Τρίτη 14 Μαΐου 2013

[Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ...] Εξουθενωμένοι είμαστε, πρόβατα και ρουφιάνοι όμως όχι, ή γιατί να υποστηρίξουμε τον αγώνα των καθηγητών

της Πρωτοβουλίας Μαθητών 4ου Λυκείου Ζωγράφου

Είναι γνωστή η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα της Ελλάδας. Ανεργία, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας, ξεπούλημα του δημοσίου συνθέτουν το μνημονιακό μωσαϊκό. Οι εκπαιδευτικοί όπως όλοι οι εργαζόμενοι δέχονται τα τελευταία χρόνια μια ανελέητη επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα με αποκορύφωμα τις μεταρρυθμίσεις που ύπουλα θέλησε το υπουργείο να περάσει πριν τις πανελλήνιες που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει μείωση των μισθών τους(σημειωτέον ότι οι Έλληνες εκπαιδευτικοί παίρνουν τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρώπη), συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, μείωση των κονδυλίων για την παιδεία, αύξηση διδακτικού ωραρίου, υποχρεωτικές μεταθέσεις. Οι καθηγητές μας δώσαν σε εμάς τους μαθητές μα και σε ολόκληρη την κοινωνία το καλύτερο παράδειγμα προκηρύσσοντας απεργία, δείχνοντας τον δρόμο του συλλογικού αγώνα και όχι της ηττοπάθειας απέναντι στην βαρβαρότητα του μνημονίου και της “ανάπτυξης”.
Καλά όλα αυτά, μα μες στις πανελλαδικές ρε παιδιά;

Πράγματι η παράταση του μαρτυρίου των πανελλαδικών είναι επώδυνη για όλους τους υποψηφίους. Μα δεν είναι επιλογή των καθηγητών. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις όταν ήθελαν να περάσουν δυσμενές μεταρρυθμίσεις για τους καθηγητές το 'καναν πούστικα πριν τις πανελλαδικές..τυχαίο; Πόνταραν ακριβώς στις αντιδράσεις των “αγανακτισμένων” γονέων(αυτών που φωνασκούν σε κάθε κατάληψη), των πρόθυμων απεργοσπαστών και μερίδας μαθητών. Έτσι και η σημερινή κυβέρνηση ανταγωνιζόμενη σε αυταρχισμό αυτήν των στρατιωτικών προκήρυξε επιστράτευση των καθηγητών( τρίτη επιστράτευση μέσα σε λίγους μήνες!!) επικαλούμενη την ψυχική υγεία των μαθητών(!!). Συμπαραστάτες στην προσπάθεια καταστολής του αγώνα των καθηγητών τα κανάλια που από την πρώτη στιγμή πέσαν να τους φάνε προσποιούμενοι ενδιαφέρον για εμάς.

Μα για πόσο χάπατα μας περνάνε;

Αυτοί που μας μπούκωσαν από το δημοτικό με φροντιστήρια, έφτασαν στον πάτο την ποιότητα της δημοσίας παιδείας, μας ανάγκασαν να αποστηθίσουμε ένα κάρο μπαρμπούτσαλα για να ανταγωνιστούμε τους συμμαθητές μας μπας και μπούμε σε καμιά σχολή οπού πλέον και οι στοιχειώδεις παροχές καταργήθηκαν(σίτιση, στέγαση, συγγράμματα)και να βγούμε εν τέλει άνεργοι πτυχιούχοι (65% η ανεργία στους νέους..) ή στην καλύτερη δούλοι για 350 ευρώ είναι δυνατόν να έχουν μούτρα να υποστηρίξουν πως νοιάζονται για την ψυχική μας υγεία;; Είναι δυνατόν να λένε πως βάζουν πάνω από όλα το κοινωνικό σύνολο αυτοί που πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις, που κατήργησαν κάθε κοινωνική παροχή και που διέλυσαν κάθε διαμαρτυρία με χημικά και ξύλο;; Και αν δεν σέβονται την νοημοσύνη μας δεν σέβονται τα τρια εκατομμύρια συμπολιτών μας που βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαθλίωσης ή τουλάχιστον την μνήμη όσων αυτοκτόνησαν για οικονομικούς λόγους;

Είναι χρέος μας να συμπαρασταθούμε στους καθηγητές όπως και σε κάθε κλάδο που αγωνίζεται. Δεν πρόκειται απλά για έναν συντεχνιακό αγώνα, αλλά για αγώνα υπεράσπισης της δημόσιας παιδείας. Η νίκη τους θα είναι νίκη για όλη την κοινωνία μιας θα δείξει πως η μνημονιακή πολιτική δεν είναι ανίκητη. Η Ισπανία δείχνει τον δρόμο όπου η ισπανική κυβέρνηση πήρε πίσω την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση μπροστά στο μέτωπο καθηγητών-μαθητών-γονέων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

 
το βρήκαμε εδώ: Εφημερίδα Δράση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου