Το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη δόθηκε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα-απάντηση στο νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ απο τη συνάντηση των φοιτητικών συλλόγων των πανεπιστημίων της χώρας στην Διεθνή Έκθεση Θεσ/νικης (ΔΕΘ). Μαζί με τους φοιτητές το παρόν στους παλμούς μιας μεγάλης πορείας (10.000 άτομα περίπου μόνο φοιτητές) δώσαν τα εργατικά σωματεία, πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, καθώς επίσης και αγανακτισμένοι, και λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών περιοχών Θεσ/νικης, ενώ πορείες την ίδια μέρα είχαν και το ΠΑΜΕ και οι ιδιοκτήτες ταξί.
Σε μια περίοδο ασφυκτικής πίεσης της κυβέρνησης προς τα συμφέροντα των ανθρώπων σε κάθε πτυχή της ζωής του τόπου, τα όσα ακούστηκαν στην πορεία ήταν σαφή. Οι φοιτητές δήλωσαν την καθολική τους αντίθεση στον νέο νόμο πλαίσιο στο ευρύτερο κλίμα των μαζικών καταλήψεων που γίνονται αυτή τη στιγμή. Ένας νόμος ο οποίος κάνει σοβαρά βήματα για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, και κατ'επέκταση την εμπορευματοποίηση της παιδείας καθώς ανοίγει το δρόμο για τις επιχειρήσεις μέσα στα πανεπιστήμια. Ένας νόμος που ασκεί ακόμη μεγαλύτερη πίεση στη φοιτητική νεολαία, καθώς φέρνει την αλλαγή σε "ν+2" χρόνια εκπαίδευσης, γεγονός που θα κάνει το πανεπιστήμιο πιο ανταγωνιστικό, ανταποκρινόμενο στην ανταγωνιστική αγορά. Ένας νόμος, που τελικά βάζει την ταφόπλακα στον φοιτητικό ακτιβισμό, στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός των ΑΕΙ/TEI, στο δικαίωμα του "συνέρχεσθαι", και στην προστασία των συλλογικών αγώνων, καθώς καταργεί και επίσημα το άσυλο.
Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι με βασικά συνθήματα τις αρνήσεις τους στις αποφάσεις της κυβέρνησης, στάθηκαν στο πλάι των φοιτητικών συλλόγων. Φωνάζοντας για την επέμβαση της κρίσης του καπιταλισμού στις ζωές τους με το μνημόνιο, τα μέτρα λιτότητας, τις περικοπές και όλα τα αίσχη που φέραν στην καθημερινότητα οι πολιτικές τακτικές της εξουσίας.
Αυτό όμως που αξίζει να σημειωθεί, είναι οι προσπάθειες που κατέβαλε το κράτος, για να τρομοκρατήσει άλλη μια φορά τόσο κόσμο που βρέθηκε στους δρόμους εκείνη τη μέρα. Χαρακτηριστική ήταν η υπερβολική παρουσία της ΕΛ.ΑΣ. σε μια έκταση πολύ μικρή, που είχε σαν αποτέλεσμα να σπείρει το φόβο και την ανησυχία στους διαδηλωτές, επιστρατεύοντας πάνω απο 6000 αστυνομικούς να πιέζουν πολύ κοντά την πορεία, μέσα στην οποία υπήρχαν κατα βάση άνθρωποι χωρίς εμπειρία ή πρόθεση σύγκρουσης. Με αυτόν τον τρόπο προκάλεσαν την ανασφάλεια μέσα στα μπλοκς, στα πλαίσια της γενικότερης διάθεσής τους να μην αντιδράσει το πλήθος, και να τελειώσουν όλα ήρεμα. Η τρομοκρατία,και η ψυχολογική κοινωνική βία άλλωστε, είναι μέρος της καταστολής!
Πέρα απο τα εξωπλανητικά, για την Θεσσαλονίκη, νούμερα των αστυνομικών στο δρόμο, υπάρχουν και άλλα σημεία άξια αναφοράς: Πρώτον ο γενικότερος ντόρος που προκάλεσαν τα ΜΜΕ γύρω απο την αστυνομοκρατία, ώστε να φοβίσουν τον κόσμο πριν απο την πορεία. Δεύτερον,τα λεφτά που δόθηκαν για τον εξοπλισμό της αστυνομίας. (Με τόσα δωρεάν δακρυγόνα, που λεφτά για δωρεάν παιδεία εξ'αλλου). Τρίτον, ο εξελιγμένος πολεμικός εξοπλισμός της αστυνομίας, με πλαστικές σφαίρες, αντλίες νερού για απώθηση πλήθους κτλ.
Εδώ πρέπει να αναδειχθεί για ποιόν λειτουργεί όλη αυτή η καταστολή. Ποιόν υπηρετεί. Τα προβλήματα που έχει ο τόπος αυτός, όπως και άλλοι, είτε σε επίπεδο οικονομικό, είτε σε επίπεδο παιδείας, έχουν τις καταβολές τους σε στοιχεία του καπιταλισμού, και της κρίσης που αυτός περνάει. Όταν λοιπόν ο κόσμος έχει το κουράγιο μέσα απο όλη αυτή την παθογένεια, να βγει στους δρόμους, να διαμορφώσει συνειδήσεις και να συγκρουστεί με το κατεστημένο, ώστε να το ανατρέψει, τα αφεντικά βρίσκουν να αμολύσουν στο δρόμο οτιδήποτε μπορεί να σταματήσει τον κόσμο που απειλεί την κυριαρχία τους. Είτε οικονομική κυριαρχία, είτε πολιτική, στα πλαίσια της αστικής δήθεν δημοκρατίας. Αυτούς φάνηκε ακόμα μια φορά να φυλάει η αστυνομία: τους πολιτικούς, τα αφεντικά, τις τράπεζες. Και ο κόσμος για άλλη μια φορά ψεκάστηκε με επικίνδυνες χημικές ουσίες και έφαγε σε κάποια σημεία και κυνηγητό.
Αυτήν την καταστολή είναι που πρέπει όλοι μας να καταδικάσουμε. Αυτή η καταστολή που διογκώνεται και οπλίζεται με την δική μας απάθεια, και με τους δικούς μας φόβους. Απέναντί της οφείλει να βρει την κοινωνική κατακραυγή και την αλληλεγγύη όλων μας στους αγώνες των ανθρώπων ενάντια στην υποταγή και την εκμετάλλευση. Χωρίς φόβους, χωρίς αμέτοχες κραυγές, αλλά με τόλμη και θάρρος στο δρόμο. Με δυναμικές παρουσίες και διάθεση για ένα βήμα πιο πέρα.
Παρόλες τις απειλές που είχε να ξεπεράσει το φοιτητικό κίνημα, με 95 προσαγωγές και 3 συλλήψεις, κατάφερε με παλμό να δώσει συνέχεια στην πορεία. Αφού έκανε έναν κύκλο στο κέντρο της πόλης ξεκινώντας απο το πολυτεχνείο ΑΠΘ και περνώντας απο σημεία όπως Καμάρα, Λευκός Πύργος, ΔΕΘ, και πάλι Καμάρα, η πορεία έδωσε το μήνυμά της. Ωστόσο πρέπει πολλά πράγματα να ληφθούν υπόψην απο αυτήν την εμπειρία και να συζητηθούν τρόποι δράσης που θα μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στο κίνημα.
Οι αγώνες είναι ευθύνη όλων μας, και οι δρόμοι ανήκουν στις συνειδήσεις και στις ζυμώσεις του κόσμου.
Καμία ανοχή σε όσους τρομοκρατούν-καταπιέζουν-εκμεταλλεύονται τις ζωές μας.
Όλοι-Όλες σε τακτικά και υπεύθυνα ραντεβού στο δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου