Πραξικόπημα: όσα ΔΕΝ έγραψε το Βήμα

Στην Ελλάδα έχουμε το κακό συνήθειο να χωρίζουμε όλο τον κόσμο και επομένως και τους εξουσιάζοντες σε καλούς και κακούς, αλά Hollywood, και να απορρίπτουμε την εκδοχή ότι ο "κακός" της ιστορίας μας εκτός από τους δικούς του κακούς σκοπούς, έχει αντιπάλους και άλλους "κακούς", οι οποίοι τον αντιμάχονται για δικούς τους λόγους, που είναι άσχετοι με τους λόγους για τους οποίους τον αντιπαθούμε εμείς.
Μιλώ λοιπόν για το δημοσίευμα περί παραλίγο πραξικοπήματος του Οκτώβρη που ανακινεί το σήμερα το Βήμα και αναφέρεται στην ανατροπή του Παπανδρέου.

Σχετικά με τη σκοπιμότητα της σημερινής ανακίνησης του θέματος από το Βήμα, ακόμη σταχυολογώ τις εκδοχές.
Σίγουρα θα ήταν εξαιρετικά αφελής η σκέψη ότι ο Ψυχάρης θέλει να αθωώσει και να ξεπλύνει τον ΓΑΠ. Είναι γνωστό άλλωστε το άσβετο μίσος μεταξύ των δύο εδώ και πολλά χρόνια.
Πιθανόν να μας προετοιμάζουν ψυχολογικά για κάποιο ενδεχόμενο πραξικόπημα.
Το τελευταίο δηλαδή χαρτί του συστήματος πριν πέσει.
Ας δούμε λοιπόν το χρονικό της υπόθεσης του παραλίγο πραξικοπήματος.

 ΟΙ "ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ" ΚΑΙ ΟΙ "ΓΕΡΜΑΝΟΙ"

Δε χρειάζονται και πολλές αναλύσεις (έχουν ήδη γίνει πολλάκις) για να διαπιστώσουμε ότι ο ΓΑΠ εκπροσωπεί κάποια μεγάλα αμερικανικά συμφέροντα στη χώρα μας και στον κόσμο.
Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα είναι πολύ ισχυρή και η επιρροή των γερμανικών συμφερόντων, τα οποία έχουν βρει εκφραστές στο Σημιτικό σύστημα.
Το Σημιτικό σύστημα πλέον εκπροσωπείται πολιτικά από τον Βενιζέλο και επικοινωνιακά-επιχειρηματικά προφανέστατα από το σύστημα ΔΟΛ- Μπόμπολα κλπ.
Δηλαδή, μέσα στο σύστημα ΠΑΣΟΚ υπήρχαν δυο τάσεις, η μια αμερικανοκεντρική και η άλλη γερμανοκεντρική.
Όταν λέω "σύστημα ΠΑΣΟΚ", δεν αναφέρομαι σε κάτι κακομοιραίους βουλευτάδες, αλλά στην οικονομικο-πολιτική ελίτ που εκφράζει και εκφράζεται εντός του.

Είχαμε λοιπόν δυο στρατόπεδα τα οποία είχαν πολεμήσει το 2007 μεταξύ τους (εσωκομματικές ΠΑΣΟΚ), η μάχη έβγαλε νικητή, αλλά ο ηττημένος δεν κατέθεσε ποτέ τα όπλα, αφού είχε το υπερ-όπλο της επικοινωνίας των ΜΜΕ.
Έτσι, από το σωτήριον έτος 2010 και μετά το "σύστημα MEGA" όπως θα μπορούσαμε να το πούμε, προσθέτοντας και τον Βαρδινογιάννη, αλλά και άλλες "υγιείς επιχειρηματικές" δυνάμεις του τόπου (π.χ. Αλαφούζος), αν και εξαρχής στήριζε λυσσαλέα την πολιτική του Μνημονίου, εξαπέλυε ταυτόχρονα και ανάλογα λυσσαλέες επιθέσεις στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, εκμεταλλευόμενο την απέχθεια του λαού μας στο πρόσωπό του, μετά τη σκανδαλώδη υπαγωγή της χώρας μας στο Μνημόνιο.
Ο ΓΑΠ απ' την πλευρά του μπλόκαρε την εκταμίευση τραπεζικού δανείου της ΕΤΕ προς τον ΔΟΛ. Ο Ψυχάρης κατήγγειλε τη.... διαπλοκή!

ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Οι προσβολές, οι ύβρεις, οι κακοήθειες στο πρόσωπο του Παπανδρέου από τα κανάλια της διαπλοκής έδιναν κι έπαιρναν.
Όπως και η πλασματική απεικόνιση ενός "χαζού Γιωργάκη" (βλ. ποδήλατο κλπ).
Όπως επίσης και οι υποδείξεις του τύπου "παραιτήσου!, δεν μπορείς!" κλπ.
Ο λαουτζίκος βλέποντας τηλεοράσεις και πρωτοσέλιδα να ρίχνουν όλα τα αναθέματα στον ΓΑΠ αναφωνούσε ανακουφισμένος "Έτσι, πείτε τα!" χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι πίσω από όλα αυτά δέσποζε ο ενδοκαπιταλιστικός πόλεμος των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων.
Σε πλήρη συνέργεια και το Διαδίκτυο που συνέπραξε στην ακατάσχετη ΓΑΠ-ολογία.

Όποιος έριχνε μια ματιά στο κεντρικό άρθρο των κωλοφυλλάδων της Διαπλοκής, έβλεπε ότι συχνά το κεντρικό άρθρο (του εκδότη) δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας ακόμη λίβελος ενός κρατικοδίαιτου μεγαλοεργολάβου κατά του ανεκδιήγητου ΓΑΠ.
π.χ. δείτε ενδεικτικά εδώ επίθεση Ψυχάρη στον Παπανδρέου.
Θα αναρωτιόταν κανείς "μα γιατί τον έπιασε ο πόνος τον υπερ-Μνημονιακό μεγαλοκηφήνα για τα δεινά του ελληνικού λαού;"
Μα γιατί ο ΓΑΠ εξυπηρετούσε άλλα συμφέροντα από τα δικά του!

Έτσι, εντέχνως παρασύρθηκε ο ελληνικός λαός στο να ρίξει όλα τα αναθέματα της μαύρης του μοίρας στον Γιώργο Παπανδρέου, ρίχνοντάς τον μόνο στην Αρένα, αθωώνοντας εμμέσως έτσι τους υπόλοιπους, οι οποίοι παρουσιάζονται περίπου ως εκγλωβισμένοι σε ένα φαύλο κύκλο που τους εισήγαγε ο Παπανδρέου.
Σ΄' αυτήν την τακτική βοηθούν και οι Λαζοπούλειες υστερίες και οι σκανδαλοκεντιρικές ομιλίες του Καμμένου, που θυμίζουν τις εποχές του Ρωσικού Κόμματος του 19ου αιώνα, και οι λίβελοι κάτι Βουλτεψάδων και φυσικά ρίξαμε όλοι στην αρένα τον έναν, τον ένοχο για όλα τα δεινά, τον Παπανδρέου και στο πολιτικό του πτώμα πάνω άνθισαν άλλες τσουκνίδες που τσιμπάνε ακόμη χειρότερα απ' αυτόν.
Και μάλιστα με την εκλογική μας ανοχή-στήριξη!

(Πριν πει κανείς καμιά μπούρδα ότι υποστηρίζω τον ΓΑΠ, ας ρίξει μια ματιά στο blog και θα βγάλει συμπέρασμα τι έχω γράψει για την πάρτη του.)

ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ 

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Στις ταραχές του Μάη-Ιούνη του 2011 με τον κόσμο να γεμίζει τις πλατείες, το Μέγκα και άλλα κανάλια έδειξαν μια ανεξήγητη μεγάλη συμπάθεια στις πρώτες μέρες των κινημάτων αυτών.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου πλημμύριζαν τις πλατείες και περικύκλωναν τη Βουλή.
Τα κανάλια σιγόνταραν την αγανάκτηση, με προφανή στόχο να πέσει ο ΓΑΠ, προσπαθώντας να σερβίρουν μάλιστα την αντίσταση που γεννιόταν ως απολίτικη αγανάκτηση, "μακριά από σημαίες, συνδικάτα και κόμματα".
Στις 15 Ιουνίου γίνεται μεγάλη πανεργατική διαδήλωση, με τεράστια συμμετοχή και παλμό.
Οι καναλάρχες το εκμεταλλεύονται.
Το όργανό τους, ο Μπένι και το σκυλολόι του (Μιλένες, Μίμηδες, Οικονομαίοι, Καϊλήδες κλπ.) κάνουν κίνημα εσωκομματικό για να ρίξουν τον ΓΑΠ.
Εκείνος ανθίσταται, αλλά προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία (άλλος κηφήνας από 'κει) υποχρεώνεται να πάρει τον Μπένι αντιπρόεδρο στην Κυβέρνηση και Υπουργό Οικονομικών, όπως και αρκετά άλλα στελέχη δικά του.
Δηλαδή τα αμερικανογενή συμφέροντα (ΓΑΠ) μοιράζονται πλέον την εξουσία με τα Γερμανογενή συμφέροντα (Μπένι).

Ο λαός δηλαδή διαδήλωνε για την ανατροπή της Τραπεζοκρατίας και η Διαπλοκή εκμεταλλεύτηκε τα "νέα Πολυτεχνεία" για να ρίξει τον νέο "Παπαδόπουλο" και να ανεβάσει το νέο "Ιωαννίδη", προκειμένου να αποτελειώσει τη δουλειά...

Από εκείνη τη μέρα, δίνεται το σύνθημα σε ΜΜΕ και Αστυνομία "Διαλύστε τις πλατείες! Δεν τις χρειαζόμαστε πια!"
Και πράγματι, οι πλατείες από εκείνη τη μέρα και ύστερα δέχοτναι ανελέητη επίθεση επικοινωνιακή και αστυνομική κατασταλτική.
Μέσα σε 20 μέρες τις έχουν εξολοθρεύσει ηθικά και σωματικά (το νιώσαμε στο πετσί μας) και περνάει και το Μεσοπρόθεσμο, με ελάχιστες κοινοβουλευτικές απώλειες αφού οι Γερμανολοχαγοί "πείστηκαν" τελικά να το ψηφίσουν και να αναλάβουν μέχρι και Υφυπουργεία, αν και μέχρι την προηγουμένη ήταν "αντιμνημονιακοί".

Από εκείνη τη μέρα κι έπειτα το έργο των "Γερμανών" ήταν πολύ εύκολο.
Είχαν ήδη πιάσει τα πόστα και άρχισαν να σκάβουν το λάκκο του ΓΑΠ.

Η μισή δουλειά είχε γίνει. Εκμεταλλεύτηκαν πλήρως μια αυθόρμητη αναταραχή στους δρόμους, ευνόησαν την αποσταθεροποίηση, προκειμένου να ανατρέψουν το Χαλίφη και να βάλουν στη θέση του τον δικό τους Χαλίφη.
(Τα ίδια κόλπα της αποσταθεροποίησης στήνουν και στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικανοί σήμερα, μπας και ανατρέψουν τον Ομπάμα...)

Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής την Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης και αναφερόμενος στην πρόσφατη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών (27/05/2011) στο Προεδρικό υπό τον Κάρολο Παπούλια, λέει επί λέξει:

«Παγώσαμε στο συμβούλιο οι πολιτικοί αρχηγοί. Είπε ο κ. Παπανδρέου ότι υπάρχει έκθεση της CIA ότι υπάρχουν ενδεχόμενα για το 2011 (σ.σ. πραξικοπήματος) και διαπιστώνεται ότι σταγονίδια έχουν μπει στις σχολές»! 
Να τον ακούτε τον Καρατζαφέρη! Ξέρει πάντα τι πετάει στον αέρα!

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΠΟΥ ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ-ΜΥΣΤΗΡΙΟ: 

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Με τα πολλά, φτάνουμε στον Οκτώβρη και στη γελοία ιστορία της περίφημης "6ης Δόσης" που αναμενόταν ως "μάννα εξ ουρανού".
Έρχεται στις 19-20 Οκτώβρη η μεγαλύτερη ίσως (διήμερη) διαδήλωση που γνώρισε ποτέ η Αθήνα.
Ο κόσμος σε πλήρη αναβρασμό, τα κινήματα βάσης σε πλήρη δράση, το φυτίλι έτοιμο να ανάψει.
Ο Παπανδρέου καλεί αιφνιδιαστικώς και από την πίσω πόρτα του Μαξίμου τους τρεις συνεταίρους του MEGA.
Ο Βαρδής δεν καταδέχτηκε. Πάνε οι δύο, Ψυχάρης και Μπόμπολας. Κάτι συζητάνε που δεν το μαθαίνουμε ποτέ και φεύγουν τσακωμένοι. Οι καναλάρχες διαρρέουν ασυναρτησίες για τη συνάντηση. Ο ΓΑΠ δε διαρρέει τίποτα. Ο πόλεμος συνεχίζεται.
26 του Οκτώβρη αποφασίζεται από την Ευρώπη το "κούρεμα" μετά βαΐων και κλάδων.
28 του Οκτώβρη έχουμε τις παρελάσεις.
Εκεί γίνεται ο κακός χαμός, όπως όλοι θυμόμαστε. Διαπιστώνεται πλέον πως στην Ελλάδα έχει χαθεί ο έλεγχος και ότι υπάρχουν κέντρα και παράκεντρα εξουσίας που προσπαθούν να κανουν κουμάντο.
Εχουμε ταυτόχρονα και την πρώτη (έξω απ' το αντιμεταναστευτικό καβούκι της) παρέμβαση της Χρυσής Αυγής στα κεντρικά πολιτικά πράγματα (όπλο στοχευμένης αποσταθεροποίησης).
Ο Στρατός και η Αστυνομία δεν ελέγχονται πλέον απόλυτα από την επίσημη πολιτική εξουσία και υπάρχει εσωτερικός αναβρασμός και ανάλογες σκέψεις και κινήσεις.
Παράλληλα έχουν γίνει ήδη και οι στρατιωτικές ασκήσεις "Καλλίμαχος- για την αντιμετώπιση εσωτερικών εχθρών" στο Κιλκίς παρέα με Γερμανικά στρατεύματα.

Ταυτόχρονα όλο το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα επιτίθεται ανελέητα στον Παπανδρέου για το ζήτημα του Δημοψηφίσματος.
Οι βαρώνοι των ΜΜΕ κουνούν το δάχτυλο στον Παπανδρέου για το Δημοψήφισμα και του υποδεικνύουν ανοιχτά και καθαρά πλέον ως μόνο δρόμο την παραίτηση.
Ο λαός τσιμπάει και αναμασάει την προπαγάνδα των μέσων για το πόσο κακό είναι ένα Δημοψήφισμα... (ανεξαρτήτως των προθέσεων του ΓΑΠ περί αυτού).
Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί παίζουν κι αυτοί το αντι-ΓΑΠ χαρτί και η μεν Μέρκελ ανοίγει πόλεμο δηλώσεων, ο δε Σαρκοζί αποκαλεί δημοσίως τον ΓΑΠ "μαλάκα".
Έτσι κι αλλιώς τα ομόλογα του δημοσίου χρέους σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες είναι πολλά, χάρη και στο τρίγωνο Σημίτη- Σρέντερ- Ζοσπέν, που δούλεψε γι' αυτό την εποχή της ευρωπαϊκής παντοκρατορίας του Εκσυγχρονισμού.
Οι επιθέσεις στο πρόσωπο (και όχι στην πολιτική φυσικά) του Παπανδρέου συνεχίζεται με κέντρο την πρόταση για Πετσάλνικο υπηρεσιακό Πρωθυπουργό. Η Λαζοπουλειάδα ανθεί. (Δεν ξεχνιούνται οι τσιρίδες της υστερικιάς Ρώπα επί μισάωρο ενάντια στον Πετσάλνικο και η ανακούφιση για τον τεχνοκράτη).
Οι Γερμανοί εξευτελίζουν γρήγορα αυτήν την πρόταση και βάζουν στο τραπέζι την πολιτικώς ορθή πρόταση για ανάδειξη ενός έμπιστου τεχνοκράτη στην Πρωθυπουργία.

Ο Παπανδρέου υπό το βάρος αυτών των εξελίξεων, εντός και εκτός χώρας, αναγκάζεται να παραιτηθεί.
Έχει νικηθεί από τη "Γερμανική Φαμίλια".
Το πραξικόπημα ήταν κοινοβουλευτικό με την πολύτιμη βοήθεια της απειλής του στρατιωτικού.
Ο Μπεγλίτης, άνθρωπος του ΓΑΠ, αποστρατεύει άμεσα τους αρχηγούς του Στρατού (ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ), αφήνοντας μάλιστα υπονοούμενα μέσω διαρροών για τος σκοπούς των συγκεκριμένων.
Αρχές του Νοέμβρη επιβάλλεται από τη Γερμανικη΄Φαμίλια ένα εκλεκτό της μέλος: ο Παπαδήμος.
Ορκίζεται πρωθυπουργός.
Η αναταραχή στα σώματα ασφαλείας παύει όλως τυχαίως.
Οι "Γερμανοί" νίκησαν τους "Αμερικανούς"!

ΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Ο Φράγκος Φραγκούλης, αν και αποστρατευθείς από τον Μπεγλίτη ως επίδοξος πραξικοπηματίας, επιβραβεύεται για τη συμβολή του λίγο αργότερα.
Τον επιλέγουν τα ίδια συμφέροντα και τον τοποθετούν Υπουργό Εθνικής Άμυνας στη μεταβατική Κυβέρνηση αορίστου χρόνου του Πικραμένου.

Το σύστημα έπρεπε να είναι σε ετοιμότητα.
Ίσως έπρεπε να ξαναχρησιμοποιηθεί πιο ενεργά το χαρτί του Στρατού και των τανκς.
Υπήρχε κίνδυνος να βγει ο Τσίπρας "να μας πάρει τα σπίτια"!
Ο στρατός έπρεπε να 'ναι σε ετοιμότητα.
Μην τυχόν γίνει καμιά στραβή.
Τα ΜΜΕ παρουσίαζαν εικόνες πολέμου σε περίπτωση που έβγαινε Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και σε μια κατάσταση πολέμου, ένας επεμβαίνει: ο Στρατός!

Το ξέρανε καλά το έργο.
Είχαν ξεκινήσει τα γυρίσματα τον Οκτώβρη.
Τον Ιούνη ήταν πιο έτοιμοι.
Δε χρειάστηκε όμως.
Να 'ναι καλά οι συνταξιούχοι, οι αγρότες και οι νοικοκυρές που φοβήθηκαν "μήπως βγούμε απ' το ευρώ" όπως γρύλλιζαν από τηλεοράσεως τα σκυλιά της ενημέρωσης.

Δεν πειράζει, όμως!
Ο Στρατός και η Αστυνομία έχουν ήδη ετοιμαστεί πλέον για την ενεργοποίηση του άρθρου 48 του Συντάγματος (προσωρινά έκτακτα μέτρα ενάντια σε εσωτερικούς κινδύνους).
Όταν ξαναγίνει η στραβή, ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν.

"Μνημόνιο ή Τανκς"!
Έτσι είχε πει το κυριολεκτικό THINK TANK της εξουσίας, ο Θεόδωρος Πάγκαλος.
Ξέρει πάντα τι λέει αυτός.
Παράλληλα με το σημερινό δημοσίευμα του Βήματος, που ανακινεί το ζήτημα των Τανκς, ο Πάγκαλος ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει εκπομπή στο ΒΗΜΑ FM...
Όλως τυχαίως...

Μην ανησηχείτε όμως!
Όπως εύστοχα έγραψε και ο Ζαραλίκος:

"Απετράπη η χούντα των tanks. 
 Επετράπη η χούντα των banks!"

πηγή: Τοίχο-Τοίχο