Του Σαράντη Δημητριάδη (Ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας, ΑΠΘ)Τη Μαργαρίτα Καραβασίλη οι κιλκισιώτες την ξέρουν, ή τουλάχιστον άκουσαν γι’ αυτήν. Είναι η πρώην Γενική Γραμματέας Περιβάλλοντος στο ΥΠΕΚΑ επί υπουργίας Παπακωνσταντίνου και υφυπουργίας Μανιάτη. Είναι εκείνη που διαβεβαίωνε πόσο φιλική και ανθρώπινη είναι η σύγχρονη μεταλλεία και πόσο αβλαβείς για το περιβάλλον οι εξορύξεις και η μεταλλουργία χρυσού. Που μας προέτρεπε να πάρουμε μαθήματα κοιτάζοντας κατά το μακρινό βοριά για να δούμε το λαμπρό παράδειγμα της Φινλανδίας, όπου όλα τα αντίστοιχα με αυτά που σχεδιάζονται για τα Κρούσια γίνονται εκεί, όπως μας έλεγε, με τον πιο άψογο τρόπο, οι δε κάτοικοι των περιοχών γύρω από τα μεταλλεία είναι κατενθουσιασμένοι που τα έχουν δίπλα τους. Είναι εκείνη που στη Βουλή, στις 16-2-2012, κατά τη συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου όπου συζητήθηκε το θέμα των μελλοντικών εξορύξεων στο Κιλκίς έχει πει το μνημειώδες: πως χωρίς εξαιρέσεις, όλες οι εξορύξεις και οι μεταλλευτικές δραστηριότητες που έχουν γίνει μέχρι τώρα στην Ελλάδα (συμβολικά τις ανέφερε ως 1500) έχουν αφήσει πίσω τους σημαντικές περιβαλλοντικές πληγές. Αλλά πως τώρα, αυτά που θα γίνουν στα Κρούσια, η χιλιοστή πεντακοσιοστή πρώτη περίπτωση, θα είναι, επί τέλους, από κάθε πλευρά άψογα καμωμένα. Κάποιοι μπορεί και να την πίστεψαν.
Η κυρία Καραβασίλη δεν είναι πια Γενική
Γραμματέας στο ΥΠΕΚΑ. Έχει αντικατασταθεί. Μην αμφιβάλετε βέβαια πως ο
αντικαταστάτης της θα πει σε πρώτη ευκαιρία ακριβώς τα ίδια με όσα και
εκείνη έλεγε. Η θέση μιλάει στην περίπτωση αυτή, όχι το πρόσωπο.
Ας δούμε όμως τι λέει η κυρία Καραβασίλη
ως πρόσωπο πια, ελεύθερη τώρα από υπηρεσιακές εξαρτήσεις ώστε να μπορεί
να πει και κάποιες αλήθειες που της ήταν απαγορευμένες πριν, αλλά και
που δεν μπορεί παρόλα αυτά να αποστασιοποιηθεί τελείως από όσα
προηγουμένως ως Γενική Γραμματέας υποστήριζε.
Να λοιπόν τι λέει σε πρόσφατη δημοσίευσή
της αναφερόμενη στις μελλοντικές εξορύξεις και στις μεταλλευτικές
δραστηριότητες στο άλλο μεγάλο μέτωπο, στην ανατ. Χαλκιδική:
“Η περιβαλλοντική αδειοδότηση που
εγκρίθηκε από το ΥΠΕΚΑ διασφαλίζει όλες τις εγγυήσεις για να μην
υπάρξουν παρά ελάχιστες και αναστρέψιμες επιπτώσεις. Αρκεί να
εφαρμοστούν ως έχουν και να διασφαλιστεί ο συνεχής έλεγχος από σοβαρούς
και αξιόπιστους Επιθεωρητές και λοιπούς μηχανισμούς. Ωστόσο, κάτω από
τις πολεμικές αντιπαραθέσεις που έχουν αναπτυχθεί υπάρχει ο κίνδυνος να
μη λειτουργήσουν οι μηχανισμοί ελέγχου, να μην εφαρμοστούν όλοι οι
περιβαλλοντικοί όροι (όχι μόνο λόγω ευθύνης της εταιρείας, αλλά και
ιδιαίτερα λόγω ευθύνης διαφόρων επιπέδων της διοίκησης) και με τον τρόπο
αυτό να υπάρξουν ενδεχομένως σοβαρές επιπτώσεις, που δεν θα
περιορίζονται μόνον στο περιβάλλον, αλλά και σε άλλες παραμέτρους της
οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου”.
Αυτά είναι καινούργια από την κ.
Καραβασίλη. Αλλιώς μας τα έλεγε ως Γενική Γραμματέας. Για τις πιθανές
και στο μέλλον ευθύνες των διαφόρων επιπέδων της διοίκησης δεν είχαμε
ακούσει τίποτα από αυτήν. Εμείς τα λέγαμε αυτά. Ούτε ποτέ προσδιόρισε
ειδικότερα πως πρέπει να διασφαλιστεί ότι ο έλεγχος θα γίνεται από
“σοβαρούς” και “αξιόπιστους” Επιθεωρητές (και όχι, εννοείται, από τίποτα
συνηθισμένους). Και πώς παρακαλώ θα μετρήσουμε τη σοβαρότητα και την
αξιοπιστία των κυρίων αυτών; Εξάλλου, από κάτι άλλους “σοβαρούς” και
“αξιόπιστους”, τρομάρα τους, το καράβι Ελλάδα τσακίστηκε στα βράχια. Όσο
για τις πολεμικές αντιπαραθέσεις από τις οποίες μπορεί να κινδυνέψει η
άψογη κατά τα άλλα λειτουργία των μηχανισμών ελέγχου, τι να θέλει να πει
άραγε μ’ αυτό η κ. Καραβασίλη; Ότι δηλαδή για τις προηγούμενες χίλιες
πεντακόσιες περιπτώσεις περιβαλλοντικής τσαπατσουλιάς -για να
χρησιμοποιήσω τον πιο επιεική όρο- από μέρους των εξορυκτικών εταιρειών
έφταιγαν οι πολεμικές αντιπαραθέσεις με τους πολίτες; Να κάτσουμε ήσυχοι
και βουβοί λοιπόν για να γίνουν όλα εντάξει; Πάλι εμείς θα φταίμε
δηλαδή για ό,τι στραβό θα γίνει; Για να μας πουν μάλιστα αυτή τη φορά
όχι πως “μαζί τα φάγαμε”, αλλά πως “τα θέλαμε και τα πάθαμε”.
Όσο για το “μεταλλευτικό παράδεισο
Φινλανδία” και τους πανευτυχείς “μεταλλειόφιλους” Φινλανδούς, τι να πει
κανείς μετά το φιάσκο της περίπτωσης των μεταλλείων στην Talvivaara;
Όπου έκπληκτοι οι κάτοικοι των γειτονικών κοινοτήτων, -πολίτες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει την αυστηρότερη περιβαλλοντική νομοθεσία
παρακαλώ-, ανακάλυψαν πως εκτός από τις σημαντικότατες περιβαλλοντικές
πληγές που δημιουργούσε το μεταλλείο αυτό, γινόταν κάτω από τη μύτη
τους, χωρίς να έχει πουθενά ανακοινωθεί ούτε να έχει αδειοδοτηθεί,
παράνομη εξόρυξη ουρανίου και απόρριψη των αντίστοιχων επικίνδυνων
μεταλλευτικών καταλοίπων δίπλα στα σπίτια τους. Και τρέχουν τώρα στα
δικαστήρια, εθνικά και κοινοτικά, να βρουν το δίκιο τους. Που δύσκολα θα
το βρουν. Μάλλον θα εγκαταλείψουν τελικά τον τόπο τους. Γιατί λοιπόν
αυτοί οι φιλήσυχοι Φινλανδοί, που δεν αντιπαρατέθηκαν πολεμικά κατά την
εγκατάσταση του μεταλλείου στην περιοχή τους και είχαν τους
υποδειγματικά σοβαρούς, αξιόπιστους και αδιάφθορους Φινλανδούς
επιθεωρητές περιβάλλοντος να επιτηρούν τα πάντα και να τους προστατεύουν
από τις τυχόν “βρωμιές” της εταιρείας, την πάτησαν με αυτόν τον τρόπο,
ενώ εμείς, θέλουν να πιστέψουμε, δεν θα την πατήσουμε έτσι και
χειρότερα;
Όμως δεν είναι μόνο η κ. Καραβασίλη που
μας τα λέει τώρα αλλιώς. Αλλιώς επίσης μας τα λέει και ο γνωστός
κιλκισιώτης καθηγητής γεωλογίας, ένθερμος υποστηρικτής των εξορύξεων και
των μεταλλείων, εκείνος που στη λαϊκή συγκέντρωση της 6-2-2012 στο
συνεδριακό κέντρο, ως άλλος Μαυρογιαλούρος, έταζε αφειδώς νεόδμητα
διαμερίσματα στους κατοίκους των δώδεκα χωριών του μεταλλευτικού χώρου
των οποίων οι ιδιοκτησίες θα απαλλοτριωνόταν. Εκείνος επίσης που όντας
παρών και έχοντας από πρώτο χέρι (ή αυτί) ακούσει όσα είχαν λεχθεί από
μέλη της αντιπροσωπείας των τοπικών φορέων που κατέβηκαν στην Αθήνα στις
16-2-2012 και πήραν μέρος στη συνεδρίαση της Ειδικής Επιτροπής
Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, που επί πλέον καταγράφηκαν και σε
βίντεο, τα διαστρέβλωσε εντελώς σε δημοσιευμένο κείμενό του και δεν
τόλμησε στη συνέχεια να ψελλίσει οτιδήποτε σε όσους τον αποκάλεσαν για
το λόγο αυτό κοινό ψεύτη.
Αυτός λοιπόν τώρα μας πληροφορεί πως δεν
πρόκειται να γίνουν απαλλοτριώσεις στα Κρούσια. Πάνε τα νεόδμητα!
Όνειρο ήταν. Τώρα οι κάτοικοι των Κρουσίων ας ησυχάσουν. Κανείς δεν θα
τους πάρει τις ιδιοκτησίες τους. Θα ζήσουν όσο αντέξουν δίπλα στις
εκρήξεις, τα σύννεφα σκόνης, τα ορύγματα και τα τέλματα καταλοίπων. Και
όταν πια δεν θα αντέχουν, τότε θα φύγουν μόνοι τους, χωρίς καμιά βέβαια
αποζημίωση. Δεν θα τους διώξει κανείς και κανείς δεν θα τους χρωστάει
τίποτα. Απλά οι ιδιοκτησίες τους θα πεταχτούν στον αέρα (ή στα τέλματα
καταλοίπων).
πηγή: Κιλκίς24
κάτι ακόμη σχετικό με την κυρία.....
Άλλη μια “περιβαλλοντική” ΜΚΟ!!!
Πρόεδρος της νέας ΜΚΟ είναι η κα Μαργαρίτα Καραβασίλη και δεν θα ασχολούμασταν μαζί της αν δεν έσπευδε να “διερευνήσει” το θέμα της υλοτόμησης του δάσους στις Σκουριές, υιοθετώντας πλήρως τη “γραμμή” του ΥΠΕΚΑ (δείτε εδώ). Για την αλήθεια σχετικά με την ωμή παρέμβαση του ΥΠΕΚΑ υπέρ της Ελληνικός Χρυσός, διαβάστε την έρευνα του ΕΞΑΝΤΑ.
Όνομα: CITIZENS’ INSPECTORATE FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT (CISD) (Μην μπερδευτείτε με το CSI) ή Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη
Μορφή: Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Ιδρύθηκε: 1η Οκτωβρίου 2012
Σύνθεση Διοικητικού Συμβουλίου:
- Πρόεδρος: Μαργαρίτα Καραβασίλη
- Γραμματέας: Μαρία Βιτωράκη (χημικός μηχανικός – καθηγήτρια μηχανικής περιβάλλοντος)
- Ταμίας: Γιώργος Καραχάλιος (επικοινωνιολόγος – επιχειρηματίας)
- Μέλος: Βίκυ Θεοδωροπούλου (συγγραφέας – Lubens Labs)
- Μέλος: Γιώργος Κωνσταντινόπουλος (νομικός με ειδίκευση στα θέματα περιβάλλοντος)
- Αναπ. Μέλος: Κώστας Νοδάρας (Σύμβουλος Επιχειρήσεων – OneTeam)
- Αναπ. Μέλος: Γιώργος Μαδεμοχωρίτης (Αρχιτέκτων – Πρόεδρος ΣΑΔΑΣ Αττικής)
Βέβαια, ηρεμήσαμε μόλις διαβάσαμε τι ¨επιθυμούν¨:
Επιθυμούμε τη συνέχιση της επιβίωσης του Ανθρώπου, ενδημικού και κοινωνικού είδους του πλανήτη και ειδικότερα του Έλληνα Πολίτη, με συνθήκες ποιότητας και αξιοπρέπειας.Ευτυχώς να λέτε, που βρέθηκαν και κάποιοι να θεωρήσουν τον άνθρωπο και μάλιστα τον Έλληνα, είδος προς εξαφάνιση!!!! Κάτι δηλαδή μεταξύ καρέτα – καρέτα και μονάχους – μονάχους. Αφήστε, που λόγω εμπειρίας και αφού έχουν όλα τα δεδομένα, τώρα θα λυθούν όλα τα περιβαλλοντικά προβλήματα σε ΑΣΩΠΟ, ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΜΗΛΟ κλπ, τα οποία…… δεν πρόκαναν να λύσουν τα τρία τελευταία χρόνια.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, η ΜΚΟ θα αποτελέσει λέει:
- Εργαλείο έρευνας με τη συγκέντρωση πληροφορίας…
- Εργαλείο εντοπισμού κρίσιμων προβλημάτων…
- Εργαλείο Επιθεώρησης & Ελέγχου των πράξεων και πρακτικών της Διοίκησης…
- Διασφάλιση ενός υψηλής ποιότητας και υγιούς περιβάλλοντος…
- Εξασφάλιση μιας σφριγηλής οικονομίας και υγιούς και δίκαιης κοινωνίας…
Εμείς όχι!!!
Να επισημάνουμε μόνο ότι έτσι που πάμε, το ΥΠΕΚΑ θα καταλήξει σε συνομοσπονδία ΜΚΟ!!
Σημείωση: Την άποψη μας για τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ την έχουμε γράψει ΕΔΩ.
Ένα τελευταίο: (Επειδή έχουμε γίνει ειδικοί στη σημειολογία)
Εν όψη της έναρξης της εξ αναβολής δίκης του Ασωπού (31/10/2012), το άτυπο γραφείο τύπου, που έχει εγκατασταθεί στους Επιθεωρητές και με την ευγενή χορηγία γνωστού ΟΙΚΟ ΜΜΕ, προσπαθεί να θολώσει τα νερά και να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα, όπως έκανε και τις προηγούμενες φορές.
Στο χέρι της πολιτικής ηγεσίας είναι αν θα το επιτρέψει!!
Πηγή: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.
το βρήκαμε εδώ: andigoldgreece
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου