Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Φιλιούνται, αγκαλιάζονται! (πάλι...)



 Και εγένετο ΦΩΣ!

Νενικήκαμεν αδέρφια!
Τα βάσανά μας ανήκουν στο παρελθόν!

Η Ντωητσηλάνδη ηττήθη σε ποδόσφαιρο και Σύνοδο Κορυφής και η Ευρώπη ατενίζει πλέον το μέλλον με άλλο μάτι... πιο ιταλικό!
Μπαλοτέλι και Μόντι άλλαξαν τον ρουν της Ιστορίας!

Η Ευρώπη ξαναγεννιέται...

Σωθήκαμε συντρόφια!

Μα... για στάσου!


Πέρυσι, Ιούλης ήτανε θαρρώ, είχαμε ξανασωθεί με μία Σύνοδο Κορυφής που άλλαζε τον ρουν της Ιστορίας της Ευρώπης! Αναδιάρθρωση τη βαφτίσανε τότε...


 

Μετά, τον Οκτώβρη, σωθήκαμε περαιτέρω. Τότε που είπανε για κάτι PSI ου θα έδιναν τη λύση στο πρόβλημα.

Τον Φλεβάρη, εκεί κι αν σωθήκαμε!
Και δώστου πανηγύρια από τα κανάλια, απ τους Ευρωπαίους κι απ τους ντόπιους παπαγάλους τους.
Και δώστου αγκαλιές και δώστου φιλιά!

Κι όμως κόντεψε να γίνει μια επανάσταση βίαιη στους δρόμους το Φλεβάρη και μια ειρηνική στις κάλπες τον Ιούνη!

Μα γιατί;
Δε μας είχαν σώσει τελικά;

Δεν είχε ανατείλει πάλι μια άλλη μέρα, πιο φωτεινή για την Ελλάδα και την Ευρώπη;


Ο Μόντι, ο Ολάντ, ο Ραχόι, ο Γιούνκερ κι ο Σουλτζ, οι οποίοι υποτίθεται είναι οι... σωτήρες μας που κατατρόπωσαν την "κακιά Μέρκελ"... μήπως διαφωνούν σε κάποιον απ' τους στόχους των Μνημονίων της καταστροφής μας;
Όχι φυσικά!
Στη μέθοδο διαφωνούν!

Ακούσατε να λένε κουβέντα περί μείωσης ή αύξησης μισθών;
Περί εργασιακών διακιωμάτων;
Περί δημόσιας περιουσίας;
Περί κοινωνικού κράτους;
Κουβέντα!
Σε όλα αυτά συμφωνούν!
"Στις διαρθρωτικές αλλαγές, στον περιορισμό του Δημοσίου, στην ανταγωνιστικότητα, στην προσέλκυση επενδύσεων, στον επριορισμό της δύναμης των συντεχνιών" και στα υπόλοιπα γραφικά σκατά που μας ταίζουν καθημερινά οι Πρετεντέρηδες και οι Λιαρέλληδες, προκειμένου να συναινέσουμε στο έγκλημα της (δωρεάν, παρακαλώ!) παραχώρησης των πάντων στα διεθνή και εγχώρια τραστ.


Στη φωτογραφία η Ιταλίδα υπουργός Εργασίας του σωτήρα τραπεζίτη Μόντι που έκλαιγε (και από δω κράζαμε) για την περικοπή των εργασιακών δικαιωμάτων προ μηνών, μόλις πριν λίγες ημέρες έκανε την εξής φιλολαική δήλωση: εργασία δεν είναι δικαίωμα, θα πρέπει να κερδηθεί, ακόμη και μέσα από θυσίες"
Με αποτέλεσμα φυσικά να ξεχυθούν οι ομόφατσοι, ομόρατσοι Ιταλοί κατά χιλιάδες στους δρόμους για να εκφράσουν την... συμφωνία τους στήνοντας οδοφράγματα.

Απλά ενώ η Μερκελ λεέι "σκληρή και απότομη προσαρμογή" του ασθενούς λαού (μας), οι άλλοι, οι "προοδευτικοί", απλώς λένε να μας στέλνουν κάνα ΕΣΠΑ να 'χουμε να κινουμαστε, ώσπου να ολοκληρωθεί το Μνημονιακό σχέδιό τους.

That's all folks!

Οι επιμηκύνσεις, οι εκκλήσεις για αναπτυξιακά πακέτα και αυτές οι πούτσες μπλε που μας ταίζουν δεν είναι παρά ξεροκόμματα συντήρησης των στομαχιών μας μέχρι να συνηθίσουν και να προσαρμοστούν σταδιακά στην ασιτία.

Θέλω κι άλλη....

Θέλω περισσότερη....


Θέλω περισσότερη Ευρώπη!!!

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου