Ό,τι λάμπει είναι σκατά(τρίγωνα κάλαντα….)

Αν υπάρχει κάτι πιο άθλιο και από την άθλια κυβέρνηση Σαμαρά , είναι τα πολυκαταστήματα. Αν υπάρχει κάτι αθλιότερο και από τα άθλια πολυκαταστήματα ,είναι τα στολισμένα λόγω των ημερών πολυκαταστήματα. Ευτυχώς ανήκουμε στη δύση και όχι στην βάρβαρη ανατολή οπότε και έχουμε την συγκίνηση να αντικρίζουμε από κοντά τον πολιτισμό των στολισμένων με λαμπερά σκουπίδια ,πολυκαταστημάτων .Ο δυτικός άνθρωπος τα Χριστούγεννα συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας ,άσχετα αν αποτελεί μόλις το 1/6 στον πλανήτη ,και επιβεβαιώνει την ηγεμονία του με το τρίπτυχο: χριστιανισμός-εκμετάλλευση-κατανάλωση, γιατί το τρίπτυχο:ψωμί-παιδεία- ελευθερία,τελείωσε με την έλευση των λευκών κολάρων.

Μικρές πολιτείες γεμάτες με ο,τι ποθεί ο καταναλωτής ,στηρίζονται σε τεράστιους τσιμεντένιους όγκους που επικοινωνούν μεταξύ τους με ηλεκτρικές σκάλες, εξυπηρετικές μόνο για τις αδηφάγες τσέπες των πολυεθνικών ,προσβλητικές για το περιβάλλον, δαιδαλώδης και συνωτισμένες ,φέρνουν στο νου σκηνές από το Metropolis του Fritz Lang .Όσο πιο πολλά τα γεμάτα με σακούλες χέρια ,τόσο περισσότερα τα αδειανά που περιφέρονται σαν φαντάσματα ψάχνοντας φαγητό και στεγή στις επίσης στολισμένες πλατείες, μακριά από τα φώτα της τηλεοπτικής δημοσιότητας. Ιδίως τις ήμερες των Χριστουγέννων, όλα τα γιορτινά σκηνικά υποκριτικών χαμογέλων που στήνονται στο εσωτερικό τους, είναι εξίσου εμετικά με το στολισμένο εξωτερικό τους. «Ζεστές» χριστουγεννιάτικες μελωδίες ακούγονται από τα μεγάφωνα τους  ,ζέχνοντας παλιανθρωπιά και αλλοτρίωση.

Εκεί μέσα ,εγκλωβισμένοι σε ένα αδιευκρίνιστο ­«εγώ» και γεμάτοι ανασφάλειες άνθρωποι,με μοναδικό ιδανικό την δύναμη του πορτοφολιού τους , συστεγασμένοι με ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο «αγάπης και αλληλοβοήθειας» θα ξεροσταλιάσουν σχεδόν ξέψυχοι μπροστά από μια βιτρίνα ,ψάχνοντας την λυτρωτική εκπτωτική καταναλωτική ευκαιρία ,ώστε να γευτούν και αυτοί την ποθητή ,γεμάτη  με  ψώνια ,φιλική στο περιβάλλον,σακούλα.Άλλοι ,θα κυνηγήσουν την ναρκισσιστική κοινωνική επιβεβαίωση μπροστά στην ταμειακή,την ταμειακή ,με τα αλλεπάλληλα και εκνευριστικά τικ τακ τικ τακ ,εκείνα τα τικ τακ που θυμίζουν ρομποτικές συναλλαγές μα καθόλου ανθρώπινες ,γεμάτοι πάθος για τα ξεχειλισμένα τους καρότσια και αυτοθαυμασμό για την επίσης ξεχειλισμένη από χρήμα ,πιστωτική τους κάρτα. Άλλοι ,θα αναδείξουν την τσαμπουκαλωσύνη τους εκεί κάτω στο απέραντο πάρκινγκ, πνίγοντας την υποτιθέμενη εκεχειρία με τον πολιτισμένο τους εαυτό για ένα εκατοστό γδαρμένου προφυλαχτήρα (ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;)αποτέλεσμα του «τρομακτικού» προβλήματος της εύρεσης χώρου στάθμευσης, γιατί, τι το χειρότερο από το να μην βρίσκεις μια θέση στάθμευσης στην όαση της κατασκευασμένης ευτυχίας;

Ο πολιορκημένος σκουπιδοτενεκές δεν είναι ορατός στην απολιόρκητη οικογενειακή ευτυχία γιατί απλά στέκεται κάτι εκατοντάδες βήματα μακριά από την διώροφη μεζονέτα, στολισμένη και αυτή λόγω των ήμερων (έφαγε η οικοδέσποινα μια εβδομάδα από την ζωή της ψάχνοντας τα κατάλληλα πλακάκια ,όμως την κακόγουστη χριστουγεννιάτικη  πλαστικούρα την βάζει πρώτη μούρη).Τόση αδιαφορία δεν αντέχονταν ούτε στις χρυσές περιόδους του «ελληνικού θαύματος». Τόση κατασκευασμένη συνείδηση ούτε ο Τσόμσκι δεν στοχάστηκε στο :«Κατασκευάζοντας την κοινωνική συνείδηση». Τέτοια ανεμελιά δεν θα μπορούσε να ενσαρκώσει ούτε η Ε. Μενεγάκη σε κάποιο από τα γνωστά της τηλεοπτικά καραγκιοζιλίκια.

Τα Χριστούγεννα είναι όμως ήδη εδώ, και η ζωή είναι ωραία με καλούς προσκεκλημένους σε κάποιο χρυσοσκατένιο ρεβεγιόν και χέσε το συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες που καρδιοχτυπά για το πεθαμένο αύριο. Φυσικά και λόγω της ιερότητας των ημερών, όλο και κάποιες περισσευούμενες δεκάρες θα σώσουν προς στιγμήν τους αναξιοπαθούντες,όλο και ένα κομμάτι ψωμί θα περισσέψει από το χλιδάτο χλαπάκιασμα, όλο και κάποιο κροκοδειλένιο δάκρυ θα στάξει αντικρίζοντας το συνηθισμένο θέαμα με τα τουμπανιασμένα παιδάκια της Αφρικής στον δέκτη της τηλεόρασης ,καταστρέφοντας την πανάκριβη μάσκαρα .

«Κυρίες και κύριοι ας κάνουμε μια δωρεά για το ίδρυμα των κοριτσιών με τα σπίρτα .»

Πλαστικό δέντρο, πλαστικό φαγητό, πλαστικά στολίδια, πλαστική ζωή,πλαστικοί άνθρωποι.

Εντάξει λοιπόν, τρίγωνα κάλαντα μεσ’ τη γειτονιά ήρθαν τα Χριστούγεννα και η πρωτοχρονιά.

πηγή: noumero11