Δύο ομολογίες δύο κορυφαίων της Ελλάδας. Δύο παραδοχές με την ίδια τραγικότητα στις συνέπειες. Ο ένας από το πολύ το διάβασμα δεν πήρε χαμπάρι τις αλυσίδες και ο άλλος από την αδυναμία του να διαβάζει δεν είδε την κόλαση της υπογραφής του.
Και οι δύο συνεπείς μιας σχολής που ανθίζει χρόνια τώρα στη χώρα μας και που διδάσκει, ότι το πολιτικό εγκλημα παραγράφεται με ένα υποκριτικό «mea culpa».
Οι νόμοι αμέτρητοι και καλοδιατυπωμένοι, τα κυβερνητικά στελέχη έτοιμα να «κατασπαράξουν» τον ανήθικο φοροφυγάδα κι εγώ κοιμάμαι ήσυχα.
Όταν κάποτε ξυπνάω, οι νόμοι κοσμούν το ράφι του περιδεούς γραφειοκράτη και οι ευειδείς διώκτες της παραβατικής συμπεριφοράς σφυρίζουν αδιάφορα. Το σκηνικό συμπληρώνεται από τον ευφραδή διαβαστερό ή αμελή υπουργό που ατιμωρητί παραδέχεται ένα ακόμα λάθος, όταν το ιατρικό λάθος οδηγεί στο εδώλιο.
Και βέβαια, το αποτέλεσμα είναι μη αναστρέψιμο, με τους δεκάχρονους να λιποθυμούν από ασιτία στο μάθημα και τον χαμηλόμισθο και τον συνταξιούχο να τρέφονται από τα πεταμένα των λαϊκών αγορών.
«Δεν πειράζει» λέει ο κ. Υπουργός και αρχίζει ψύχραιμα την καταμέτρηση των σταυρών του. Άλλωστε μπροστά του δεν λιποθύμησε κανένας για να σπεύσει να τον βοηθήσει.
Στη χώρα λοιπόν που βασιλεύει το «λάθος», η ατιμώρητη αβλεψία και η παντοδύναμη ρεμούλα έρχονται κάποιοι στο μακρινό Κιλκίς να μας «αναπτύξουν». Ζούμε λένε πάνω από πλούσιο υπέδαφος, ξεχνώντας να μας πουν ότι ζούμε και σ’ ένα εξίσου πλούσιο από ομορφιά έδαφος.
Μας ρωτούν γιατί αντιδρούμε στην ανάπτυξη και στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στα Κρούσσια και στο Πάικο. Μας υπόσχονται θέσεις εργασίας, χρυσό, «λίβανο και σμύρνα». Και οι σύγχρονοι Δαναοί, μας υπόσχονται απλόχερα την «ανάπτυξη». Όσο για το περιβάλλον, μας παρουσιάζουν καλογραμμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες περιβαλλοντικές μελέτες.
Τι άλλο θέλω λοιπόν να ξαναπάω να κοιμηθώ ήσυχος μετά τον κάματο της ημέρας.
Ο εφιάλτης θα έλθει μετά. Και τότε, ο κ. Υπουργός δεν θα διστάσει να απαντήσει στην απόγνωση με μια καλογραμμένη υπόσχεση και ένα κροκοδείλιο δάκρυ για την «κακιά ώρα».
Κι εμένα, θα με κυνηγούν οι ερινύες γιατί «πίστεψα» κι «αποκοιμήθηκα».
Γιατί δεν μου πέρασε από το μυαλό μια απλή αλήθεια.
Ότι όλα τα εγκλήματα έγιναν από κάποιο λάθος της στιγμής ή μια περιβαλλοντική μελέτη που ποτέ δεν εφαρμόστηκε.
Στην «χρυσοφόρα αναπτυξιακή» σας πρόταση κ. Υπουργέ απαντώ με ένα ηχηρό ΟΧΙ, όχι γιατί είμαι κατά της ανάπτυξης, αλλά γιατί δεν θέλω να θυσιάσω τα πάντα στο νομό μου για μερικά ψήγματα χρυσού κι επίσης γιατί, όταν το κυάνιο από κάποιο «λάθος» θα έχει εγκατασταθεί στα σωθικά μας, δεν θα υπάρχουν αυτιά να ακούσουν τη συγγνώμη σας και χέρια να χειροκροτήσουν τις καινούργιες υποσχέσεις σας.
Έτσι απλά και κατανοητά.
Από kilkis24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου