Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα. Αυτό που ξέρουμε αλλάζει και η αλλαγή τρομάζει. Ζούμε εδώ και μερικές δεκαετίες μια κατάσταση σχετικής σταθερότητας. Μας είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πως μπορούν ν` αλλάξουν τα δεδομένα της ζωής μας. Έχουμε μεγαλώσει θεωρώντας την σιγουριά και την ασφάλεια σαν ύψιστο αγαθό. Όμως καθημερινά δεχόμαστε έναν καταιγισμό από κακές οικονομικές ειδήσεις. Τι κάνουμε; Ποιο φόβο ξυπνούν μέσα μας; Έχουμε εφόδια για να αμυνθούμε σ` όλα αυτά;
Λειτουργώντας σε μια κατάσταση που διακρίνεται από την αποσυλλογικοποίηση των διαδικασιών στο χώρο εργασίας το άτομο νιώθει συχνά αποξενωμένο μέσα σε μια νέα κατάσταση γύρω του πού απαξιώνει συστηματικά τους τρόπους που είχε μάθει να διαπραγματεύεται και να διεκδικεί. Η έλλειψη εργασίας αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της δυσφορίας που βιώνουν οι άνθρωποι λόγω οικονομικών δυσκολιών με έκφραση στο ψυχολογικό επίπεδο επειδή σκέφτονται αρνητικά. Αν επικεντρωθούμε στις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία εύκολα καταλαβαίνουμε πως η οικονομική κρίση γίνεται οικογενειακή και κρίση προσωπική οδηγώντας όταν δεν φαίνεται διέξοδος στην κατάθλιψη. Η αρνητικότητα η μεμψιμοιρία η απαισιοδοξία μπορούν να φέρουν μεγαλύτερο φόβο. Το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν καλλιεργούμενα τεχνηέντως και από τα Μ.Μ.Ε είναι ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Η καλλιέργεια αυτού του μηνύματος στο επίπεδο ολόκληρης της κοινωνίας σε εθνική κλίμακα, είναι η πιο επικίνδυνη όχι μόνο για την ψυχική μας υγεία αλλά και για την ίδια την ζωή μας και ολόκληρη την κοινωνία. Η απώλεια της εργασίας επιφέρει ψυχολογικές συνέπειες όμοιες μ` αυτές της απώλειας αγαπημένου προσώπου η διαζυγίου (πένθος, σοκ, δυσκολία αποδοχής)και απαιτείται ανάλογη προσοχή και υποστήριξη. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα ο άντρας εξακολουθεί να θεωρείται ο «ισχυρός» αυτός που προστατεύει και συντηρεί την οικογένεια. Αυτό είναι πολύ βαρύ φορτίο γιατί καθώς απολύεται εκτός από την δουλειά χάνει και ένα μέρος της ταυτότητας του. Τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση βοηθούσε την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και είχε συνδεθεί με ένα νόημα ζωής. Ξεγελασμένος με την κατανάλωση δεν έρχεται αντιμέτωπος με μια εσωτερική πραγματικότητα που μπορεί να τον γεμίσει πραγματικά ως άνθρωπο. Κι όταν αυτό τελειώσει αντιλαμβάνεται ότι οι αληθινοί φίλοι είναι λίγοι ή ανύπαρκτοι. Είναι σαφές ότι αρνητικά επηρεάζει την σεξουαλική διάθεση οποιαδήποτε τηλεοπτική πολιτικοοικονομική εκπομπή. Συγκεκριμένα τα δελτία ειδήσεων ρίχνουν την λίμπιντο κατά 84%. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο 72% των γυναικών έχει ελαττωθεί η ερωτική επιθυμία και το 68% έχει μειώσει τις ερωτικές επαφές τον τελευταίο μήνα. Το ζήτημα είναι πως θα σταθεί κανείς απέναντι σ` αυτήν την κατάσταση ξεπερνώντας την εξατομίκευση μετατρέποντας την σε ανάγκη για συλλογικότητα και αναπτύσσοντας το πνεύμα και την ψυχολογία της αντίστασης σε μια ψηλή στιγμή στην αυτοσυνείδηση μας. Η αλλαγή στον τρόπο σκέψης η ορθή ιεράρχηση των αξιών, η σημασία τελικά του να είσαι και όχι του τι έχεις και η συνειδητοποίηση ότι όλοι έχουμε ανάγκη από αλληλοβοήθεια είναι η λύση. Πρέπει να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και την ικανότητα μας ν` αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις γιατί απλά αυτή είναι η φυσική τάση κάθε ανθρώπου να προχωράει, να φοβάται, να συνεχίζει, να βρίσκει τρόπους, να ανακαλύπτει δυνατότητες να αγωνιά να στρέφεται σ` άλλους για βοήθεια, να επανεξετάζει, να βρίσκει λύσεις, ν` απογοητεύεται να ανοίγει δρόμους, να ελπίζει. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα μπορούσαν να συμβάλουν σταματώντας απλώς να ανακυκλώνουν την απαισιοδοξία αλλά να προβάλουν και τις θετικές επιλογές που υπάρχουν. Ας δούμε μερικές πρακτικές συμβουλές. α) Έγκαιρη αντίδραση. Όποιος ανησυχεί είναι σ` επιφυλακή. β) Μην εγκαταλείπεστε στους φόβους σας. γ)Μην κλείνεστε στον εαυτό σας, συζητήστε ανοιχτά με την οικογένεια και τους φίλους και ενώστε τις δυνάμεις σας. δ)Αντλείστε θάρρος από τους άλλους. ε)Βασιστείτε στην πείρα σας. Πόσες φορές κάποιοι φόβοι μας αποδείχθηκαν ανεδαφικοί. στ)Εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σας. ζ)Ναι στις συγκεντρώσεις στα σπίτια παρέα με αγαπημένα πρόσωπα. η)Ναι στην σεξουαλική ζωή καθώς είναι το αντίδοτο του θανάτου και της κατάθλιψης. Όσοι έχετε την δυνατότητα δοκιμάστε την καλλιέργεια της γης έστω και ενός μικρού κομματιού κήπου με κάποιο είδος τροφής. Ίσως ανακαλύψουμε την σοφία και την χαρά ενός πιο φυσικού κι απλού τρόπου ζωής του οποίου χάσαμε τα ίχνη. Επίσης το χιούμορ είναι ένας υγιείς μηχανισμός άμυνας που θα πρέπει να χρησιμοποιούμε, όπως και την διατήρηση της ποιότητας της ζωής μας μέσα από την διατήρηση των κοινωνικών επαφών. Ίσως πρέπει να γίνουμε πιο δεκτικοί στις συμβουλές κάποιων σοφολογιότατων και να δούμε την κρίση σαν ευκαιρία για αλλαγή και εξέλιξη για να εκτιμήσουμε περισσότερο αυτά που έχουμε, υγεία, φίλους, δουλειά. Η οικονομική κρίση μπορεί να` ναι λόγος για απελπισία, κατάθλιψη, απομόνωση, απαισιοδοξία αλλά σίγουρα είναι ευκαιρία προσωπικής επανεξέτασης και αναπλαισίωσης. Τις αλλαγές στον νέο τρόπο ζωής δεν πρέπει να τις οραματιζόμαστε με βάση το προσωπικό συμφέρον αλλά το συλλογικό. Μπορούμε να πάρουμε κουράγιο από την ίδια μας την ζωή αν σκεφτούμε πόσες φορές στο παρελθόν φοβηθήκαμε τις αλλαγές που ήταν να έρθουν και πόσες φορές οι φόβοι μας αποδείχθηκαν ανεδαφικοί, όχι γιατί τα πράγματα ήταν τελικά ρόδινα αλλά γιατί προετοιμάζαμε τον εαυτό μας για πιο μεγάλα ζόρια. Ας συνειδητοποιήσουμε πως το καλύτερο κληροδότημα που μπορούμε ν` αφήσουμε στα παιδιά μας δεν είναι ένα διαμέρισμα αλλά μια υγιείς και ισορροπημένη παιδική και εφηβική ηλικία, καθώς κι ένα σπιτικό γεμάτο ζεστασιά κι αγάπη. Τέλος ας θυμηθούμε πως μπορεί η ζωή να είναι δύσκολη είναι όμως ωραία !!! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου