Κιλκίς ανοχύρωτη πόλη (?!)

 Σύμφωνοι! Από έναν πολιτικό χώρο που το βασικό χαρακτηριστικό του είναι ο συντηρητισμός δεν περιμένουμε να ακούσουμε και τίποτα καινούριο, η νέα δεξιά είναι απαράλλαχτη με την αιώνια δεξιά. Το γνωστό τρίπτυχο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια” δεν θα μπορούσε φυσικά να απουσιάζει και σ΄αυτές τις εκλογές, που κάτω απο διαφορετικές συνθήκες θα μπορούσε και να είναι η πρώτη ύλη για μια κάποια προοδευτική πορεία της κοινωνίας. Στα χέρια όμως της δεξιάς μετατρέπεται σε είδωλο και μετουσιώνεται πάντοτε στις αλυσίδες που περιορίζουν την ελευθερία του πνεύματος και της ψυχής, και ως εκ τούτου και του σώματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε εξάλλου ότι ένας πολιτικός λόγος είτε αριστερός είτε δεξιός, απευθύνεται πάντα στη ψυχή του ακροατή-δέκτη ως το κυρίαρχο εργαλείο καθυπόταξης του σώματος, το οποίο και κανείς βέβαια δεν μπορεί να το λυτρώσει, παρά μόνο (ίσως) το ίδιο το υποκείμενο.

Διακοσμητικές υποψηφιότητες για πολιτική εκπροσώπηση και άλλα ευτράπελα του εκλογικού φεστιβεξιλεωτισμού

"Όπως η αντιπροσώπευση και η καθολική ψηφοφορία απομάκρυναν ακόμα περισσότερο τους πολίτες από την πολιτική, έτσι και το καρναβαλικό μακιγιάρισμα των εκλογών σημαίνει ότι οι πολίτες θα συμμετάσχουν ολοένα και περισσότερο στις εκλογές σαν μια διαδικτυακή φιέστα."

Λέμε μέχρι τις εκλογές να συνεχίσουμε έτσι με παρεμφερή επιλεγμένα κείμενα για το τίποτα που μας περιτριγυρίζει, σήμερα απο το respublica.gr.

Χάνα Άρεντ: Η Κουλτούρα της Αντιπροσώπευσης βοηθάει την Ακροδεξιά

Μια και πλησιάζουν εκλογές και είναι σίγουρο ότι ο πολιτικός αναλφαβητισμός θα μας ξεκουφάνει πάλι, εμείς επιλέγουμε ένα σίγουρο "χαρτί" που λέγεται Χάνα Άρεντ. Απο την babylonia.gr.

Το 1963, έχοντας δραπετεύσει από τη Γερμανία για τη Νέα Υόρκη, η πολιτική φιλόσοφος Χάνα Άρεντ έγραψε ότι: “κανείς δε θα μπορούσε να ονομάζεται ούτε ευτυχισμένος ούτε ελεύθερος χωρίς να συμμετέχει και να κατέχει ένα μερίδιο στη δημόσια εξουσία”. Αν ήταν ζωντανή και έβλεπε το Brexit, τη θέση κυριαρχίας του Ντόναλντ Τραμπ και την εκλογή του Ζαΐρ Μπολσονάρο, πιθανότατα η Άρεντ να θρηνούσε για την αμείωτη πίστη των φιλελεύθερων στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.