Άρθρο 120 και μισό

(19-9-2011)
Στο site της Βουλής των Ελλήνων, που παρεμπιπτόντως δεν έχει καταργηθεί ακόμη με τη δικαιολογία των περικοπών, διαβάζουμε ότι υπάρχει ένα άρθρο το επονομαζόμενο και ακροτελεύτιο, όχι για κανένα σπουδαίο λόγο, απλά ο συνταγματοπλάστης το άφησε στο τέλος, επειδή αρκεί ένα μόνο πέρασμα και  καθαρίζεις εύκολα δικτατορίες, πραξικοπήματα, συνταγματικές ατασθαλίες και άλλους δύσκολους λεκέδες (Προσοχή το κείμενο που ακολουθεί είναι μεγάλο. Μη μου πνιγεί κανένας και το έχω βάρος)…………..
Αφού έγραψε ότι είχε να γράψει, πρόσθεσε στο τέλος τη διαολιά του όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι όταν ζωγράφιζε για το Βατικανό μορφές αγίων και έβαζε μέσα και τα δικά του στοιχεία για να τους εκδικηθεί για την ανιαρή δουλειά που τον έβαζαν να κάνει. Έτσι λοιπόν και ο δικός μας συνταγματολόγος αφού έγραψε όλες τις διατάξεις που έπρεπε να έχει ένα σύνταγμα, κότσαρε και στο τέλος με ψιλά γράμματα να μη μπορούν να το διαβάσουν οι πρωθυπουργοί και οι σύμβουλοί τους που συνήθως ταλαιπωρούνται από την πρεσβυωπία λόγω ηλικίας τα εξής:

‘Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Όποιος μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς λέει το άρθρο αυτό, δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι αποτελεί στην ουσία μία φάρσα απέναντι σε κάθε μορφή απολυταρχισμό, δεσποτισμό ή επιβολή συγκεντρωτικής εξουσίας που αντιτίθεται στη βούληση του ελληνικού λαού.
Ας τα πάρουμε όμως μία μία τις παραγράφους για να δούμε τι ακριβώς λένε.
- Εντάξει, η πρώτη παράγραφος λέει ποιος έφτιαξε το Σύνταγμα, ποιος το δημοσίευσε, ποιος υπέγραψε και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες.
Πως είναι όταν παίρνεις ένα καινούργιο αμάξι (για τα παλιά τα χρόνια λέμε όχι τώρα, μην μπερδευόμαστε) και έχει μέσα ένα σωρό εγχειρίδια και κάθεσαι και τα διαβάζεις όλα λες και δεν έχεις ξανά δει αμάξι στη ζωή σου; Ε, τα ίδια γράφει κι εδώ.
Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει κατά μια άλλη εκδοχή, γιατί όταν είχαν φτιάξει το Σύνταγμα, ήταν όλοι τόσο ματαιόδοξοι και με αυξημένο το αίσθημα της υστεροφημίας που ήθελαν να γραφτεί το όνομά τους στη μαρκίζα πρώτο. Επειδή όμως δεν γινότανε να μπουν όλα τα ονόματα πρώτα στη μαρκίζα και με φωτάκια νέον , ο συνταγματολόγος τους έβαλε όλους αλλά περιγραφικά. Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Υπουργικό Συμβούλιο, Βουλή των Ελλήνων κλπ. Έτσι ξεμπέρδεψε με τη μία και συνέχισε τη δουλειά του ήσυχος από το πλήθος των βουλευτών που ξημεροβραδιάζονταν έξω από την πόρτα του με τα κουστούμια, τα καπέλα και τους χαρτοφύλακες που ήταν τότε της μόδας.
- Για πάμε όμως και στη δεύτερη παράγραφο να δούμε τι λέει. Θα την επαναλάβω ακόμη μία φορά επειδή είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι την προσπεράσατε με τα χίλια αγχωμένοι να φτάσετε στο τέλος χωρίς να απολαύσετε τη διαδρομή λες και η ουσία είναι στο τέλος (τώρα που θα σου έρθει το τέλος ακινήτων θα έρθεις να μου πεις). Όπως μας λέει και ο ποιητής “Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, καλή είναι η Πηνελόπη περιμένουν  κι άλλες όμως”. Το είπε αυτό, επειδή ήξερε ότι για να κάνει ο Οδυσσέας μερικά μίλια δρόμο και να φτάσει στη γυναίκα του που τον περίμενε στη Ιθάκη, έκανε κάτι χρόνια χαράζοντας τεθλασμένη γραμμή πορείας και περνώντας από όλα τα κωλόμπαρα της Μεσογείου.
Ας το επαναλάβουμε λοιπόν ακόμη μία φορά :
O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Τι μας λέει εδώ ο ποιητής; Μας λέει ότι πρέπει να είμαστε καλά παιδιά , να σεβόμαστε και να ακούμε το μπαμπά, τη μαμά και τους νομοθέτες, όταν όμως οι νόμοι που φτιάχνουν είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα. Αν δεν είναι  (δεν το αναφέρει άμεσα εδώ αλλά) μπορούμε να απευθυνθούμε στα ελληνικά δικαστήρια τα οποία είναι αρμόδια να αποφασίσουν για το εάν πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος ή όχι. Μας λέει επίσης ότι πρέπει να είμαστε αφοσιωμένοι στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία. Όχι άμα δεν βαριόμαστε μόνο. Πάντα, εντάξει;
Α ! που είσαστε, δεν λέει ότι ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση κάποιων. Λέει όλων. Κι όταν λέμε όλων εννοούμε και τους βουλευτές, και τους κυβερνώντες και τους κουμπάρους του και γενικά όλους. Έτσι όποιος χρησιμοποιεί το σύνταγμα σαν πανάκι για να ξεσκονίζει τα αχαμνά του παρανομεί και θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη όταν επανέλθει η δημοκρατία (το λέει παρακάτω αυτό).
- Πάμε και στην τρίτη παράγραφο τώρα. Δεν μπαίνω καν στον κόπο να σας ρωτήσω αν τη διαβάσατε. Είμαι σίγουρος ότι αν σας ρωτήσω τι λέει η τρίτη παράγραφος θα αρχίσετε τα “εγώ κύριε έλειπα σε εκείνο το μάθημα” και “σήμερα δεν νιώθω και πολύ καλά, πονάει η κοιλιά μου” και άλλες τέτοιες δικαιολογίες. Επαναλαμβάνω λοιπόν:
O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
Τι μας λέει λοιπόν εδώ ο μάστορας; Θα φέρω ένα φανταστικό παράδειγμα για να καταλάβουμε όλοι τι εννοεί η παράγραφος αυτή. Έστω (έστω λέω) ότι τη σημερινή διακυβέρνηση της χώρας την έχουν αναλάβει λαμόγια και τη λυμαίνονται συμμορίες που τα έχουν βρει μεταξύ τους και έχουν φτιάξει ένα άρθρο στο σύνταγμα που λέει ότι “Όλοι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, αλλά μερικοί είναι πιο ίσιοι από τους άλλους” και ένα δεύτερο που λέει “όλα τα λαμόγια που κάνουν πλιάτσικο δεν θα δικάζονται για τις πράξεις τους παρά μόνο εάν το αποφασίσουν μεταξύ τους κατά πλειοψηφία και εφόσον δεν έχουμε ανάδρομο Ερμή και η Αφροδίτη δεν τα έχει βρει με τον Κρόνο για καμιά προστυχιά” Αν λοιπόν έχουμε μια τέτοια τάξη πραγμάτων και το ένα λαμόγιο μετά το άλλο αθωώνονται πριν καν δικαστούν από ανεξάρτητους δικαστές (άκου τώρα τι πήγα και σκέφτηκα. Τελικά η φαντασία μου καλπάζει), τότε το σύνολο των λαμόγιων θα δικαστούν όταν και εφόσον υπάρξει στη χώρα πραγματική Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ισότητα και Σεβασμός στον πολίτη και τη Λαϊκή Βούληση. Η παραγραφή δε των αδικημάτων τους δεν νοείται όταν περάσει μία τετραετία, όταν πρασινίσει η περικοκλάδα, όταν κλάσει η νύφη ή τέλος πάντων όποτε έχουν ορίσει τα λαμόγια, αλλά αρχίζει από την ημέρα αποκατάστασης μιας νόμιμης εξουσίας στην χώρα. Αν δηλαδή τα λαμόγια της φαντασίας μου έχουν παραγράψει τα αδικήματά τους κατά τη διάρκεια που λυμαίνονται την εξουσία, αυτή η παραγραφή δεν ισχύει. Είναι παράνομη και θα δικαστούν εκ νέου σε περίοδο πραγματικής (για να μην πω άμεσης και παρεξηγηθώ) Δημοκρατίας.
- Τώρα που είδα ότι τα παίρνετε τα γράμματα, πάμε και για την τελευταία παράγραφο που είναι όλα τα λεφτά.
Ξαναδιαβάστε τη χωρίς αντίρρηση μην έχουμε άλλα:
H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία
Εδώ είναι ξεκάθαρο ότι το να θέλεις να τηρείται το σύνταγμα και να κάθεσαι στον καναπέ να βλέπεις προπαγάνδα από την τηλεόραση δεν παίζει με την καμία. Από την άλλη όταν λέμε πατριωτισμό δεν εννοούμε ότι πρέπει όπου κι αν πας να κουβαλάς μια σημαία στην πλάτη και αντί για καλημέρα να λες “για την Ελλάδα ρε γαμώτο”, ούτε θα πρέπει η επίσημη ενδυμασία σου να περιλαμβάνει ντε και καλά το άσπρο, το γαλάζιο κι ένα σταυρό με πούλιες. Βγάλε και από το μυαλό σου τον Κώστα Πρέκα και φαντάσου έναν άνθρωπο που απλά σκέφτεται με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συνανθρώπους του (συγνώμη που χρησιμοποιώ λέξεις όπως “ευθύνη” που κακοποιούνται καθημερινά από τους πολιτικούς μας, αλλά δεν γίνεται αλλιώς μερικές φορές. Και μια και το έφερε η κουβέντα: Παρακαλούνται όλοι οι πολιτικοί όπως σταματήσουν να βιάζουν καθημερινά τις έννοιες των λέξεων επειδή δεν είναι δικές τους. Οι λέξεις αποτελούν στοιχεία ενός ευρύτερου κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών και αλλάζοντας το νόημά τους, παρεμβάλλονται οι πολιτικοί στην επικοινωνία αυτή ως παράσιτα. Επιπλέον διαστρεβλώνοντας το νόημα των λέξεων δημιουργούν εσκεμμένα ένα πύργο της Βαβέλ με σκοπό τη διακοπή των επικοινωνιών μεταξύ μας ώστε να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε αλλά ούτε και να σκεφτούμε. Να λέει κάποιος ανάπτυξη και να έρχεται στο μυαλό η απόλυτη καταστροφή, να εκφέρεται η λέξη εντιμότητα και να έρχεται στο νου η λαμογιά, το γλύψιμο και το πολιτικό πλιάτσικο. Είναι σαν να προσπαθώ δηλαδή να πείσω τους αναγνώστες αυτή τη στιγμή, ότι το περιεχόμενο της παρένθεσης είναι μικρό. Μην ανησυχείτε όμως, η παρένθεση φτάνει στο τέλος της. Κατά την έξοδό σας προσοχή στο κενό μεταξύ της παρένθεσης και του κυρίως κειμένου ή αλλιώς mind the GAP. Επανερχόμαστε λοιπόν). Το να σκέφτεσαι σαν παγκόσμιος πολίτης είναι ικανή αλλά όχι αναγκαία συνθήκη. Αν το έχεις δηλαδή έχει καλώς. Αν δεν το έχεις, και από Κρήτη μέχρι Έβρο καλά είναι.
Παράδειγμα παγίδα τώρα για να δω αν πιάσατε το νόημα: Είσαι μια μέρα σπίτι με το μαναράκι που εδώ και καιρό γυροφέρνεις και εκεί που έχετε αρχίσει να χαριεντίζεστε στον καναπέ, εμφανίζονται δύο καλοντυμένοι κύριοι με γραβάτες και αρχίζουν να παίρνουν τα μαχαιροπίρουνα, τα ασημικά και τα κοσμήματα της μαμάς που φυλάει στη μπιζουτιέρα με το σεμεδάκι από πάνω λέγοντάς σου ότι τα παίρνουν για να τα επενδύσουν, να ξεπληρώσουν κάτι χρωστούμενα που έχουν οι ίδιοι και θα σου επιστρέψουν τα ρέστα λίαν συντόμως.  Τί κάνεις;
α. Συνεχίζεις να χαριεντίζεσαι με τη λεγάμενη και κάνεις ότι δεν βλέπεις, σκεπτόμενος “έλα μωρέ σιγά τα αυγά, ούτως ή άλλως τα κοσμήματα δεν τα φόραγε ποτέ η μάνα”
β. Τους λες “παιδιά χρειάζεστε καμιά βοήθεια;” και προσφέρεσαι να τους βγάλεις από τον κόπο υποδεικνύοντας που έχει κρυμμένα ο πατέρας σου κάτι ξεχασμένα ευρώ, μήπως σου δώσουνε στο τέλος κι εσένα κανένα μερτικό από την εκμετάλλευση της οικίας σου.
γ. Αρπάζεις ότι βρεις μπροστά σου και τους πετάς έξω με τις κλωτσιές επειδή τόλμησαν να διαχειριστούν δική σου περιουσία.
Αν έχεις αποφύγει την βαριά εγκεφαλική κάκωση και σου έχει απομείνει τουλάχιστον μία σύναψη μέσα σε αυτόν τον έρημο εγκέφαλο από αυτά που βλέπεις στις ειδήσεις, σίγουρα θα επιλέξεις το γ. Αβάδιστα. Ωραία ! Αυτό σημαίνει αίσθημα ευθύνης κι όχι αυτό που σου λένε προεκλογικά. Όσα βρίσκονται στο χώρο δεν είναι ακριβώς δικά σου, είναι για παράδειγμα του μπαμπά και της μαμάς αλλά έχεις κι εσύ δικαίωμα επικαρπίας επί τούτου. Τρως κανένα φαΐ, κοιμάσαι τζάμπα, φέρνεις τη γκομενίτσα κλπ. Το να αποφασίσεις να τα προασπιστείς αποτελεί αίσθημα ευθύνης.
Να σε ρωτήσω κάτι άλλο τώρα. Σε αυτή την περίπτωση επιλέγεις χαλαρά το γ. επειδή κάτι μέσα σου σου λέει ότι είναι το πιο σωστό ε;. Ά γεια σου. Τότε γιατί βρε ρεμάλι της κοινωνίας όταν έρχονται και σου κλέβουν τη δημόσια περιουσία επιλέγεις το α και το β, Εεεε;  Δεν είναι δικά σου όλα αυτά που βρίσκονται στη χώρα μας;
Δεν είναι δική σου η Δημόσια περιουσία, τα λιμάνια, οι ακτές, τα δάση, τα ποτάμια, οι λόγγοι-βουνά-ραχούλες αυτής της χώρας ρε παλιορεμπεσκέ; Τέλος πάντων, ας μη συγχύζομαι. Συνεχίζω και κάνω ότι δεν σε είδα που τα γράφεις όλα εκεί που δεν πιάνει μελάνι και είσαι της άποψης “μια πιθαμή από τον κώλο μας κι όπου θέλει ας πέσει” και “εγώ θα συνεχίσω να πετάω τη ζελατίνα από τα τσιγάρα έξω από τη BMW”. Δεν θέλω να σε τρομάξω βέβαια, αλλά εάν συνεχίσεις με αυτή τη λογική θα οδηγηθείς με μαθηματική ακρίβεια σε αυτό το αποτέλεσμα που προσπαθείς να αποφύγεις.
Το να πετάξεις στη θάλασσα αυτού τους τύπους που έρχονται και παίρνουν τα ασημικά από το σπίτι σου και κατ’ επέκταση κι αυτούς που τυχόν λυμαίνονται την ελληνική επικράτεια δεν είναι μόνο δικαίωμά σου. Αποτελεί βασική υποχρέωση σου. Αν λοιπόν στο μέλλον δεις κάτι παρόμοιο μη σκεφτείς έλα ρε φίλε δε βαριέσαι γιατί υποχρεούσαι να αντισταθείς.
Πως αντιστεκόμαστε λοιπόν τώρα. Ο συνταγματολόγος όταν λέει ότι το κάνουμε με κάθε μέσο σημαίνει ότι το αφήνει κανονικά στη φαντασία μας το τι μέσο θα επιλέξουμε να αντισταθούμε σε μία τέτοιο. Δηλαδή αν κάποιος επιχειρήσει να καταλύσει το σύνταγμά μας θα βάλει ο καθένας τον καλύτερό του εαυτό και θα προσπαθήσει να αντισταθεί με ότι μέσο μπορεί. Εγώ για παράδειγμα έχω την πεθερά μου. Την αφήνω μία νύχτα στη Βουλή και το πρωί βρίσκουμε όλους τους βουλευτές να παρακαλάνε γονατιστοί για έλεος. Κάποιος άλλος είναι καλός στις κλανιές. Θα πάει λοιπόν μπροστά στη βουλή και θα αρχίσει να τις αμολάει μέχρι να μην αντέχουν άλλο τη βρώμα οι βουλευτές και να φύγουν. Κάποιος άλλος είναι καλός στο να κάνει σεξ. Ε, θα πάει και θα τους δώσει να καταλάβουνε. Ένας άλλος έχει στο σπίτι του κάτι χειροπέδες με γουνάκια, μία πλαστική κούκλα και μερικά βοηθήματα για ώρα ανάγκης. Ε, θα  φέρει τις χειροπέδες με τα γουνάκια που θα φανούν χρήσιμες κατά τη σύλληψη των καταπατούντων το Σύνταγμα, θα τους χαρίσει τα βοηθήματα σε μια καθαρά συμβολική κίνηση και θα κρατήσει την κούκλα για ώρα ανάγκης. Εδώ ο Συνταγματολόγος αφήνει απόλυτα ελεύθερη τη φαντασία του καθενός να επιλέξει το μέσο που θα χρησιμοποιήσει για να αντισταθεί. Παιδιά ελεύθερα, όπως αισθάνεται ο καθένας.
Βασική προϋπόθεση για να  γίνουν όλα αυτά και να ενεργοποιηθεί ο πατριωτισμός των Ελλήνων είναι να υπάρξει κατάλυση του Συντάγματος. Τι είναι όμως κατάλυση του συντάγματος;
Εδώ θα πέσει παράδειγμα τρελό. Όλα τα παραδείγματα βέβαια είναι φανταστικά και πηγάζουν από τη νοσηρή φαντασία του γράφοντος και καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι εντελώς συμπτωματική. Εγώ το είπα πάντως έτσι. Μη λέτε μετά…..
Παράδειγμα πρώτο: Επιβάλλεται ένας φόρος……………….. ένας φόρος……….. που να πούμε τώρα……… Ας πούμε στα ακίνητα, και αφορά ανάπηρους, άνεργους, πλούσιους και φτωχούς που έχουν ακίνητα αλλά αφήνει απ’ έξω την εκκλησία. Ένας φόρος αναλογικός όπως ο κεφαλικός φόρος επί Τουρκοκρατίας που στη συνέχεια προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι για το καλό σου. Επίσης ο φόρος αυτός επιβάλλεται αφού έχει φορολογηθεί το ακίνητο μέσω της ετήσιας φορολογίας Με αυτή την κίνηση παραβιάζονται οι διατάξεις για την ισότητα (Αρθρο 4 § 2)   επειδή δεν πληρώνουν όλοι, όπως επίσης και οι διατάξεις περί αναλογικότητας των φόρων (Αρθρο 4 § 5) καθώς επίσης και των νόμων περί επαναφορολόγησης. Σε αυτή την περίπτωση καταλύονται διατάξεις του συντάγματος. Δεν γίνονται αυτά στη χώρα μας αλλά να, κουβέντα να γίνεται.
Παράδειγμα δεύτερο:  Κυρώνεται από τη βουλή μία διεθνής συνθήκη όχι με αυξημένη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών όπως οφείλει να κάνει κάθε διεθνής συνθήκη που σέβεται τον εαυτό της, αλλά με απόλυτη πλειοψηφία όσων έτυχαν να περνάνε εκείνη την ώρα από τη Βουλή. Αφού μαθαίνουν το πως γίνεται, περνάνε με τον ίδιο κατάπτυστο τρόπο και μία δεύτερη η οποία αναφέρει μεταξύ των άλλων ότι βάζουμε σε υποθήκη ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ώστε αν κάτι πάει στραβά να έρθουν και να κατασχέσουνε λιμάνια, κάμπους και ακρογιαλιές λες και η Ελλάδα αποτελεί εταιρία κι όχι ανεξάρτητο κράτος με εθνική κυριαρχία. Μην σας κουράζω, εδώ καταλύονται όλες οι διατάξεις του Συντάγματος εκτός από εκείνη της ανεξιθρησκείας (και αυτό υπό αμφιβολία).
Παράδειγμα τρίτο: Ενώ το πρώτο πρώτο άρθρο του Συντάγματος, και συγκεκριμένα στη δεύτερη παράγραφο αναφέρει ότι “Θεμέλιo τoυ πoλιτεύματoς είναι η λαϊκή κυριαρχία” και στο ακριβώς επόμενο λέει ότι “Όλες oι εξoυσίες πηγάζoυν από τo Λαό, υπάρχoυν υπέρ αυτoύ και τoυ Έθνoυς και ασκούνται όπως oρίζει τo Σύνταγμα”, η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τη θέληση του λαού από τον οποίο εκλέχθηκε και εφαρμόζει για παράδειγμα πιστά ότι της μεταφέρουν κάτι ΔΝΤ, κάτι κεντρικές τράπεζες κλπ, τότε έχουμε κατάλυση του Συντάγματος μέσω της παραβίασης του πρώτου και θεμελιώδους άρθρου του Συντάγματός μας.
Επιπροσθέτως εμφανίζεται μία κοπελίτσα, ας βρούμε ένα όνομα στην τύχη, για παράδειγμα Ζωή Γεωργαντά και βγαίνει στους δρόμους αλαλάζοντας  “ο βασιλιάς είναι γυμνός, ο βασιλιάς είναι γυμνός” κρατώντας στα χέρια ένα λογιστικό βιβλίο με φωτογραφία του πρωθυπουργού τσίτσιδο με το γαριδάκι απ’ έξω. Οι αυλοκόλακες σπεύδουν να τη συνεφέρουν στην τάξη λέγοντάς της ότι είσαι μικρή εσύ και δεν ξέρεις από αυτά, την καθαιρούν από τη δουλειά της, ή προσπαθούν να τη φιμώσουν με ένα μάτσο εκατοστάευρα, χωρίς να απαντούν επί της ουσίας για τις κατηγορίες που εξαπολύει η μικρή αυτή τρελή κορασίδα που δεν λέει να βγάλει το σκασμό συνεχίζοντας να αναφέρει το αυτονόητο (που παρεμπιπτόντως αποτελεί logo αυτής της ιστοσελίδας) ότι βρισκόμαστε υπό Γερμανική κατοχή και μας κυβερνούν δωσίλογοι καταστρέφοντας την εικόνα του κόμματος.
Σε όλες αυτές τις φανταστικές επαναλαμβάνω περιπτώσεις αλλά και σε άλλες πολλές ακόμη, που μπορείτε να φανταστείτε κι εσείς, έχουμε όχι μόνο το δικαίωμα αλλά την υποχρέωση να αντισταθούμε με όποιο τρόπο μπορούμε για να μην καταντήσουμε από πολίτες υπήκοοι.
Για όποιον ενδιαφέρεται, ολόκληρο το Σύνταγμα της ελλάδος μπορεί να το κατεβάσει εδώ και να κάτσει να το διαβάσει με την ησυχία του αντί να δει τηλεόραση για κανένα δύο μέρες. Εντάξει ντε μη στραβομουτσουνιάζεις, λέμε και καμιά παπαριά για να περνάει η ώρα.

το βρήκαμε εδώ: tkant