«Άγιες μέρες» διανύουμε και η εγχώρια φιλανθρωπία μας σπάει τα τύμπανα
από τον αντίκτυπο των κινήσεών της. Μαζεύουν τα ψίχουλά τους και τα
πετάνε σ’ όλους αυτούς και αυτές που δεν βλέπουν στον ήλιο μοίρα. Παρ’
όλα αυτά τον πλούτο εξακολουθούν να τον κατέχουν αυτοί. Στην απέναντι
πλευρά υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται με τις
φιλανθρωπίες και διεκδικούν όλα όσα τους ανήκουν, καθώς αυτοί και αυτές
τα δημιουργούν, αυτοί και αυτές είναι που αν και φτιάχνουν τα πάντα σ’
αυτό τον κόσμο δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ας κάνουμε λίγο πιο λιανά το
τι σημαίνει διεκδικώ, γιατί μάλλον στην ελληνική κοινωνία έχει ξεχαστεί.
Όταν δεν έχουμε που να μείνουμε δεν πηγαίνουμε στις ενορίες της γειτονιάς και τις Μητροπόλεις (δες όνομα που δώσανε οι τράγοι) για να παρακαλέσουμε να μας βρούνε κανένα σπίτι να μείνουμε. Όταν πεινάμε δεν πηγαίνουμε στις ουρές των συσσιτίων. Όταν η ΔΕΗ μας κόβει το ρεύμα δεν πηγαίνουμε να ζητήσουμε διακανονισμό. Μακρά η λίστα που αφορά την επιβίωση.... Εμείς αυτά τα κάνουμε μόνοι και μόνες μας. Διεκδικούμε κατοικία μπαίνοντας στα άδεια σπίτια και κάνοντας κατάληψη. Απαλλοτριώνουμε τον πλούτο που εμείς παράγουμε για να φάμε. Συνδέουμε το ρεύμα μόνοι μας χωρίς να ρωτήσουμε κανέναν. Και ούτω καθεξής. Αυτά είναι λίγα απ’ αυτά που εμείς διεκδικούμε. Διεκδίκηση της Ζωής. Το να σκύβεις, ή να έχεις αναγάγει σε υπέρτατη αξία την ιδιωτική περιουσία, δεν είναι ζωή.
Συλλογικοποιούμαστε για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Σε όποιον χώρο συνυπάρχουμε, είτε αυτός είναι κατάληψη είτε κοινωνικός χώρος, λειτουργούμε ισότιμα μέσω συνελεύσεων στις οποίες άπαντες έχουν την ίδια βαρύτητα γνώμης. Άλλες αξίες από αυτές που έχει μάθει το μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. «Λογικά» αν δεν συμβαδίζεις με τα πρότυπα που κυριαρχούν είσαι αντίπαλος της εξουσίας, γιατί προάγεις άλλες αξίες και είσαι άμεση απειλή για την ίδια. Συχνά πυκνά μας χτυπάνε (εντός κι εκτός εισαγωγικών) με σκοπό να κάμψουν το ηθικό μας και να σταματήσουμε να παλεύουμε, να διεκδικούμε, να θέλουμε να ζήσουμε. Ωστόσο δεν τους βγαίνει.
Το Κράτος και το Κεφάλαιο θέλουν να μας εξοντώσουν (δες τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ στους συντρόφους αντιφασίστες) και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσον για να το κάνουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουμε και τις επιθέσεις του Κράτους και των τσιρακιών του στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς μας χώρους. Η επίθεση του Κράτους στην κατάληψη Βίλλα Αμαλίας και η επίθεση του παρακράτους στον κοινωνικό χώρο Xanadu είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι τους ενοχλούμε. Εμείς λέμε πως θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες, όχι απλά να τους ενοχλούμε αλλά, να τους καταστρέψουμε, με λόγο και πράξη. Μέχρι τον ερχομό της κοινωνικής επανάστασης και της Αναρχίας σε κάθε χτύπημα τους θα απαντάμε με νηφαλιότητα με τα δικά μας χτυπήματα. Εμείς πρεσβεύουμε άλλες αξίες και θα τις προτάξουμε μέχρι να μην υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεσμένοι, αφέντες και δούλοι, αφεντικά κι εργάτες, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Και στην παραπάνω πρόταση βγαίνει και το συμπέρασμα επάνω στο ιδεολόγημα των «δύο άκρων». Το κράτος και το παρακράτος θέλουν να υπάρχουν αυτοί διαχωρισμοί, ενώ εμείς όχι και θα παλέψουμε μέχρι τέλους για να κάνουμε την επιθυμία μας πράξη.
πηγή: athens.indymedia
Όταν δεν έχουμε που να μείνουμε δεν πηγαίνουμε στις ενορίες της γειτονιάς και τις Μητροπόλεις (δες όνομα που δώσανε οι τράγοι) για να παρακαλέσουμε να μας βρούνε κανένα σπίτι να μείνουμε. Όταν πεινάμε δεν πηγαίνουμε στις ουρές των συσσιτίων. Όταν η ΔΕΗ μας κόβει το ρεύμα δεν πηγαίνουμε να ζητήσουμε διακανονισμό. Μακρά η λίστα που αφορά την επιβίωση.... Εμείς αυτά τα κάνουμε μόνοι και μόνες μας. Διεκδικούμε κατοικία μπαίνοντας στα άδεια σπίτια και κάνοντας κατάληψη. Απαλλοτριώνουμε τον πλούτο που εμείς παράγουμε για να φάμε. Συνδέουμε το ρεύμα μόνοι μας χωρίς να ρωτήσουμε κανέναν. Και ούτω καθεξής. Αυτά είναι λίγα απ’ αυτά που εμείς διεκδικούμε. Διεκδίκηση της Ζωής. Το να σκύβεις, ή να έχεις αναγάγει σε υπέρτατη αξία την ιδιωτική περιουσία, δεν είναι ζωή.
Συλλογικοποιούμαστε για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Σε όποιον χώρο συνυπάρχουμε, είτε αυτός είναι κατάληψη είτε κοινωνικός χώρος, λειτουργούμε ισότιμα μέσω συνελεύσεων στις οποίες άπαντες έχουν την ίδια βαρύτητα γνώμης. Άλλες αξίες από αυτές που έχει μάθει το μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. «Λογικά» αν δεν συμβαδίζεις με τα πρότυπα που κυριαρχούν είσαι αντίπαλος της εξουσίας, γιατί προάγεις άλλες αξίες και είσαι άμεση απειλή για την ίδια. Συχνά πυκνά μας χτυπάνε (εντός κι εκτός εισαγωγικών) με σκοπό να κάμψουν το ηθικό μας και να σταματήσουμε να παλεύουμε, να διεκδικούμε, να θέλουμε να ζήσουμε. Ωστόσο δεν τους βγαίνει.
Το Κράτος και το Κεφάλαιο θέλουν να μας εξοντώσουν (δες τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ στους συντρόφους αντιφασίστες) και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσον για να το κάνουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουμε και τις επιθέσεις του Κράτους και των τσιρακιών του στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς μας χώρους. Η επίθεση του Κράτους στην κατάληψη Βίλλα Αμαλίας και η επίθεση του παρακράτους στον κοινωνικό χώρο Xanadu είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι τους ενοχλούμε. Εμείς λέμε πως θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες, όχι απλά να τους ενοχλούμε αλλά, να τους καταστρέψουμε, με λόγο και πράξη. Μέχρι τον ερχομό της κοινωνικής επανάστασης και της Αναρχίας σε κάθε χτύπημα τους θα απαντάμε με νηφαλιότητα με τα δικά μας χτυπήματα. Εμείς πρεσβεύουμε άλλες αξίες και θα τις προτάξουμε μέχρι να μην υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεσμένοι, αφέντες και δούλοι, αφεντικά κι εργάτες, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι. Και στην παραπάνω πρόταση βγαίνει και το συμπέρασμα επάνω στο ιδεολόγημα των «δύο άκρων». Το κράτος και το παρακράτος θέλουν να υπάρχουν αυτοί διαχωρισμοί, ενώ εμείς όχι και θα παλέψουμε μέχρι τέλους για να κάνουμε την επιθυμία μας πράξη.
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΞΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΩΡΟ XANADU
Μεταφραστική ομάδα Λυσσασμένοι Προλετάριοι
rabidproletarians.espivblogs.netπηγή: athens.indymedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου