Το (τσεκουράτο) σύνθημα δόθηκε απ το Κιλκίς MAKE HELLAS GREAT AGAIN

Αν για κάτι πρέπει να παραδεχθούμε τους κομματάνθρωπους όλων των αποχρώσεων είναι για την ικανότητα τους να ελίσσονται ανάλογα με την εποχή τις συνθήκες, τα έκτακτα γεγονότα, τους συσχετισμούς κλπ. Αυτό εξάλλου ήταν και το οδυνηρό μάθημα που πήρε η εξεγερμένη νεολαία τον Μαη του 68’ με τους ελιγμούς και την τελική επικράτηση του Ντε Γκωλ στις εκλογές που ακολούθησαν, υπονομεύοντας έτσι άθελά της και τα θεμέλια της επαναστατικότητας στη σύγχρονη εποχή. Για την τακτική που ακολουθεί η ακροδεξιά και η αντιδραστική δεξιά εχουμε αναφερθεί σε άλλο άρθρο μας (https://antinewskilkis.blogspot.com/2018/12/blog-post.html) αποδεικνύοντας ακριβώς οτι πιάνει τα μηνύματα της εποχής καλύτερα απο τους υπόλοιπους. Ο Βορίδης που μίλησε προχθές στο Κιλκίς δεν αποτέλεσε εξαίρεση και κινήθηκε στα θολά νερά του υπερπατριωτισμού, του αυταρχικού κράτους, του διχασμού αλλά και του νεοφιλελευθερισμού.

Σερζ Λατούς: «Το δίλημμα πλέον είναι “αποανάπτυξη ή βαρβαρότητα”»

Επειδή τις τελευταίες μέρες ο κάθε άσχετος, ανίδεος, αμόρφωτος, ατακαδόρος και ότι άλλο ξεκινάει απο άλφα (!), ναι ακόμη και στο Κιλκίς (!) κάνει και ένα σχόλιο για την αποανάπτυξη τη λιτή ή και ολιγαρκής αφθονία, φωνάζοντας ουσιαστικά ότι δεν καταλαβαίνει τίποτα απολύτως, επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε μια παλαιότερη συνέντευξη του Σερζ Λατούς απο την Εφημερίδα των Συντακτών στις 12/10/2014. Απο αυτή προκύπτει και κάτι το οποίο και εμείς επισημαίνουμε στο άρθρο με το οποίο συστηνόμαστε, (https://antinewskilkis.blogspot.com/2018/11/blog-post_26.html), ότι δηλαδή η αποανάπτυξη είναι συναφής με το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας και της αυτονομίας όπως εκφράστηκε απο τον Κ.Καστοριάδη.

Λορέντζο Ορσέτι: Η επιστολή του Ιταλού αναρχικού που σκοτώθηκε πολεμώντας τον ISIS

Ιταλός αναρχικός Λορέντζο Ορσέτι έχασε τη ζωή του τη Δευτέρα στο Μπαγκούζ της Συρίας καθώς μαχόταν με τις πολιτοφυλακές Κούρδων και Αράβων SDF-YPG-YPJ ενάντια στον ISIS.

Ο Λορέντζο έκανε πράξη τις ιδέες του και γνωρίζοντας πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σκοτωθεί άφησε μία επιστολή προς δημοσίευση μετά τον θάνατό του, αν αυτός συνέβαινε στο πεδίο της μάχης.

Η επιστολή:

Αν διαβάζετε αυτή την στιγμή αυτό το μήνυμα είναι σημάδι πως δεν είμαι πια σε αυτόν τον κόσμο. Μην λυπηθείτε παρά μόνον λιγάκι γιατί εμένα δεν με λυπεί· δεν μετανιώνω για τίποτα, είμαι νεκρός επειδή έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό, υπερασπιζόμενος τους πιο αδύναμους και παραμένοντας πιστός στις ιδέες μου για δικαιοσύνη, ισότητα και ελευθερία. Επομένως, παρόλο που έφυγα νωρίς, η ζωή μου μπορεί να θεωρηθεί μια επιτυχία και είμαι σχεδόν σίγουρος πως έφυγα με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν θα μπορούσα να έχω επιθυμήσει κάτι περισσότερο.

Σας εύχομαι το καλύτερο δυνατό και ελπίζω (αν δεν το έχετε ήδη κάνει πράξη) να αποφασίσετε να δώσετε την ζωή σας για τον πλησίον σας, γιατί μόνον έτσι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Μόνον νικώντας τον ατομισμό και τον εγωισμό μέσα μας μπορούμε να κάνουμε την διαφορά. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το ξέρω, αλλά μην αφήνεστε στην παραίτηση, μην εγκαταλείπετε την ελπίδα· ποτέ! ούτε για μια στιγμή.

Ακόμα και τότε που όλα μοιάζουν χαμένα και που οι δυστυχίες που χτυπάνε τους ανθρώπους και τον κόσμο μας μοιάζουν ανυπέρβλητες, ψάξτε να βρείτε τη δύναμη και να την μεταφέρετε και στους συντρόφους σας.

Είναι κυρίως στις πιο σκοτεινές στιγμές που το δικό σας φως είναι χρήσιμο.

Και να θυμάστε πάντα πως "κάθε καταιγίδα ξεκινάει με μια απλή σταγόνα". Παλέψτε να είστε εσείς εκείνη η σταγόνα.

Σας αγαπώ όλους και ελπίζω τα λόγια μου να βρουν γόνιμο έδαφος σε εσάς.

Ο Θεός Δεν Είναι Μεγάλος

Το βρήκαμε στο https://pemptokyma.wordpress.com

Με αφορμή τα σημερινά γεγονότα στη Ν. Ζηλανδία, αλλά και τα κατορθώματα του » Ιερού Λόχου» στην παράσταση «Πυρκαϊές» του Ουαζντί Μουαουάντ, νοιώθουμε την ανάγκη να μεταφέρουμε το παρακάτω κείμενο.

πηγή: terrapapers

Έθνος-Κράτος, Εθνικισμός & η Ανάγκη για Ρίζες

Πηγή : Βαβυλωνία https://www.babylonia.gr/

Yavor Tarinski

Το Κράτος είναι κάτι το ψυχρό που δεν μπορεί να εμπνεύσει αγάπη,
αλλά το ίδιο σκοτώνει, καταπνίγει οτιδήποτε μπορεί να αγαπηθεί˙
έτσι κάποιος αναγκάζεται να το αγαπήσει, αφού δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Αυτό είναι το ηθικό μαρτύριο των ανθρώπων σήμερα.
Simone Weil[1]

Διανοούμενοι της παρακμής

Με αφορμή την απίστευτη ξεφτίλα μέρους των "διανοούμενων" που τοποθετούνται για την υπόθεση του Ν.Γεωργιάδη, αναδημοσιεύουμε μέρος του εξαιρετικού άρθρου του Σ. Ελληνιάδη στην εφημερίδα "Δρόμος της αριστεράς" στις 01/09 2013. Ολόκληρο το αρθρο εδώ: http://tsak-giorgis.blogspot.com/2013/09/blog-post_4548.html

Μπορεί να είναι οδυνηρή, αλλά ζούμε μια πρωτόγνωρη εποχή, την εποχή της παρακμής του κοινωνικού μοντέλου που άνθισε μεταπολεμικά. Και έχει ενδιαφέρον η στάση μερικών διανοουμένων στην εποχή της παρακμής.
Η ευκολία με την οποία τάχθηκαν ανεπιφύλακτα υπέρ της εξουσίας, υπέρ των προσώπων και των μηχανισμών που διακυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες και μεθόδευσαν τη χρεοκοπία της. Στο παρελθόν, υπήρχαν διανοούμενοι που ήταν οργανικό μέρος της εξουσίας στην εποχή της ακμής της.