Άρης Βελουχιώτης: κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζει ακόμα...

ο Άρης Βελουχιώτης (κατά κόσμον Θανάσης Κλάρας), στρέφοντας το όπλο πάνω του, αποφασίζει να ζήσει ανίκητος για πάντα. Οι ανθρώπινοι μύθοι και τα κατασκευασμένα τέρατα για τον ίδιο είναι ατέλειωτα.

Ο Άρης Βελουχιώτης είναι από τις (ελάχιστες) προσωπικότητες στην παγκόσμια ιστορία, που δεν θα σου πει κανείς "τι ήταν" και "τί δεν ήταν". Αν θες να το μάθεις αυτό, χρειάζεται να ακούσεις, να διαβάσεις, να αναλογιστείς και θα το Αισθανθείς...

Ακολουθούν: - Οι εξαιρετικά εύστοχοι και περιγραφικοί στίχοι της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας των Social Waste στο τραγούδι τους με τίτλο "Του Άρη".

- Το καλύτερο ίσως ντοκυμαντέρ-ταινία για τον Α. Βελουχιώτη και τις τελευταίες κρίσιμες επιλογές του, μιας και είναι γυρισμένο στα ίδια ακριβώς μέρη που περπάτησε ο "Πρωτοκαπετάνιος" μαζί με τους αντάρτες του, ενώ βασίζεται στις ζωντανές μαρτυρίες των τελευταίων.

- Ολόκληρο το τεύχος του περιοδικού "Ιστορία του Έθνους" (προς ελεύθερη ανάγνωση και κατέβασμα), αποκλειστικά αφιερωμένο στον θρυλικό ηγέτη και τις τελευταίες μέρες της ζωής του (η αρθρογραφική παρουσία των Χάγκεν Φλάισερ και Ιάσωνα Χανδρινού εγγυώνται απλώς την εγκυρότητα των όσων διαβάζουμε).

Σημείωση: Ο τίτλος-στίχος του αφιερώματος βασίζεται στο μύθο που αναπτύχθηκε στις συνειδήσεις των κατοίκων των ορεινών χωριών της Ρούμελης και ήθελε τον Άρη να παραμένει ζωντανός, κρυμμένος με το άλογό του στα βουνά της περιοχής και κάποια στιγμή να επιστρέφει... 

                                                -------------------------

 Του Άρη - Social Waste

---------------------------------

---

Κρατούσα πάντα μια σελίδα μου κενή για το χατίρι σου
κι όσο θα τη γεμίζω δώσε μου το ποτήρι σου.
Καπετάνιε, θα το φουλάρω ως τα χείλια
κρασί να πιούμε από του χρόνου τα παλιά τα σταφύλια.
Σκοπούς μη βάλεις, βγάλε το σκούφο κι ετοιμάσου,
θα μιλήσουμε για κείνους που πουλήσαν τον ΕΛΑΣ σου
κι έπειτα ξεπουλήσανε και τούτο το χώμα
κι όμως τα σόγια τους μας κυβερνάνε ακόμα.

Ναι, όπως τ' ακούς! Μα μην ταράζεσαι έχει κι άλλα
εξάλλου εδώ πάντοτε ξένοι κρατάγαν την κουτάλα
κι εμείς πιστό σκυλί που ζητιανεύει, όπως θα ξέρεις,
καλά πού 'φυγες νωρίς, να μην τα δεις, να υποφέρεις.

Τί είπες το κόμμα σου; Αυτό έχει μάθει να χάνει
και να προδίδει, ρώτησε και τον Πλουμπίδη.
Μα τι σου λέω, που τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι
κι άλλος κανείς από 'σένα, καλύτερα δεν τα ξέρει.
Όσο για τ' όνειρο, το 'πνιξε η μάνα του στην κούνια
και παίζουν δίχως αντίπαλο οι άλλοι με τα σπιρούνια.

Γι’ αυτό σου λέω, ανέβα στ' άλογο και έλα σαν πρώτα
μήπως και πάψει τούτη η χώρα να 'ναι κότα…

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα
με τον Κωστούλα, τον Μπελή και τον Τζαβέλλα,
τ' ακούς ακόμα σε ζητάει τούτο το χώμα,
γι’ αυτό σου λέω ανέβα στ’ άλογο και έλα…

Λείπεις καιρό, έχουν περάσει και τόσα
μα ποιο μολύβι να στα γράψει, να στα πει ποια γλώσσα;
Κάτσε λοιπόν, άκουσε, πες τα κι εσύ στον Τζαβέλλα
κι ύστερα ανέβα στ’ άλογο, παρ’ τον μαζί και έλα.

Ξενοκρατία που λες τη χώρα τούτη άλωσε
κι από όταν έφυγες η Δεξιά ξεσάλωσε.
Όπως φαντάζεσαι πισώπλατα όχι στα ίσια
βαφτίσανε Παρθενώνες τα ξερονήσια.
Ναι οι κουφάλες κι η Αριστερά κολλημένη,
η ηγεσία βλακώδης κι αλλοπαρμένη, χαμένη
κι οι αντάρτες σου πουλημένοι πολύ φτηνά πουλημένοι,μα τι τα θες, τι τα γυρεύεις, πικρή γεύση μας μένει.
Σήμερα πάλι είναι πιο μαύρο το χάλι
ίδιο το χρώμα ακόμα κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι,
ναι οι μεγάλοι, δεν τέλειωσαν οι άξονες,
άλλαξαν βάρδια και ήρθαν οι Αγγλοσάξονες.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που τους χαλάν τη συνταγή
οι απόγονοι του Ζαπάτα στων Μεξικάνων τη γη.
Γι’ αυτό σου λέω κάτι δεν έχει πεθάνει
κι ίσως αν έρθεις πιο βαθειά να ανασάνει…

                                                                        Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα...

Κι ύστερα κοίταξα ξανά τον φανοστάτη,
εκείνον στη φωτογραφία της ντροπής
κι είπα: "Αντίο, Καπετάνιε επαναστάτη,
καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής".

Κάπου στη Ρούμελη λένε πως ζεις ακόμα…

 --------------------------------------------------------------------

Άρης Βελουχιώτης: το δίλημμα - Φώτος Λαμπρινός

-----------------------------------------------------------------

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους

-----------

Βιβλία

-----------

Φυσικά και δεν θα μπορούσε να μην επισημανθεί και το βιβλίο-έπος
του Διονύση Χαριτόπουλου με τίτλο "Άρης ο αρχηγός των ατάκτων".

Επιπλέον αξίζει να διαβαστούν οι καταγραφές δύο ξεχωριστών συντρόφων του:

"Στο βουνό με τον Σταυρό κοντά στον Άρη"
Αρχιμ. Γερμανός Κ. Δημάκος (Πάτερ Ανυπόμονος)

"Ο δρόμος είναι άσωτος..."
Γιώργος Χουλιάρας (Περικλής)

πηγή: Αξιοπρέπεια και Αντοχή