Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΣΤΟ ΚΙΛΚΙΣ

(κείμενο που ήρθε στο e-mail μας)

Να δουλεύεις σαν σκλάβος και να αμείβεσαι με ψίχουλα. Να πληρώνεσαι με «τόσο» και να δηλώνεται «-τόσο». Να δουλεύεις υπερωριακά χωρίς να παίρνεις φράγκο. Να πρέπει να χάσεις ώρες ολόκληρες για να κάνεις εργασίες, να βγάλεις διαγωνίσματα, να γράψεις σε σάιτ, να πας σε εκδηλώσεις, να πας σε μιτινγκ, να πεις κάλαντα, να πας σε απονομές, μπαζαρ και άλλες χαζομάρες και άλλες απίστευτες ώρες χαμένες από την οικογένεια σου και φυσικά όλα αυτά χωρίς αμοιβή. Να είσαι καθηγητής και να είσαι αναγκασμένος να κάνεις και την πωλήτρια, την καθαρίστρια, την ντελιβερού για να καταφέρεις να συμπληρώσεις το εισόδημα σου.
Και έρχονται τα Χριστούγεννα που περιμένεις το κάτι παραπάνω (όχι επιπλέον αλλά αυτό που δικαιούσαι) και να σου στερεί η αφεντικίνα σου το γέλιο. Να σου στερεί τα χρήματα σου. Τα χρήματα που αυτή πληρώθηκε κανονικά από τους γονείς και τώρα τα βάζει στην τσέπη και δε σου τα αποδίδει με το «έτσι θέλω». “Αυτά είναι και αν θέλεις”. Πάντα με την απειλή. Πάντα με το φόβο. Γιατί όπως συνηθίζει να λέει, έχει ένα συρτάρι δεκάδες βιογραφικά νεαρών κοριτσιών έτοιμα να σε αντικαταστήσουν και μάλιστα με τα μισά χρήματα.
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να αντιδράσει ο αδικημένος καθηγητής. Να προσφέρει στους μαθητές του μόρφωση ίσης αξίας με αυτά που πληρώνεται. Πληρώνεται με τα μισά; Θα διδάσκει στους μαθητές τα μισά. Να το έχουν υπόψη τους οι γονείς.

1 σχόλιο:

  1. Για τον εργασιακό μεσαίωνα: Και που να δείτε τι συμβαίνει στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα...
    Για το άρθρο:Η τελευταία παράγραφος είναι ότι πιο άστοχο μπορούσε να γράψει ο αρθρογράφος. Οι αξιώσεις και τα δικαιώματα κερδίζονται με ρήξεις, όχι με θύματα τους ίδιους τους μαθητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή