Gold τους μηνύει και πάλι, ζητώντας αποζημίωση 7.500 $ από τον κάθε έναν. Με τη σειρά τους, οι κάτοικοι του Τσανάκαλε μηνύουν την Alamos Gold για αποζημίωση.

Οι αρχές του χωριού Muratlar αποφάσισαν να:

• Αποφύγουν κάθε επαφή με την εταιρεία εξόρυξης,
• Να αποφεύγουν κάθε χωρικό που δέχεται θέση εργασίας στο μεταλλείο,
• Να απαγορεύσουν όλα τα οχήματα της εταιρείας εξόρυξης από το χωριό
• Να απαγορεύσουν στο προσωπικό δημοσίων σχέσεων της εταιρείας εξόρυξης την είσοδο στο χωριό.
• Να οργανώσουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας αν το μεταλλείο φέρει εργαζόμενους από άλλα μέρη.

Στις διαμαρτυρίες για την Περιβαλλοντική Αξιολόγηση, οι ντόπιες γυναίκες είναι ιδιαίτερα μαχητικές και δεν περνούν απαρατήρητες. Όταν η αστυνομία απέκλεισε το χωριό Kizilelma στην πόλη  Can για να εμποδίσει την είσοδο υποστηρικτών του περιβάλλοντος από άλλα χωριά, οι γυναίκες οδήγησαν τους επισκέπτες στο χωριό μέσα από ορεινούς δρόμους. Σε πολλά χωριά, οι γυναίκες έχουν αρχίσει να δημιουργούν επιτροπές «Όχι στο χρυσό».

Ο αγώνας συνεχίζεται για την υπεράσπιση της ζωής στην “Ίδη των χιλίων Springs”.

(Μετάφραση στα αγγλικά από την Üstün B. Reinart, με πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τον Reyhan Erdem).

πηγή: antigoldgreece