Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Σχόλια στην Κοινωνία των εθνών

by antonis

sxolia
Ζούμε σε μεταβατικές εποχές. Άλλοι
περιμένουν τον ουράνιο θόλο να πέσει
στα κεφάλια τους κι άλλοι διαβάζουν
τα ζώδια στις φρι πρές. Άλλοι αγαπούν
το διάβολο κι αποχωρούν στο διάστημα
κι άλλοι διαβάζουν Άγι Στίνα. Ολίγον
δεξιοί και ολίγον αριστεροί και ολίγον
τίποτε. Άλλοι τρώνε μονάχα το ασπράδι
απ’ τ’ αυγό κι άλλοι ονειρεύονται
την πόλη τους και το κορμί τους και
το κορμί κυράς θαμπωμένης γυναίκας
με μισάνοιχτο στόμα. Άλλοι εργάζονται
στο μετρό κι άλλοι πουλιούνται με το
μέτρο. Άλλοι είναι δουλοπάροικοι και
τελεσίδικα αφιερωμένοι στις ιδέες
όσων δεν έχουν ιδέα για τον πόνο
των άλλων. Άλλοι λησμονούν κι άλλοι
θυμούνται τις λησμονιές των άλλων και
κλαίνε και γράφουν ατάκες για σήριαλ.

Άλλοι πίνουν χάπια αγοράζουν πρέζα
για να καταβροχθίσουν πολλά όνειρα
μαζί και να πάνε ανεγνώριστοι στην
ωραία κόλαση των παθών. Να πάνε
να βρούνε παλιές αγάπες και ν’ αποκτήσουν
ζάχαρο και λοφίο και να ξαπλώσουν
στους λόφους σαν σφαχτά λίγο πριν μπουν
στα ψυγεία. Άλλοι το σκάνε στη Γερμανία
και στο Ακαπούλκο άλλοι στο θείο που
έχει κωλάδικο στην Αστόρια. Άλλοι
αγλαΐζονται με τα θεία κι άλλοι συγκλίνουν
με τους συγκλητικούς. Άλλοι σχολιάζουν
σχόλια κι άλλοι καρποφορούν ευπρεπώς
υγρασία. Άλλοι είναι αχάριστοι κι άλλοι
χαρισματικοί κι άλλοι αναρωτιούνται
ποιος θα γαμήσει πρώτος. Άλλοι ψαρεύουν
κι άλλοι μαγεύουν τα πλήθη. Άλλοι πλάθουν
σε γραφεία ψωμί κι άλλοι γράφουν στίχους
σε ψωμάδικα. Άλλοι είναι ανήσυχοι κι άλλοι
δαιμονισμένοι. Άλλοι γράφουν βιβλία
χοντρά και αμείλιχτα κι άλλους τους
πλακώνει η μέρα και η νύχτα. Τους πλακώνει
η σύζυγος τα παιδιά και το κεραμίδι και το
γιωταχή και οι συνεστιάσεις. Και ο προϊστάμενος
και η ομοβροντία τόσων βυζιών στο δρόμο και
τόσων κώλων φοβερών κι ηλεκτρισμένων.
Άλλοι γδύνονται κρυφά κι άλλοι φανερά.
Άλλοι αυνανίζονται υπέροχα κι άλλοι
γαμιούνται βιαστικά. Άλλοι ματώνουν
μαζεύουν χρυσό για το λαιμό της ωραίας
Ελένης που τους πήρε στο λαιμό τους και
του παντοκράτορα χρυσώνουν το μάτι. Άλλοι
βρίσκουν καταφύγιο στον ήλιο και χαϊδεύουν
σκυλιά σαν εμένα κι άλλοι γαυγίζουν σαν
εμένα και ζουν σε τροχόσπιτα και σε πηγάδια.
Άλλοι μαγειρεύουν εξαίσιο στιφάδο κι άλλοι
είναι φυλακή. Άλλοι ντύνονται μπαλαρίνες
τη νύχτα κι άλλοι με την απόχη τους
κυνηγούν πεταλούδες στο χάος. Άλλοι
κάνουν σεξ στεγνό κι άλλοι παίζουν προπό.
Άλλοι δραπετεύουν στον ύπνο που φέρνει
όνειρα και ξεβρακώνει κώλους. Άλλοι
αυνανίζουν το θεό στην Ελβετία κι άλλοι
υπογράφουν δάνεια για σφαγεία. Άλλοι
αγαπούν τη σημαία και την πατρίδα τους.
Άλλοι αγαπούν τη μάνα τους και μισούν
τις γυναίκες. Άλλοι μισούν και σκοτώνουν
κι άλλοι γαμούνε κατσίκες και κάνουν τρισάγια.
Άλλοι είναι αθώοι που θα γίνουν ένοχοι
κι άλλοι ένοχοι που υπήρξαν αθώοι. Άλλοι
γεννήθηκαν στην πρωτεύουσα κι άλλοι στα
χωράφια. Άλλοι έχουν πισίνα κι άλλοι έχουν
καρκίνο. Άλλοι κάνουν περιτομή στα παιδιά
τους. Άλλοι είναι καθολικοί κι άλλοι ορθόδοξοι.
Άλλοι είναι βουδιστές κι άλλοι ινδουιστές
και μορμόνοι. Άλλοι δεν είναι τίποτε και
θέλουν να γίνουν κάτι. Άλλοι πουλάνε
το κορμί τους κι άλλοι το αγοράζουν. Άλλοι
ρυθμίζουν την προσφορά και τη ζήτηση κι άλλοι
χύνουν πάνω σε μια φωτογραφία. Άλλοι
κάνουν επανάσταση κι άλλοι την κατουράνε.
Άλλοι γράφουν και δεν κάνουν τίποτε κι
άλλοι κάνουν τα πάντα αλλά δεν γράφουν.
Άλλοι με διαβάζουν κι άλλοι με γράφουν
στ’ αρχίδια τους. Άλλοι με αγαπούν και με
σκέφτονται κι άλλοι με μισούν και με φτύνουν.
Κι άλλοι με ονειρεύονται να οργώνω επίμονα
το αιώνιο ποίημα. Κι άλλοι να ξεκοιλιάζω
τη γραφή όπως τα παιδιά τα παιγνίδια τους.

το βρήκαμε εδώ: Δήθεν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου