Φαντάσου .......

Σ’ ένα κόσμο παράλογο

Φαντάσου έναν μέρος τόσο παράλογο,

όπου άλλοι παράγουν και άλλοι τους κλέβουν τον πλούτο,

όπου οι μόνες θέσεις εργασίας είναι στο στρατό.
Και στα μεταλλεία.

Όπου οι πτυχιούχοι είναι πάνω από ένα εκατομμύριο.
Και ένας στους δύο νέους είναι άνεργος.

Φαντάσου παιδιά στο σχολείο που πεινάνε.
Και ανθρώπους που έχουν να θρέψουν μέχρι και τα τρισέγγονά τους.

Φαντάσου μια γυναίκα που τις κόβουν τη ρεύμα.
Και μεγάλες επιχειρήσεις που δεν πληρώνουν ρεύμα.

Φαντάσου ό,τι δίκαιο να θεωρείται παράνομο.
Και ότι άδικο να ορίζει τη νομιμότητα.

Φαντάσου να κυνηγάνε ανθρώπους επειδή είναι σκουρόχρωμοι.
Και να σέβονται τραπεζίτες-πληρωμένους εκτελεστές.

Φαντάσου να πληρώνεις τα παπούτσια σου ακριβά.
Και κάπου αλλού ένα παιδί να ματώνει ράβοντάς τα.

Φαντάσου να σταματούν μια θεατρική παράσταση που δεν τους αρέσει.
Και  να δίνουν τις δικές τους παραστάσεις κάθε μέρα μέσα από την τηλεόρασή σου.
 

Φαντάσου ανθρώπους που προστατεύουν τα χώματά τους.
Και δες να τους τσαλαπατούν.
Φαντάσου έναν αγρότη, που του επιβάλλουν το τι θα παράγει.
Και δες μια χώρα που δεν παράγει τίποτα χρήσιμο και εισάγει τα πάντα.

Φαντάσου μεταλλωρύχους εδώ κοντά που απεργούν για το δικαίωμα τους να πεθαίνουν δουλεύοντας .
Και δες να τους πυροβολούν.

Φαντάσου μια πετυχημένη απεργία εργαζομένων στην κόκα κόλα.
Και δες έναν εργάτη να πέφτει, να λιώνει στο καζάνι της.

Φαντάσου κόσμο που περιμένει ξανά ένα μεσσία.
Και δες τον, θα ανέβει στην εξουσία σύντομα.

Φαντάσου πως θα μπορούσαμε να ζούμε με βάση τις σημερινές δυνατότητες.
 Και δες πως ζούμε.

Φαντάσου κόσμο που χωρίζεται για θέματα εθνικά, θρησκευτικά  και προσωπικά.
Και χει ξεχάσει τα ταξικά.

Φαντάσου μια ένωση που αντί για συνεργασία φέρνει εξαθλίωση και υποδούλωση.

Φαντάσου να τα υπολογίζουμε όλα με βάση το κέρδος.

Φαντάσου άνθρωπο να εκμεταλλεύεται άνθρωπο.

Παράλογα όλα αυτά, δε νομίζεις;

Φαντάσου τώρα ότι όλα αυτά συμβαίνουν. Εδώ. Σήμερα.
Και δες τι μπορείς να κάνεις για να τα αλλάξεις.

--------------------

“Άτιμος είναι ο κόσμος τούτος Αγά μου, άδικος τιποτένιος. Οι πιο καλοί πεινούν κι αδικιούνται, οι πιο κακοί τρων και πίνουν και κυβερνούν, χωρίς πίστη, χωρίς ντροπή, χωρίς αγάπη. Δεν μπορεί πια το άδικο να βαστάξει! Θα βγω στους γύρω δρόμους, θα σταθώ στις πλατείες, θ’ ανέβω στις στέγες και θα φωνάξω: Ελάτε όλοι οι πεινασμένοι κι οι αδικημένοι κι οι τίμιοι να σμίξουμε, να βάλουμε φωτιά, να καθαρίσει η γης από δεσποτάδες κι αφεντάδες κι αγάδες.

[…]Θα θελα Αγά μου, να χα τη δύναμη να σηκωθώ , να κηρύξω σε όλο τον κόσμο επανάσταση. Να ξεσηκώσω όλους τους ανθρώπους, άσπρους, μαύρους, κίτρινους, να γίνουμε ένας στρατός της πείνας παντοδύναμος και να μπούμε στις μεγάλες σαπισμένες πολιτείες και στα άτιμα παλάτια και στα ξετσίπωτα σεράγια της Πόλης και να βάλουμε φωτιά! “

Ν. Καζαντζάκης, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”

posted by Αγράμπελη