Τέλος του κόσμου – Ελληνική κρίση: Ίδια νοοτροπία

Σήμερα αναγνώστη, είναι η «τελευταία μέρα του κόσμου» σύμφωνα με κάποιους αφελείς, ή αν προτιμάς, σύμφωνα και με κάποιους πονηρούς.  Πράγματι, οι αετονύχηδες όλου του κόσμου, πάντα θα σπέρνουν τέτοιες φήμες, για να εκμεταλλεύονται τους δεισιδαίμονες.

Σε όλες τις θρησκείες υπάρχει η αποκάλυψη, είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο.  Ο Χριστιανισμός έκανε κάτι έξυπνο. Άφησε κενή την ημερομηνία της Δευτέρας  Παρουσίας, ώστε να μπορούν οι κληρικοί να παραμυθιάζουν και να ξαλαφρώνουν τους πιστούς από τα άχρηστα υλικά αγαθά, χωρίς να κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν, αν δεν γίνει κάτι μια συγκεκριμένη μέρα.

Μην αμφιβάλεις φίλε μου, ότι η ίδια νοοτροπία υπάρχει σε όλους τους ιερείς. Όλες οι θρησκείες βασίζονται στο φόβο του θανάτου, της καταστροφής. Σ όλες, οι καλοί επιβιώνουν, ή πάνε σε παραδείσους με πληθώρα αγαθών και οι κακοί, συμπεριλαμβανομένων και των απίστων, χάνονται.

Το ηθικό δίδαγμα; «Να είστε καλοί, υπάκουοι, να ξηλώνεστε για τη θρησκεία, για να μη σας πάρει ο διάολος.»

Και οι Μάγια; Οι Μάγια και οι Ατζέκοι έκαναν θυσίες. Φυσικά, οι Ισπανοί τυχοδιώκτες, που έκαναν πλιάτσικο και σφαγές, ήταν χειρότεροι, αλλά δεν θα μιλήσουμε γι αυτούς. Χάρη στις θυσίες, οι ιερείς κρατούσαν τους φτωχούς σε καθεστώς φόβου. Για να μη έχουν πολλές απαιτήσεις. Το τέλος είναι κοντά, άρα δεν θέλεις καλύτερη ζωή. Τι θα γίνονταν αν οι κλέφτες και δολοφόνοι Ισπανοί, χριστιανοί βεβαίως – βεβαίως, δεν κατέστρεφαν τους πολιτισμούς;

Αν δεν έκαναν ανθρωποθυσίες σήμερα, θα έκαναν σίγουρα κάποιες γιορτές, για να «εξευμενίσουν τους θεούς και να αποτρέψουν το κακό». Το ιερατείο και πάλι, θα έβγαινε και θα έλεγε, ότι «οι θυσίες του λαού έπιασαν τόπο»...

Αρκετά με τη μεταφυσική. Ας δούμε, πως εφαρμόζεται αυτό το δόγμα στην οικονομία. Έρχεται συντέλεια - έρχεται χρεοκοπία. Ίδια λογική, πιο πειστικό παραμύθι. Η τσέπη είναι υπαρκτή, δεν είναι ανύπαρχτος πλανήτης. Χρεοκοπία; Μα, έχουν χρεοκοπήσει ήδη οι φτωχοί. Ποτέ δεν είχαν ούτε για τα βασικά.

Μη φτωχύνουν οι τράπεζες! Άντε. Μη φτωχύνουν δηλαδή, οι νόμιμοι τοκογλύφοι, που έχουν ΟΛΑ τα λεφτά, ακόμα και των συντάξεων. Δεν πιστεύεις σε πτώση μετεωρίτη, σε ηλιακή έκρηξη, και πιστεύεις σ αυτό;

Παρακάτω. Θα κάνουμε θυσίες, για να αποφύγουμε τον Αρμαγεδδών. Δηλαδή, να στο εξηγήσω, θα πεθάνει το 90%, οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι για να σωθεί το 10%, οι πλούσιοι. Για ποιο λόγο; Γιατί να μην ξοδευτούν οι πλούσιοι; Γιατί να μην θυσιαστούν αυτοί, που ζητάν τις ανθρωποθυσίες; Θα ήταν καλύτερα, αν το καλοσκεφτείς, αφού θα ζούσαν περισσότεροι.

Αλλά θα σωθούμε, αν προσευχηθούμε, να πάρουμε τη δόση. Τη δόση, ω ναι! Το δάνειο δηλαδή με όρους και προϋποθέσεις, που συμφέρει τον δανειστή και που βάζει τη δανειζόμενη χώρα σε ένα κύκλο θανάτου, ύφεσης και αλλεπάλληλων χρεοκοπιών της εκμεταλλευόμενης πλειοψηφίας.

Την πήραν τη δόση. Είχαμε πει, ότι θα την πάρουν στα σίγουρα. Οι τράπεζες, οι δανειστές, οι ξένοι και ντόπιοι πλουτοκράτες. Φυσικά κι οι κηφήνες της βολής. Άλλαξε κάτι σε σένα; Στην πολυκατοικία που μένω, εξακολουθούμε να παγώνουμε. Κανείς δεν έβαλε πετρέλαιο, όχι γιατί μας αρέσει ο χειμώνας, αλλά γιατί έπρεπε να διαλέξουμε: Φαί ή θέρμανση. Ευτυχώς στα νότια δεν κάνει τόσο κρύο, όσο σε άλλες πόλεις...

Πάλι άφραγκοι είμαστε. Πάλι χαζεύουμε τις βιτρίνες και δεν τολμάμε να μπούμε μέσα, γιατί η τσέπη είναι άδεια. Κι ο καταστηματάρχης; Μόνος κι έρημος, αναπολεί τότε, που το μαγαζί είχε δουλειά  κι είχε πάρει όχι ένα, αλλά δυο υπαλλήλους...

Τι άλλαξε στα νοσοκομεία; Έλλειψη φαρμάκων, προσωπικού κλπ. Κάθε μέρα η ουρά στον ΟΑΕΔ μεγαλώνει. Βρίσκεις ένα σωρό γνωστούς. «Κι εσύ εδώ; Από πότε είσαι άνεργος;...»

Τα τρόφιμα; Στο θεό οι τιμές. Βλέπω πάλι ανθρώπους άστεγους, να ψάχνουν τα σκουπίδια. Μικρά παιδιά στα φανάρια να καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων και ο μαμάκας με τη μερσεντές, να τσαντίζεται, γιατί του έπιασαν τα αμάξι...

Βλέπω τους απεργούς με σπασμένα κεφάλια, να λοιδορούνται κι από πάνω από τα σκουλήκια των μέσων προπαγάνδας, γιατί λένε «δημιούργησαν πρόβλημα στην κυκλοφορία». Το δικό τους το πρόβλημα, που είναι κάτι μήνες απλήρωτοι, ποιος το σέβεται δημοσιογράφοι;

Αλλά οι μπάτσοι το έλυσαν το θέμα. Έβγαλαν τα παιδιά, που έκαναν κατάληψη σε κτήρια εγκαταλελειμμένα. Ο μόνος τρόπος να προσέξει το  κράτος και να ασχοληθεί με δημόσιο ή άλλο κτήριο, είναι να κάνουν κατάληψη οι Αναρχικοί...

Στα σχολεία οι μαθητές κρυώνουν και πεινάνε. Στα πανεπιστήμια οι φοιτητές πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους στα μεταφορικά και τα ενοίκια. Κι από συγγράμματα; Στην άλλη ζωή.

Για να συνεχιστεί αυτό το χάος, για να μην πω βαρύτερη λέξη, θέλουν τις θυσίες των εργαζομένων. Πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί, να αυξηθούν λογαριασμοί και φόροι. Κι όλα αυτά γιατί; Μα, για να συνεχιστεί αυτός ο κόσμος της ανισότητας και της εκμετάλλευσης. Για να φυλακίζονται απεργοί, αντιφρονούντες, να πεθαίνουν μετανάστες.
Και φυσικά πάει ο καιρός που θυσιάζονταν οι κόρες αρχηγών, οι Ιφιγένειες. Σήμερα σε καιρό κρίσης διορίζονται στη Βουλή. Οι φτωχοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι είναι πιο πολλοί και «αναλώσιμοι». 

Όπως καταλαβαίνεις αναγνώστη, τέτοια κόλαση, ας πάει στο διάολο, ας καταστραφεί. Μόνο που δεν πρόκειται. Δεν πρόκειται, όσο ο κόσμος πιστεύει αυτούς που δημιουργούν φανταστικές και αληθινές κολάσεις και παραδείσους. Είτε παπάδες, είτε πολιτικούς.

Ξαναδιάβασε αυτό το άρθρο αύριο, αν θέλεις. Αν ο κόσμος είναι ίδιος, που πολύ το φοβάμαι, σκέψου, πως θα τον αλλάξεις, ακριβώς, για να αποφύγεις τη δική σου καταστροφή.

 

πηγή: Βαθύ Κόκκινο