Ελλάδα – Συρία: Όχι άλλο σώσιμο

Στρατιωτικές και οικονομικές επεμβάσεις με πρόσχημα την προστασία του πληθυσμού.

Το 2001, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις ισοπέδωναν το Αφγανιστάν, το Πεντάγωνο σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το ανθρωπιστικό του προφίλ διέταξε τα βομβαρδιστικά να ρίχνουν τρόφιμα και φυστικοβούτυρο σε κατοίκους περιοχών που δοκιμάζονταν από την πείνα. Η κίνηση ήταν επιεικώς γελοία, αλλά, όπως απέδειξε εκείνες τις ημέρες η διάσημη συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι, ήταν και επικίνδυνη: Εκατοντάδες παιδιά που έτρεχαν να μαζέψουν τα κιβώτια έπεφταν σε ναρκοπέδια βρίσκοντας τραγικό θάνατο.

Λίγα χρόνια νωρίτερα, μια άλλη ιστορία, που αγγίζει τα όρια του αστικού μύθου, έλεγε ότι, κατά τη διάρκεια ρίψης ανθρωπιστικής βοήθειας σε περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ένα κοντέινερ διέλυσε σπίτια σε ένα απομακρυσμένο χωριό.

Δύσκολα μπορείς να βρεις καταλληλότερες εικόνες για να περιγράψεις τις καταστροφικές συνέπειες αυτού που οι δυτικές κοινωνίες έμαθαν να αποκαλούν «ανθρωπιστική διάσωση».

Πραγματεία περί Εθελοδουλείας - Ετιέν ντε Λα Μποεσί

Εκδόσεις: Πανοπτικόν
Έτος: 2002

  Αφήστε μας λοιπόν, συνεπώς, να κατανοήσουμε με τη λογική, αν είναι δυνατόν, πως συμβαίνει αυτή η επίμονη προθυμία προς υποταγή να έχει τόσο βαθιά ριζώσει σ’ ένα έθνος, ώστε η ίδια η αγάπη για την ελευθερία να φαίνεται τώρα αφύσικη.

* * *

Για να καρπωθούν το καλό που επιθυμούν, οι τολμηροί δεν φοβούνται τον κίνδυνο∙ οι έξυπνοι δεν αρνούνται να υποφέρουν τα βάσανα. Είναι οι χαζοί και οι δειλοί που ούτε είναι σε θέση να υποφέρουν τις ταλαιπωρίες, ούτε να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους∙ σταματούν απλώς στη λαχτάρα γι’ αυτά και χάνουν μέσω της ατολμίας τη γενναιότητα που ξεπηδά μέσα από την προσπάθεια διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους, αν και η επιθυμία να τα απολαύσουν παραμένει ακόμα ως μέρος της φύσης τους.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ

Αν κάποιος αναρωτιέται γιατί οι ελληναράδες όχι μόνο δεν είναι εναντίον των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, αλλά τους στηρίζουν με το να μην καταδικάζουν τα εγκλήματά τους, υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Ενδόμυχα οι ελληναράδες στηρίζουν τους τραμπουκισμούς, την βία και την ψευτομαγκιά των μικροτσούτσουνων χροισαβγυτόν, “γιατί οι ξένοι μας παίρνουν τις δουλειές” και φταίνε για όλα τα κακά του κεφαλιού μας. 

Επικροτούν με κρυφή χαρά κάθε ξυλοδαρμό μετανάστη, κάθε αθλιότητα της κάθε Αμυγδαλέζας και Μανωλάδας, προσθέτοντας ένα “αλλά” στο άκουσμα κάθε τέτοιου περιστατικού. Οι νοικοκυραίοι δεν πιστεύουν πως απειλούνται από τους ναζί, καθώς οι ίδιοι είναι ακίνδυνοι για το σύστημα και πάντα συμμορφώνονται. Είναι αυτοί που π.χ. δεν ενοχλούνται με κάμερες στους δρόμους ή με την καταπάτηση προσωπικών δεδομένων, επειδή όπως υποστηρίζουν “δεν έχουν να κρύψουν τίποτα” και πως να έχουν, αφού οι σκέψεις, οι ιδέες και οι επιθυμίες τους είναι δανεικές. Δεν πρόκειται να στραφούν απέναντι στο χέρι που τους ταΐζει.

Κάλεσμα για κοινή, μαζική κινητοποίηση των κοινωνικών κινημάτων

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Εμείς, οι αγωνιζόμενοι του κινήματος ενάντια στις καταστροφικές εξορύξεις στη Χαλκιδική, απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο, φοιτητή και στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης σε κάθε αγωνιζόμενο πολίτη που αντιστέκεται σήμερα στον καταστροφικό μονόδρομο που επιβάλλεται στις ζωές μας, διεκδικώντας ένα διαφορετικό μέλλον.

Στην Ελλάδα των μνημονίων και της κρίσης του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου, κάποιοι λίγοι πλουτίζουν εξαθλιώνοντας όλους τους υπόλοιπους. Ο δημόσιος χώρος καταπατείται, ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται, τα εργασιακά δικαιώματα εξαφανίζονται, οι κοινωνικές δομές διαλύονται, ότι έπρεπε να είναι κοινό μεταφέρεται στη σφαίρα του ιδιωτικού. Ότι κάποτε ήταν κοινή λογική δεν είναι πια αυτονόητο.

Ο κρατικός μηχανισμός έχει καταλύσει κάθε βασική αρχή της δημοκρατίας. Άγρια καταστολή, αστυνομική βία και αυθαιρεσία, απαξίωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και της δημόσιας διαβούλευσης, άδικες και μακρόχρονες προφυλακίσεις, διώξεις, επιτάξεις, χειραγώγηση της δικαιοσύνης.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ προπαγανδίζουν το άθλιο σχέδιο εξόντωσής μας και τρέφουν το φασισμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό προσπαθώντας να μας διασπάσουν.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έρχονται πολλές φορές να προδώσουν το ρόλο τους, στρεφόμενες ουσιαστικά εναντίον μας.

Στη Χαλκιδική, βιώνουμε εδώ και καιρό την πολιτική της “σωτηρίας της χώρας με κάθε κόστος”. Με κόστος ανθρώπινες ζωές, ανθρώπινα δικαιώματα, φυσικό περιβάλλον.

Πιστεύουμε ότι με την αλληλεγγύη, τη συνεργασία και τους κοινούς αγώνες μπορούμε να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να διαμορφώσουμε το κοινό μας μέλλον. Χωρίς ηγέτες, καθοδηγητές και σωτήρες. Μόνο εμείς – όλοι μαζί – μπορούμε να προστατέψουμε τα δικαιώματά μας, το περιβάλλον, την υγεία, την παιδεία, την πλουραλιστική ενημέρωση, την εργασία.
Η όλοι μαζί αλλάζουμε, ή όλοι μαζί βουλιάζουμε.

Σας καλούμε, σε μια μαζική, ανεξάρτητη και αυτόνομη κινητοποίηση στην Θεσσαλονίκη την 7 Σεπτεμβρίου  ΩΡΑ 6 μμ στην πλατεία Αγ ΣΟΦΙΑΣ, όπου τα κοινωνικά κινήματα θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας σ’ενα κοινό μέτωπο ενάντια στην εξαθλίωση, το ξεπούλημα και την απαξίωσή μας από την κυβέρνηση και κάθε παρατρεχάμενο.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΜΑΖΙ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΛΟΓΙΚΗ


ΜΑΖΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΓΙΑ ΓΗ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ

πηγή: soshalkidiki

Το Κιλκίς τραγουδάει ΕΝΑΝΤΙΑ στα μεταλλεία

Δεδομένων των δυσκολιών που βιώνουμε όλοι μας, πολύ δε περισσότερο οι οικογένειες συνανθρώπων μας που οδηγήθηκαν στην ανεργία, όσοι φίλοι επιθυμούν να παρευρεθούν στην συναυλία της 18^ης Σεπτέμβρη ενάντια στα μεταλλεία στο Θέατρο Λόφου Κιλκίς αλλά αδυνατούν να πληρώσουν το αντίτιμο του εισιτηρίου, μπορούν να παρακολουθήσουν τη συναυλία καταβάλλοντας αν το επιθυμούν ένα οποιοδήποτε συμβολικό ποσό.

Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια-Πάικο

https://www.facebook.com/events/425147487602832/

Μέτωπο αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια και Πάϊκο

Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας 2013 - ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ

Αν τα σπίτια ήταν Τράπεζες

Του Κώστα Βαξεβάνη


Αν τα σπίτια ήταν Τράπεζες, προφανώς θα τα είχαν σώσει. Δεν θα έμπαινε κανένα θέμα πλειστηριασμού. Πόσο ηθικό είναι,αναρωτιούνται μερικοί, να επιβραβεύεται ένας μπατακτσής ή τζαμπατζής (για να ικανοποιήσουμε και την διανοητική αναζήτηση της κυρίας Διβάνη) ο οποίος δεν πλήρωνε το δάνειό του; Όσο ηθικό είναι να διασώζονται οι Τράπεζες είναι η απάντηση.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι ελληνικές Τράπεζες, ανακεφαλαιοποιήθηκαν, δηλαδή επιδοτήθηκαν με τα χρήματά μας τα οποία μπαίνουν στο ελληνικό χρέος για να διασωθούν.Να μην καταρρεύσουν ήταν η επίσημη απάντηση. Και η απάντηση συνέχιζε,πως αν κατέρρεαν,θα κατέρρεε και η Οικονομία στο σύνολό της.

Δηλαδή σε μία Οικονομία της αγοράς, όπου ο βασικός κανόνας είναι πως επιβιώνει όποιος μπορεί και απαγορεύεται η κρατική παρέμβαση, το ελληνικό κράτος, παρενέβη και επιδότησε τις Τράπεζες, αντί να αφήσει να λειτουργήσουν οι νόμοι της αυτορρύθμισης και της αγοράς. Με δικά μας χρήματα.

Sacco e Vanzetti – H ταινία (με ελλην. υπότ.)

“Here’s to you, Nicola and Bart/Rest forever here in our hearts
The last and final moment is yours/That agony is your triumph”

Η Ταινία

 Sacco e Vanzetti: Έτος παραγωγής: 1971,

Σκηνοθεσία: Giuliano Montaldo,

Μουσική: Ennio Morricone

Παίζουν: Gian Maria Volonté, Riccardo Cucciolla, Cyril Cusack

Στις 15 Απριλίου του 1920, δυο άντρες ληστεύουν και δολοφονούν τον ταμία και έναν φρουρό του εργοστασίου κατασκευής παπουτσιών Slatter and Morrill, αποσπώντας $15.776.
Τρεις εβδομάδες αργότερα οι ιταλοί μετανάστες και διακεκριμένοι αναρχικοί Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti, κατηγορούνται και συλλαμβάνονται για το έγκλημα, παρά τις σχεδόν ανύπαρκτες αποδείξεις εναντίον τους. Μετά από μια δίκη επτά εβδομάδων, οι Sacco και Vanzetti κρίνονται ένοχοι, με περιστασιακές ενδείξεις, για φόνο και καταδικάζονται σε θάνατο. Επτά χρόνια αργότερα, μετά από πολυπληθείς εφέσεις και την τεράστια δημόσια κατακραυγή, εκτελούνται αμφότεροι για τα «εγκλήματά τους».

Nίκη Άστον: “Παραμύθια όσα ισχυρίζεται η εταιρεία Eldorado Gold”

Δείτε τη συνέντευξη που παραχώρησε η Ελληνοκαναδή βουλευτής Νίκη Άστον στο Θρακιώτικο blog gatzoli.

H Nίκη Άστον τιμήθηκε χθες 21 Αυγούστου 2013 από το Δήμο Αλεξανδρούπολης με το μετάλλιο Α΄ Τιμής του Δήμου για τη συμβολή της στον αγώνα των κατοίκων της Θράκης ενάντια στην “επένδυση” των χρυσωρυχείων της Καναδικής εταιρείας Eldorado Gold.

Niki Ashton (Απονομή Μετάλλιου Α' Τιμής Δήμου Αλεξ/πολης) from Paschalis Drakopoulos on Vimeo.

Η Γιορτή των Δουλεμπόρων

Στα τέλη Αυγούστου του 1791, πραγματοποιήθηκε εξέγερση στο Σάντο Ντομίνγκο (σημερινή Αϊτή και Δομινικανή Δημοκρατία). Η εξέγερση των σκλάβων στην περιοχή, αποδυνάμωσε το αποικιακό σύστημα στην Καραϊβική, δίνοντας στο νησί την ανεξαρτησία του. Θεωρείται ότι αυτό το γεγονός σηματοδότησε την αρχή της κατάργησης του συστήματος της δουλείας, του δουλεμπορίου και την αποικιοκρατίας.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υπενθύμιση του Δουλεμπορίου και της Κατάργησής του, γιορτάστηκε για πρώτη φορά –υπό την αιγίδα των Η.Ε.- στην Αϊτή, στις 23 Αυγούστου του 1998 και στη Σενεγάλη στις 23 Αυγούστου του 1999. 

Νερό με το ATM

Siemens, General Electric και Goldman Sachs εισέρχονται στο νέο πόλεμο του νερού. Τα συμφέροντα και οι καταστροφικές επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων.

Σε κάποιο χωριό της Ινδίας ένα παιδί περιμένει αυτή τη στιγμή υπομονετικά μπροστά σε ένα μηχάνημα που θυμίζει αρκετά τα ATM μιας τράπεζας. Με τη διάφορα ότι το μηχάνημα δεν δίνει χρήματα αλλά παίρνει λεφτά για να δώσει μικρές ποσότητες νερού. Για το βρετανικό περιοδικό Economist η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί ένα θαύμα της ιδιωτικής πρωτοβουλία, η οποία προσφέρει πόσιμο νερό σε περιοχές που για χρόνια αντιμετώπιζαν σημαντικά προβλήματα ύδρευσης.
Για δεκάδες οργανώσεις και ερευνητές όμως είναι μια εικόνα από το μέλλον ενός πλανήτη όπου το νερό θα έχει πάψει οριστικά να αποτελεί δημόσιο αγαθό και η τελευταία σταγόνα του θα ελέγχεται από μια χούφτα πολυεθνικών.

οι αναρχικοι και η ηθικη

Του Ερρίκο Μαλατέστα

Ο αριθμός αυτών που δηλώνουν αναρχικοί σήμερα είναι τόσο μεγάλος και κάτω από το όνομα αναρχία κρύβονται θεωρίες τόσο διαφορετικές και αντιφατικές, ώστε θα είχαμε πραγματικά άδικο αν τα χάναμε όταν το κοινό, που δεν είναι εξοικειωμένο με τις ιδέες μας, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει αμέσως τις μεγάλες διαφορές που κρύβονται κάτω από την ίδια τη λέξη, μένει αδιάφορο στη προπαγάνδα μας και μας περιφρονεί. Δεν μπορούμε φυσικά να εμποδίσουμε τους άλλους να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν όσο για το να σταματήσουμε εμείς να λεγόμαστε αναρχικοί. Αυτό δεν θα βοηθούσε σε τίποτα, γιατί ο κόσμος θα πίστευε απλούστατα ότι αλλάξαμε απόψεις.

Αυτό που όλο και όλο μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, είναι να διαχωρίζουμε ξεκάθαρα τη θέση μας από όσους έχουν διαφορετική αντίληψη για την αναρχία και από όσους, αν και έχουν τις ίδιες θεωρητικές απόψεις με μας, βγάζουν από αυτές πρακτικά συμπεράσματα διαφορετικά από τα δικά μας. Ο διαχωρισμός της θέσης μας πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας ξεκάθαρης έκθεσης των ιδεών μας και της ειλικρινούς και αδιάκοπης επανάληψης των απόψεων μας για όλα τα γεγονότα που έρχονται σε αντίθεση με τις ιδέες και την ηθική μας, χωρίς να έχουμε στο μυαλό μας την υπεράσπιση κάποιου συγκεκριμένου προσώπου ή χώρου. Γιατί αυτή η δήθεν αλληλεγγύη ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ανήκουν και δεν θα μπορούσαν να ανήκουν στον ίδιο χώρο, υπήρξε ακριβώς ένα από τα βασικά αίτια της σύγχυσης.

Οι εκκενώσεις των καταλήψεων ως επαναφορά της ισοτοπίας

του Νικόλαου Μιτζάλη*

Ο Λεφέμπρ[1] το είχε αντιληφθεί αλλά και διατυπώσει μοναδικά εδώ και δεκαετίες: Η ετεροτοπία των χώρων και πρακτικών της πόλης βρίσκεται σε διαρκή ένταση με την ισοτοπία της χωρικής ευταξίας τής εξουσίας. Οι ετεροτοπίες, ως παρεκκλίσεις της κανονικότητας που το κράτος επιβάλλει -κυρίως για την εύρυθμη λειτουργία των καπιταλιστικών σχέσεων και συσχετισμών-, συγκροτούν χώρους ανομίας που τελικά συνήθως ανακτώνται από την εξουσία. Και αυτό γιατί ό,τι είναι διαφορετικό στις κυρίαρχες πρακτικές είναι αυτομάτως ανατρεπτικό, ή δυνάμει ανατρεπτικό, για αυτές. Οι ετεροτοπίες, για τους μη μυημένους, είναι χώροι του έτερου, της διαφορετικότητας, εναλλακτικοί χώροι και τόποι έκφρασης, δημιουργίας, κουλτούρας, αλλά και κατοίκησης.
Ετεροτοπία μπορεί να είναι ένα αστικό κενό που μετατρέπεται λ.χ. σε πίστα πατινάζ (βλ. ταινία «Paranoid Park») εκπληρώνοντας μια συγκεκριμένη ανάγκη ατομικοτήτων και συλλογικοτήτων, ετεροτοπία μπορεί να είναι και μια κατάληψη ενός εγκαταλειμμένου κτιρίου και η μετατροπή του σε αυτοοργανωμένο χώρο ελεύθερης και εναλλακτικής έκφρασης (Αγορά Κυψέλης, Βίλα Αμαλίας κ.λπ.).

«ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ….»

Τι καλοί οι τραπεζίτες! Και πόσο παρεξηγημένοι! Όχι, δε θέλουν να γίνουν κατασχέσεις σπιτιών. Θέλουν το καλό μας. Θέλουν τόσο πολύ το δικό μας καλό που προειδοποιούν πως αν δεν γίνει κάτι θα πλακώσουν οι «ξένοι γύπες των distress funds, που καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν, με υποτιμημένα δάνεια ακινήτων».

Αυτό που δε μας εξηγούν είναι γιατί «φοβούνται» τα distress funds; Δε μπορούν να έρθουν μόνα τους. Κάποιος πρέπει να τα καλέσει, να διαπραγματευτεί μαζί τους, να πουλήσει τα δάνεια στο 30% της αξίας τους κι ύστερα να αρχίσουν τα distress funds το ξεκλήρισμα των δανειοληπτών.

Αυτός ο «κάποιος» που θα καλέσει τα distress funds είναι οι τραπεζίτες και μόνο αυτοί. Άρα, πώς μας απειλούν ότι θα πλακώσουν τα ξένα κοράκια για ν’ αρπάξουν το φαγητό από το στόμα των ελληνικών κορακιών; Αν δεν θέλουν οι τράπεζες να ξεπουλήσουν τα κόκκινα δάνεια, δεν τα ξεπουλάνε. Τόσο απλό.

Η «δημοκρατία σας» βρωμάει φασισμό

Στις 13/8 το βράδυ δολοφονείται ο Θανάσης Καναούτης στο Περιστέρι από τον ελεγκτή και τον οδηγό του τρόλεϊ στο οποίο επέβαινε, επειδή δεν είχε εισιτήριο. Ο οδηγός και ο ελεγκτής αφήνονται ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους.

Στις 14/8 σύντροφοι και συντρόφισσες στη Θεσσαλονίκη προχώρησαν σε παρεμβάσεις διαμαρτυρίας στο κέντρο της πόλης. Μετά από επίθεση της αστυνομίας συλλαμβάνονται 13 άτομα τα οποία πρόκειται να δικαστούν τη Δευτέρα 19/8 με την κατηγορία «διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς κατά συναυτουργία».

Μας εξοργίζει αυτός ο ανερυθρίαστος κανιβαλισμός ελεγκτών «πού κάνουν καλά τη δουλειά τους»

Που δεν υπολογίζουν την ζωή μπροστά στα φράγκα.

Που τσαμπουκαλεύονται μπροστά στους «τζαμπατζήδες» με ύφος χιλίων ράμπο

Που αρνούνται να δεχτούν το εισιτήριο που προσφέρει κάποιος άλλος γιατί πολύ απλά δεν τους νοιάζει αν θα κοπεί ένα ακόμα εισιτήριο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο εξευτελισμός του «τζαμπατζή», ενίοτε και η βιολογική του εξόντωση, καθώς και το ποσοστό που θα βάλουν στην τσέπη τους από τα πρόστιμα.

Μας εξοργίζει όμως και η ανερυθρίαστη ανθρωποφαγία του κάθε φιλήσυχου και νομοταγή πολίτη που δικαιολογεί το μπατσικό μένος κάθε ελεγκτή, επειδή πιστεύει ότι η κρίση που βιώνει οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιοι δεν πληρώνουν, ενώ αυτός, πάντα συνεπής, πάντα νοικοκυραίος, «υφίσταται την αδικία».

Τέλος θεωρούμε άκρως επικίνδυνες τις δηλώσεις που οπλίζουν τον τσαμπουκά του κάθε ελεγκτή και οδηγού των ΜΜΜ, όπως αυτές του υπουργού μεταφορών στη βουλή: «Μας ενδιαφέρει όλοι να είναι ίσοι απέναντι στο νόμο. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε το φαινόμενο των τζαμπατζήδων». Πράγματι όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο: ο νόμος απαγορεύει εξίσου στους φτωχούς όσο και στους πλούσιους να κλέβουν ψωμί και να μην πληρώνουν στο τρόλεϊ.

Ε, αφού λοιπόν δεν μπορείτε να μας ανεχτείτε, εξασφαλίστε για όλους, χωρίς προϋποθέσεις, τις βασικές κοινωνικές ανάγκες: τροφή, στέγαση, μετακίνηση, περίθαλψη, εκπαίδευση. Αλλιώς θα μας βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας

Κάθε φορά που «η δημοκρατία σας» δολοφονεί, θα το γράφουμε με μεγάλα γράμματα όπου κρίνουμε εμείς ότι πρέπει να γραφεί. Γιατί δεν βολευόμαστε στην υποταγή και την απάθεια. Τις θεωρούμε και τις δυο θανατηφόρες…

Μικροφωνική Δευτέρα 26/8 Αριστοτέλους με Εγνατία στις 12.00

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 13 συλληφθέντες στα Δικαστήρια την Τρίτη 27/8 στις 11.30

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Άμεση δημοκρατία και κομμουνισμός

[Δημοσιεύθηκε στο συλλογικό, Η άμεση δημοκρατία στον 21^ο αιώνα,Νησίδες, Θεσ/κη, 2013]
Γιώργος Ν. Οικονόμου
Δρ Φιλοσοφίας

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

Aπό τις 25 Μαΐου 2011, που άρχισαν οι συγκεντρώσεις και οι συνελεύσεις στις πλατείες της χώρας και ιδιαιτέρως στην πλατεία Συντάγματος με αίτημα την άμεση δημοκρατία, γράφτηκαν και ειπώθηκαν για την τελευταία τόσα όσα δεν είχαν γραφεί από συστάσεως νεοελληνικού κράτους. Γέμισαν ξαφνικά τα ΜΜΕ και τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης από «ειδήμονες» και «ερμηνευτές» της άμεσης δημοκρατίας. Οι περισσότεροι δεν είχαν γράψει πριν κάτι σχετικό ούτε τους είχε απασχολήσει ποτέ το ζήτημα ή είχαν εκφρασθεί αρνητικά^. όμως επειδή η άμεση δημοκρατία βρέθηκε στην επικαιρότητα αναγκάσθηκαν να γράψουν γι’ αυτήν. Αρκετά από αυτά ήταν διαστρεβλωτικά, απαξιωτικά, γεμάτα παρερμηνείες, προέρχονταν δε και από τον αριστερό χώρο.

Περιεχόμενο της δημοκρατίας
Μία μερίδα της Αριστεράς θεωρεί πως η αθηναϊκή πολιτεία του 5^ου –4^ουαιώνα π.Χ. δεν ήταν δημοκρατία επειδή υπήρχαν τάξεις, επειδή ήταν ταξική κοινωνία. Η αλήθεια είναι πως μέχρι σήμερα όλες οι κοινωνίες ήταν ταξικές, όμως είχαν διαφοροποιήσεις στα πολιτεύματά τους, στις αξίες, στον πολιτισμό και στην αντιμετώπιση των μελών τους. Πράγματι, ταξικές κοινωνίες ήταν οι αρχαίες τυραννίδες, ολιγαρχίες, βασιλείες και αριστοκρατίες, οι φεουδαρχίες και οι απολυταρχίες, τα στρατιωτικά δικτατορικά καθεστώτα, τα σημερινά αντιπροσωπευτικά πολιτεύματα, τα δικτατορικά των ανατολικών «σοσιαλιστικών» κρατών, τα μουσουλμανικά αραβικά καθεστώτα και τα ολοκληρωτικά (φασισμός, ναζισμός, σταλινισμός). Όλα αυτά όμως δεν ταυτίζονται ούτε μπαίνουν στην ίδια κατηγορία, και φυσικά έχει μεγάλη σημασία και διαφορά αν ζεις υπό ολοκληρωτικό ή κοινοβουλευτικό καθεστώς. Aυτή η αριστερή αντίληψη ισοπεδώνει τα πολιτεύματα και τις κοινωνίες, δεν βλέπει τις μεγάλες ή ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους, στο όνομα τής, κατά τον Μαρξ, «αναπόφευκτης» αταξικής κοινωνίας.

“Umberto D”, του Vittorio de Sica

Posted on 24 Αυγούστου, 2013 6:08 μμ από koula

(μας) γράφει ο χρήστης “giorgalis”

Umberto D (2013)

To “Umberto D” γυρίστηκε το 1952 από τον Vittorio De Sica με ερασιτέχνες ηθοποιούς.
Θεωρείται αριστούργημα του “νεορεαλιστικού κινηματογράφου” και εκτός από απλούς θεατές είχε (και έχει) “φανατικούς” ανάμεσα και σε κορυφαίους σκηνοθέτες.

Στο έργο παρουσιάζονται κάποιες μέρες από τη ζωή ενός συνταξιούχου στην μεταπολεμική Ιταλία που με μόνη παρέα τον μικρό του σκύλο και μόνο φίλο μια νεαρή οικιακή βοηθό, δυσκολεύεται να επιβιώσει με την πολύ μικρή σύνταξη.

Μέσα σε 70 χρόνια καπιταλιστικής ανάπτυξης μπορείτε να θαυμάσετε τις διαφορές της Ευρώπης του τότε, από την Ελλάδα του 2013, μπορείτε να δείτε και το μέλλον…

Το “Umberto D” είναι το μόνο κινηματογραφικό έργο που με έχει συγκλονίσει – δεν μιλώ με όρους “δελτίου των 8:30″, κυριολεκτώ.

 

—

 Sorella-Link: http://wp.me/p1pa1c-jaz

ΥΓ τα υπόλοιπα λογοκρίθηκαν από τον χρήστη “koula”


ΥΓ2 Επίσης, μια άθλιας ποιότητας κόπια θα βρείτε σε αυτό το λινκ.

πηγή: //ΠαραλληλοΓράφος//

Πού κρυβόταν τόση σκατοψυχιά;

Ποιος πολιτισμικός και κοινωνικός βόθρος άνοιξε το 2010; Πόσο φαρμάκι έκρυβε μέσα της η ελίτ του ελληνικού πολιτισμού της δεκαετίας του ’90; Πόσες εμμονές και πόση αυταρέσκεια χωρά σε ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων; Πόσο παραγωγικός είναι επιτέλους αυτός ο κοινωνικός δαρβινισμός που έχει επιβληθεί.

Ξεφτίλισαν το συνταξιούχο που αυτοκτόνησε στην πλατεία Συντάγματος. Χλεύασαν τα παιδιά που λιποθύμησαν από κακή διατροφή. Αφόδευσαν σε πιτσιρικάδες που σαπίζουν στα κρατητήρια.

Αγνόησαν χιλιάδες ψυχές που στιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χειροκρότησαν κάθε κυβερνητική απόφαση που έκριναν ότι είναι αρκούντως σκληρή και διαμαρτυρήθηκαν μόνο για τις καθυστερήσεις στην επιβολή της πιο απάνθρωπης πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Όχι, δεν είναι ούτε εργοστασιάρχες, ούτε μεγαλοτραπεζίτες, ούτε εθνικοί εργολάβοι, ούτε καναλάρχες. Είναι άνθρωποι του πολιτισμού. Είναι η πεφωτισμένη πρωτοπορία των 90s. Είναι το πνευματικό ισοδύναμο της σκωληκοειδούς απόφυσης του Κλικ.

Τέλος στην φίμωση των κακοποιημένων γυναικών

*****Δείτε την Αγγλική έκδοση παρακάτω*****

Αγαπητοί φίλοι,

Συντηρητικοί Αφγανοί νομοθέτες προσπαθούν να περάσουν ένα νόμο που να διασφαλίζει ότι τα μέλη της οικογένειας δεν θα μπορούν ποτέ να καταθέτουν ως μάρτυρες. Αυτό θα βάλει σε κίνδυνο περισσότερες γυναίκες και μικρά κορίτσια να κακοποιούνται στο σπίτι, αλλά μερικοί θαρραλέοι πολιτικοί αντιστέκονται και λένε ότι η κατακραυγή μας μπορεί να κάνει τη διαφορά! Βάλε την υπογραφή σου τώρα για να συμπαρασταθείς στις γυναίκες του Αφγανιστάν και πες το σε όλους!

Την πούλησαν για νύφη στα 12 της και απο τότε η Sahar Gul ζούσε στο σπίτι της φρίκης. Όταν αρνήθηκε να εκπορνευθεί για χάρη των πεθερών της, την έδεσαν με αλυσίδες στο υπόγειο, τη χτυπούσαν με καυτούς σιδερένιους σωλήνες, την άφηναν νηστική και της ξερίζωσαν όλα της τα νύχια.

Η τιμωρία των δραστών περιορίστηκε στην ελάχιστη προβλεπόμενη ποινή ,τη φυλάκιση ενός έτους και τώρα είναι και πάλι ελεύθεροι! Ακόμη χειρότερα, η Κάτω Βουλή του Κοινοβουλίου μόλις πέρασε ένα νομοσχέδιο που θα απαγορεύει στα μέλη της οικογένειας των δραστών να καταθέτουν στο δικαστήριο. Αυτό θα κάνει ακόμα πιο δύσκολο για αμέτρητα παιδιά και γυναίκες να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Έχουμε μόνο λίγες ημέρες για να σταματήσουμε αυτή την επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών. Η Άνω Βουλή έχει αποκρούσει και παλαιότερα αντίστοιχες μισογυνικές νομοθεσίες και υψηλού επιπέδου αξιωματούχοι λένε ότι το κίνημα του Avaaz μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω και να βοηθήσει στο να σταματήσει το νομοσχέδιο προτού εκείνο πάει στη Βουλή για ψηφοφορία. Κάνε κλικ εδώ για να υπογράψεις αυτήν την επείγουσα εκστρατεία τώρα. ‘Οταν φθάσουμε το 1 εκατομμύριο υπογραφές θα ξεκινήσουμε μια μαζική εγχώρια καμπάνια στα μέσα ενημέρωσης βάζοντας στο στόχαστρο γερουσιαστές-κλειδιά για την υπόθεση μέχρι το νομοσχέδιο να ακυρωθεί πλήρως:

http://www.avaaz.org/en/justice_for_afghan_woman_el/?bKpGqfb&v=28318

Σαν παιδί, η Sahar Gul πωλήθηκε από τον αδελφό της για $ 5.000 σε ένα σπίτι που γνώρισε τρομακτική κακοποίηση. Όταν επιτέλους διασώθηκε, τα βασανιστήρια την είχαν αφήσει τόσο αδύναμη που χρειάστηκε ένα καροτσάκι για να βγεί από το υπόγειο-φυλακή της. Πέρυσι οι βασανιστές της καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια φυλάκισης, αλλά ένας κατώτερος δικαστής απλά τους άφησε ελεύθερους.

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ! ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ή ΜΑΘΗΤΗΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ! ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ! ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ!

Η κυβέρνηση καταστρέφει τα δημόσια Επαγγελματικά Λύκεια και τις σχολές, οδηγώντας σε απολύσεις εκπαιδευτικούς με τη διαδικασία του «ξαφνικού θανάτου».

Η εγκληματική συμφωνία κυβέρνησης και Τρόικας μαζί με τη συγκατάθεση και σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Παιδείας, καταδικάζουν 2.500 εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα σε 8μηνη διαθεσιμότητα, πριν από την απόλυσή τους.

Με ένα νέο νόμο, η Κυβέρνηση κλείνει τρεις τομείς της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Υγείας, Τεχνών και Αισθητικής).

Αυτό σημαίνει ότι από το Σεπτέμβρη, 20.000 μαθητές θα ψάχνουν για τους τομείς που είχαν επιλέξει και δεν θα τους βρίσκουν. Με αυτόν τον τρόπο η Κυβέρνηση εκχωρεί ένα μεγάλο μέρος της Επαγγελματικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στον ιδιωτικό τομέα.

Το Σεπτέμβριο ακολουθούν και άλλες αλλαγές, διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών, μετατάξεις και απολύσεις.

Απαιτούμε να μη μείνει κανείς μαθητής χωρίς τη δυνατότητα επιλογής δημόσιου επαγγελματικού τομέα.
Απαιτούμε να σταματήσει τώρα η κινητικότητα (διαθεσιμότητα, απολύσεις) και οι περικοπές της Ελληνικής κυβέρνησης και της Τρόικας, οι οποίες καταστρέφουν τη Δημόσια Εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Η ποιοτική Δημόσια Εκπαίδευση δεν είναι προνόμιο και θα πρέπει να προσφέρεται χωρίς κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις σε κάθε παιδί.

--------------------------------------------------------------------------------

 ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΕ

ΔΙΑΚΙΝΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ BLOGS,  ΟΜΑΔΕΣ
FACEBOOK,  TWITTER ΜΠΟΡΕΙΤΕ

ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ  ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΙΝΚ

http://www.avaaz.org/en/petition/SAVE_PUBLIC_EDUCATION_IN_GREECE_NOT_ONE_TE
ACHER_OR_STUDENT_LESS_ACT_NOW_LATER_MEANS_NEVER/?email>
http://www.avaaz.org/en/petition/SAVE_PUBLIC_EDUCATION_IN_GREECE_NOT_ONE_TEA
CHER_OR_STUDENT_LESS_ACT_NOW_LATER_MEANS_NEVER/?email

ΕΠΙΣΗΣΗ ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΠΑΝΤΟΥ

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΜΟΝΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ

ΘΕΜΗΣ ΚΟΤΣΙΦΑΚΗΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΛΜΕ

“Starry Night” by… HST

Posted on 20 Αυγούστου, 2013 10:03 μμ από koula

39

Δεν έχω εισαγωγή.

Πάπαλα.

Αυτός είναι ο πίνακας του Vincent van Gogh, “Starry Night” (στα Ολλανδικά: De sterrennacht, 1889)


και αυτή παρακάτω, είναι μια προσπάθεια του P.Vrellis, για οπτικοποίηση της ροής στον πίνακα… (και με αλληλεπίδραση με τον χρήστη)

ΠΡΟΣΟΧΗ ΖΩΦΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΑΡΙΑ !

του Mind the Gap

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ! ΕΝΑΣ ΖΩΦΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΑΡΙΑ !

Ένας λαθροζώντανος στη γαλαρία δεν έχει ακυρώσει τη ζωή του !

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ !

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΑΣ ΛΕΩ !

Ειδοποιήστε την αστυνομία, την κυβέρνηση, τις τράπεζες !

ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ !

Για όνομα του θεού, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΖΩΦΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ ! κάποιος να πατήσει το κουμπί έκτακτης ανάγκης, βοήθεια, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΖΩΗ, ΣΑΣ ΛΕΩ, ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΖΩΗΣ !

ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ !

EΑΜ ΕΛΑΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ (ένας είναι ο δρόμος, λαέ, για να ψοφάς)

Ποτέ δε προβληματιζόμουν ιδιαίτερα με τα συνθήματα στις πορείες, η αλήθεια είναι ότι ντρεπόμουν να φωνάξω κάποια, αλλά έβρισκα μάλλον υπερβολική την κριτική τους, όπως πχ στην περίπτωση του «μπάτσοι μουνιά σκοτώνετε παιδιά» το δεκέμβρη. Θεωρώ άλλωστε ότι ένα σύνθημα στηρίζεται κυρίως στην ομοιοκαταληκτική ηχητική δυναμική του, στο ευφανταστό του και σε ένα γενικό πλαίσιο νοήματος – γενικό και όχι κυριολεκτικό. Πως αλλιώς άλλωστε μπορούν και φωνάζουν «σφαλιάρες και κλωτσιές σε κάθε αφεντικό» διαδηλωτές που σε ένα μεγάλο ή μικρό ποσοστό είναι είτε γόνοι μικρών ή μεγάλων αφεντικών είτε είναι και οι ίδιοι, μικρά έστω, αφεντικά ή για να το πάμε ακόμη παραπέρα, «βραστούς θα φάμε τους αστούς»; Προφανώς και δεν επιθυμεί ένα σεβαστό ποσοστό  των διαδηλωτών να αναλωθεί σε κανιβαλισμό έναντι γονέων και εαυτών, απλά σκιαγραφεί  μιαν αντίθεση στην αστική τάξη.

Δε προβληματίστηκα ιδιαίτερα οπότε ούτε και με το «Ένας είναι ο δρόμος λαέ για να νικάς, εαμ – ελας – μελιγαλάς» αν μη τι άλλο στα πλαίσια αντιφασιστικών πορειών σε γειτονιές, την έσπαγε σίγουρα σε ένα σωρό ακροδεξιά καθάρματα.  Παρατηρώντας ωστόσο το εν λόγω σύνθημα να αποκτά το τελευταίο διάστημα, εμβληματικές αποχρώσεις να υπονοεί δηλαδή μια πύκνωση της πολιτικής θεώρησης του «χώρου», η οποία μάλιστα πολιτική θεώρηση, εμφανίζεται δυσανάλογα σπάνια στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε, θεωρώ ότι ίσως εδώ χρειάζεται να αφιερώσουμε λίγη κριτική σκέψη.

Η αυγουστιάτικη πανσέληνος σε μνημεία, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους

εκδηλώσεις σε άλλες πόλεις

Rock The City Fest (2013) | Κιλκίς

https://www.facebook.com/pages/Rock-The-City-Fest-%CE%9A%CE%B9%CE%BB%CE%BA%CE%AF%CF%82/258481504226010

Στον υποταγμένο

Μισώ τον υποταγμένο! Μισώ τον υποταγμένο, όπως μισώ τον αχρείο, όπως μισώ τους αργόσχολους! Μισώ την υποταγή! Μισώ την αισχρότητα, μισώ την απραξία. Νιώθω συμπόνια για τον άρρωστο που λυγίζει από θανάσιμο πυρετό· μισώ όμως τον κατά φαντασία ασθενή, που με λίγη θέληση και μόνο θα  στεκόταν στα πόδια του. Λυπάμαι τον φυλακισμένο, κυκλωμένο από φύλακες, συντετριμμένο από το βάρος των τόσων αλυσίδων. Αλλά μισώ τους στρατιώτες που λυγίζουν απ’τα σιρίτια και το βάρος των γαλονιών· τους εργαζόμενους που σκύβουν στο κεφάλαιο. Αγαπώ τον άνθρωπο που, όπου κι αν βρίσκεται, λέει αυτό που νιώθει· μισώ τον ψηφοφόρο που αναζητά τον διαρκή θρίαμβο μέσα από την πλειοψηφία. Αγαπώ το σοφό που έχει τσακίσει από την πίεση της επιστημονικής έρευνας· μισώ το άτομο που γονατίζει από το βάρος κάποιας άγνωστης δύναμης, κάποιου «Χ», ενός θεού… Όλους εκείνους, λέω, μισώ που από φόβο και παραίτηση παραχωρούν σε άλλους ένα μέρος της δύναμής τους ως άνθρωποι και, όχι μόνο σκύβουν αυτοί το κεφάλι, αλλά αναγκάζουν κι εμένα και κείνους που αγαπώ να σκύψουν το κεφάλι, εξαιτίας της γεμάτης φόβο συνεργασίας τους ή της ηλίθιας αδράνειάς τους. Τους μισώ αυτούς· ναι τους μισώ, γιατί εγώ το αισθάνομαι… Εγώ δεν γονατίζω μπροστά στα γαλόνια του αξιωματούχου, την εσάρπα του δημάρχου, το χρυσάφι του κεφαλαίου· την ηθική ή τη θρησκεία. Εδώ και πολύ καιρό έχω μάθει ότι όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι παρά σκέτα μπιχλιμπίδια, που μπορούμε να σπάσουμε σαν γυαλί… Εγώ λυγίζω κάτω από το βάρος της υποταγής των άλλων. Πόσο μισώ την υποταγή!

Oι νταβατζήδες δημοσίων έργων και καναλάρχες!

πηγή: Σίβυλλα

(προσθήκη antinewskilkis: μια επικαιροποίηση για να μην ξεχνιόμαστε)

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ CHAOS TAGE

Εισαγωγή, Λυσσασμένοι Προλετάριοι: Έχουμε συνηθίσει να ανεβάζουμε θεωρητικά και ιστορικά κείμενα πιο (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) πολιτικά. Αυτή τη φορά μεταφράσαμε ένα ιστορικό κείμενο (σχεδόν όπως ήταν γραμμένο) για ένα πανκ φεστιβάλ που πραγματοποιούνταν στη Γερμανία. Αυτό το κάνουμε για τη διαφύλαξη της μνήμης, αλλά, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, για την προώθηση της αντικουλτούρας και των μουσικών μας. Πολιτικοποιημένο και αντι-πολιτικό το πανκ συνεχίζει να είναι εδώ. Όχι σε σελίδες ιστολογίων και βιβλίων, αλλά στο πραγματικό του πεδίο: στο ΔΡΟΜΟ.

ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΜΕΡΕΣ ΧΑΟΥΣ»;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που πιθανόν κάνετε. Αλλά που είχατε τα αυτιά και τα μάτια σας όταν οι ΜΕΡΕΣ ΧΑΟΥΣ (CHAOS TAGE) του 1994 γίνονταν τίτλοι εφημερίδων παντού!; Όταν ηλίθιοι punk rockers συναντήθηκαν στο Αννόβερο, τρομοκρατώντας γέρους και αθώα παιδάκια κι άφησαν όλη την πόλη στις στάχτες της!

Ίσως οι περισσότεροι από σας ξεκινήσατε να θυμάστε τώρα και επίσης αρχίσατε να γουστάρετε! Κι εμείς ξεκαρδιστήκαμε μ’ αυτά γιατί τα περισσότερα γεγονότα που περιγράφουν τα media δεν έγιναν ΠΟΤΕ. Έγιναν μόνο στα μυαλά των αποκαλούμενων δημοσιογράφων και των μπάτσων. Υποθέτουμε ότι ορισμένοι από σας θέλουν στ’ ΑΛΗΘΕΙΑ να μάθουν τι έγινε στις ΜΕΡΕΣ ΧΑΟΥΣ και γι’ αυτό θα τα εξιστορήσουμε

Ο πιο διάσημος λόγος του Γιόχαν Μόστ (1884)

«Ανάμεσα στα κτήνη-αρπακτικά, ο άνθρωπος σίγουρα είναι το χειρότερο.» Η φράση αυτή, η οποία χρησιμοποιείται συχνά σήμερα, είσαι σχετικά αληθείς. Ο άνθρωπος όχι ως έχει, αλλά όταν συνδέεται με τον πλούτο είναι ένα κτήνος που αρπάζει. Όσο πιο πλούσιος τόσο μεγαλύτερη η δίψα του για περισσότερα.

Μπορούμε να ονομάσουμε ένα τέτοιο κτήνος «το κτήνος της ιδιοκτησίας». Το κτήνος αυτό κυριαρχεί στη γη, σπέρνοντας τη μιζέρια στην ανθρωπότητα, και γίνεται όλο και πιο βάρβαρο και αδηφάγο όσο ο αποκαλούμενος ¨πολιτισμός¨ μας εξελίσσεται. Στο κείμενο που ακολουθεί θα διατυπώσουμε τα χαρακτηριστικά αυτού του κτήνους και θα προτείνουμε την καταστροφή του.

Κοίτα γύρω σου! Σε κάθε αυτοαποκαλούμενη ¨πολιτισμένη¨χώρα, από τους 100 πολίτες της, οι 95 είναι λίγο ή πολύ άποροι ενώ οι υπόλοιποι 5 δεν ξέρουν τι έχουν.

Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε όλους τους ύπουλους τρόπους με τους οποίους απέκτησαν τα υπάρχοντά τους οι τελευταίοι. Το γεγονός μόνο ότι κατέχουν τα ΠΑΝΤΑ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι επιβιώνουν ή  απλά τρέφονται ελάχιστα, είναι αναμφίβολη απόδειξη ότι αυτοί οι λίγοι έχουν πλουτίσει εις βάρος των πολλών.

Τίποτα,χωρίς λόγια.Μόνο ήχος & εικόνα…

το είδαμε στη: Μαύρη Λίστα

Βάρβαρες Σκέψεις- Για μια Επαναστατική Κριτική στον Πολιτισμό

Το κείμενο “Βάρβαρες Σκέψεις- Για μια Επαναστατική Κριτική στον Πολιτισμό”, είναι έργο του Αμερικανού αναρχικού συγγραφέα Wolfi Landstreicher, ψευδώνυμο που χρησιμοποιεί ο Feral Faun από το 1992.  Η μετάφραση έγινε από: Κόλαφως. Το αγγλικό κείμενο βρίσκεται εδώ.

1. Τι είναι η επαναστατική κριτική;

[...]Η επαναστατική κριτική είναι μια κριτική που στοχεύει να προκαλέσει την παρούσα κοινωνία στις ρίζες της με σκοπό να δημιουργήσει μια ρήξη με αυτό που είναι και να επιφέρει ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό. Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει «επαναστατική»; Αλλά υπάρχουν πολλοί υπαινιγμοί εδώ.[...]

2.Τι είναι ο πολιτισμός;

[...]«Πολιτισμός» είναι μια περίεργη λέξη. Οι πρώιμοι Ευρωπαίοι εξερευνητές συνέδεαν αυτό που ήταν «καλό» με τον πολιτισμό. Έτσι, όταν συνάντησαν ειλικρινείς και γενναιόδωρους απολίτιστους ανθρώπους, θα τους περιέγραφαν κάποιες φορές σαν «πιο πολιτισμένους» από τους Ευρωπαίους. Σήμερα, η ιδέα του πολιτισμού είναι τακτικά συνδεδεμένη με καλό κρασί, όμορφα ανθρώπινα πλάσματα και ραφινάτες γεύσεις, αλλά στην πραγματικότητα τα χαρακτηριστικά που μοιράζονται όλοι οι πολιτισμοί είναι μακράν λιγότερο ευχάριστα: κυριαρχία, γενοκτονία και περιβαλλοντική καταστροφή είναι κάποια απ’ αυτά.[...]

3.Τι είναι μια ριζοσπαστική κριτική στον πολιτισμό στο βασίλειο των ιδεών;

Πρωτογενές πλεόνασμα: Μια αιματηρή στόχευση με αταίριαστους υποστηρικτές

Παναγιώτης Μαυροειδής

Οι φιλοδοξίες του καταγέλαστου success story της κυβέρνησης, περιορίζονται όλο και πιο καθαρά πλέον στην επίτευξη ''πρωτογενούς πλεονάσματος''. Αυτός είναι ο νέος ''εθνικός στόχος'' κατά τον Στουρνάρα. Αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δήλωνε πρόσφατα: ''για εμάς ο κορυφαίος στόχος είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος (...) Όχι γιατί μας το επέβαλλαν κάποιοι τρίτοι αλλά γιατί αυτός ο στόχος μας επιτρέπει να έχουμε περιθώρια ευελιξίας. Μας απαλλάσσει από την ανάγκη να ζητάμε κάθε τόσο δανεικά, όταν θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα και μας επιτρέπει επιτέλους όλες οι προσπάθειες μας να συγκεντρωθούν στο μεγάλο ζητούμενο που είναι η Ανάπτυξη.

Το κεφαλαίο Α στην υποσχόμενη Ανάπτυξη του Σαμαρά, υποδηλώνει άραγε το υποτιθέμενο θηριώδες μέγεθός της;

Άλλοι, με κάποια μετριοφροσύνη, αλλά χωρίς να φείδονται ψευδολογιών, κατεβάζουν κάπως τους τόνους και απλά ισχυρίζονται ότι με το πρωτογενές πλεόνασμα, αν μη τι άλλο ''το δημόσιο εξωτερικό χρέος, θα αρχίσει προοδευτικά να μειώνεται''.

Από κοντά και οι αυτοκρατορικοί απεσταλμένοι της ΕΕ και της τρόικας που αφήνουν να εννοηθεί πως αν κάποια στιγμή αντί για  ελλείμματα υπάρξουν πλεονάσματα, τότε μπορεί να γίνει και κάποιο κούρεμα στο χρέος ή να δοθεί πρόσθετη στήριξη για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού που θα υπάρξει μέσα στο 2014 μετά το τέλος της τρέχουσας ''βοήθειας''.

Κάλεσμα για πανυγειονομικό ξεσηκωμό

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 6 Αυγούστου 2013

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΠΑΝΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ

Συναδέλφισσες-οι,

Οι χθεσινές ανακοινώσεις του Υπουργού Υγείας δεν αφήνουν πια καμιά αμφιβολία. Στέλνει με διαδικασίες εξπρές σε διαθεσιμότητα - απολύσεις εκατοντάδες υγειονομικών{1618 άτομα είπε) και προετοιμάζει το έδαφος για το νέο κύμα της επόμενης χρονιάς και στα Νοσοκομεία της επαρχίας

Ενώ λέει ότι αλλάζει το χαρακτήρα τους, στην ουσία βάζει λουκέτα σε 10 δημόσια νοσοκομεία σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Εξαφανίζει γενικά νοσοκομεία, τα αποσύρει από την εφημερία, καταργεί κλινικές, τμήματα, και διαθέσιμα κρεβάτια, από μεγάλες περιοχές, με ιδιαίτερα χτυπημένους από τις περικοπές, την ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση πληθυσμούς.

Παιδεία, Άνθρωπος, Δημοκρατία

Γνώση και Ήθος είναι τα συστατικά της Παιδείας και της Δημοκρατίας...

“Παιδεία είναι το ξύπνημα στην περιοχή της άπειρης και ανυποχώρητης νοσταλγίας του είναι και του όλου των όντων των εφήμερων και ανύπαρκτων. Παιδεία είναι να κατοικείς στα όρια του χώρου και του χρόνου αναμένοντας όλα τα χαμένα και ανύπαρκτα, αυτά για τα οποία κανείς λογικός και καθώς πρέπει άνθρωπος δεν νοιάζεται. Παιδεία σημαίνει να μπορείς να ακούς όλο το βουβό κλάμα του κόσμου του εφήμερου και του περιβάλλοντος, αφήνοντας στην άκρη την δική σου θλίψη ή χαρά. Παιδεία σημαίνει να θλίβεσαι για τον άλλο, τον κάθε άλλον, τον όλο Άλλον. Παιδεία σημαίνει να ζείς και να αγαπάς, να πεθαίνεις και να αγαπάς και, αν ξαναγεννηθείς, πάλι να αγαπάς. Παιδεία σημαίνει να τα θέλεις όλα, να τα παντρεύεσαι όλα, να πάσχεις για όλα και να μην τα λησμονάς.”

Η Παιδεία σημαίνει δύο πράγματα και δύο αρχές, Γνώση και Ήθος.
Το ένα, μάλιστα, ενισχύει το άλλο. Διότι η απόκτηση γνώσης σε βάθος απαιτεί κόπο, υπομονή, επιμονή και έρωτα της αλήθειας σε κάθε γνωσιακό επίπεδο ή κατεύθυνση. Δηλαδή, ήθος ανθρώπου ελεύθερου καθ’ όλα και όχι στείρα δουλεία σε θρησκείες, ιδεολογίες και καταναλωτισμούς. Γνώση της φύσης, γνώση της τέχνης και του πολιτισμού, γνώση του ανθρώπου, γνώση του κόσμου.