Το (τσεκουράτο) σύνθημα δόθηκε απ το Κιλκίς MAKE HELLAS GREAT AGAIN

Αν για κάτι πρέπει να παραδεχθούμε τους κομματάνθρωπους όλων των αποχρώσεων είναι για την ικανότητα τους να ελίσσονται ανάλογα με την εποχή τις συνθήκες, τα έκτακτα γεγονότα, τους συσχετισμούς κλπ. Αυτό εξάλλου ήταν και το οδυνηρό μάθημα που πήρε η εξεγερμένη νεολαία τον Μαη του 68’ με τους ελιγμούς και την τελική επικράτηση του Ντε Γκωλ στις εκλογές που ακολούθησαν, υπονομεύοντας έτσι άθελά της και τα θεμέλια της επαναστατικότητας στη σύγχρονη εποχή. Για την τακτική που ακολουθεί η ακροδεξιά και η αντιδραστική δεξιά εχουμε αναφερθεί σε άλλο άρθρο μας (https://antinewskilkis.blogspot.com/2018/12/blog-post.html) αποδεικνύοντας ακριβώς οτι πιάνει τα μηνύματα της εποχής καλύτερα απο τους υπόλοιπους. Ο Βορίδης που μίλησε προχθές στο Κιλκίς δεν αποτέλεσε εξαίρεση και κινήθηκε στα θολά νερά του υπερπατριωτισμού, του αυταρχικού κράτους, του διχασμού αλλά και του νεοφιλελευθερισμού.

 Έτσι λοιπόν αφού δήλωσε την βαθιά του πίστη στη δημοκρατία, προσπαθώντας προφανώς να πείσει όλους ότι άφησε πίσω οριστικά το παρελθόν του, κάτι που θα μας επιτρέψει να αμφιβάλουμε σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του για απαραίτητες θεσμικές μεταβολές που πρεπει να γίνουν και δεν θα επιτρέψουν στην αριστερά να ξανακυβερνήσει (!). Έκανε λοιπόν μια περιληπτική περιγραφή του κοινοβουλευτισμού, με παράδειγμα τον Γεωργαντά, που λίγο ακόμη και θα μας έπειθε ότι συμμερίζεται μαζί μας τις απόψεις για άμεση δημοκρατία, αυτονομία και αυτοκαθορισμό (!) (οχι για αποανάπτυξη δεν μίλησε). Βέβαια γρήγορα μας επανέφερε στην πραγματικότητα δείχνοντας το αληθινό πρόσωπο της σκληρής δεξιάς, μιλώντας για λαθρομετανάστες που κάνουν κακό στην Ελλάδα, για εθνικούς μειοδότες που θα λογοδοτήσουν και για εγκληματικότητα που εχει τις ρίζες της στους ίδιους τους εγκληματίες (!) δηλώνοντας ετσι και έμμεσα οτι αν κυβερνήσουν μην περιμένουμε τίποτα για αντιμετώπιση της φτώχειας της ανέχειας της ανεργίας κλπ. Αντίθετα ανέφερε ακόμη πιο αυστηρές ποινές, μηδενική ανοχή και φυλακές υψίστης ασφαλείας, προκαλώντας τον τρόμο ακόμη και στο δεξιό ακροατήριο που είχε απο κάτω, μια και σ’αυτό υπήρχαν φυσικά και άνθρωποι της βιοπάλης που γνωρίζουν πόσο πολύ εύκολο είναι να μπλέξεις σήμερα, ιδίως με την οικονομική δυσχέρεια που επικρατεί.

 Όμως τελικά σε ποιους απευθύνονται όλα αυτά? Απ΄τη μια υπάρχει το σκληρό κομματικό ακροατήριο που θέλει ν’ακούσει για τις εσφαλμένες ιδέες της αριστεράς και την ιδεολογική ηγεμονία της, (αν και εμείς μόνο ιδιες πολιτικές είδαμε τόσα χρόνια) για την κρίσιμη για την πορεία της χώρας νίκη της παράταξης στον εμφύλιο, για το ότι η χώρα πτώχευσε εξαιτίας πολιτικών απο το 2015 και μετά και οχι των προηγούμενων 40 χρόνων κλπ. Ξέρει βέβαια οτι για να πάρει την εξουσία, που είναι φυσικά το ουσιώδες για τουςεπαγγελματίες της πολιτικής και για να μαζέψει τα ψηφαλάκια χρειάζονται πιο μεγάλες απλωτές στη θάλασσα του εκλογικού σώματος. Έτσι κάπως λοιπόν αρχίζει η ρητορεία περί υγειους πατριωτισμού που ενώνει όλους τους Έλληνες, που θα κάνει την Ελλάδα και πάλι δυνατή, που βάζει τους Έλληνες πρώτα απο όλους και όλα και που φυσικά θα επαναφέρει την ευμάρεια που χάσαμε. 

 Αυτή είναι φυσικά μια παλιά τεχνική που ποντάρει σ’αυτό που ονομάστηκε “σοβινισμός της ευμάρειας” (Habermas) και που η δήλωση για μείωση της φορολογίας ώστε να μείνουν χρήματα για να διατεθούν όπως θέλει ο καθείς (βλέπε καταναλωτική τυραννία) το επιβεβαιώνει απόλυτα. Αυτό που παραβλέπει είναι βέβαια τα τμήματα της κοινωνίας που δεν χωρούν σ’αυτό το μοντέλο και για τα οποία αδιαφορεί ενώ όπως είδαμε τα απειλεί και με αυταρχικότερες πολιτικές, και αυτό που υποκρύπτει είναι πως η μείωση της φορολογίας εχει πάντα στόχο την ελίτ και αποτελεί ουσιαστικά  αντεστραμμένη αναδιανομή εισοδήματος.

 Η προσπάθεια τώρα να παρουσιασθεί αρμονική η συνύπαρξη υπερδεξιών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών στο ίδιο κόμμα προκαλεί γέλιο αλλά δεν είναι αθώα. Όλοι λιγο πολύ γνωρίζουν πλέον ότι η υπερκέραση του έθνους κράτους εχει συντελεσθεί απο την παγκοσμιοποιημένη αγορά, ότι ο πολίτης που επενδύει στη σχέση του με το κράτος αντικαταστάθηκε απο τον πολίτη επενδυτή (εργασία, παιδεία, υγεία κ.α.) και ότι οι παραδοσιακές αξίες της κοινωνίας (εστω με τη στρεβλή έννοια της δεξιάς) αποτελούν πλέον εμπόδιο στα σχέδια του χρηματοπιστωτικού καζινοκαπιταλισμού. Ότι άλλο λέγεται αποτελεί απλά ακροβασίες, αερολογίες και υπεκφυγές με μόνο στόχο τα προνόμια που εξασφαλίζει η κατάληψη της εξουσίας. Έτσι η νέα δεξιά πετυχαίνει και το μάτι να κλείνει στις παγκόσμιες νεοφιλελεύθερες ελίτ και στην κοινωνία να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος της εργασίας και των αποκλεισμένων απο τις ίδιες ελίτ(!) ακόμη κι αν τα εργαλεία που χρησιμοποιεί είναι οπισθοδρομικά ή απάνθρωπα.

Υ.Γ. Το σύνθημα του τίτλου πού όντως ακούστηκε στην ομιλία, στα ελληνικά φυσικά, αποδεικνύει ότι τελικά ο Τράμπ έκανε πολύ μεγαλύτερη ζημιά απο ότι είχαμε φανταστεί.