Ευρωμαρουλόδρομος: Η απάντηση στην πολιτιστική παρακμή του τόπου

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Μια χαρούμενη δημοκρατική οικογένεια με στόχο την ηθική απογείωση του «είναι» σε ένα συνεργατικό -νομοτελειακό περιβάλλον διαρκούς αναζήτησης της αυτογνωσίας, ώστε το ηθικό πλέον άτομο να φτάσει μια ώρα αρχύτερα στον τελικό προορισμό του,τον παράδεισο.Ο κίνδυνος ωστόσο που παραμονεύει εξ αιτίας της γαιδουρινής  στάσης κάποιων να αγνοούν την πνευματική ολοκλήρωσή τους εμμένοντας σε παράλογα υλικά ατοπήματα,θα συζητηθεί αναλυτικά και στο επόμενο πεφωτισμένο eurogroup.

H E.E εκτός από πανεπιστήμιο αυτογνωσίας είναι και ένας ειρηνευτικός οργανισμός βραβευμένος πρόσφατα με το βραβείο νόμπελ.

«Ο επιτυχής αγώνας για την ειρήνη και τη συμφιλίωση και τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το σταθεροποιητικό ρόλο που η Ε.Ε έχει παίξει, έχει βοηθήσει και μετατρέψει την Ευρώπη από έναν ήπειρο πόλεμου σε μια ήπειρο ειρήνης»δήλωσε ο επικεφαλής της επιτροπής Νόμπελ.
Απώτερος στόχος της Ε.Ε είναι οι ειρηνευτικές διαδικασίες σε περιοχές όπως η Παλαιστίνη,η Λιβύη ,η Συρία ,η Αίγυπτος το Ιράκ το Αφγανιστάν και μελλοντικά το Ιράν,με την χρησιμοποίηση πνευματικών όπλων όπως οι επιμορφωτικές βόμβες και τα διδασκαλικά άρματα μάχης. Επίσης η Ε.Ε φροντίζει με εξαιρετική στοργή τα εκατομμύρια τριτοκοσμικά στόματα των πνευματικά πεινασμένων στη Σομαλία ,τη Νιγηρία, το Μπαλί τη Ρουάντα και αλλού ,χάρη στην ανιδιοτελή δράση πολυεθνικών όπως η Shell και η ziemens.Τόση ειρήνη είχαμε να δούμε από την εποχή των δεινοσαύρων.Τελευταία το πνευματικό μπούκωμα εφαρμόζεται καθολικώς και εντός των εδαφών της, προκαλώντας πολλούς επικριτές της να κάνουν λόγο για την εμφάνιση μιας νέας μάστιγας, την «πνευματική παχυσαρκία».Τέτοια εμμονή με την καλλιέργεια του πνεύματος είχε να γνωρίσει η ανθρωπότητα από την αρχαιότητα.Και στον τομέα του περιβάλλοντος η Ε.Ε σκίζει στην κυριολεξία……δασικές εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων για να τις μεταμορφώσει σε πνευματικούς χώρους ηλιακής συνεστίασης και  χρυσωρυχεία·είναι γνωστό  ότι ο χρυσός φέρνει τους πολιτισμούς ακόμα  πιο κοντά.

Αν η Ε.Ε ήταν συνταγή μαγειρικής θα είχε βγει από το θαυματουργό κεφάλι κάποιας διάσημης πνευματικής μαγείρισσας ……  «μη μου άπτου» φιλελεύθερης νεοφιλελεύθερης κεντρώας δεξιάς ακροδεξιάς. Όχι δεν είναι ναζίστρια η πνευματική μαγείρισσα ,απλά δε γουστάρει να χαλιούνται οι φιλοσοφικές φαντασιώσεις της με αναχρονιστικές διαδηλώσεις βρομερών πληβείων. Από τώρα τη φαντάζομαι να ανακατεύει σε μια αποστειρωμένη ,εξοπλισμένη με γερμανικές συσκευές τελευταίας τεχνολογίας κουζίνα ,θαλασσινά  με μοσχαροκεφαλές, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό απαλλαγμένο από την υλική του υπόσταση.

Αζώρ(ο μαυρούκος υπηρέτης)έλα εδώ!!Φερε μου την πανάκριβη κατσαρόλα με το διαμαντένιο καπάκι να τσιγαρίσω το πτερύγιο του καρχαρία. Πλένε καλά την ψυχή σου όμως πρώτα.

Την καλύτερη ερμηνεία μακράν για την ουσία  της Ε.Ε ,την έχει δώσει εδώ και πολλά χρόνια-και εξακολουθεί μετά φανατικού ζήλου ως και αυτό το δευτερόλεπτο- ο πνευματοσυλλέκτης Ν.Δήμου μέσα από τα δεκάδες βιβλία και τα εκατοντάδες κείμενα του:«Ταξιδεύοντας με τα πόδια ,με ένα βρακί περιουσία και συντροφιά μια ντουζίνα βιβλία στις φτωχικές αποσκευές μου , κατάφερα με επιμονή -επιμονή-επιμονή,δουλειά- δουλειά- δουλειά και τρίωρο καθημερινό υπερβαθυστοχασμό να φτάσω στην πολιτισμένη μου Ιθάκη,την Βιέννη,την κοιτίδα του πολιτισμού, μακριά από τον θορυβώδη όχλο και τον υλικό σπαραγμό του μπετόν αρμέ. Επιτέλους!Λυτρωμένος πια από τον βαθύ λαϊκισμό, θα απολαύσω και εγώ ως άλλος ειρηνικός ταξιδευτής ένα παγωτό βανίλια αραχτός σε κάποια  περιποιημένη πλατεία με τη γλυκιά συνοδεία του  Μότσαρτ»

(Ο Νίκος Δήμου δεν είναι ρατσιστής, απλά σιχαίνεται την πνευματική ένδεια των φτωχών. Δεν αντέχει ο άνθρωπος τους ξεβράκωτους αυτού του κόσμου τι να κάνουμε δηλαδή!)

Όμως η Ε.Ε είναι πάνω απ όλα ένα χωνευτήρι πολιτισμών. «Είσαι πολιτισμένος αρκεί να μου μοιάζεις» είναι το βασικό σύνθημα της.Έχεις δικαιώματα αρκεί να ταιριάζουν τα δικαιώματα σου στα δικαιώματα της ΕΕ. Μπορείς να ζήσεις εντός των συνόρων του πολιτισμικοκαταναλωτικού στρατοπέδου αρκεί να έχεις τα κατάλληλα έγγραφα,τα κατάλληλα πτυχία,τα κατάλληλα συστατικά,τα κατάλληλα τραπεζικά μηδενικά.Μη διανοηθείς να έρθεις ξυπόλυτος με βάρκα  γιατί η ουμανιστική ένωση δε μας χωράει όλους .

Εν αρχή ο Δήμου ,εν συνεχεία οι διάφορες πνευματικές μαγείρισσες και τέλος οι τεχνοκράτες υποστηριζόμενοι από μια μεγάλη μερίδα του εγχώριου καλλιτεχνικού στερεώματος, βάλθηκαν να μας πάρουν απ’το χέρι και να μας οδηγήσουν πίσω στο θαυμαστό κόσμο της εσωτερικής αναζήτησης.Να τα βρούμε με τον εαυτό μας ,να βγάλουμε απ’ τα αστικά ναυάγια ξύγκι,να μαστιγώσουμε τα λάθη μας,να διορθώσουμε τα κάκιστα κειμενά μας,να διαβάσουμε τα ορθότατα κειμενά τους,να ανάψουμε ένα κεράκι στους πνευματικούς πατέρες της επικεφαλίδας«Η δουλεία κάνει τον αφέντη και απελευθερώνει από τα υλικά βάσανα»,να περιποιηθούμε τα λαχταριστά μαρούλια στο μπαλκόνι μας ,να κοιμηθούμε πτώματα μεν αισιόδοξοι δε,να σκεπαστούμε με  ένα πάπλωμα από αγνό γιδίσιο μαλλί δίπλα στη ρομαντική ξυλόσομπα.

Το μικρό σπίτι στο λιβάδι με τρεις γενεές κάτω απ την ίδια στέγη και τις αμέτρητες σφιχταγκαλιασμένες καληνύχτες του, ή ,το μικρο μοναχικό χαρτόκουτο στο παγκάκι με θέα τα άστρα,είναι τα νέα δεδομένα ενός εσωτερικευμένου κόσμου που λαχταράει να τον ανακαλύψουμε. Κι εμείς οι αχάριστοι αντί να ενδώσουμε στην επικών διαστάσεων πανανθρώπινη κινητοποίηση, συνεχίζουμε ακάθεκτοι την ολέθρια πορεία με την όπισθεν προς τις σπηλιές του πνευματικού μεσαίωνα. Δεν ακούσαμε τις χιλιάδες σειρήνες του μονεταριστικού διαφωτισμού,δε δώσαμε την πρέπουσα  σημασία στις εμπορικές λεπτομέρειες του ενιαίου νομίσματος ,δεν αποστηθίσαμε καλά τους τραπεζικούς κανόνες,δε διαβάσαμε με προσοχή τις οδηγίες χρήσης των Financial Times.Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν να τιγκάρουν τα θησαυροφυλάκια της Ελβετίας με χρωματιστό κωλόχαρτο.Κι όχι μόνο.Από την πίσω πόρτα βάλαμε στο ναό της δημοκρατίας και τους αγκυλωτούς σταυρούς τους οποίους η διαφωτισμένη Ευρώπη τόσο πολύ απεχθάνεται!

(Μετά και από αυτό,οι αμαρτίες μας δε θα ξεπλένονται ούτε με τροπική καταιγίδα.)

Τελευταία κάτι πάει να γίνει με την στροφή στον υλικό ασκητισμό εκατομμυρίων αμαρτωλών ,αλλά θα χρειαστεί πολλή δουλειά ακόμα μέχρι να γίνει ευρύτερα αποδεκτή η καλλιέργεια των μαρουλιών στα μπαλκόνια. Δεν είναι η επιβίωση με μαρούλια κάτι το ακατόρθωτο, φτάνει να απεξαρτηθούμε από τις συνταγές των διάσημων σεφ που εξακολουθούν να κολάζουν τις ψυχές μας κάνοντας την αλλαγή νοοτροπίας ακόμα δυσκολότερη.

«Κάθε στιγμή να είσαι αληθινός ,να ακούς τους ψιθύρους της συνείδησης σου και να τρως ένα φρέσκο μαρουλάκι την ήμερα» μας επιβάλουν δημοκρατικά οι  Ιεράρχες της αγκυλωτής και αγκυλωμένης  εξουσίας. Από κοντά και οι Διαφωτιστές της Ε.Ε σε λίγο πιο αυστηρό τόνο, διατάζουν να μη ζητάμε κάτι παραπάνω από τα φρέσκα μαρούλια γιατί θα γυρίσουμε στην εποχή που δεν είχαμε ούτε μαρούλια να φάμε.

Τέτοιος λαός είμαστε που φέραμε τους καημένους τους CEO σε απόγνωση.Τρέχουν και αγωνιούν  στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους προσπαθώντας να πείσουν τους Διαφωτιστές να επαναφέρουν την Ελλάδα στο δρόμο της διανόησης .Φωνάζουν με όση φωνή τους έχει απομείνει:«Σταματήστε να βγάζετε από την άρρωστη οικονομία σας άρρωστα κέρδη δε χωράνε άλλα στα στικάκια». Μάταια όμως.Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ευτυχώς που υπάρχουν οι τεχνοκράτες και ο καλλιτεχνικός κόσμος για να διαφωτίζουν την άκρη του σκοτεινού τούνελ.Δεν έχουν άδικο.Σε τι μας ωφελεί ο υλισμός όντως μέλη μιας ευρύτερης πνευματικής συμμαχίας;Με μόνο δυο μαρούλια την ήμερα θα τα καταφέρουμε να απεξαρτηθούμε. Έχετε πίστη στον Ευρωμαρουλόδρομο.

πηγή: Νούμερο11