Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Έκδοση Φασιστοειδούς Ιδεολογίας

του Ιουλιανού
Η Ιστορία για όσους δεν έχουν ασχοληθεί μελετώντας την, είναι μάλλον ένα μεταβαλλόμενο εργαλείο κατά το δοκούν, που μοιάζει περισσότερο με την όποια μνήμη μας , ή αυτό που νομίζουμε ως γεγονός συχνά το συγχέουμε με κάτι που ίσως έχουμε διαβάσει, δει, ή ακούσει από τρίτους. Στην καλύτερη περίπτωση η Ιστορία είναι ένας τόπος που άνετα μπορεί κάποιος να χαθεί εάν μπερδέψει την πραγματικότητα με την φαντασία. Διότι η πραγματικότητα σπάνια είναι λαμπερή όσο ο μύθος. Και ο μύθος πάντα εξαρτιέται από μείζονες ιδεολογικές αλλαγές, εθνικές αντιλήψεις και συμφέροντα ακόμα και από προσωπικές πεποιθήσεις.
Έτσι τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες της άκρατης χαράς των ιδεολόγων και των πολιτικών που δεν δίστασαν να διακηρύσσουν τον «οριστικό θάνατο της ιστορίας και των ιδεολογιών». Στην ουσία δηλαδή διακηρύσσουν το τέλος της σκέψης και της συνείδησης του ανθρώπου, ταυτιζόμενοι με την θεωρία του Χίτλερ και των ναζιστών «που απελευθέρωνε των άνθρωπο από τα δεσμά της συνείδησης του».

ΑΤΕ : Ο νεοφιλελευθερισμός είναι η ταφόπλακα της λογικής

Αναδημοσίευση από τη La Scapigliata

Ας δούμε τι ισχυρίζεται η νεοφιλελεύθερη αφήγηση: το Δημόσιο αποτελείται κυρίως από κάμποσους διορισμένους χαραμοφάηδες, οι οποίοι δεν παράγουν τίποτα. Οι κρατικές επιχειρήσεις είναι ένα δυσκίνητο και συνήθως ελλειμματικό κομμάτι της οικονομίας. Η κρατική παρέμβαση το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί τη διαφθορά, μέσω της συναλλαγής με διάφορους επιχειρηματίες. Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι : α) να ιδιωτικοποιήσουμε τις κρατικές επιχειρήσεις, β) να περιορίσουμε στο ελάχιστο κάθε κρατική παρέμβαση.
Ας δούμε και την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας. H ATE στα πλαίσια του PSI υπέστη ένα κούρεμα 843,9 εκ. €. Στο α’ εξάμηνο του 2011 παρουσίασε αύξηση της κερδοφορίας

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

The state of the union (της ευρωζώνης)

Πριν φύγετε για διακοπές (όσοι φύγετε), είπα να σας κάνω ένα update για το που βρισκόμαστε. Στην ουσία όχι και πολύ μακριά από εκεί που είμασταν, γιαυτό θα είμαι σύντομος.


Βοτσαλοθεραπεία (ή πέτα το καυτό βότσαλο πριν σε τσουρουφλίσει)
Πριν από ένα μήνα οι ευρωπαϊοι ηγέτες πήραν την εξής απλή απόφαση. Τα χρήματα που θα χρησιμοποιούνταν προκειμένου να ξελασπώσουν (προσωρινά) τις τράπεζες προκειμένου να μην κλείσουν, δεν θα εγγράφονταν στο κρατικό χρέος (όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα) αλλά θα πέρναγαν σε κάποιο από τα αρτικόλεξα-οργανισμούς, τα οποία αποτελούν και τη βασική παραγωγική δραστηριότητα της ευρωπαϊκής φιλελεύθερης γραφειοκρατίας.

Τι σήμαινε αυτό? Πως τα 50δις που θα δώσει αρχικά η ελλάδα (τα 19 από αυτά έχουν δοθεί ήδη), τα 10δις που θα δώσει αρχικά η κύπρος, τα 100δις που θα δώσει αρχικά η ισπανία κ.ο.κ δεν θα επιβαρύνουν το κρατικό χρέος. Κι έτσι το ελληνικό, το ισπανικό, το ιρλανδικό κλπ κρατικά χρέη θα ήταν σημαντικά μικρότερα. Η λύση χαιρετίστηκε ως τομή όπως πάντα, αλλά εξίσου όπως πάντα θα αντιμετώπιζε ένα σύμπτωμα της κρίσης κι όχι την κρίση καθεαυτή.

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Ψήφισες! Τώρα τι κράζεις όλη μέρα;

Μια χαρά πάει η επαναδιαπραγμάτευση ε; Πως σας φαίνεται; Ζούμε πάλι ιστορικές μέρες κοροϊδίας και ανεμελιάς! Οι μεν ''πολιτικοί ηγέτες'' συνεχίζουν τα όμορφα ψεματάκια και ο κόσμος ''κάνει'' πως τους πιστεύει. Έτσι έχουμε μία όμορφη ατμόσφαιρα.

Ψήφισες κόσμε αυτό που ήθελες. Την επαναδιαπραγμάτευση. Τώρα όμως που άρχισαν τα σκαμπιλάκια από τους Ευρωπαίους φίλους, και οι κωλοτούμπες από τους επαγγελματίες πολιτικούς  θυμήθηκες να εξοργιστείς.
Βέβαια δεν εξοργίζεσαι στον δρόμο η στην πλατεία. Φωνάζεις στα καφενεία, στο σπίτι σου, άντε και στο Internet. Αλλά μέχρι εκεί! Και βέβαια η υποκρισία σου δεν έχει όρια. Η μεγάλη κολυμπήθρα που τα ξεπλένει όλα και δεν ''ντρέπεσαι'' λέγεται φωνή εκ του ασφαλούς.
Πατεράδες, και μανάδες βουτάνε από τα μπαλκόνια. Απελπισία, μιζέρια, αδιέξοδα; Όποιος κι αν είναι ο λόγος πραγματικά δεν σε νοιάζει. Συνηθίσαμε ότι δεν μας ακουμπά να μην μας νοιάζει! Όπου να είναι αρκεί να μην είναι στην αυλή μας ε;
Αλλά εντάξει έχεις τα ΜΜΕ να σου δίνουν χάδια στα αυτάκια την μία μέρα με ψεύτικες ελπίδες και στο καπάκι ύστερα από λίγο αρχίζει η τρομοκρατία. Αλλά δεν σε νοιάζει και πάλι! Εσύ το καθήκον σου το έκανες στην κάλπη και νιώθεις ήσυχος.
Τώρα λοιπόν ξέρεις τι σου μένει; Έχεις 2 επιλογές. Η μία είναι να κάνεις ουρές στην εφορία και όπου αλλού και να πληρώνεις συνέχεια! Σαν ''σωστός'' πολίτης που είσαι και έκανες το καθήκον σου.
Η δεύτερη επιλογή σου είναι να οργανωθείς και να βγεις έξω στον δρόμο να διεκδικήσεις αυτά που θες! Δεν θα διαπραγματευτείς! Θα τα πάρεις!
Τι δεν κατάλαβες ακόμα; Η επιλογή είναι δική σου!

πηγή: real democracy

Τα λεφτά έκαναν φτερά και πέταξαν σε... παραδείσους!

Λίγες μέρες πριν κλείσει η Βουλή για τις εκλογές της 6ης Μάη, ο  αντιπρόεδρος της Βουλής που ήταν επικεφαλής της ομάδας σύνταξης ενός νομοσχεδίου για την επιστροφή στην Ελλάδα των κεφαλαίων που είχαν φυγαδευτεί στο εξωτερικό, μου είπε ότι το ύψος τους ανέρχεται σε 700 δισεκατομμύρια ευρώ!

Το νομοσχέδιο αυτό, με ευεργετικές διατάξεις αλλά και ποινές για όσους δεν θα συμμορφώνονταν, ετοιμάστηκε, αλλά ποτέ δεν κατέβηκε στη Βουλή. Όταν στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας επισκεφθήκαμε με κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, στην Αλεξάνδρας, οι αστυνομικοί της δίωξης οικονομικού εγκλήματος με διαβεβαίωσαν ότι πρόκειται για ακόμα μεγαλύτερα ποσά και ότι γνωρίζουν και τα ονόματα περίπου 600 μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία και σε φορολογικούς παραδείσους. Αλλά ούτε αυτοί είχαν εντολή να προχωρήσουν στα περαιτέρω. Έπρεπε η πολιτική ηγεσία να δώσει το πράσινο φως, αλλά το φανάρι έχει κολλήσει στο κόκκινο!

H βραβευμένη πρώτη μικρού μήκους ταινία του σκηνοθέτη Γιώργου Ζώη, Casus Belli


Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Ο φόβος σώζει.


 
Η σιωπή της κοινωνίας, είναι το χαρακτηριστική πρακτική της γενιάς που συμπορεύεται με το μνημόνιο. Μία μερίδα ανθρώπων έχει επιλέξει ως μορφή δράσης την ακινητοποίηση. Σχήμα οξύμωρο: δρω διά της ακινητοποίησης. Καθοριστικό αποτέλεσμα της ακινητοποίησής τους εκτός από της σιωπή είναι και η τυφλή υπακοή. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για όσους θέλουν να δράσουν. Ο τρόπος με τον οποίο δρουν οι «ακίνητοι» άνθρωποι, δεν είναι άλλος από αυτόν της χρησιμοποίησης των γραναζιών του φόβου και της αβεβαιότητας, πίσω από τα οποία κρύβονται. Την εθελοδουλία τους, σκεπάζει ο μανδύας της αβεβαιότητας ενώ η ανικανότητα να αποφασίσουν για το μέλλον τους σκεπάζεται από το πέπλο του φόβου.
Οι «ακίνητοι» άνθρωποι αποδέχονται λανθασμένα το τέλος της πολιτικής που τους επέβαλαν υπόρρητα οι ειδικοί της πολιτικής και οι όποιοι χειραγωγοί τους. Η πολιτική για τον «ακίνητο» άνθρωπο δεν είναι η μάχη για την ελευθερία αλλά ο αγώνας για την επιστροφή στην «κοινωνία της αφθονίας» από την οποία προέρχεται, έχει κλειδώσει το φαντασιακό του και δεν μπορεί ποτέ να απαλλαγεί. Αφού λοιπόν δεν υπάρχουν πολιτικοί που να μπορούν να πετύχουν την επιστροφή, αποφασίζει να το πετύχει μόνος του ανακαλύπτοντας και ψηφίζοντας… πολιτικούς. Θέλει να παίξει ένα καινούργιο παιχνίδι που να είναι εξίσου διεγερτικό με αυτό της επανάστασης αλλά προς Θεού να μην είναι επανάσταση.

Στου καλοκαιρού την Ανοχή


1. Η δικτατορία του κυνισμού και η παντοκρατορία της ηλιθιότητας
Καθώς η κρίση όχι μόνο χρονίζει αλλά βαθαίνει όλο και περισσότερο κι ενώ, παράλληλα, τα διεθνή μέσα κάνουν πια ανοιχτά λόγο για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, καταδεικνύοντας ακόμα μια φορά την τεράστια πολιτική απάτη που διενεργήθηκε, με την επικοινωνιακή επιβολή ως πραγματικού του δήθεν «διακυβεύματος» των τελευταίων εθνικών εκλογών που δεν ήταν άλλο παρά το: «εντός ή εκτός ευρώ, εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, σωτηρία και ανάπτυξη μετά θυσιών ή βέβαιος θάνατος»…, τα «δημοκρατικά» προσωπεία πέφτουν μέρα με τη μέρα.

Ξέρεις κάτι; Ἡ «Ἑλλάδα πεθαίνει»… καὶ καλὰ κάνει!!


Μπορεί να σε βασανίζουν αναπάντητα ερωτήματα για καιρό..
Μπορεί να νομίζεις πως,γι’αυτά τα ερωτήματα,απαντήσεις δεν θα πάρεις ποτέ!
Κι όμως έρχεται μια στιγμή, που θα δεις μια εικόνα απλή…  και αυτή η απλή εικόνα, θα σου λύσει όλες σου τις απορίες!
Ετσι κι εγώ..
Καθώς άρχισε όλη αυτή η κρίση, αναρωτιόμουν τι στο καλό συμβαίνει σε αυτόν τον λαό και δεν αντιδρά!
Του διέλυσαν την ζωή του, του παίρνουν τα πάντα εδώ και χρόνια,… την ιστορία  του,την γλώσσα του …τώρα πια και την ίδια του την ζωή κι αυτός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων και περιπτώσεων, δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του.
ΤΟΣΟ καλή δουλειά, από άποψη λοβοτομής, μας έχουν κάνει, που μπορείς να πεις, ότι  η γνωστή παροιμία «εδώ ο κόσμος καίγεται και το……χτενίζεται»  βρίσκει την τέλεια εφαρμογή!
Πιο τέλεια δεν γίνεται!
Θα δείτε ένα βίντεο, από ένα θρησκευτικό πανηγύρι, από αυτά που συμβαίνουν στο τσεφτετελοελλαδιστάν συνεχώς.

Καλή αξιοποίηση …στην Χώρα που κατοικείται απο τους ΤΖΑΜΠΑ και τους ΔΗΘΕΝ !


Τρομολάγνα ανθρωπάκια , φοβισμένα και κουτοπόνηρα άνθρωπο-υπόζωα , πολίτες κι’ εραστές της χώρας του ΔΗΘΕΝ , θρασύτατοι καπηλευτές του όρου ΕΛΛΗΝΑΣ : ΤΖΑΜΠΑ νομίζετε ότι σας δόθηκε αυτός ο ΆΓΙΟΣ ΤΟΠΟΣ και ΤΖΑΜΠΑ θα τον χάσετε !
Στο αχρηστεμένο ,από την Συναισθηματική Πανούκλα (βλέπε Βίλχελμ Ράιχ ) , μυαλουδάκι σας  , το ΔΩΡΕΑΝ , δεν γίνεται κατανοητό σαν ΔΩΡΟ (αποκτημένο με αίμα από τους Δωρητές) …. αλλά σαν ΤΖΑΜΠΑ !
ΤΖΑΜΠΑ και ΔΗΘΕΝ σαν τις μικρόψυχες ζωούλες σας , τις ευνουχισμένες ελπίδες σας , τις αλληλοκαταναλώσεις σας  που τους “λογίζεστε ” για ΕΡΩΤΕΣ , τα δια παντός εξοστρακισμένα “όνειρά σας ” , την παράκαμψη της συνείδησής σας που την έχετε κάνει “ιδεολογία ” και τρόπο ζωής , σαν την στείρα κατανάλωση που ταΐζετε τα ΠΑΙΔΙΑ σας προσπαθώντας να τους κρύψετε τί στ’ αλήθεια συμβαίνει  και να τα καταντήσετε θλιβερές καρικατούρες του μίζερου εγώ σας.

ΤΗ ΓΑΜΗΣΑΤΕ!


Η καρπουζιά που αγνοεί το σύνορο


Το πρωί πηγαίνοντας για τη θάλασσα είδα σε έναν μπαξέ μια καρπουζιά η οποία είχε περάσει τα σύνορα.
Είχε μπει λάου λάου μέσα από το συρματόπλεγμα, είχε αναπτύξει το κορμί της στο διπλανό κτήμα και είχε γεννήσει κιόλας ένα καρπουζάκι, το οποίο μεγαλώνει μέρα με τη μέρα ανέμελο.
Μοιραία πήγε ο νους μου στην “λαθρο”μετανάστευση και τις παχιές κουβέντες που λένε οι φασίστες που μας κυβερνούν.
Από τον καιρό που οι άνθρωποι επινόησαν την οριοθέτηση, το σύνορο, από τότε υπάρχουν μετανάστες.
Η Ζωή όμως και η Φύση δεν γνωρίζει ανθρώπινα σύνορα. Η μικρή και ταπεινή καρπουζιά, μπήκε στο διπλανό χωράφι αγνοώντας επιδεικτικά των ανθρώπων τη βούληση για οριοθέτηση της ιδιοκτησίας.
Τώρα τίνος είναι το καρπουζάκι που μεγαλωνει; Αυτού που έχει τη ρίζα του φυτού στο χωράφι του ή αυτού στου οποίου το χωράφι γεννήθηκε; Σαν να λέμε αποκτά το παιδί του μετανάστη που γεννήθηκε στην Ελλάδα την υπηκοότητα την ελληνική όταν γίνει 18 χρονών και ωριμάσει;
Μια καρπουζιά πρωί πρωί γελάει με το χάλι μας

Γιάννης Μακριδάκης

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Ιστορική ευκαιρία και χρέος της Αριστεράς

Την παρούσα ιστορική περίοδο βιώνουμε πολιορκία σε δύο άξονες. Στον άξονα της ατομικής φτωχοποίησης έως εξαθλίωσης και στον άξονα της εκποίησης και εκπόρνευσης του συλλογικού, του κοινού, του δημόσιου πλούτου, των αγαθών και του περιβάλλοντός μας.
Η πολιορκία είναι συνεχής και ο αγώνας άνισος διότι δεχόμαστε ταυτόχρονες σε όλα τα μέτωπα επιθέσεις από το διεθνές κεφάλαιο μέσω εγχώριων επίορκων πολιτικάντηδων, τεχνοκρατών και παπαγάλων.
Ως πολίτης που αγωνίζεται επί είκοσι χρόνια ανιδιοτελώς για την υγιή και ισόρροπη ανάπτυξη του τόπου του και ως άνθρωπος που αγωνιά για τον άνθρωπο και όχι για τους αριθμούς των στατιστικών δεικτών του κάθε στουρνάρα, έχω να καταθέσω μία πρόταση προς τον Σύριζα, ο οποίος έχει ιστορική ευκαιρία και χρέος να αναλάβει δράση άμεσα και επιτελικά:
Ως αξιωματική αντιπολίτευση, με ό,τι αυτό σημαίνει ως προς τις κρατικές επιδοτήσεις και τα προνόμια τόσων Βουλευτών, έχει υποχρέωση να σταθεί προστατευτικά, διεκδικητικά και οργανωτικά στο πλάι των αντιστεκόμενων και αγωνιζόμενων πολιτών της χώρας.
Έχει την υποχρέωση αλλά και την ιστορική ευκαιρία να γίνει ομπρέλα όλων των ανθρώπων που αγωνίζονται για την ατομική και συλλογική αξιοπρέπεια και για την προστασία της πατρίδας μας.

Συνείδηση


Με αφορμή αυτό το κολάζ που ανέβασε ένας καλός φίλος στο twitter -και υποτίθεται ότι σχολιάζει αυτό που συμβαίνει σήμερα στον ευρωπαϊκό νότο-, θέλω να γράψω μερικές σκέψεις.

Δεν υπάρχει καμία επανάσταση στις χώρες του νότου. Αν κάποιος πιστεύει πως οι Ισπανοί θα επαναστατήσουν επειδή αυξήθηκε ο ΦΠΑ, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

F.L.O.W. (For the Love of Water)

Ένα πολύ σημαντικό ντοκιμαντέρ που περιγράφει τις καταστροφικές πρακτικές των πολυεθνικών στον τομέα του νερού, ανάμεσά τους και της Suez, η οποία εδώ και καιρό (από το 2006), ενδιαφέρεται για την απόκτηση της ΕΥΑΘ, της οποίας κατέχει 5% των μετοχών, αλλά και της ΕΥΔΑΠ.
Κι αυτό, την ώρα που όπως διαβάζουμε σε ένα εκτενές άρθρο στο Ποντίκι, με τίτλο Ιδιωτικοποίηση νερού: εξασφαλισμένη αποτυχία, η διεθνής τάση μετά από την παταγώδη αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού, είναι πλέον αντίστροφη!
“Η λογική μάλιστα της κρατικοποίη­σης δεν στηρίζεται μόνο στην αρχή ότι η διαχείριση του νερού πρέπει να είναι δημόσια, γιατί πρόκειται για δημόσιο αγαθό, αλλά και σε καθαρά οικονο­μικούς και περιβαλλοντικούς όρους, αφού αποδείχθηκε ότι η δημόσια δια­χείριση είναι προς το συμφέρον και των πολιτών και του δημόσιου ταμείου. Ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο που βγήκε στη δημοσιότητα πρόσφατα διά χειρός του Παρατηρητηρίου της Ευ­ρώπης των Πολυεθνικών (Corporate Europe Observatory – CEO), του Transnational Institute (TNI) και του Municipal Services Project , με τίτλο «Επαναδημοτικοποίηση – Επιστρέ­φοντας το Νερό στα Δημόσια Χέρια» («Remunicipalisation – Putting water back into public hands »), παρουσιάζει με συστηματική ανάλυση την τάση που ισχύει παγκοσμίως για την επιστροφή των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευ­σης στο Δημόσιο.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Το μεγάλο φαγοπότι

Την πρώτη, σοβαρή τρικυμία στην εσωτερική τρόικα Σαμαρά- Βενιζέλου- Κουβέλη προκάλεσαν οι επιδόσεις του Γ. Στουρνάρα στο πρόσφατο Eurogroup. Δεν φτάνει που μας έφερε από τις Βρυξέλλες νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ, ο υπερκομματικός υπουργός Οικονομικών αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής των τριών εταίρων, παραιτούμενος και από αυτήν την τόσο ποθητή επιμήκυνση (της περιόδου δημοσιονομικής προσαρμογής). «Το τανγκό θέλει δύο», δήλωσε αφοπλιστικά ο πρώην υπάλληλος του ΣΕΒ. Αφού λοιπόν η κ. Μέρκελ δεν εννοεί να μας χαρίσει το τανγκό της επιμηκυμένης αναδιαπραγμάτευσης, μοιραία θα περιοριστούμε σε μοναχικές ηδονές, σέρνοντας το μακρύ ζεϊμπέκικο των ιδιωτικοποιήσεων: Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που δεν ζεί...

Η ΑΚΤΩΡ επικρατέστερη για τον χρυσό Κιλκίς

Η ΑΚΤΩΡ επικρατέστερη για τον χρυσό Κιλκίς
Στην ΑΚΤΩΡ οδεύει η εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού στο Κιλκίς καθώς η τεχνική εταιρεία του ομίλου Ελλάκτωρ κατέθεσε την υψηλότερη προσφορά στο σχετικό διαγωνισμό που προκήρυξε στις αρχές του έτους το υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ). Στο διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του μεταλλείου στις περιοχές Μεταξοχωρίου, Βάθης, Γερακαρίου, Φύσκας, Κεντρικού Μυλοχωρίου και Αντιγονίου Κιλκίς κατατέθηκαν μόνο δύο προσφορές, από την ΑΚΤΩΡ και την εταιρεία αλουμινίου ΕΛΜΙΝ.
Η επικράτηση της ΑΚΤΩΡ προαναγγέλθηκε στην πρόσφατη γενική συνέλευση της Ελλάκτωρ, όπου ο πρόεδρος της πρώτης Δημ. Κούτρας υποστήριξε πως έχει καταθέσει την καλύτερη προσφορά. Ετσι ο όμιλος θα συμμετέχει και στα τρία ορυχεία χρυσού της χώρας, καθώς είναι συνέταιρος της καναδικής Eldorado Gold που ελέγχει τα μεταλλεία Κασσάνδρας στη Χαλκιδική και το ορυχείο Λόφου Περάματος στον Εβρο.
Στο Κιλκίς, σε χώρο έκτασης 91 τετραγωνικών χιλιομέτρων, εκτιμάται πως τα αποθέματα χαλκού και άλλο μεταλλευμάτων προσεγγίζουν το 1,5 δισ. ευρώ σε αξία περιεχομένων μετάλλων, ενώ η αξία των αναμενόμενων αποθεμάτων αγγίζει τα 7 δισ. ευρώ.

Στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, το ΥΠΕΚΑ αλλάζει για πρώτη φορά τους όρους παραχώρησης μεταλλείων στην Ελλάδα προκειμένου να κατευναστούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών. Ετσι, για πρώτη φορά, προβλέπεται ελάχιστο ετήσιο μίσθωμα κατά το στάδιο των ερευνών (αυξάνεται κάθε χρόνο), το οποίο στην περίπτωση του Κιλκίς ανέρχεται σε ένα εκατομμύριο ευρώ. Το μίσθωμα θεωρήθηκε απαραίτητο ώστε να προχωρούν οι επενδύσεις γιατί έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου εταιρείες αποκτούν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης μεταλλείων, αλλά δεν επενδύουν, γιατί απλώς προσπαθούν να τα μεταπωλήσουν με γρήγορο κέρδος.
Οπως και στην περίπτωση των μεταλλείων Κασσάνδρας, το σχέδιο για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χρυσού έχει προκαλέσει σοβαρές τοπικές αντιδράσεις. Την προηγούμενη εβδομάδα ο καναδός πρέσβης Ρ. Πεκ επισκέφτηκε τον υπουργό Ανάπτυξης και Υποδομών Κ. Χατζηδάκη διαμαρτυρόμενος για τις συνεχείς καθυστερήσεις στην επένδυση της Eldorado Gold στη Χαλκιδική. Η εταιρεία έχει λάβει σειρά αδειών, αλλά οι κάτοικοι συνεχίζουν τις προσφυγές και τις διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξεκινήσουν τα έργα κατασκευής του ορυχείου.
 
πηγή: Σοφοκλέους 10 

Οι οικονομικοί δολοφόνοι του λαού μας και εμείς

Του Γ. Γ.


Αυτή η κυβέρνηση των οικονομικών δολοφόνων του λαού μας συγκροτήθηκε με κύριο στόχο –σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις της-  την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.

Επειδή κάποια έχουν μικρή μνήμη να θυμίσουμε κάποιους από τους στόχους που έθεταν Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης,  στην προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που σήμερα συγκυβερνούν:

•  Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
•  Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
•  Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Το πείραμα του Μίλγκραμ

Μας πρότειναν το θέμα οι φίλοι “Ομάδα Πολιτών Ηλιούπολης“, τους οποίους ευχαριστούμε.
Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.
Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίαςστο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.
Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.
Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση -πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη -κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικίατων Γερμανών.
Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή -που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο τηςπροσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών.
Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.

Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Μόνο η ντροπή θα είναι όλη δική σου...

Μόνο η ντροπή θα είναι όλη δική σου...
Ήρθε και το καλοκαίρι και έγιναν και οι εκλογές. Και κατά κάποιο δικαιολογημένο λόγο μειώθηκαν και οι συζητήσεις στις παρέες για το χάλι της χώρας μας. Δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό. Βλέπετε, όταν είσαι «τάβλα» στην παραλία με 40 βαθμούς πασαλειμμένος αντηλιακό και στο ένα σου χέρι έχεις τον φραπέ και στο άλλο το κωλομάγουλο της γκόμενας σου που κοιμάται μπρούμητα δεν έχεις και πολύ όρεξη για πολιτικές συζητήσεις. Λογικό, αναμενόμενο και από τις καλύτερες στιγμές του καλοκαιριού…

Να μου πεις τώρα και όταν γινόταν πολιτικές συζητήσεις τι καταλάβαινες όταν διαπίστωνες ότι το 90% των συνομιλητών σου μπορεί να διαμαρτυρόταν για χάλια της χώρας αλλά δεν καταλάβαινε ότι όλα αυτά είναι σχέδιο εξόντωσης μας;

Από αυτό και μόνο φτάνει κανείς να συμπεράνει αλλά και να δικαιολογήσει το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών. Και φυσικά ποτέ δεν πρόκειται να βρούμε την λύση στο πρόβλημα μας όταν δεν γνωρίζουμε καν ποιο είναι το πρόβλημα μας.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

«Σουσάμι, άνοιξε!» είπαν στο Κιλκίς και έγιναν όλοι (;) Κροίσσοι!

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό μέρος, βόρεια στην Ελλαδίτσα, το Κιλκίς. Φτωχοί άνθρωποι, γεωργοί, κτηνοτρόφοι σε οικογενειακές επιχειρήσεις, λίγες οι δουλειές, μεταφερμένα σε γειτονικές χώρες εργοστάσια, ξεχασμένοι μια ζωή από όλες τις κυβερνήσεις, ώσπου, … μια μέρα … οι εφημερίδες (Le Figaro, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, ΕΘΝΟΣ, REAL) το ΄γράψαν, η τηλεόραση το λέει συνεχώς (μην τύχει και γλιτώσει κάνας νους την πλύση): «το Κιλκίς ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΜΕΡΟΣ του ΚΟΣΜΟΥ! διαθέτει: ΧΡΥΣΟ, ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ και ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ !!! Τρέξτε καλοί επενδυτές να «βοηθήσετε» τον φτωχό Κιλκισιώτη!». (Σημ: Άνεργοι και εξαθλιωμένοι δεν υπήρξαμε πάντα, εντέχνως δρομολογήθηκαν έτσι τα πράγματα για να γίνουμε…)

Οι εγχώριοι προμηθευτές τέτοιων άρθρων όπως τα προαναφερόμενα, υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Οι τερατολογίες πως στο Κιλκίς υπάρχουν όλοι οι θησαυροί της γης, επιστρατεύονται για να διαφημίσουν το επικείμενο ξεπούλημα, και αποκαλύπτουν σε όσους έχουν κουκούτσι μυαλό τις αληθινές τους προθέσεις. Το παρακάνανε! Τους έχουμε καταλάβει, και "ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε"!

Διαβάστε λοιπόν παρακάτω και μη στεναχωριέστε ούτε για χαράτσια, ούτε για φορολογίες, ότου γιατί δεν έχουμε νοσοκομείο να πάμε. Με τον α ή β ή γ ή Χ τρόπο, (χρυσός, πετρέλαιο, διαμάντια και ποιος ξέρει τι άλλο ;) θα να μας μετατρέψουν σε κρανίου τόπο (πλούσιοι όμως ε, μην ξεχνιόμαστε). Είμαστε πολλοί στην Ελλάδα - δε θα ενοχλούσε η σταδιακή εξαφάνιση του πληθυσμού στη Μακεδονία και η μετατροπή της σε μεταλλευτικοπετρελαιονταμαροοικονομική… περιοχή με ΜΗΔΕΝ πληθυσμό (εν καιρώ – όχι αμέσως). 
Η απόβαση άρχισε με πλύση εγκεφάλου αλλά υπό νέο κυβερνητικό σχήμα - προμηνύεται και η φυσική παρουσία των! (θέλουν να πιστεύουν).

« Η Αποανάπτυξη, ένα μαρξιστικό πρόταγμα; Anselm Jappe Οπαδοί της αποανάπτυξης, ακόμη μια προσπάθεια…! »

Καστοριάδης, στοχαστής της οικολογικής δημοκρατίας και πρόδρομος της αποανάπτυξης

Του Σερζ Λατούς, επίτιμου καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Ορσέ, πολέμιου της ανάπτυξης
«Δεν είναι μόνο η αμετάκλητη κατασπατάληση του περιβάλλοντος και αναντικατάστατων πόρων. Είναι επίσης η ανθρωπολογική καταστροφή των ανθρώπινων όντων που μεταμορφώνονται σε παραγωγικά και καταναλωτικά κτήνη, σε εξαχρειωμένους ζάπερς»
Κορνήλιος Καστοριάδης[1]

«Η οικολογία είναι ανατρεπτική γιατί θέτει σε αμφισβήτηση το καπιταλιστικό φαντασιακό που δεσπόζει στον πλανήτη. Αρνείται το κεντρικό του μοτίβο, σύμφωνα με το οποίο το πεπρωμένο μας είναι ν’ αυξάνουμε ακατάπαυστα την παραγωγή και την κατανάλωση. Δείχνει τον καταστροφικό αντίκτυπο της καπιταλιστικής λογικής στο φυσικό περιβάλλον και στη ζωή των ανθρωπίνων όντων».
Κορνήλιος Καστοριάδης[2]


Το σχέδιο μιας κοινωνίας αποανάπτυξης περικλείει ένα σύνολο θεματικών που συνηχούν με τη σκέψη του Καστοριάδη. Τις θεματικές αυτές μπορούμε να τις ταξινομήσουμε γύρω από δύο κύριους άξονες: την οικολογική δημοκρατία, αφενός, και την αποαποικιοποίηση του φαντασιακού, αφετέρου.

Χαίρε σύντροφε!

Επιστολή προς το Υπουργείο Οικονομικών και κοινοποίηση στην εφημερίδα Ποντίκι έστειλε ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης Ν. Αρετούλης.
Την δημοσιεύω εδώ διότι δείχνει πολύ καθαρά ότι το προσωπικό φορμάτ το έχουν κάνει εδώ και χρόνια, και το κάνουν και τώρα, διάφοροι ανά την Ελλάδα άνθρωποι, οι οποίοι κόντρα στο ρεύμα του καταναλωτισμού βιώνουν όσο γίνεται πιο ελεύθεροι από τα δεσμά αυτού του άθλιου χρηματοοικονομικού συστήματος την ζωή τους.
Η επιστολή:

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Στης Μαδρίτης την ολόμαυρη ράχη...


Αυτά τα κόκκινα σημάδια στο πρόσωπο
Μπορεί να 'ναι κι από αίμα
Όλο το κόκκινο στις μέρες μας είναι αίμα
Παραφράζω τον ποιητή για να μεταφράσω την "πολιτισμένη Ευρώπη" απ την οποία δε λέμε να κρατήσουμε ούτε αποστάσεις.
Αυτά τα κόκκινα σημάδια στο πρόσωπο είναι από το μακρύ χέρι της "πολιτισμένης Ευρώπης".

Αν δεν μπορούν αυτοί μπορούμε εμείς (2)

Βιομηχανική Μεταλλευτική: Οι εργαζόμενοι παίρνουν το εργοστάσιο στα χέρια τους

Καλοκαίρι 2012 στην Θεσσαλονίκη του Μνημονίου και της ανεργίας και ενώ η ειδησεογραφία έχει να σου πει μόνο δυσάρεστα (και άλλες αυτοκτονίες, η ανεργία σπάει νέα ρεκόρ, νέες περικοπές, η κυβέρνηση ξεπουλά τον δημόσιο πλούτο κ.α.) ξαφνικά ακούς την είδηση ότι οι 70 περίπου εργαζόμενοι του εγκαταλελειμμένου εργοστασίου Βιομηχανική Μεταλλευτική που είναι εδώ και 14 μήνες απλήρωτοι αποφάσισαν να αυτοδιαχειριστούν το εργοστάσιό τους. Αποφάσισαν ότι αντί να παρακαλούν τους εργοδότες τους να «γυρίσουν» πίσω για να τους «δώσουν» δουλειά, να διεκδικήσουν να εργαστούν ξανά οι ίδιοι χωρίς αφεντικά δίνοντας ζωή σε ένα εργοστάσιο. Ένα εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο που σε κάθε άλλη περίπτωση θα το κηδεύαμε όπως και τα υπόλοιπα εργοστάσια που τα τρία αυτά χρόνια έκλεισαν, νεκρώνοντας όλη την Βιομηχανική ζώνη της πόλης και στέλνοντας παράλληλα στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους.

Ένα παραμύθι για το καλοκαίρι των αποφάσεων

Κάποτε ήταν μια οικογένεια αλεπούδων που ζούσε στο δάσος. Κάθε νύχτα βγαίνανε οι γονείς και κυνηγούσαν ή ψάχνανε για τροφή. Παίρνανε μαζί τους και τα παιδιά για να τους μαθαίνουν πώς να κυνηγούν ποντικούς, λαγούς και έντομα και πως να βρίσκουν μούρα και άλλους καρπούς. Ήτανε πολύ δύσκολη αλλά και πολύ συναρπαστική η ζωή τους. Ιδίως τα καλοκαίρια, που οι νύχτες ήτανε μικρές, δεν τους έφτανε το σκοτάδι για να χορτάσουν την πείνα τους και τις έβρισκε πολύ συχνά το χάραμα να τρέχουν στη φωλιά τους τρομαγμένες.
Ώσπου, ένα ξημέρωμα, ο αλεπούδος γύρισε στη φωλιά βαστώντας μια μεγάλη όρνιθα στο στόμα του. Την άφησε κάτω, μπροστά στα πόδια της αλεπούς και των παιδιών τους που ξερογλύφονταν και τους είπε με ύφος σοβαρό. Σήμερα συνάντησα έναν παλιό μου φίλο που είχα να τον δω πολλά χρόνια και μου είπε πράματα και θάματα. Κι άρχισε να τους εξηγεί τα καθέκαστα.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Πρωινό στα Μαγεμένα

Αφιερωμένο στην Ελλάδα που ξεπουλάει

Καθόμουν σήμερα στην παραλία, στα Μαγεμένα, λίγο μετά την ανατολή κι αγνάτευα όλη την πανέμορφη δυτική ακτογραμμή του νησιού μας. Από τον Μάναγρο και την Σιδηρούντα, μέχρι τον κάβο των Μεστών. Κι από πάνω απλωνόταν ήρεμη και γοητευτική ολόκληρη η ορεινή ραχοκοκαλιά αυτού του εξαιρετικού τόπου.  Από το Πελινναίο το δίκορφο και το Όρος, μέχρι τις χαμηλότερες κορφές των αλλεπάλληλων λόφων της νότιας μεριάς. Συμπλήρωναν την μαγική εικόνα.
Αγνάντευα την  πατρίδα μας σήμερα το χάραμα και το μάτι μου δεν μπορούσε να την χορτάσει. Πώς να την αντέξει ο σύγχρονος άνθρωπος τόσην ομορφιά, σκεφτόμουν. Ιδίως όταν από τα μικράτα του η κοινωνία και τα σχολειά τού έχουν παραφουσκώσει τον εγκέφαλο με φούμαρα και ευτελή ιδανικά.
Θυμήθηκα το συγκινητικό γράμμα που απέστειλε η Γερμανίδα δημοσιογράφος –μου διαφεύγει το όνομά της- το οποίο ανέγνωσε ο Γιώργος ο Χαλάτσης μεγαλοφώνως στο καφενείο της Σιδηρούντας πριν δυο Κυριακές, κατά τη διάρκεια της λαϊκής συνέλευσης για το θέμα των Βιομηχανικών ΑΠΕ. Έγραφε λοιπόν η κυρία, που έρχεται μονίμως διακοπές επί είκοσι χρόνια στην Βολισσό, ότι δεν έχει δει πιον όμορφο τόπο στα μάτια της από το νησί μας, από την δυτική του μεριά για την ακρίβεια και από τα βουνά και τις ακρογιαλιές του, κι έκλεινε την επιστολή της με μια απίστευτη έκκληση: «Προστατέψτε τον τόπο σας, παρακαλώ».

Ετσι μοιάζει η Δημοκρατία….

Η Ιστορία αιώνες ειναι ίδια.

Οι Λαοί πεινούν,εξεγείρονται,διεκδικούν.

Απο την άλλη μεριά οι άρχοντες, χορτασμένοι και ψεύτες, ανελέητοι για μια μπουκιά ακόμα.

Στη μέση οι πραίτορες, πάνοπλοι και έτοιμοι να σκοτώσουν τον πεινασμένο, για του αφέντη το        φαί…


Το Βίντεο κανει το γυρο του ίντερνετ απο χθες….

This Is What Democracy Looks Like


Δυό πραγματα ερχονται στο νου…

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Πώς οι Πατέντες δημιουργούν πληθωρισμό, κρίση και ‘δούλους’!

 από τον Constantinos

“Σαν osarena, μα και σαν άνθρωποι, όσο έχουμε ακόμα το δικαίωμα της φωνής, θα λέμε κάποια πράγματα που ίσως αγνοούν οι πολλοί άνθρωποι και είναι χρέος των όσων γνωρίζουμε να τα μεταλαμπαδεύσουμε σε όλους. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν είμαστε ξερόλες, ούτε προσπαθούμε να πουλήσουμε πνεύμα η οτιδηποτε άλλο (δείτε σχετικά στο τέλος του άρθρου).
Έχετε ακούσει και διαβάσει αρκετά για τις πατέντες, μα και για νομοσχέδια τύπου ACTA/SOPA/PIPA/CISPA, μα και άλλες μεθοδεύσεις οι οποίες καθιστούν τον άνθρωπο σε ένα ον μη σωστά σκεπτόμενο και σαν προορισμό ζωής δουλειά και κατανάλωση.
Κατανάλωση σε προϊόντα και υπηρεσίες τα οποία θα είναι προσαρμοσμένα έτσι ώστε να αποδίδουν το μέγιστο κέρδος στον κατασκευαστή του (βιομήχανο, πχ).

Κατ’ αρχάς τα ΜΜΕ στον αέναο ρόλο τους της παραπληροφόρησης και αποχαύνωσης, έχουν πείσει τους ανθρώπους πως οι εταιρείες και τα εργοστάσια ιδρύονται προκείμενου να δημιουργήσουν θέσεις εργασιας. Η κοινή λογική όμως είναι πως δημιουργούνται με έναν και μοναδικό σκοπό: για να φέρουν κέρδος στον ιδιοκτήτη τους.

Παρακράτος, τράπεζες, παρακολουθήσεις και μισθοφόροι πράκτορες

Στις 20 Ιουνίου, ο ερευνητής του REUTERS Στίβεν Γκρέι έφτασε στην Ελλάδα για πολλοστή φορά τον τελευταίο χρόνο. Ο Γκρέι ερευνά το δέμα της λειτουργίας των ελληνικών τραπεζών, κάτι που δεν ερευνά ούτε το ελληνικό κράτος ούτε η ελληνική δημοσιογραφία. Είναι γνωστό πως για την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών δεν φταίει η κρίση, αλλά η χρήση από τους μεγαλομετόχους τους.
Δανειοδότησαν δικές τους off shore εταιρίες και στη συνέχεια έσβησαν τα χρέη τους, έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου δανείζοντας κυκλικά η μία τράπεζα την άλλη χωρίς να δίνουν ούτε ένα ευρώ στην πραγματικότητα, και άλλα πολλά. Γι’ αυτά τα πολλά, που στο HOT DOC γράψαμε παραθέτοντας έγγραφα, ονόματα και διευθύνσεις, ο ελληνικός Τύπος δεν είπε κουβέντα. Ούτε και γι’ αυτό που συνέβη την 2οη Ιουνίου στον Στιβ Γκρέι και τους δημοσιογράφους Τάσο Τέλλογλου και Νίκο Λεοντόπουλο.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

John Holloway: Η επαναστατική πρόκληση είναι να προωθήσουμε τη σύγκλιση των εξεγέρσεων που υπάρχουν μέσα σε όλους μας

Μια επίκαιρη συνέντευξη του John Holloway στην La Jornada (Μετάφραση Μ.Χ από την εφημερίδα Δράση)
Ο μόνος τρόπος για να συλλάβει κάποιος μια “αντικαπιταλιστική επανάσταση” είναι με όρους δημιουργίας, επέκτασης, πολλαπλασιασμού “ρωγμών ή διαρρήξεων” στον ιστό της κυριαρχίας του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτή είναι μία από τις κεντρικές προσεγγίσεις του βιβλίου του John Holloway Ρωγμές στον Καπιταλισμό.
“Καπιταλισμός και ανθρωπισμός είναι ασύμβατες έννοιες ως ασυμβίβαστες. Ο ανθρωπισμός είναι ένας αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό”, λέει ο καθηγητής κοινωνιολογίας και συγγραφέας πολλών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του Πώς να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να πάρουμε την εξουσία.
Ερωτηθείς σχετικά με τη “θεωρία της κοινωνικής αλλαγής”, δήλωσε σε μια συνέντευξη:
“Με ενδιαφέρει κυρίως η ριζική αλλαγή. Φαίνεται να είμαστε παγιδευμένοι μέσα στον καπιταλισμό, μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης που οδηγεί στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Είναι ακόμα εφικτό να σπάσει αυτό το μοτίβο της καταστροφής; Πώς; Ή, για να χρησιμοποιήσω ένα πιο παραδοσιακό λεξιλόγιο: πώς μπορούμε να συλλάβουμε μια κομμουνιστική επανάσταση; Είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ, αλλά θα πρέπει να ξανασκεφτούμε τόσο τον όρο “επανάσταση” όσο και τον όρο “κομμουνιστική”.”

Εργασία ή χάος

Print Friendly
Tο  κείμενο δημοσιεύεται στο 10ο τεύχος του περιοδικού «Υπόγειο με Θέα» της Αυτόνομης Ριζοσπαστικής Ενότητας ΑΣΟΕΕ. Αναζητείστε το στο κυλικείο της ΑΣΟΕΕ και σε κινηματικούς χώρους.
Ένας από τους χαρακτηρισμούς που μπορούμε να αποδώσουμε στην κοινωνία όπως αυτή έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα, είναι «κοινωνία της μισθωτής εργασίας». Στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, όμως, αυτός ο χαρακτηρισμός τίθεται πια προς αμφισβήτηση, καθώς αυτός ο τύπος κοινωνίας αρχίζει να εκλείπει. Πιο συγκεκριμένα, αυτό που αποτελεί στις μέρες μας είδος προς εξαφάνιση είναι η αφηρημένη εργασία, η εργασία αυτή καθ’ εαυτή: ποσοτικά προσδιορίσιμη, ανεξάρτητη από το πρόσωπο που την εξασκεί και ικανή για αγορά και πώληση στην «αγορά εργασίας». Με μια φράση δηλαδή, η εξαργυρώσιμη εργασία ή η εργασία-εμπόρευμα.

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Συντριπτικό «όχι» στην Acta από την Ευρωβουλή.

απο Mao.gr
Ο κίνδυνος παραμένει προ των πυλών
Για πρώτη φορά που το Ευρωκοινοβούλιο χρησιμοποιεί τη δυνατότητα που του παρέχει η Συνθήκη της Λισσαβόνας να απορρίψει διεθνή εμπορική συμφωνία.  Η ευρωβουλή είπε ένα συντριπτικό «όχι» στην ACTA, δηλαδή την συμφωνία για την καταπολέμηση της διαδικτυακής πειρατείας που δίνει στις αρχές τη δυνατότητα να ψάξουν τις αποσκευές, το laptop ή το ipod οποιουδήποτε επιβάτη θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, αναζητώντας πειρατικά προϊόντα!
Αν πέρναγε το Acta οι αρχές  είναι δυνατό να ασκήσουν ποινική δίωξη σε όποιον έχει “ύποπτο” ipod  αν διαπιστώσουν ότι έχει κατεβάσει από το Διαδίκτυο βιβλία, λογισμικό, τραγούδια ή ταινίες, χωρίς να πληρώσει για το copyright. Επιπλέον, η ACTA απειλεί με κυρώσεις τις εταιρείες  παροχής υπηρεσιών του Διαδικτύου, ζητώντας τους να απαγορεύσουν την πρόσβαση σε «πειρατικές» ιστοσελίδες.
478 βουλευτές την καταψήφισαν, 39 ψήφισαν υπέρ και 165 απείχαν.

Δεν μπορείτε εσείς; Μπορούμε εμείς!






Πρόσκληση
Oι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, θυγατρική του ομίλου Φιλκεραμ & Johnson, απλήρωτοι απο τον Μάιο του 2011, αγωνιζόμαστε με πείσμα στο να κερδισουμε τα δίκαια αιτήματα μας, που είναι το δικαίωμα στην εργασία και την αξιοπρέπεια!
  • διεκδικούμε την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και την λειτουργία την επιχείρησης κάτω από εργατικό ελέγχο και επιτήρηση .
  • διεκδικούμε την επαναλειτουργία του εργοστασίου από τους ανθρώπους που ξέρουν να το λειτουργούν και όχι να είναι άρπαγες !!
  • διεκδικούμε την χρηματοδότηση από το ταμείο του ΟΑΕΔ όπως χρηματοδοτεί τον κάθε άνεργο!
  • διεκδικούμε την δημιουργία νομικού πλαισίου λειτουργίας συνεταιριστικών επιχειρήσεων!
  • διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην ζωή, το δικό μας και των παιδιων μας!
και καλούμε κάθε σωματείο, κάθε συνδικαλιστική παράταξη κάθε ένωση σωματείων , κάθε εργαζόμενο, κάθε προβληματισμένο πολίτη της Θεσσαλονίκης να πάρει μερος στην συγκέντρωση ενημέρωσης που θα γίνει την Τετάρτη 11/7/2012 και ώρα 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (Ολύμπου & Αριστοτέλους).

το βρήκαμε εδώ: //ΠαραλληλοΓράφος//

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Η αποσάθρωση της πολιτικής σκέψης και η δικτατορία του κυνισμού

premonition-of-civil-warΤα διεθνή ΜΜΕ επί δυόμιση χρόνια μηρυκάζουν για τον ελληνικό λαό πως είναι όλοι τεμπέληδες, φοροφυγάδες και απατεώνες και ότι έχουν κατακλέψει τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων (οι οποίοι είναι όλοι τίμιοι). Απεναντίας, μετριοπαθέστερες, έως και θετικές, είναι οι δημοσιεύσεις τους για την Ισπανία, την Πορτογαλία, (λιγότερο) για την Ιταλία και πολύ περισσότερο για την Ιρλανδία για την οποία μάλιστα, οι Γερμανικές εφημερίδες της Δεξιάς στην αρχή έγραφαν πως πρόκειται για μια χώρα αναξιοπαθούντων που βασανίζονται άδικα από την ανεργία και την οικονομική κρίση ενώ μερικούς μήνες αργότερα την παρουσίασαν ως παράδειγμα προς μίμηση…

Τελικά το πήραμε όλο το Μνημόνιο εμείς και δεν περίσσεψε για κανεναν άλλον

Τελικά το πήραμε όλο το Μνημόνιο εμείς και δεν περίσσεψε για κανεναν άλλον
Υπό Γεωργίου Κυρίτσεως και Άγγελου Τσεκέρεως

Σε υποχώρηση αναγκάστηκε η Μέρκελ μπροστά στις απαιτήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας.

Οι τραπεζίτες μας διαφωνούν βέβαια γιατί φοβούνται για τον αφελληνισμό των τραπεζών. Μετά τον αφελληνισμό των καταθέσεων είναι δύσκολο να το αντέξουνε κι αυτό.

Ευτυχώς που δεν πήγαμε εκεί με κυβέρνηση Αριστεράς, γιατί θα αναγκαζόταν να υποχωρήσει και σε εμάς και δεν θα είχαμε πού να κρυφτούμε.

Απεναντίας στείλαμε μια ενθουσιώδη επιστολή στήριξης του Μνημονίου. Ενδεχομένως μάλιστα να πάρουμε και τα Μνημόνια που προορίζονταν για τους Ιταλούς και τους Ισπανούς.

Μια αντίστοιχη επιστολή είχε στείλει ο Παπαδόγγωνας στον Χίτλερ μετά από εκείνη την απόπειρα δολοφονίας.

Καπιταλιστικό ανάγνωσμα

του Ιουλιανού
Ο Μαρξ είχε προβλέψει πως ο καπιταλισμός για να στηθεί στα πόδια του θα γίνει κατ’ ανάγκη μονοπωλιακός. Και πράγματι, οι κεφαλαιούχοι συνενώνονται, συνταυτίζονται και συνεννοούνται με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν τα τραστ. Τα τραστ με την σειρά τους θεωρούν το κράτος εχθρικό γι αυτό και επιμένουν και πιστεύουν -με πρωτοπόρο αυτού του οικονομικού σχεδιασμού τον Friedrich von Hayek- στην εξίσωση:

«λιγότερο κράτος» + «ελευθερία της αγοράς» = «ελευθερία του ατόμου»

Παρόλο που το κράτος είναι παρά πολύ χρήσιμο όταν πρέπει να τους επιδοτήσει ή να τους χρηματοδοτήσει με δημόσια κεφάλαια, μα κυρίως όταν πρέπει να τους προστατεύσει από απεργούς ή από αναρχοκομμουνιστές που επιβουλεύονται τις «ελευθερίες τους». Η Χιλή του δικού τους δικτάτορα ήταν το πεδίο μελέτης αυτής της εξίσωσης.

Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Πώς να κατεβάσετε και τα 5.700 κείμενα της ελληνικής Βικιθήκης (Wikipedia) ως ebook σε ePUB



Εξαιρετικά νέα μας έρχονται από την ελληνική Βικιθήκη, τον αδελφό δικτυακό τόπο της Βικιπαίδειας που ανεβάζει στο internet μια βιβλιοθήκη "ελεύθερου περιεχομένου πρωτογενών πηγών κειμένων και μεταφράσεων πρωτογενών πηγών σε οποιαδήποτε γλώσσα". Στην ελληνική Βικιθήκη έχουν συγκεντρωθεί ως τώρα 5.692 κείμενα. Και πλέον έχουμε τη δυνατότητα να τα κατεβάσουμε ως ebook σε μορφή ePUB, την καταλληλότερη μορφή για τα ηλεκτρονικά βιβλία.

The Gloaming

Σκηνοθετημένη από το τρίο των Γάλλων Nobrain, αυτή η δεκάλεπτη ιστορία Δημιουργίας συνδυάζει το stop-motion με το παραδοσιακό animation, τα ζωγραφισμένα στο χέρι σχέδια, το 2D και το 3D.

το βρήκαμε εδώ: The Press Project

Μάρσιν Γιακουμπόβσκι: Εγχειρίδιο εκκίνησης πολιτισμού !

“Έχω παράξει 5000 τούβλα σε μια μέρα με λάσπη που βρισκόταν κάτω από τα πόδια μου”.
Οι συνέπειες είναι πολύ σημαντικές: Μια μεγαλύτερη κατανομή των μέσων παραγωγής.
Να ένα βιντεάκι 4 μόνο λεπτών που περιλαμβάνει πολλά από όσα έχω συζητήσει με πολλούς για μια αυτόνομη διαβίωση.
Η συνεργασία θα μας απελευθερώσει από την δικτατορία των εταιρειών, όσοι δεν ξέρουν γιατί μιλάω έχουν χάσει πολλά επεισόδια.

πηγή: Greek Rider

Ο Νταν Πινκ για την επιστήμη των κινήτρων



πηγή: Greek Rider

Και στο Κιλκίς η αντίσταση στην μεσαιωνική βαρβαρότητα- Επανασύνδεση ρεύματος

Και στο Κιλκίς η αντίσταση στην μεσαιωνική βαρβαρότητα

Η πληροφορία, ήρθε από το Κιλκίς στην Αθήνα. 
Μητέρα άνεργη με μικρό παιδί, εδώ κι ένα μήνα ζούσε χωρίς ρεύμα. Γι ΄αυτό, φρόντισε η ΔΕΗ, λόγω ανεξόφλητου λογαριασμού.
Άμεση ήταν η κινητοποίηση του Κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. Η συνεργασία με τους «ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ», έδωσε την λύση.
Από τη Βέροια έφτασαν στο Κιλκίς γνώστες του αντικειμένου.
 Ένα δικό μας μέλος και ένα από τους Βεροιώτες.
Σε πέντε λεπτά, τελείωσε αυτό που έπρεπε. 
Το αν άξιζε τον κόπο η όχι, να γίνουν τόσα χιλιόμετρα ή όχι; 
Αν μπορούσε κάποιος να δεί το πρόσωπο της άνεργης μητέρας, όταν είδε το φως στο σπίτι, θα καταλάβαινε. Αν και με αυτήν την πρακτική κίνηση ένας ακόμη συμπολίτης μας, δεν αισθάνεται μόνος, κατάμονος και ανυπεράσπιστος στην έρημο της κοινωνίας μας, ναι. 
Παραάξιζε τον κόπο.
Κανείς μόνος του στη θύελλα.
ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
 
Διαβάστε την επιστολή που δεχτήκαμε απο την μητέρα απο το Κιλκίς:

Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Ψάρι



Περπάτησα σε μια προβλήτα προχτές. Σε όλους αρέσει να περπατούν σε μια προβλήτα γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Δεν χρειάζεται να σκεφτείς, το μυαλό αδειάζει. Δεν μπορεί να υπάρξουν απρόοπτα.

Ο μαγικός κόσμος της τεχνικής (μέρος 8ο): Το ταμπού της ανεργίας

(για περισσότερες πληροφορίες σε αυτή τη σαπουνόπερα που τραβάει σε μάκρος, ρίξτε μια ματιά στο index)
Κάθε μεταφυσική πίστη που σέβεται τον εαυτό της έχει και μερικά ταμπού, μερικά πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να μιλάμε μπροστά στα παιδιά. Στα οικονομικά, το μεγαλύτερο ταμπού ονομάζεται ανεργία. Στα κλασικά οικονομικά η ανεργία απλά δεν υπάρχει. Όλη η περιγραφή της οικονομίας χοντρικά μέχρι τον 20ο αιώνα θεωρεί την ανεργία ως απλά απούσα. Στα εφαρμοσμένα οικονομικά χρειάζεται να φτάσουμε στον κέυνς για να αναγνωρίσουμε στα μοντέλα τη διαφορά μεταξύ θεωρητικής παραγωγής (τι θα γινόταν αν όλοι δουλεύαμε) και πραγματικής παραγωγής (τι πραγματικά γίνεται).

Και όλοι καταλαβαίνουμε τη ρεαλιστικότητα ενός μοντέλου που ξεκινάει με μισή ντουζίνα τι θα γινόταν εάν. Όμως από τη στιγμή που άρχισε να σχηματίζεται η ιδέα της αγοράς εργασίας και να αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, ήταν αναμενόμενο να δημιουργηθεί και η ιδέα του υπερβάλλοντος στοκ, δηλαδή της ανεργίας :)

Στις βάρκες αδερφές μου, στις βάρκες (aka συμπεράσματα εκλογών)

Τα κακά νέα είναι ότι ο σύριζας δεν κέρδισε τις εκλογές. Τα καλά νέα είναι ότι ο σύριζας δεν κέρδισε τις εκλογές. Διότι ανεξάρτητα από τον πρώτο (που παίρνει την πίτσα δώρο των 50βουλευτών), οι εκλογές της 17η ιούνη, παγίωσαν λίγο πολύ τις τάσεις που καταγράφηκαν την 6η μάη. Και ο πρώτος με το μπόνους ήταν λίγο πολύ αδιάφορος. Καθώς, το 19% που βρισκόταν εκτός βουλής, και μας μπέρδευε ξεκαθάρισε, και οι απορίες μας λίγο πολύ λύθηκαν για το πως αποκρυσταλλώνεται σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Και το σήμερα δεν είναι στιγμιαίο αδίκημα, σαν το περίφημο κολπάκι του καραμανλή για τα χουντικά εγκλήματα. Οι εκλογές δεν είναι η φωτογραφία μιας στιγμής όπως ισχυρίζονται πολλοί. Γιαυτό και έχω πάθει αυτόν τον έρωτα με τη λέξη αποκρυστάλλωση. Διότι δεν επιτρέπει να πετάμε στο παρελθόν τα σκατά που δεν μας αρέσουν και δεν βολεύουν τις φαντασιώσεις μας. Οι εκλογές είναι το καταστάλαγμα της εμπειρίας, των φαντασιώσεων και των προσδοκιών μιας κοινωνίας που επεκτείνονται από το παρελθόν μέχρι το μέλλον.
Το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο, αλλά είναι αρκετά χωρισμένο γιαυτό και μπορείτε να το διαβάσετε σε συνέχειες.


Δώστης κλώτσο να γυρίσει…