Του κ. Σαράντη Δημητριάδη, Ομότιμου Καθηγητή Γεωλογίας Α.Π.Θ
Το Στρατώνι προορίζεται για κεντρική μεγα-χαβούζα. Στην πραγματικότητα, αν τα σχέδια ΥΠΕΚΑ – ΞΕΟΥΕΚ (Ξένων Επιχειρηματικών Ομίλων Υπό Ελληνική Κάλυψη) υλοποιηθούν, όλη η βόρεια Ελλάδα θα γεμίσει με όλης της κλίμακας χαβούζες εξορυκτικών και μεταλλευτικών αποβλήτων που θα μείνουν εδώ μαζί μας για πάντα.
Μετά την βόρειοανατολική Χαλκιδική στο στόχαστρο είναι τώρα ο νομός Κιλκίς και η Θράκη. Με τις ίδιες μεθόδους ξεπουλήματος όσο – όσο παραχωρούνται με διαγωνισμούς που ήδη ξεκινούν δημόσιοι μεταλλευτικοί χώροι για, προσέξτε, έρευνα και εκμετάλλευση (μαζί, πακέτο), το οποίο, εκτός από λογικό και επιστημονικό παράδοξο, σημαίνει επίσης πως δεν υφίστανται χωρικοί περιορισμοί στις παραχωρούμενες εκτάσεις, που εξάλλου μόνο ενδεικτικά, χωρίς κανένα τοπογραφικό καθορισμό παραχωρούνται. Μπορούν λοιπόν ελεύθερα οι εκτάσεις αυτές να διευρυνθούν όσο και όπου τα συμφέροντα των ακόρεστων εκμεταλλευτών στοχεύσουν.
Χρυσός – χαλκός, ιδού το νέο όπιο του λαού. El Dorado και άλλα παραμύθια. Κανάλια, φυλλάδες και αφελείς, ή πληρωμένοι, δημοσιογράφοι, διακινητές αυτού του οπίου, εθίζουν έναν ταπεινωμένο και σε απόγνωση λαό με οράματα σωτηρίας και δήθεν οικονομικής ανάκαμψης. Προς μεγάλη τέρψη των τυχοδιωκτών εκμεταλλευτών, παραγωγών και μεγαλέμπορων του νέου αυτού οπίου, που αναμένεται να αποδώσει σ’αυτούς τα μεγάλα κέρδη, όχι στη δύσμοιρη εθνική οικονομία, ούτε στις τοπικές κοινωνίες. Σ’ αυτούς τους τελευταίους, τους χρήστες δηλαδή, θα μείνουν ενθύμιο μόνο οι χαβούζες, Ας πρόσεχαν θα λένε κάποιοι τότε, ήταν και δική τους απόφαση.
Χρυσός λένε στο λαό υπάρχει. Όπως του είπαν οτι υπήρχαν και λεφτά. Όπως του είπαν και για τις ευκαιρίες του χρηματιστηρίου. Ευτυχώς γι’ αυτούς, και δυστυχώς για εμάς, ευάλωτοι στο παραμύθιασμα υπάρχουν πολλοί σ’ αυτή τη χώρα.
Τώρα που θα έπρεπε όλοι μας, ιδίως στην επαρχία, να ανασκουμπωθούμε και να στραφούμε σε δραστηριότητες πρωτογενούς παραγωγής: στη μοντέρνα κτηνοτροφία και γεωργία, ή σε άλλες έξυπνες και πρωτοπόρες παραγωγικές δραστηριότητες που εγγυώνται την παραμονή του όποιου πλούτου προκύψει στον τόπο μας, χωρίς καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος -που είναι το ίδιο κορυφαία πλουτοπαραγωγική πηγή-, τώρα ακριβώς έρχονται αυτοί και σερβίρουν τα αποβλακωτικά οράματα ενός ελληνικού El Dorado. Απονευρώνουν έτσι τους νέους κυρίως και τους καρφώνουν στα καφενεία, όπου περιμένουν άπρακτοι τον Γκοντώ, τη μοιρασιά του χρυσού δηλαδή.
Στο Περού οι πολίτες έχουν ξυπνήσει προ πολλού, αυτοί έχουν συσσωρευμένη πείρα. Στη Χαλκιδική έχουν από χρόνια τώρα ξυπνήσει και παλεύουν, στη Θράκη ξυπνούν και το παλεύουν επίσης, στο Κιλκίς ο κόσμος τώρα αρχίζει να μαθαίνει τι του επιφυλάσσουν και ξυπνά κι’ αυτός. Όλοι τους έχουν απέναντι αδίστακτους επιχειρηματικούς κολοσσούς και ισχυρότατα λόμπι. Ας μην τους αφήσουμε μόνους στο δύσκολο αγώνα τους.
Μετά την βόρειοανατολική Χαλκιδική στο στόχαστρο είναι τώρα ο νομός Κιλκίς και η Θράκη. Με τις ίδιες μεθόδους ξεπουλήματος όσο – όσο παραχωρούνται με διαγωνισμούς που ήδη ξεκινούν δημόσιοι μεταλλευτικοί χώροι για, προσέξτε, έρευνα και εκμετάλλευση (μαζί, πακέτο), το οποίο, εκτός από λογικό και επιστημονικό παράδοξο, σημαίνει επίσης πως δεν υφίστανται χωρικοί περιορισμοί στις παραχωρούμενες εκτάσεις, που εξάλλου μόνο ενδεικτικά, χωρίς κανένα τοπογραφικό καθορισμό παραχωρούνται. Μπορούν λοιπόν ελεύθερα οι εκτάσεις αυτές να διευρυνθούν όσο και όπου τα συμφέροντα των ακόρεστων εκμεταλλευτών στοχεύσουν.
Χρυσός – χαλκός, ιδού το νέο όπιο του λαού. El Dorado και άλλα παραμύθια. Κανάλια, φυλλάδες και αφελείς, ή πληρωμένοι, δημοσιογράφοι, διακινητές αυτού του οπίου, εθίζουν έναν ταπεινωμένο και σε απόγνωση λαό με οράματα σωτηρίας και δήθεν οικονομικής ανάκαμψης. Προς μεγάλη τέρψη των τυχοδιωκτών εκμεταλλευτών, παραγωγών και μεγαλέμπορων του νέου αυτού οπίου, που αναμένεται να αποδώσει σ’αυτούς τα μεγάλα κέρδη, όχι στη δύσμοιρη εθνική οικονομία, ούτε στις τοπικές κοινωνίες. Σ’ αυτούς τους τελευταίους, τους χρήστες δηλαδή, θα μείνουν ενθύμιο μόνο οι χαβούζες, Ας πρόσεχαν θα λένε κάποιοι τότε, ήταν και δική τους απόφαση.
Χρυσός λένε στο λαό υπάρχει. Όπως του είπαν οτι υπήρχαν και λεφτά. Όπως του είπαν και για τις ευκαιρίες του χρηματιστηρίου. Ευτυχώς γι’ αυτούς, και δυστυχώς για εμάς, ευάλωτοι στο παραμύθιασμα υπάρχουν πολλοί σ’ αυτή τη χώρα.
Τώρα που θα έπρεπε όλοι μας, ιδίως στην επαρχία, να ανασκουμπωθούμε και να στραφούμε σε δραστηριότητες πρωτογενούς παραγωγής: στη μοντέρνα κτηνοτροφία και γεωργία, ή σε άλλες έξυπνες και πρωτοπόρες παραγωγικές δραστηριότητες που εγγυώνται την παραμονή του όποιου πλούτου προκύψει στον τόπο μας, χωρίς καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος -που είναι το ίδιο κορυφαία πλουτοπαραγωγική πηγή-, τώρα ακριβώς έρχονται αυτοί και σερβίρουν τα αποβλακωτικά οράματα ενός ελληνικού El Dorado. Απονευρώνουν έτσι τους νέους κυρίως και τους καρφώνουν στα καφενεία, όπου περιμένουν άπρακτοι τον Γκοντώ, τη μοιρασιά του χρυσού δηλαδή.
Στο Περού οι πολίτες έχουν ξυπνήσει προ πολλού, αυτοί έχουν συσσωρευμένη πείρα. Στη Χαλκιδική έχουν από χρόνια τώρα ξυπνήσει και παλεύουν, στη Θράκη ξυπνούν και το παλεύουν επίσης, στο Κιλκίς ο κόσμος τώρα αρχίζει να μαθαίνει τι του επιφυλάσσουν και ξυπνά κι’ αυτός. Όλοι τους έχουν απέναντι αδίστακτους επιχειρηματικούς κολοσσούς και ισχυρότατα λόμπι. Ας μην τους αφήσουμε μόνους στο δύσκολο αγώνα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου