Το κρυφό αλλά υπέρογκο κόστος της Αιολικής Ενέργειας!

The Hidden Costs of Wind Electricity!

Των George Taylor και Tom Tanton.
 

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "The Washington Times".

 

Οι υποστηρικτές της Αιολικής Ενέργειας ισχυρίζονται ότι με μια ακόμη παράταση της "προσωρινής" (ισχύουσας όμως από 20ετίας και όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες: ουδέν μονιμότερο από του προσωρινού!) έκπτωσης φόρου προς τα αιολικά πάρκα, η αιολική ενέργεια θα μπορούσε να γίνει επιτέλους ανταγωνιστική συγκρινόμενη με τις συμβατικές πηγές ενέργειας. Η πραγματική αλήθεια όμως είναι ότι η αιολική ενέργεια ποτέ δεν ήταν ανταγωνιστική- και παρότι κάποιοι προσπαθούν να την εμφανίσουν πως είναι κοντά στο να γίνει ανταγωνιστική, αυτό το κάνουν αποκρύβοντας σκόπιμα πως ένα μέρος του κόστους της είναι επιδοτούμενο με διάφορους, πολλούς αλλά ταυτόχρονους τρόπους- με κρατικές επιδοτήσεις για την κατασκευή των αιολικών πάρκων, με φοροαπαλλαγές και επιχορηγήσεις προς τις εταιρείες αιολικής ενέργειας και με εγγυημένες τιμές αγοράς του ηλεκτρικού ρεύματος από αυτές. Αποκρύβουν όμως εξίσου σκόπιμα και ηθελημένα και ένα άλλο εξίσου σημαντικό μέρος του πραγματικού κόστους της Αιολικής Ενέργειας, που όμως είναι από την φύση του "κρυφό".

Και εδώ είναι το θέμα, που κανείς δεν θέλει να συζητήσει! Οι ανεμογεννήτριες έχουν τρεις κρυφούς-έμμεσους τρόπους να αυξάνουν το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας: 

*Το κόστος της διατήρησης σε συνεχή διαθεσιμότητα συμβατικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που αναλαμβάνουν να εξισορροπήσουν τις μεγάλες διακυμάνσεις που προκαλεί η διαλείπουσα λειτουργία των αιολικών πάρκων στο ενεργειακό δίκτυο, αν και η υποτίθεται πως η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας θα μείωνε την εξάρτηση από τις συμβατικές πηγές ενέργειας- εξάλλου για αυτό και επιδοτούνται αφειδώς.

*Την μειωμένη αποδοτικότητα των συμβατικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εξαιτίας της μη συνεχούς λειτουργίας τους, δεδομένου ότι πρέπει να αναπροσαρμόζουν την παραγωγή τους για να καλύπτουν τις συνεχείς διαφορές τάσης που προκαλούν τα αιολικά πάρκα.

*Το κόστος των τεράστιων δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τις μεγάλες απώλειες σε ενέργεια που δημιουργούν αυτά, δεδομένου ότι τα αιολικά πάρκα βρίσκονται συνήθως πολύ μακριά από εκεί που καταναλώνεται η ενέργεια.

Το "Κρυφό κόστος της αιολικής ηλεκτρικής ενέργειας", είναι μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το "American Tradition Institute" και χρησιμοποιώντας τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις από τις πιο πρόσφατες εκθέσεις των "Energy Information Administration" και "Office of Energy Efficiency and Renewable Energy", αποδεικνύει ότι αν συνυπολογίσουμε αυτές τις παραμέτρους τότε θα δούμε σχεδόν να διπλασιάζεται  το προβλεπόμενο αλλά πραγματικό κόστος της αιολικής ενέργειας - από τα 8 σεντς ανά κιλοβατώρα στα 15 σεντς! 

Αυτά 15 σεντς ανά kWh είναι ένα κόστος τριπλάσιο από το τρέχον κόστος του φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος και 40 έως 50 τοις εκατό περισσότερο από ό,τι  προβλέπουν οι τελευταίες εκτιμήσεις για το κόστος των νέων πυρηνικών ή των βασιζόμενων στον άνθρακα νέας γενιάς σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.

Είναι επίσης απίθανο έως εξωπραγματικό το κόστος της αιολικής ενέργειας να μειωθεί πολύ τα επόμενα χρόνια είτε χάρη στην τεχνολογική πρόοδο στις ανεμογεννήτριες είτε ως συνέπεια της περαιτέρω οικονομικής ανάπτυξης των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στα αιολικά πάρκα, διότι η αιολική ενέργεια είναι ήδη ώριμη τεχνολογικά, η παγκόσμια αγορά της ήδη ξεπερνά τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, και το έμμεσο κόστος της είναι συνέπεια των δύο θεμελιωδών αδυναμιών της: κατ'αρχάς, με σπάνιες εξαιρέσεις, ο "άνεμος" μπορεί να λειτουργήσει μόνο συμπληρωματικά είτε στο φυσικό αέριο είτε στην καύση άνθρακα, και δεύτερον, τα αιολικά πάρκα απέχουν πολύ από τις μεγάλες πόλεις και τα μεγάλα βιομηχανικά κέντρα.

Ενώ οι παραπάνω παράγοντες που αφορούν το πραγματικό κόστος των αιολικών πάρκων έχουν αναγνωριστεί σε όλες σχεδόν τις εκθέσεις και τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, δεν έχουν εμφανιστεί στις περισσότερες μελέτες συγκρίσεις για το κόστος της ενέργειας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ρυθμιστικές αρχές ενέργειας δεν έχουν ζητήσει ποτέ και πουθενά ως τώρα  από τις εταιρείες Αιολικής Ενέργειας να επιβαρυνθούν αυτές αυτό το κόστος, αντιθέτως υποχρεώνουν τους καταναλωτές και τους φορολογούμενους να το πληρώσουν αυτοί! 

Σε ένα όμως ειλικρινές, διάφανο και υπεύθυνο πολιτικό σύστημα, αυτό σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποτελεί δικαιολογία για τη χάραξη της ενεργειακής πολιτικής: οι πολιτικοί και οι κρατικού υπεύθυνοι δεν θα έπρεπε να αγνοούν τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στους καταναλωτές, στην απασχόληση και στην οικονομία.

Πόσο μεγάλη είναι όμως η επίπτωση αυτή σήμερα που μιλάμε; Με βάση τους αριθμούς και τα στοιχεία της ίδιας της "Energy Information Administration" και τα συμπεράσματα από τους  πολιτειακούς διαχειριστές συστημάτων και δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας για το ποσό των συμβατικών εγκαταστάσεων που μπορεί να υποκαταστήσει η αιολική ενέργεια, με βάση την τρέχουσα τιμή του φυσικού αερίου και πριν από τον υπολογισμό οποιουδήποτε επιπλέον κόστους "κρυφού" ή μη που αφορά την αιολική ενέργεια, το κόστος της αιολικής παραγωγής είναι τουλάχιστον 6 σεντς ανά κιλοβατώρα μεγαλύτερο από ό,τι όφελος που έχουμε από τα ορυκτά καύσιμα που εξοικονομούμε και το μικρό ποσό της συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που μπορεί να αντικαταστήσει τελικά η αιολική.

Στο σημερινό 3,5% που κατέχει το μερίδιο της αιολικής παραγωγής στις ΗΠΑ, αυτά τα 6 σεντς ανά κιλοβατώρα μεταφράζονται σε 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια που οι  φορολογούμενοι έχουν καταβάλει μόνο για φέτος και θα πρέπει βέβαια να συνεχίσουν να πληρώνουν κάθε χρόνο για όσο καιρό αυτές οι ανεμογεννήτριες παραμείνουν σε λειτουργία. Όσο βέβαια αυξάνει ο αριθμός των εγκατεστημένων ανεμογεννητριών τόσο θα αυξάνει και αυτό το ποσό, ακολουθώντας μια λογαριθμική αύξηση. 

Ωστόσο, αυτό δεν είναι το χειρότερο. Ενώ οι περισσότερες υφιστάμενες εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας χτίστηκαν σε τοποθεσίες που ήταν γενικά κοντά σε υπάρχουσες υποδομές και δίκτυα μεταφοράς, αυτές οι θέσεις έχουν πλέον εξαντληθεί, και έτσι η εγκατάσταση και νέων αιολικών πάρκων θα απαιτεί και νέα επέκταση των δικτύων και το πραγματικό κόστος της αιολικής ενέργειας θα αυξηθεί κι άλλο.

Ακόμη και με το πιο αισιόδοξο σενάριο για την ανάπτυξη των χερσαίων αιολικών πάρκων, όπως αυτό που περιγράφεται στην τελευταία έκθεση του "Εθνικού Εργαστηρίου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας", η διαφορά μεταξύ του κόστους της αιολικής ενέργειας και της αξία της θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 9 σεντ ανά κιλοβατώρα.

Αυτό σημαίνει ότι το κόστος της αιολικής ηλεκτρικής ενέργειας δεν θα "σπάσει" ακόμα και αν το κόστος του φυσικού αερίου αυξηθεί τέσσερις με πέντε φορές πάνω από τη σημερινή του τιμή. Με άλλα λόγια, αν αυξηθεί το μερίδιο της αιολικής ενέργειας στο 10 τοις εκατό της ενεργειακής παραγωγής των ΗΠΑ και ταυτόχρονα αναπτυχθεί ένα δίκτυο μεταφοράς παρόμοιο με εκείνο που προτείνει το "Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας", το υπερβολικό κόστος της αιολικής ενέργειας για τους καταναλωτές θα αυξηθεί σε περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια δολάρια ανά έτος.

Φυσικά, αν η τιμή του φυσικού αερίου ανέβει, το χάσμα του κόστους της αιολικής ενέργειας σε σύγκριση με το φυσικό αέριο θα μικρύνει. Ωστόσο, το πρόβλημα του χάσματος με το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με τα πυρηνικά και με την καύση άνθρακα δεν θα μικρύνει καθόλου. Προκειμένου να διατηρηθεί το ενεργειακό σύστημα σε λειτουργία, οι διαχειριστές των δικτύων θα αναγκαστούν να αγοράζουν την σε υψηλότερες τιμές ηλεκτρική ενέργεια  που θα παράγεται από φυσικό αέριο ή άνθρακα, διότι, λόγω της φύσης της η αιολική ενέργεια   πάντα πρέπει να συνδυαστεί με το ένα ή το άλλο. Η αιολική ενέργεια ακολουθεί τα βίτσια του ανέμου και όχι της ανάγκες κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να αποθηκευτεί! 

Εν ολίγοις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε πως η αιολική ενέργεια θα γίνει κάποια στιγμή ανταγωνιστική με τις συμβατικές πηγές ή θα κατορθώσει να αντικαταστήσει οποιαδήποτε ουσιαστική ποσότητα ορυκτών καυσίμων. 
Αν συνεχίσει να αναπτύσσεται η αιολική ενέργεια θα αυξήσει υπέρμετρα το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, θα μας δέσει με τα ορυκτά καύσιμα επ' αόριστον και ταυτόχρονα θα μας αναγκάσει να αναπτύξουμε γραμμές μεταφοράς και δίκτυα που διαφορετικά θα ήταν περιττά. (Ήδη στην Ευρώπη εξαγγέλθηκε ένα πρόγραμμα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για την επέκταση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας την στιγμή που εκατομμύρια νεόπτωχοι Ευρωπαίοι δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν το ηλεκτρικό ρεύμα που τους είναι αναγκαίο για τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης τους!) 
Δεν υπάρχει κανένας λόγος λοιπόν να μετατοπίσουμε όλο το κόστος της αιολικής ενέργειας στους φορολογούμενους συνεχίζοντας την πολιτική των επιδοτήσεων και των φοροαπαλλαγών προς αυτήν. Το Κογκρέσο θα πρέπει να ψηφίσει την διακοπή των κρατικών επιδοτήσεων, των φοροαπαλλαγών και των εγγυημένων τιμών προς τα αιολικά πάρκα, όπως πάντα είχε την πρόθεση να κάνει- και όπως οφείλει να κάνει, πριν να είναι αργά.

πηγή: Γη και Ελευθερία