Δεν μπορούν να αντισταθούν...
Δεν είναι μια γροθιά το πλήθος των μνημονιόπληκτων
Είναι δέκα εκατομμύρια παλάμες άδειες
Ο άνεργος χαμένος, μόνος, βιώνει το προσωπικό του δράμα ζητιανεύοντας ένα μεροκάματο....
Ο έμμισθος της πεντάρας πνίγεται στους απλήρωτους λογαριασμούς, στους τσακωμούς στο σπίτι, στο κλάμα, στην απελπισία.....
Ο συνταξιούχος αγωνίζεται να βρει το φάρμακο για να ζήσει....
Ο καθένας στο προσωπικό του Γολγοθά, στη προσωπική του φυλακή
Με τη σιγουριά πως τίποτα ομαδικό δεν υπάρχει. Ούτε συνδικάτα, ούτε πολιτικές δυνάμεις που θα ασχοληθούν μαζί του.
Δεν πιστεύει, δεν ελπίζει, δεν έχει τίποτα, είναι σκλάβος
Σκλάβος όχι κάποιας αόρατης ή ορατής εξουσίας, σκλάβος της αδυναμίας να τη βγάλει καθαρή την επόμενη...
Δεν θα κατέβει σε πορείες πανηγύρια, κατάλαβε πως είναι άχρηστες
Και δεν έχει καιρό για καθολική αντίσταση εδώ και τώρα, γιατί τρέχει, να βρει λεφτά, να πληρώσει λογαριασμούς, δάνεια, νοίκια, χαράτσια, φαί, φάρμακα, νέοι, γέροι, παιδιά
Ο μνημονιόπληκτος έλληνας μόνο για να αυτοκτονήσει έχει καιρό
Η για να τρελλαθεί
Η για να εκραγεί ατομικά, αύριο, κάποια στιγμή, όταν χτυπήσει κάποιος εκβιαστής της πόρτα του σπιτιού του, όταν μπουκάρει κάποιος κλέφτης, όταν τον προκαλέσει κάποιος σε μια γωνιά του δρόμου
Εκεί θα αντισταθεί σαν πράξη επιβίωσης και προσωπικής ύστατης αξιοπρέπειας....
Δεν έχει σύνολο ο έλληνας αυτή τη στιγμή
Δεν νοιώθει μια φωνή, μια ψυχή.
Νοιώθει πως η φωνή του δεν πρόλαβε να ακουστεί, η ψυχή του είναι ανάμεσα στην ενοχή και την κατάρα. Μετανοιώνει που ήταν τόσο λίγος να σταματήσει το κακό όταν γεννιόταν, καταριέται εκείνους που θεωρεί υπαίτιους για τη κατάντια του...
Με ένα σιωπηλό τραγούδι. Οπως οι σκλάβοι που σερνόντουσαν στη νέα γη....
Σκάβει και τραγουδάει το καημό του...
Δεν βρίσκει τρόπο να σπάσει την αλυσίδα της ντροπής
Γιατί έχει καιρό, πολύ καιρό να νοιώσει ένα με τους υπόλοιπους. Δεν ξέρει που να τους συναντήσει. Που να δώσει το ραντεβού του με την ιστορία
Γιατί σ΄ολα τα ραντεβού τον έστησαν
Κι αυτός δεν βγαίνει πια για κανέναν άλλο λόγο από το σπίτι παρά για να βρει ένα μεροκάματο.
Απλά.
Δεν είναι μια γροθιά το πλήθος των μνημονιόπληκτων
Είναι δέκα εκατομμύρια παλάμες άδειες
Ο άνεργος χαμένος, μόνος, βιώνει το προσωπικό του δράμα ζητιανεύοντας ένα μεροκάματο....
Ο έμμισθος της πεντάρας πνίγεται στους απλήρωτους λογαριασμούς, στους τσακωμούς στο σπίτι, στο κλάμα, στην απελπισία.....
Ο συνταξιούχος αγωνίζεται να βρει το φάρμακο για να ζήσει....
Ο καθένας στο προσωπικό του Γολγοθά, στη προσωπική του φυλακή
Με τη σιγουριά πως τίποτα ομαδικό δεν υπάρχει. Ούτε συνδικάτα, ούτε πολιτικές δυνάμεις που θα ασχοληθούν μαζί του.
Δεν πιστεύει, δεν ελπίζει, δεν έχει τίποτα, είναι σκλάβος
Σκλάβος όχι κάποιας αόρατης ή ορατής εξουσίας, σκλάβος της αδυναμίας να τη βγάλει καθαρή την επόμενη...
Δεν θα κατέβει σε πορείες πανηγύρια, κατάλαβε πως είναι άχρηστες
Και δεν έχει καιρό για καθολική αντίσταση εδώ και τώρα, γιατί τρέχει, να βρει λεφτά, να πληρώσει λογαριασμούς, δάνεια, νοίκια, χαράτσια, φαί, φάρμακα, νέοι, γέροι, παιδιά
Ο μνημονιόπληκτος έλληνας μόνο για να αυτοκτονήσει έχει καιρό
Η για να τρελλαθεί
Η για να εκραγεί ατομικά, αύριο, κάποια στιγμή, όταν χτυπήσει κάποιος εκβιαστής της πόρτα του σπιτιού του, όταν μπουκάρει κάποιος κλέφτης, όταν τον προκαλέσει κάποιος σε μια γωνιά του δρόμου
Εκεί θα αντισταθεί σαν πράξη επιβίωσης και προσωπικής ύστατης αξιοπρέπειας....
Δεν έχει σύνολο ο έλληνας αυτή τη στιγμή
Δεν νοιώθει μια φωνή, μια ψυχή.
Νοιώθει πως η φωνή του δεν πρόλαβε να ακουστεί, η ψυχή του είναι ανάμεσα στην ενοχή και την κατάρα. Μετανοιώνει που ήταν τόσο λίγος να σταματήσει το κακό όταν γεννιόταν, καταριέται εκείνους που θεωρεί υπαίτιους για τη κατάντια του...
Με ένα σιωπηλό τραγούδι. Οπως οι σκλάβοι που σερνόντουσαν στη νέα γη....
Σκάβει και τραγουδάει το καημό του...
Δεν βρίσκει τρόπο να σπάσει την αλυσίδα της ντροπής
Γιατί έχει καιρό, πολύ καιρό να νοιώσει ένα με τους υπόλοιπους. Δεν ξέρει που να τους συναντήσει. Που να δώσει το ραντεβού του με την ιστορία
Γιατί σ΄ολα τα ραντεβού τον έστησαν
Κι αυτός δεν βγαίνει πια για κανέναν άλλο λόγο από το σπίτι παρά για να βρει ένα μεροκάματο.
Απλά.
πηγή: Ιστορίες Συνωμοσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου